Από το Βαθύ Κόκκινο
Πηγή: Εφημερίδα "Κόντρα"
Γενικός διευθυντής της ΝΔ ο Δημητροκάλλης, άρχοντας του παρασκηνίου, μαζί με τον Γρυλλάκη και τ' άλλα παιδιά, πήρε πόδι από τους Καραμανλικούς, όταν αυτοί ξαναπήραν τα ηνία του κόμματος στα χέρια τους.
Δε δίστασε να γίνει ακόμα και υπουργός του Μητσοτάκη και από τότε φαίνεται πως απέκτησε την ιδιαίτερη σχέση με τον Δημητροκάλλη. Πλέον είναι γραφικός, όμως σε μια εποχή σύγχυσης ακόμα και οι γραφικοί μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι.
Πηγή: Εφημερίδα "Κόντρα"
Μιλάμε για μεγάλη πλάκα. Ξέρετε ποιος είναι «υπεύθυνος Οργανώσεων» της «Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών» του Μίκη Θεοδωράκη; Ο Γιάννης Δημητροκάλλης. Ενας από τη γνωστή καμαρίλα του Μητσοτάκη, όταν ο τελευταίος ήταν αρχηγός της ΝΔ.
Γενικός διευθυντής της ΝΔ ο Δημητροκάλλης, άρχοντας του παρασκηνίου, μαζί με τον Γρυλλάκη και τ' άλλα παιδιά, πήρε πόδι από τους Καραμανλικούς, όταν αυτοί ξαναπήραν τα ηνία του κόμματος στα χέρια τους.
Εμείς τουλάχιστον δεν είχαμε ξανακούσει τίποτα για την αφεντιά του, μέχρι που διαβάσαμε τη σπαρταριστή εισήγηση που έστειλε στις «Σπίθες», που θυμίζει εγκύκλιο ηγουμένου προς μοναχούς του Αγίου Ορους. Ιδού η εισαγωγή:
Ο Θεοδωράκης υπήρξε πάντοτε ένας σαλταδόρος της πολιτικής. Εκμεταλλευόμενος τη φήμη που απέκτησε ως μουσικοσυνθέτης και «πουλώντας» έξυπνα τον εαυτό του, απέκτησε μια εξέχουσα θέση στο πάνθεον των πολιτικών απατεώνων.
«Η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών του Μίκη Θεοδωράκη, θεριεύει κάθε μέρα, συμπληρώνοντας, ήδη, τις 50 οργανωμένες και εγγεγραμμένες στο επίσημο site, Σπίθες. Θεώρησε, λοιπόν, ο Οδηγητής του Κινήματος μας, κατάλληλο τον χρόνο να σταλεί προς συζήτηση στις Σπίθες αυτές, η επισυναπτόμενη Εισήγηση για το Οργανωτικό, προκειμένου να οριστικοποιηθεί ως κείμενο βασικών Οργανωτικών Αρχών».Δεν είχαμε, βέβαια, την υπομονή να διαβάσουμε το κείμενο που ακολουθεί. Αρκεί και μόνο η εισαγωγή. Κατά τα άλλα, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι σε μια εποχή σύγχυσης, όπου ο αστικός εθνικισμός μπερδεύεται με τον αντιιμπεριαλισμό και ο κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου μπερδεύεται με το διεθνισμό του προλεταριάτου, σε μια εποχή που το προλεταριάτο δεν είναι οργανωμένο ούτε πολιτικά ούτε συνδικαλιστικά, μένει χώρος και για τους κάθε λογής απατεώνες, που είτε με φασίζοντα χαρακτηριστικά είτε με πατριωτική ρητορεία ψαρεύουν στα θολά νερά, βρίζοντας το πολιτικό σύστημα.
Ο Θεοδωράκης υπήρξε πάντοτε ένας σαλταδόρος της πολιτικής. Εκμεταλλευόμενος τη φήμη που απέκτησε ως μουσικοσυνθέτης και «πουλώντας» έξυπνα τον εαυτό του, απέκτησε μια εξέχουσα θέση στο πάνθεον των πολιτικών απατεώνων.
Δε δίστασε να γίνει ακόμα και υπουργός του Μητσοτάκη και από τότε φαίνεται πως απέκτησε την ιδιαίτερη σχέση με τον Δημητροκάλλη. Πλέον είναι γραφικός, όμως σε μια εποχή σύγχυσης ακόμα και οι γραφικοί μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι.
Δεν διαφωνώ καθόλου με αυτό το κείμενο αλλά όταν κάποτε κάποιοι θέταμε το ζήτημα, όντας μέλη του ΚΚΕ, ότι δε μπορεί να κάνουμε τα στραβά μάτια σε κάποιον που τη μια μέρα κατήγγειλε την ίδρυση της ΚΝΕ ως διασπαστική και έκανε ότι μπορούσε, παρέα με τον Πάγκαλο το ΄68, να μη μπει στην ΠΟΔΝ, την άλλη μέρα ήταν υποψήφιος με το ΚΚΕ για να βρεθεί να στηρίζει το ΚΚΕεσ. για να ξαναγυρίσει στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και από 'κει στη στήριξη του ΠΑΣΟΚ για να βρεθεί υπουργΌς της ΝΔ για να ξαναγυρίσει στο ΚΚΕ κ.λπ., κ.λπ. μας έλεγαν υπερβολικούς και ότι άνθρωποι σαν το Θεοδωράκη με την τεράστια προσφορά τους στη τέχνη αλλά και στους αγώνες για τη δημοκρατία έχουν το ακαταλόγιστο. Εδώ θα μου πείτε ότι πήρε 60+ χρόνια για να ειπωθούν πέντε καλά λόγια για τον Πλουμπίδη και για τον Ζαχαρίαδη (και κυρίως αυτό που ακολούθησε την καθαίρεσή του: χιλιάδες διαγραφές μελών που αρνήθηκαν το 20ο του ΚΚΣΕ και την 6η του ΚΚΕ) ακόμη το σκέφτονται ή δεν το αναφέρουν καν! Και χιλιάδες όταν αρνήθηκαν την συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη (το υπουργιλίκη του Θεοδωράκη μας πείραξε!) για την κάθαρση του συστήματος το '89. Όταν τύπισσες σαν την Ελλη Παππά παρέμεναν έστω και τυπικά στο ΚΚΕ, σίγουρα μέχρι και το '92, ρίχνοντας τόνους λάσπης στην ιστορία του ΚΚΕ, γιατί μας κάνει εντύπωση ο ...Oδηγητής Θεοδωράκης που την ...ψώνισε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα που λες αλλάζουνε κι' όλα τα ίδια μένουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια όλα αυτά μέχρι να καεί το λίπος και να φτάσει το στομάχι στον κώλο... μετά θα τα ξαναπούμε, αν επιβιώσουμε βέβαια, αδέρφια. Μόνο εκεί και τότε θα φανεί ποιος είναι στ' αλήθεια ο κάθε Θεοδωράκης, ο κάθε αριστερός ή "αριστερός", προοδευτικός ή "προοδευτικός" και το λουρί της μάννας, και σεις φυσικά, και 'γω, και όλοι μας. Και το ΚΚΕ βέβαια που στέλνει το ΠΑΜΕ στο θησείο για καφέ. Προς το παρόν πήξαμε στη μαλακία (πες την "ιστορία" ή όπως αγαπάς).
Μόνο τούτο να μην ξεχάσεις : Στις μέρες που περνάμε θα εκπλαγούμε απο αυτούς που θα βλέπουμε πλάι μας κι' αυτούς που θα βλέπουμε απέναντί μας...