1. Η Φρανκφούρτη επιστρέφει. Ήρθε ο καιρός να ανασύρουμε από τις βιβλιοθήκες μας τον Αντόρνο της Διαλεκτικής του διαφωτισμού, τον Χορκχάιμερ της Έκθλιψης του λόγου, τον Μπένγιαμιν των Θέσεων για τη φιλοσοφία της ιστορίας, τον Κρακάουερ των δοκιμίων της Βαϊμάρης και των Μισθωτών μαζών. Η νέα βαρβαρότητα είναι εδώ. Το δικαίωμα στο να σκέφτεσαι δεν είναι καθόλου δεδομένο, δεν ήταν ποτέ δεδομένο. Κατακτιέται ή συνθλίβεται.
2. Φόβος, ανεργία, καταστολή, απαρχαιωμένο και βουτηγμένο στον κυνισμό πολιτικό σύστημα, και παντού γύρω μας το φλερτ του γείτονά μας, του απέναντι στην καφετέρια, του χλιαρού αρθρογράφου, του επόμενου blogger, με τον αυταρχισμό. Η άνευ όρων παράδοση του δικαιώματος στην διαφωνία στον βίαιο ορυμαγδό της συναίνεσης. Οι απειλές και τα υπονοούμενα. Η ανάσα της αλεπούς στο λαιμό του λαγού.
3. Πέθανε ποτέ ο κομμουνισμός; Ίσως αυτό να μην είναι πλέον το ερώτημα. Ίσως το ερώτημα να είναι αν πέθανε ποτέ ο αντικομμουνισμός. Το μαύρο γυαλί του χαφιέ. Οι ψίθυροι πίσω σου όταν περπατάς στη γειτονιά. Η φαντασιακή προσκόλληση στην επιθυμία για φυλακές, ξερονήσια, ψυχιατρεία όπου θα κλείνονται οι απροσάρμοστοι. Αλήθεια, πόσοι ήταν αυτοί που μίλησαν ενάντια στη χούντα; Πόσοι ήταν αυτοί που συντήρησαν, δια της ανοχής τους ή ενεργητικά, το ακροδεξιό παρακράτος που κυριάρχησε στο μείζον κομμάτι της ιστορίας της χώρας; Πόσοι ήταν αυτοί που το στελέχωσαν; Πιστεύεις ότι οι ιδέες τους εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνος πίσω τους; Πιστεύεις ότι βασίζεται κάπου η δημοκρατία αν όχι στην αντίσταση, ξεκάθαρα και εξ αρχής, σε κάθε δήθεν χιουμοριστική ή υπαινικτική ή μισοσόβαρη αναφορά σε πογκρόμ αντιφρονούντων;
4. Αν αφήσεις σήμερα χωρίς απάντηση την πρωτοφανή στα χρονικά της μεταπολίτευσης ρητορική που εγκαλεί για έσχατη προδοσία το ΚΚΕ και ζητά την πολιτική του θανάτωση, πόσο θ' αργήσει η σειρά σου; Τι κατάλαβες ότι είναι η προσήλωσή σου στην δημοκρατία; Το να εμφανίζεσαι στις κάλπες μια φορά στα τέσσερα χρόνια; Τι νομίζεις ότι προστατεύει την δημοκρατία; Κάποιο αόρατο χέρι σαν αυτό που προστάτευε, υποτίθεται, την αγορά; Ξέχασες ότι το σύνταγμα της Βαϊμάρης το αμφισβήτησαν οι κομμουνιστές αλλά το κατάργησαν οι φασίστες; Ξέχασες ότι το χέρι που όπλισε τους φονιάδες της Λούξεμπουργκ και του Λίμπνεχτ ήταν η "ώριμη", "εθνικόφρων", "μετριοπαθής" σοσιαλδημοκρατία που έβλεπε την απειλή μόνο στους σπαρτακιστές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.