Στον κουρνιαχτό που σηκώνεται γύρω από τα υπαρκτά σκάνδαλα και ενισχύεται με την «αποκάλυψη» για εμπλοκή πρώην υπουργών σε συνδιαλλαγή και μίζες από επιχειρήσεις, διαμορφώνεται μια κατάσταση βολική και για τα δυο κόμματα που έχουν κυβερνήσει, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Από τη μια, επιδιώκουν να ξεπλύνουν το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, την εξουσία της πλουτοκρατίας την οποία υπηρετούν, παριστάνοντας ότι μέσω της «αυτοκάθαρσης» θα προκύψει ένα πολιτικό σύστημα απαλλαγμένο από σκάνδαλα, μίζες και διαφθορά. Από την άλλη, στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής και της συζήτησης που ξεδιπλώνεται από τα αστικά ΜΜΕ, βρίσκεται ακριβώς το θέμα των σκανδάλων, αποπροσανατολίζοντας το λαό από τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και την αναγκαία οργάνωση της εργατικής και λαϊκής πάλης, για την απόκρουση αυτής της βάρβαρης πολιτικής.Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι υπάρχουν σκάνδαλα, μίζες και διαφθορά, ότι υπάρχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε στελέχη του δικομματισμού. Και είναι πανθομολογούμενη η άποψη ότι πρέπει να τιμωρηθούν όσοι εμπλέκονται σε αλισβερίσια με επιχειρήσεις. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα θα αυτοκαθαρθεί. Γιατί ακόμα κι αν τα κόμματα της πλουτοκρατίας απαλλαγούν από κάθε εμπλεκόμενο σε σκάνδαλα, ακόμα κι αν υπάρχουν αστοί πολιτικοί τίμιοι, που δεν διαπλέκονται με επιχειρηματικά συμφέροντα, ο καπιταλισμός δεν ηθικοποιείται, δεν παίρνει συγχωροχάρτι. Ο καπιταλισμός παραμένει ένα σάπιο σύστημα, στο θερμοκήπιο του οποίου εκκολάπτονται τα σκάνδαλα, η διαπλοκή του κεφαλαίου με τα κόμματά του.
Σε τελική ανάλυση, στο απυρόβλητο των όποιων εξεταστικών επιτροπών και της όποιας σκανδαλολογίας παραμένει η μεγαλύτερη κλοπή, η «νόμιμη» κλοπή που διενεργείται σε βάρος των εργαζομένων: Η κλοπή του παραγόμενου πλούτου από μια χούφτα πλουτοκράτες και το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής που την εδραιώνει και τη γιγαντώνει. Οσο η ίδια η ικανότητα του ανθρώπου για εργασία είναι εμπόρευμα, σκάνδαλα θα υπάρχουν. Η εξυγίανση, λοιπόν, του συστήματος δεν περνάει μέσα από την αποκάλυψη της εμπλοκής και της ευθύνης του ενός ή του άλλου υπουργού, αλλά μέσα από την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννάει και εκκολάπτει τέτοιου είδους φαινόμενα στους κόλπους του.
Το γεγονός ότι πρέπει να τιμωρηθούν οι εμπλεκόμενοι σε φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής, δεν μπορεί να αποτελέσει το άλλοθι για τη μετατροπή της πολιτικής ζωής σε απαρίθμηση συγκρότησης εξεταστικών επιτροπών και αποκάλυψης σκανδάλων. Ο λαός, πέρα από την δεδομένη απαίτηση για τιμωρία των υπευθύνων, πρέπει να βάλει στο στόχαστρό του την αιτία που γεννά τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Να στοχοποιήσει δηλαδή το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, να παλέψει για την ανατροπή του. Οχι μόνο για να απαιτήσει και να επιβάλει την τιμωρία όσων έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα, αλλά για να ξεριζώσει την αιτία τόσο των παράνομων δοσοληψιών, όσο και της «νόμιμης» κλοπής σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων από το κεφάλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.