Στην Λιβύη εισβάλλουν Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι, για να υπερασπιστούν τα "δικαιώματα του λιβυκού λαού", όπως προκλητικά λένε οι ίδιοι. Απο την άλλη όμως τους διαψεύδει το γεγονός πως στο Μπαχρέιν εισβάλλει η Σαουδική Αραβία, στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του καλού τους συνεργάτη, βασιλιά Χάμαντ μπιν Ισα Αλ Χαλίφα.
Κανένας δεν έχει πλέον την αυταπάτη, πως αυτή η εγκληματική επέμβαση γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους ενάντια σε ένα αυταρχικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς. Ένα καθεστώς το οποίο μέχρι πριν απο μερικές εβδομάδες, το στήριζαν και συνεργάζονταν μαζί του. Η συσσωρευμένη εμπειρία απο τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία έχει κάνει πλέον ξεκάθαρο, ακόμα και στους πιο αντιδραστικούς, πως η αστική τάξη και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον λαό της Λιβύης, όπως ακριβώς δεν νοιάστηκαν ποτέ, για κανέναν λαό. Αντιθέτως, οι λαοί βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα, στο στόχαστρο ενός αδυσώπητου ταξικού πολέμου και στο έλεος των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Έλεγχος του ορυκτού πλούτου και των πλουτοπαραγωγικών πηγών (όπως είναι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της χώρας), υπεράσπιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται ή θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Λιβύη, έλεγχος της ευρύτερης ταραγμένης περιοχής ... αυτοί είναι οι λόγοι της εισβολής στην Λιβύη, οι ίδιοι ακριβώς λόγοι για τους οποίους έχει πραγματοποιηθεί η πλειοψηφία των επεκτατικών πολέμων στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Απο κοντά και η αστική τάξη της Ελλάδας και ο πολιτικός τους θίασος, που μυρίστηκε ψητό, μυρίστηκε επενδύσεις, μυρίστηκε κερδοφόρα συμβόλαια, μυρίστηκε λίγο πετρέλαιο ... Λεφτά εξάλλου υπάρχουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και ανθρωπιστικές βόμβες. Ιδιαιτέρως απο την στιγμή που οι πόλεμοι είναι αυτοί, οι οποίοι δείχνουν τον μόνο δρόμο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Πάνω στα ερείπια και τα συντρίμια, εκεί που μια επένδυση αποδίδει τα μέγιστα δηλαδή, ριζώνει καλύτερα ο Καπιταλισμός.
Και είναι ακριβώς οι ίδιοι που σε λίγους μήνες απο σήμερα, μέσα απο τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν, θα βάλλουν κατά των Λίβυων μεταναστών και προσφύγων, που για να γλιτώσουν απο τον θάνατο, θα κατακλύσουν την Ευρώπη, και προπαντώς την Ελλάδα.
Κανένας δεν έχει πλέον την αυταπάτη, πως αυτή η εγκληματική επέμβαση γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους ενάντια σε ένα αυταρχικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς. Ένα καθεστώς το οποίο μέχρι πριν απο μερικές εβδομάδες, το στήριζαν και συνεργάζονταν μαζί του. Η συσσωρευμένη εμπειρία απο τους πολέμους σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία έχει κάνει πλέον ξεκάθαρο, ακόμα και στους πιο αντιδραστικούς, πως η αστική τάξη και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον λαό της Λιβύης, όπως ακριβώς δεν νοιάστηκαν ποτέ, για κανέναν λαό. Αντιθέτως, οι λαοί βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα, στο στόχαστρο ενός αδυσώπητου ταξικού πολέμου και στο έλεος των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Έλεγχος του ορυκτού πλούτου και των πλουτοπαραγωγικών πηγών (όπως είναι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της χώρας), υπεράσπιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται ή θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Λιβύη, έλεγχος της ευρύτερης ταραγμένης περιοχής ... αυτοί είναι οι λόγοι της εισβολής στην Λιβύη, οι ίδιοι ακριβώς λόγοι για τους οποίους έχει πραγματοποιηθεί η πλειοψηφία των επεκτατικών πολέμων στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Απο κοντά και η αστική τάξη της Ελλάδας και ο πολιτικός τους θίασος, που μυρίστηκε ψητό, μυρίστηκε επενδύσεις, μυρίστηκε κερδοφόρα συμβόλαια, μυρίστηκε λίγο πετρέλαιο ... Λεφτά εξάλλου υπάρχουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και ανθρωπιστικές βόμβες. Ιδιαιτέρως απο την στιγμή που οι πόλεμοι είναι αυτοί, οι οποίοι δείχνουν τον μόνο δρόμο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Πάνω στα ερείπια και τα συντρίμια, εκεί που μια επένδυση αποδίδει τα μέγιστα δηλαδή, ριζώνει καλύτερα ο Καπιταλισμός.
Και είναι ακριβώς οι ίδιοι που σε λίγους μήνες απο σήμερα, μέσα απο τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν, θα βάλλουν κατά των Λίβυων μεταναστών και προσφύγων, που για να γλιτώσουν απο τον θάνατο, θα κατακλύσουν την Ευρώπη, και προπαντώς την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.