Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Η «μεγάλη επιτυχία» του κ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες επικυρώθηκε. Η Ιστορία θα την γράψει με «χρυσά γράμματα». Ανάλογες «δόξες» είχαμε γνωρίσει σε περιπτώσεις όπως το «Μάαστριχτ», η «ΟΝΕ», το «ευρώ», η «Μεγάλη Ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων», ο «Μηχανισμός Στήριξης» κ.ο.κ.
Η «επιμήκυνση» - περί αυτής πρόκειται - είναι πια γεγονός.
Παρά τον εκκωφαντικό θόρυβο που προκαλούν τα καθεστωτικά «ταρατατζούμ» ας προσπαθήσουμε να δούμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο πανηγυρίζει η ελληνική πλουτοκρατία:
Το γράφημα δεν είναι δικής μας έμπνευσης. Είναι του υπουργείου Οικονομικών. Παρουσιάζει τη διαρρύθμιση του δημόσιου χρέους και καταγράφει το ποσό των ετήσιων αποπληρωμών που πρέπει να καταβάλλει η Ελλάδα μέχρι το 2057.
Το συγκεκριμένο γράφημα περιέχεται σε δελτίο που εξέδωσε η κυβέρνηση στις 13/3/2011. Στόχος της ήταν να προπαγανδίσει τα «κέρδη» της χώρας από τις αποφάσεις της άτυπης συνόδου της ΕΕ, οι οποίες εγκρίθηκαν επίσημα στις 25 του μήνα.
Η ομολογία τους είναι άκρως ενδιαφέρουσα: Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις αποπληρωμές που πρέπει να καταβάλλει η Ελλάδα μέχρι το 2021 κάνοντας τις αντιστοιχήσεις στο σχετικό γράφημα, για να αντιληφθεί ποιος κερδίζει και ποιος χάνει.
Φτάνοντας στο 2021, στο ακρότατο δηλαδή όριο της περίφημης «επιμήκυνσης», προκύπτει ότι:
Ο ελληνικός λαός, από το 2011 μέχρι και το 2021, θα πρέπει να έχει καταβάλει σε τόκους και χρεολύσια για τα δάνεια (στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα δάνεια της τρόικας) πάνω από 480 δισ. ευρώ!
Η ελληνική πλουτοκρατία συνάπτει δάνεια για να κάνει τις δουλειές της, και τα δάνεια αυτά τα πληρώνει ο λαός! Και για να ξεχρεώσει ο ελληνικός λαός τα δάνεια της πλουτοκρατίας (τα σημερινά δάνεια, αφού μέχρι τότε θα έχουν συναφθεί νέα δάνεια, που θα επιφέρουν νέους τόκους κ.ο.κ),
θα πρέπει σε μια δεκαετία από τώρα - μέσα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την κατάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, το φοροχαράτσι - να έχει υποστεί αφαίμαξη ίση με μισό τρισεκατομμύριο!
Θα πρέπει, δηλαδή, να έχει πληρώσει με το αίμα του σε εγχώριους και ξένους δανειστές ποσό μεγαλύτερο από δύο ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας!
Αυτό είναι το «επίτευγμά τους».
Η «μεγάλη επιτυχία» του κ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες επικυρώθηκε. Η Ιστορία θα την γράψει με «χρυσά γράμματα». Ανάλογες «δόξες» είχαμε γνωρίσει σε περιπτώσεις όπως το «Μάαστριχτ», η «ΟΝΕ», το «ευρώ», η «Μεγάλη Ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων», ο «Μηχανισμός Στήριξης» κ.ο.κ.
Η «επιμήκυνση» - περί αυτής πρόκειται - είναι πια γεγονός.
Παρά τον εκκωφαντικό θόρυβο που προκαλούν τα καθεστωτικά «ταρατατζούμ» ας προσπαθήσουμε να δούμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο πανηγυρίζει η ελληνική πλουτοκρατία:
Το γράφημα δεν είναι δικής μας έμπνευσης. Είναι του υπουργείου Οικονομικών. Παρουσιάζει τη διαρρύθμιση του δημόσιου χρέους και καταγράφει το ποσό των ετήσιων αποπληρωμών που πρέπει να καταβάλλει η Ελλάδα μέχρι το 2057.
Το συγκεκριμένο γράφημα περιέχεται σε δελτίο που εξέδωσε η κυβέρνηση στις 13/3/2011. Στόχος της ήταν να προπαγανδίσει τα «κέρδη» της χώρας από τις αποφάσεις της άτυπης συνόδου της ΕΕ, οι οποίες εγκρίθηκαν επίσημα στις 25 του μήνα.
Η ομολογία τους είναι άκρως ενδιαφέρουσα: Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις αποπληρωμές που πρέπει να καταβάλλει η Ελλάδα μέχρι το 2021 κάνοντας τις αντιστοιχήσεις στο σχετικό γράφημα, για να αντιληφθεί ποιος κερδίζει και ποιος χάνει.
Φτάνοντας στο 2021, στο ακρότατο δηλαδή όριο της περίφημης «επιμήκυνσης», προκύπτει ότι:
Ο ελληνικός λαός, από το 2011 μέχρι και το 2021, θα πρέπει να έχει καταβάλει σε τόκους και χρεολύσια για τα δάνεια (στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα δάνεια της τρόικας) πάνω από 480 δισ. ευρώ!
Η ελληνική πλουτοκρατία συνάπτει δάνεια για να κάνει τις δουλειές της, και τα δάνεια αυτά τα πληρώνει ο λαός! Και για να ξεχρεώσει ο ελληνικός λαός τα δάνεια της πλουτοκρατίας (τα σημερινά δάνεια, αφού μέχρι τότε θα έχουν συναφθεί νέα δάνεια, που θα επιφέρουν νέους τόκους κ.ο.κ),
θα πρέπει σε μια δεκαετία από τώρα - μέσα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την κατάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, το φοροχαράτσι - να έχει υποστεί αφαίμαξη ίση με μισό τρισεκατομμύριο!
Θα πρέπει, δηλαδή, να έχει πληρώσει με το αίμα του σε εγχώριους και ξένους δανειστές ποσό μεγαλύτερο από δύο ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας!
Αυτό είναι το «επίτευγμά τους».
Σύντροφε, κάνε μία μετάφραση του πίνακα παρακαλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρητικά, πρέπει να πληρώνουμε για τόκους και δάνεια, άνω των 20 δις ετησίως, μέχρι τουλάχιστον το 2022.
Πρακτικά, με επαναδανειοδότηση, θα μεταφέρουμε αυτές τις πληρωμές σε μελλοντικά έτη.
Πρακτικότερα, πότε πρέπει οπωσδήποτε να μπορούμε να ξαναδανειστούμε ώστε να γίνει αυτό εφικτό;
Συντροφε μας σνομπαρεις ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αδυναμια τοποθετησης σε μια απλη ερωτηση ?
Λυπάμαι μαζί τα φάγατε, με τους "μαζικούς διορισμούς" στο δημόσιο και το "δημόσιο και δωρεάν" τάδε, δείνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΩΡΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΥΓ. Λαός είναι και οι επιχειρήσεις, όλοι θα πληρώσουν, διότι τα δάνεια πάρθηκαν για ΟΛΟΥΣ.
Η πλουτοκρατία δεν δανείζεται από τα ομόλογα του δημοσίου αλλά μέσω του ΧΑΑ,
Όχι δεν σνομπάρω κανέναν, αλλά δεν βρίσκομαι στο διαδίκτυο όλη την ημέρα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναδιατύπωσε την ερώτηση διότι είναι δυσνόητη ... πότε πρέπει οπωσδήποτε να μπορούμε (εννοείς οπωσδηποτε ή μπορούμε, δεν πάνε και τα δυο μαζι) να ξαναδανειστούμε ώστε να γίνει αυτό εφικτό (ποιο εννοείς? Την μεταφορά του χρέους στο μέλλον);
Όσο αναφορά την απάντηση 3, οι επιχειρήσεις δεν είναι λαός, αλλά ιδιόκτητες εταιρείες μέσω των οποίων μια χούφτα πλουτοκρατών κηφήνων, αντλούν την υπεραξία των εργαζομένων και πλουτίζουν χωρίς ουδεμία εργασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δάνεια τα οποία έχει λάβει το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια, έχουν πάει κατα κύριο λόγο στην κάλυψη της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους των επιχειρήσεων, μέσω επιδοτήσεων, μέσω φοροαπαλλαγών, μέσω υπερτιμολογήσεων, μέσω εργων που δεν υπήρξαν ή έργων που δεν πρώτης ανάγκης ... όπως επίσης στην κάλυψη του εμπορικού ελλείματος το οποίο προκλήθηκε απο την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαική Ένωση, την ΚΑΠ, το Μάαστριχτ και την GATT !!
Διευκρινιζω την ερωτηση απο το 1.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοώ, ποτε το αργότερο πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να δανειστουμε απο τις αγορές, ώστε να συνεχίσουμε να εξυπηρετουμε τον δανεισμό μας.
Σύμφωνα με το αρθρο που παραθεσες, αυτο πρέπει να γινει μέχρι του χρόνου, αν κατάλαβα καλα.
Ρωτάω, όχι γιατί εχω καμία αγωνία αν καταφέρουμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τους τοκογλυφους, αλλα για να φανεί πόσο κοντά είμαστε στο γκρεμό, ακόμα και με τη λογική των μνημονιακων.
Όχι του χρόνου φίλε μου ... απο φέτος !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΤΩΝ 110 ΔΙΣ ?? Στην αποπληρωμή των ομολογιακών και δανειακών λήξεων ....
Υποτίθεται πως αυτό το Δάνειο, των 110 δις, μας "βγάζει" μέχρι το 2013 ...
άρα μας λες ότι δεν πρέπει να πληρώσουμε τα δανικά και να πάμε σε πτώχευση, σωστά; Τι αποτελέσματα θα έχει αυτό μπορείς να μας πεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πτώχευση μας οδηγεί το Μνημόνιο, η κυβέρνηση, η αστική τάξη της χώρας, το διεθνές κεφάλαιο ... Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, λαμβάνονται μέτρα ώστε να πτωχεύσει ο λαός και να σωθεί η "Ελλάδα" , δηλαδή η αστική τάξη της χώρας ... δεν το έχεις πάρει χαμπάρι ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ σου λέω, αντι να τους αφήσουμε να οδηγήσουν σε πτώχευση τον εργαζόμενο λαό, να δράσουμε και μια φορά υπερ μας ... υπερ των εργαζομένων, υπερ αυτών που παράγουν τον πλούτο και δεν τον καρπώνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό του ... και να οδηγήσουμε σε πτώχευση την αστική τάξη και το εκμεταλλευτικό σύστημα τους !
Mπορείς να μας εξηγήσεις ΓΙΑΤΙ φέτος θα έχουμε το πρόβλημα; Έχει να κάνει με τη ροή των δανεικών σε σχέση με τα οφειλόμενα από δάνεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχας δεν υφίσταται ο α' πλυθυντικός ... Δεν έχουμε εμείς το πρόβλημα, αλλά αυτοί ... οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι βιομηχανοι ! Ποιο πρόβλημα έχουν ? Το ότι δεν βγάζουν πλέον τα ποσοστά των κερδών που έβγαζαν ... Γιατί ? Η απάντηση σε αυτό βρίσκεται εδώ (http://redflyplanet.blogspot.com/2010/10/blog-post_22.html). Παράλληλα εμφανίστηκαν ανταγωνιστές, οι οποίες έχουν μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους καθώς έχουν ιδιαίτερα χαμηλό εργατικό κόστος (Κίνα, Ινδία κλπ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παροδική λύση σε αυτό το πρόβλημα βρίσκεται στην πτώση του εργατικού κόστους της Ευρώπης, στις επιδοτήσεις, στις φοροαπαλλαγές κλπ ! Πως όμως θα πειστεί ο ελληνικός λαός, ο ιρλανδικός λαός, ο πορτογαλικός λαός κλπ, να του κόψουμε μισθούς και συντάξεις, σε τέτοιο επίπεδο ώστε να φτάσει ο μισθός τους σε επίπεδα Κίνας ή έστω Βουλγαρίας ?
Θα τον τρομοκρατήσουμε μέσω του ΧΡΕΟΥΣ και της χρεωκοπίας ! Το χρέος φυσικά και υπάρχει και είναι ένα οικονομικό πρόβλημα, αλλά επίσης είναι αποτέλεσμα της δυσλειτουργίας του συστήματος !
Άρα το ότι παρουσιάζεται μέσω των τρομοκρατικών αστικών ΜΜΕ, η εικόνα πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα χρεωκοπίας, έχει να κάνει με το ότι θέλουν να περάσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα, (συνεχόμενα) μέτρα, με τα οποία θα μειώνουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, κοινωνικές παροχές και εργατικά δικαιώματα ...
Αν επιτρέπεται, με το "εμείς" ποιούς εννοείς ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιους και να εννοείς, ακόμα και αυτούς που εργάζονται ως μισθωτοί, χωρίς κανένα μπόνους παραγωγικότητας/στόχων κλπ, θεωρώ ότι σε μια ύφεση/κρίση, όλοι έχουν πρόβλημα, όλοι επηρεάζονται....από τους άνεργους, μέχρι τους βιομήχανους.
Δεν είναι μόνο ότι έχουν μειωθεί τα ποσοστά κέρδους, το οποίο δεν είναι και απόλυτο μιας και πολλοί έχουν περιορίσει έξοδα και έχουν συγκρατήσει ποσοστά κέρδους, όπως υποστηρίζει και ο φίλος μας ο Δεν Αντέχεστε άλλωστε, το μεγαλύτερο πρόβλημα που οδηγεί στον φαύλο κύκλο της ύφεσης, είναι ότι έχει μειωθεί ο κύκλος εργασιών (τζίρος).
Αυτή η μείωση έχει σαν αποτέλεσμα λιγότερη ζήτηση εργασίας, λιγότερες εισφορές στα ταμεία, λιγότερους φόρους, λιγότερα έσοδα για το κράτος, το οποίο κράτος όμως, με την αύξηση της ανεργίας έχει παράλληλα και περισσότερα έξοδα.
Η μείωση των εξόδων μισθοδοσίας, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απαραίτητη. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχει γίνει και ίσως δε γίνει και ποτέ καμιά μείωση και υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και προέβησαν σε μειώσεις χωρίς να συντρέχει σοβαρός λόγος.
Οι κατ' εξαίρεση περιπτώσεις όμως, δεν αλλάζουν τη γενική διαπίστωση.
Η μείωση του κόστους μισθοδοσίας είναι αναπόφευκτη.
Μαζί με όλα όσα υπερτιμήθηκαν (η φούσκα από την αυξημένη κατανάλωση με πλαστικό και δανεικό χρήμα), αυξήθηκε πέρα από την αντοχή αρκετών επιχειρήσεων και το κόστος μισθοδοσίας.
Ένας απλός υπάλληλος ιδιωτικού τομέα, αν έχει 10 χρόνια εργασίας, ανεξάρτητα από το πόσα παίρνει στο χέρι, στοιχίζει στην επιχείρηση περισσότερα από 2100 ευρώ το μήνα (μισθοί, εισφορές ταμείων Χ (επί) 14 και μετά : (διά) 11, αφού δικαιούται και 1 μήνα άδεια).
Αν (που πρέπει πια) να υπολογίσει η επιχείρηση και το -τυχόν- κόστος αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, το οποίο είναι καμιά δεκαριά χιλιάδες ευρώ για τα δέκα χρόνια εργασίας, δυό * περιπτώσεις υπάρχουν για να επιβιώσει ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων με τα σημερινά νέα δεδομένα.
Μείωση μισθών, ή μείωση εργαζομένων.
Ως προς το δημόσιο κράτος τώρα.
Πάλι δυό περιπτωσεις υπάρχουν. Να γίνει παραγωγικό και κερδοφόρο ή να μειωθεί.
Με τη σημερινή του σύνθεση και με τις σημερινές συνθήκες/αντιλήψεις που επικρατούν, προσωπικά θεωρώ ότι είναι αδύνατο -σύντομα- να γίνει παραγωγικό και κερδοφόρο, άρα πρέπει να μειωθεί.