Κινεζοποίηση για χάριν της ανταγωνιστικότητας

Από τον Ημεροδρόμο

Αφού το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι «κινέζικο», ας πάρουμε μια γεύση από Κίνα.
Αυτή την εποχή κυκλοφορεί στην Κίνα ένα τραγούδι του τραγουδοποιού Χουάνγκ Ζενγκ με τον τίτλο «Sell». Σημαντικότερο ίσως από τη μουσική ή τη στιχουργική αξία του τραγουδιού είναι το βίντεο - κλιπ που το συνοδεύει.

Το «στόρι» του βίντεο είναι το εξής:
Ενας πλανόδιος μοιράζει διαφημιστικά φυλλάδια σε κεντρικό αυτοκινητόδρομο της Κίνας. Το φυλλάδιο αναφέρεται σε πώληση νεοανεγειρόμενου διαμερίσματος, όπου βέβαια η εξωφρενική του τιμή για τα μέτρα του μέσου Κινέζου πολίτη πλασάρεται ως «ευκαιρία».
Το φυλλάδιο από τον πλασιέ φτάνει στα χέρια ενός ταξιτζή. Από το σημείο αυτό η ιστορία που περιγράφει το βίντεο εκτυλίσσεται έτσι: Μόλις το φυλλάδιο φτάνει στα χέρια του ταξιτζή εκείνος υπολογίζει ότι για να το αγοράσει πρέπει να δουλεύει 125 χρόνια. Ο ταξιτζής πετάει το φυλλάδιο στο κάθισμα του συνοδηγού. Ενας υπάλληλος επιχείρησης που μπαίνει στο ταξί βρίσκει το φυλλάδιο. Φτάνοντας στο γραφείο υπολογίζει ότι για να αγοράσει το διαμέρισμα πρέπει να δουλεύει 87 χρόνια. Πετάει το φυλλάδιο στο καλάθι των αχρήστων.
Η καθαρίστρια του γραφείου, καθαρίζοντας το καλάθι, βλέπει το φυλλάδιο. Υπολογίζει ότι για να αγοράσει το διαμέρισμα θα έπρεπε να δουλεύει 255 χρόνια. Η εικόνα κλείνει με τη γυναίκα δακρυσμένη. Το πλάνο αλλάζει. Εμφανίζεται ένας γλοιώδης καπιταλιστής, που μαζί με την ερωμένη του επισκέπτονται την κατασκευάστρια εταιρεία του διαμερίσματος. Ο γλοιώδης κεφαλαιοκράτης αγοράζει 5 διαμερίσματα για τον εαυτό του και 1 για την ερωμένη του... Ο κεφαλαιοκράτης επισκέπτεται το εργοτάξιο για να εποπτεύσει πώς εξελίσσονται οι εργασίες κατασκευής των διαμερισμάτων που αγόρασε. Φεύγοντας πετάει το φυλλάδιο που φτάνει στα χέρια ενός οικοδόμου που χτίζει ένα από τα διαμερίσματα. Ο οικοδόμος - αυτός που φτιάχνει το σπίτι - υπολογίζει ότι για να το αγοράσει θα πρέπει να δουλεύει για 514 χρόνια. Στο επόμενο πλάνο, ζαλισμένος από τους υπολογισμούς, ο οικοδόμος, που δουλεύει πάνω στη σκαλωσιά χωρίς κανένα μέτρο ασφάλειας, πέφτει και σκοτώνεται...

«... κατέβασμα στο λίγο - πολύ κοντινό μέλλον των ευρωπαϊκών μισθών στο κινέζικο επίπεδο»

Στο κείμενο των πολιτικών συμπερασμάτων της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, σε ό,τι αφορά την πολιτική των κρατών - μελών όπως οι κυβερνήσεις θα την εφαρμόσουν από τώρα και μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, σημειώνεται:

«Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα».

Επί της ουσίας, η συγκεκριμένη απόφαση καθορίζει ότι οι μισθοί των εργαζομένων στην Ευρώπη δε θα «συγκρίνονται» μόνο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά θα «συγκρίνονται» και θα καθορίζονται σύμφωνα με τους μισθούς που επικρατούν στους ανταγωνιστές της ΕΕ, όπως για παράδειγμα η Κίνα.

Αυτό σημαίνει:
Ο μισθός του Γερμανού εργαζόμενου, πέρα από την πρόθεση του κεφαλαίου να τον μειώσει στα όρια του μισθού του Πολωνού εργαζόμενου, ή ο μισθός του Ελληνα εργαζόμενου, πέρα από την πρόθεση του κεφαλαίου να τον μειώσει στα όρια του μισθού του Βούλγαρου εργαζόμενου, απειλούνται ακόμα και με «κινεζοποίηση»!
Δηλαδή, αυτό που αποφάσισαν στην ΕΕ είναι ο μισθός τόσο του Γερμανού όσο και του Ελληνα εργαζόμενου, να «συγκριθούν» και να μειωθούν κατά τα πρότυπα του μισθού του... Κινέζου εργαζόμενου!

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη ήρθε η στιγμή να εκπληρώσουν την «προφητεία» του Μαρξ: «...κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο» (Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», τόμος 1ος, σελ. 622).

«...η ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής έριξε τους εργάτες όλου του κόσμου. Δεν πρόκειται πια για το κατέβασμα των αγγλικών μισθών στο επίπεδο των μισθών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά για το κατέβασμα στο λίγο - πολύ κοντινό μέλλον των ευρωπαϊκών μισθών στο κινέζικο επίπεδο» (Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», τόμος 1ος, σελ. 885).