Ψυχολογικός πόλεμος και τρομοκρατία, το αγαπημένο σπορ των αστικών φυλλάδων

Ευκαιρία βρήκαν όλες οι αστικές βρωμοφυλλάδες, εγχώριες και ξένες, να διαδώσουν τα σενάριά τους, στο τι θα γινόταν εαν η Ελλάδα αποχωρούσε από την Ευρωζώνη. Στόχος τους δεν ήταν κάποια επιστημονική ή τεχνική ανάλυση των νομισματικών φαινομένων και η ενημέρωση των πολιτών καταναλωτών, αλλά η αντεπιστημονική τρομοκρατία των λαών τους και η προστασία των βιομηχανικών, εφοπλιστικών και τραπεζικών συμφερόντων τα οποία αυτές εκπροσωπούν !

Ένα απο τα σενάρια που γράφτηκαν και μας διασκέδασαν αρκετά, ήταν αυτό των Financial Times, το οποίο βρήκαμε μεταφρασμένο στο διαδικτυακό portal παραπληροφόρησης, Newsit, του Νίκου Ευαγγελάτου, με τίτλο : "Πως θα είναι η Ελλάδα της δραχμής". Το συγκεκριμένο άρθρο το οποίο είναι βγαλμένο απο εργαστήριο ψυχολογικού πολέμου, είναι γραμμένο σε άπταιστη λαϊκίστικην, κατανοητό ακόμα και στον λιγότερο καταρτισμένο αναγνώστη. Πριν σας παραδώσουμε όμως στα νύχια των αντεπιστημονικών και τρομοκρατικών σεναρίων των Financial Times, τα οποία εμάς προσωπικά μας έκαναν να γελάσουμε και να το διασκεδάσουμε, παρά να τρομοκρατηθούμε ... να σας ενημερώσουμε πως ιδιοκτήτης της Financial Times, όπως εξάλλου και ολόκληρου του συγκροτήματος Financial Times Group (με διάφορες εφημερίδες σαν το Economist, περιοδικά, εκδοτικούς οίκους, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς ... όλο το προπαγανδιστικό πακέτο δηλαδή), βρίσκεται ο βρετανικός κολοσσός των Media, Pearson PLC, o οποίος εκτός των άλλων κατέχει και πλούσιο μετοχολόγιο σε τράπεζες όπως η Lazard Brothers, μια εκ των ιδρυτών της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, Federal Reserve.

'' Ιδανική λύση: Χρεοκοπία εντός του ευρώ''

Ήταν η πιθανότητα που όλοι φοβούνταν αλλά κανείς δεν τολμούσε να ξεστομίσει –μέχρι την περασμένη εβδομάδα. Ξαφνικά, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, τέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. «Θα μείνετε ή θα φύγετε;» Πολλοί Ευρωπαίοι δεν ενδιαφέρονται πια. Θα έπρεπε όμως. Οι ηγέτες τους ενδιαφέρονται.

Και να γιατί: Η Ελλάδα θα κάνει αναδιάρθρωση χρέους. Μπορεί να την κάνει «εντός του ευρώ» και μπορεί να την κάνει «εκτός του ευρώ». Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι κρίσιμη. Αν αντιλαμβάνεστε ήδη την διαφορά, σταματήστε να διαβάζετε. Αν όχι, σύντομα θα εύχεστε να την είχατε αντιληφθεί.

Γιατί; Διαβάστε τώρα τη συνέχεια, για να αντιληφθείτε τι θα σημαίνει έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη:

1. Το υπουργικό συμβούλιο της Ελλάδας αποφασίζει έξοδο. Αρχίζουν να κυκλοφορουν φήμες. Οι Έλληνες πολίτες σηκώνουν τις καταθέσεις τους σε ευρώ, όσο έχουν ακόμη το ευρώ και όχι την δραχμή. Η προσφορά τραπεζογραμματίων στερεύει. Οι επιχειρήσεις μεταφέρουν τα ρευστοποιήσιμα πλεονάσματά τους στο εξωτερικό. Οι ξένοι πιστωτές σταματούν τον δανεισμό των ελληνικών επιχειρήσεων. Οι τράπεζες κλείνουν τις πόρτες.

2. Κατόπιν έκτακτου υπουργικού συμβουλίου, η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την εισαγωγή της νέας δραχμής. Επιβάλλονται έλεγχοι κεφαλαίου καθώς και έλεγχοι στα σύνορα ώστε να εφαρμοστούν. Ο δημόσιος τομέας «γυρνάει» σε εγχώριο νόμισμα. Η αξία της δραχμής βουλιάζει. Ο ελληνικός πληθωρισμός εκτινάσσεται.

3. Ξεσπούν διαμάχες όσον αφορά τα χρέη του ιδιωτικού τομέα (για παράδειγμα όσον αφορά ένα δάνειο γερμανικής τράπεζας σε ελληνική θυγατρικής μιας πολυεθνικής όπως η BMW). Η υποχρέωση παραμένει δάνειο σε ευρώ ή μετατρέπεται σε δάνειο σε δραχμή; Αν είναι δάνειο σε δραχμές, τότε η γερμανική τράπεζα έχει πρόβλημα, καθώς ένα ενεργητικό σε δραχμές αξίζει ελάχιστα σε σχέση με την λογιστική αξία σε ευρώ. Αν, από την άλλη πλευρά, η υποχρέωση παραμένει σε ευρώ, τότε έχει πρόβλημα και η τράπεζα και η επιχείρηση, καθώς ο οφειλέτης έχει ένα δάνειο σε ευρώ που πρέπει να εξυπηρετήσει με, υποτιμημένα σε δραχμές, έσοδα.

4. Αρχίζει η μετάσταση. Οι Πορτογάλοι φοβούνται ότι μπορεί να συμβεί και σε αυτούς. Οι Πορτογάλοι πολίτες αρχίζουν να αποσύρουν τα ευρώ τους από τις τράπεζες, με τον φόβο ότι θα τους τα μετατρέψουν σε εσκούδα. Οι πορτογαλικές εταιρείες μεταφέρουν κεφάλαια στο εξωτερικό για να προφυλαχθούν. Κλείνουν τράπεζες. Σύντομα εμφανίζονται ανάλογα σκηνικά στην Ιρλανδία, καθώς και στην υπόλοιπη Μεσόγειο. Οι υπόλοιπες τράπεζες σταματούν τις δοσοληψίες με τις τράπεζες των περιφερειακών κρατών.

5. Διογκώνεται η σύγχυση όσον αφορά την εμβέλεια του ανοίγματος των ευρωπαϊκών τραπεζών στον ιδιωτικό τομέα της περιφέρειας. Οι συναλλαγές με τις ευρωπαϊκές τράπεζες και μεταξύ τους, σταματούν. Οι τραπεζικές μετοχές μηδενίζονται και τα επενδυτικά καταφύγια εκτινάσσονται. Αντιδρώντας στις εισροές κεφαλαίων, η Ελβετία επιβάλλει τιμωρητικά αρνητικά επιτόκια στις καταθέσεις μη Ελβετών πολιτών.

6. Ο τραπεζικός δανεισμός σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σταματά. Η οικονομική δραστηριότητα μένει στάσιμη.

Θα συνέχιζα, αλλά πιστεύω ότι πιάσατε το νόημα. Δεν θα είναι ωραία εικόνα. Να προσθέσω μόνο το γεγονός ότι το άνοιγμα των ευρωπαϊκών τραπεζών προς τον ιδιωτικό τομέα (εταιρείες και νοικοκυριά) της περιφέρειας, είναι πολλαπλάσιο του ανοίγματος προς τον δημόσιο τομέα (κρατικό χρέος.)