Ιαπωνία: 'Ηξεραν και κώφευαν για τον αντιδραστήρα

Από την εφημερίδα ΠΡΙΝ

Εγκληματική καθυστέρηση της ρίψης θαλασσινού νερού

Τα ιαπωνικά πυρηνικά εργοστάσια είναι αρκετά ισχυρά ώστε άντεξαν τον ισχυρότερο σεισμό της τελευταίας χιλιετίας. Αυτό είναι υπέροχο! Οι ιαπωνικές επιχειρήσεις πυρηνική ενέργειας πρέπει να είναι υπερήφανες». Αυτή ήταν η θρασύτατη δήλωση του Γιονεκούρα Χιρομάσα, προέδρου του Ιαπωνικού Συνδέσμου Επιχειρήσεων μετά την καταστροφή. Και αυτό είναι και το αδίστακτο πρόσωπο του συστήματος που επάξια υπερασπίζεται. Εν τω μεταξύ τα επίπεδα της ραδιενέργειας σημειώνουν νέα άνοδο στους αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού Φουκουσίμα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας. 

 

Όμως παρά την προσπάθεια που φαίνεται ότι κατέβαλε η ιαπωνική κυβέρνηση Καν για να καλύψει το μέγεθος του κινδύνου από τη ραδιενέργεια, οι εξελίξεις τη φέρνουν σταθερά προ τετελεσμένου και η κατάσταση δεν μπορεί πια εύκολα να συγκαλυφθεί. Πλέον η κυβέρνηση αναγκάζεται να συστήσει στους κατοίκους του Τόκιο να μη χρησιμοποιούν το νερό της βρύσης για τα μωρά μιας και ανιχνεύεται ραδιενεργό ιώδιο. Επιπλέον απαγορεύεται η κατανάλωση γάλακτος και πράσινων λαχανικών από τις περιφέρειες Φουκουσίμα και Ιμπαράκι, ενώ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, όπως και η Κίνα άρχισαν τις απαγορεύσεις ορισμένων προϊόντων διατροφής από τις τέσσερις περιφέρειες γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο. Η Γαλλία από τη μεριά της ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβάλει συστηματικούς ελέγχους στις εισαγωγές φρέσκων προϊόντων από την Ιαπωνία.

 

Κι αν ο σεισμός και το τσουνάμι είναι δυνάμεις της φύσης που δεν μπορούν να ελεγχθούν, παρά μόνο να ληφθούν υπόψη, η ανθρώπινη απληστία δεν ανήκει σε αυτή την κατηγοριοποίηση. Το ίδιο το γεγονός, ότι τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας της Ιαπωνίας ανήκουν αποκλειστικά σε ιδιωτικές μεγάλες εταιρείες, φαίνεται ότι αποτελεί και το δεύτερο βασικό αίτιο της καταστροφής, εφόσον βέβαια η επιλογή χρήσης πυρηνικής ενέργειας αποτελεί αυτοτελώς το πρώτο. Γιατί το κυνήγι του κέρδους είναι και στην περίπτωση της Φουκουσίμα κύρια πηγή ολιγωριών που κι αυτή τη φορά θέτουν ξεδιάντροπα σε κίνδυνο ολόκληρο τον πλανήτη.

Ειδικοί επιστήμονες πλέον θέτουν οι ίδιοι το ερώτημα: Γιατί οι υπεύθυνοι του εργοστασίου έχασαν πολύτιμο χρόνο τις πρώτες ώρες της πυρηνικής κρίσης στο Φουκουσίμα με αποτέλεσμα να φτάσουμε στα σημερινά αποτελέσματα; Οι δύο πηγές από όπου μπορούσε να προέλθει ο κίνδυνος στο εργοστάσιο που φέρει αντιδραστήρες της αμερικανικής General Electric ήταν οι αντιδραστήρες οι ίδιοι αλλά και οι δεξαμενές αποθήκευσης των χρησιμοποιημένων ράβδων ραδιενεργών καυσίμων, ουσιαστικά μέρος των ραδιενεργών αποβλήτων. Ο Κούνι Γιόγκο, πρώην σχεδιαστής πολιτικής ατομικής ενέργειας για το Σύνδεσμο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Τόκιο δήλωσε ότι πιστεύει πως οι υπεύθυνοι της Tepco, της ιδιοκτήτριας εταιρείας του πυρηνικού εργοστασίου, δεν αναγνώρισαν αρκετά σύντομα τον κίνδυνο, δίνοντας τους έτσι ένα άλλοθι που δεν τους αντιστοιχεί. Ομολογεί ότι απέτυχαν να ψύξουν τους αντιδραστήρες τη μέρα του σεισμού, όταν λόγω του τσουνάμι οι αντλίες που διοχετεύουν νερό για την ψύξη του αντιδραστήρα αλλά και των δεξαμενών αποθήκευσης καταστράφηκαν. Και ακόμα και μετά την έκρηξη υδρογόνου την επόμενη μέρα περίμεναν παραπάνω από τέσσερις ώρες πριν αρχίσουν να ψύχουν τους αντιδραστήρες με θαλασσινό νερό, ενώ δεν έγινε καμία απολύτως προσπάθεια να ψυχθούν οι δεξαμενές αποθήκευσης χρησιμοποιημένων ράβδων πυρηνικών καυσίμων που συνεχίζουν μετά τη χρήση τους να εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες θερμότητας.

Εν τω μεταξύ ακόμα και η κατασκευάστρια εταιρεία General Electric ψέγει τους Ιάπωνες για το χειρισμό τους, κατηγορώντας τους για μη τήρηση της ακολουθίας διαδικασιών ασφαλείας σε αυτές τις περιπτώσεις. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι η διαδικασία ψύξης και αποθήκευσης των υλικών αυτού του τύπου των εργοστασίων που χρησιμοποιούν και στη συνέχεια αποθηκεύουν σε δεξαμενές ράβδους πυρηνικών καυσίμων δεν ήταν ήδη αμφισβητούμενη από επιστήμονες που εργάστηκαν και σε αντίστοιχα πυρηνικά εργοστάσια στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση του Φουκουσίμα την ώρα του σεισμού βρισκόταν σε λειτουργία τρεις πυρηνικοί αντιδραστήρες, δύο είχαν κλείσει για συντήρηση αλλά περιείχαν στον πυρήνα τους τις ραδιενεργές ράβδους καυσίμων και η εγκατάσταση περιείχε ακόμη επτά δεξαμενές αποθήκευσης χρησιμοποιημένων ράβδων που συνεχίζουν την παραγωγή θερμότητας και μετά τη χρήση. Η μη έγκαιρη ψύξη τους έχει σαν αποτέλεσμα πέρα από τις εκρήξεις και όλο αυτό το ραδιενεργό νέφος που προέρχεται από το βρασμό ακόμα και του θαλασσινού νερού που πλέον χρησιμοποιείται. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία καταλήγει στις θυσίες και του ίδιου του ανθρώπινου δυναμικού της προκειμένου να περιορίσει την καταστροφή.

Είναι βέβαιο ότι η επιλογή άμεσης χρήσης θαλασσινού νερού για την ψύξη αντιδραστήρα και πυρηνικών καταλοίπων θα οδηγούσε στην καταστροφή του εργοστασίου που δεν θα μπορούσε να ξαναλειτουργήσει με τεράστιο οικονομικό κόστος για την εταιρεία και έτσι δεν αποτέλεσε την πρώτη λύση. Όμως στο όνομα του κέρδους το αποτέλεσμα για το λαό της Ιαπωνίας αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη είναι πλέον καταστροφικό. Το εργοστάσιο είναι μόνιμη πηγή ραδιενεργού νέφους ενώ πλέον φαίνεται ότι η χρήση θαλασσινού νερού οδηγεί την ραδιενέργεια και στη θάλασσα. Και όλα αυτά ενώ η αστυνομία της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 9.400 ανθρώπους και οι αγνοούμενοι τους 14.700, εκτιμά δε ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών θα φτάσει τους 18.000, χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίσει τα μελλοντικά θύματα της ραδιενέργειας.

Ο αδηφάγος καπιταλισμός δεν συγκινείται από τις ανθρώπινες απώλειες και βλέπει τη φύση ως καθαρή πηγή κέρδους. Είναι όμως αυτή η ίδια η ανθρωπότητα που οφείλει να διακρίνει, πίσω από τα εφιαλτικά νέφη του Φουκουσίμα, τον κόσμο που χτίζει και να αναλογιστεί πραγματικά αν θέλει να υπάρξει μέλλον για τον πλανήτη κι αν αυτό είναι εφικτό με τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος.