Διαμάχη στα νησιά Diaoyu

Σε τεντωμένο σκοινί βαδίζουν Κίνα - Ιαπωνία, λόγω της έντασης που πυροδότησαν οι εδαφικές διαφορές για τα νησιά Ντιαογού (στα κινεζικά), Σενκάκου (στα ιαπωνικά) . Η κρίση μεταξύ των δύο χωρών, προκαλεί βίαιες διαδηλώσεις εναντίον της Ιαπωνίας στην Κίνα και επηρεάζει άμεσα πλέον τις οικονομικές τους σχέσεις, καθώς ιαπωνικά εργοστάσια επικαλούμενα τα επεισόδια, αναστέλλουν προσωρινά τη λειτουργία τους στην Κίνα. Χθες νέες διαδηλώσεις κατά της Ιαπωνίας πραγματοποιήθηκαν στην πρεσβεία της χώρας στο Πεκίνο και σε ακόμα 100 πόλεις, υπό το βλέμμα ισχυρών δυνάμεων ασφαλείας, αφού συνέπεσαν και με την επέτειο των 81 χρόνων από την εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα, το 1931.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι «δεκάδες κινεζικά αλιευτικά» κατευθύνονται στα νησιά, ενώ ήδη 11 κινεζικά περιπολικά σκάφη επιτήρησης τα παρακολουθούν. Δύο κινεζικά περιπολικά σύμφωνα με το Τόκιο εισήλθαν σε «ιαπωνικά χωρικά ύδατα», με την Κίνα να καταγγέλλει ότι δύο Ιάπωνες με φουσκωτά, έκαναν «απόβαση στα νησιά», εκδίδοντας ανακοίνωση στην οποία χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη κίνηση «προκλητική πράξη που παραβιάζει την κινεζική εδαφική κυριαρχία», ενώ παράλληλα καλεί την Ιαπωνία να «προχωρήσει σε αποτελεσματικά μέτρα, για την παύση των δράσεων που κλιμακώνουν την κατάσταση». 


Η σινο - ιαπωνική αντιπαράθεση ήταν αντικείμενο συζήτησης μεταξύ του Κινέζου υπουργού Αμυνας, Λιάνγκ Γκουάνγκλι με τον Αμερικανό ομόλογό του, Λίον Πανέτα, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στο Πεκίνο. Ο Κινέζος υπουργός Αμυνας σε δηλώσεις του τόνισε ότι η κυριαρχία της Κίνας στα νησιά Ντιαογού είναι αδιαμφισβήτητη, με ιστορικά και νομικά κριτήρια, χαρακτηρίζοντας «παράνομες» τις προσπάθειες εθνικοποίησής τους από την Ιαπωνία και υπογραμμίζοντας ότι η Κίνα επιθυμεί «ειρηνική επίλυση της κρίσης». Ο Κινέζος αξιωματούχος επέρριψε τις ευθύνες της κρίσης στο Τόκιο, ενώ δεν απέκλεισε και λήψη επιπλέον μέτρων εκ μέρους του Πεκίνου.

Ο Λ. Πανέτα σε δηλώσεις του, επανέλαβε τη θέση των ΗΠΑ, συμμάχου της Ιαπωνίας, που ζητούν να επιδειχθεί «ηρεμία και αυτοσυγκράτηση από όλες τις πλευρές, ενθαρρύνοντάς τες να κρατήσουν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας ώστε να επιλύσουν τη διαφορά τους διά της διπλωματίας και ειρηνικά». Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη περιοχή, εκτιμάται ότι κρύβει πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου, ενώ αποτελεί στρατηγικό πέρασμα των ναυτιλιακών δρόμων.
Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας αναφερόμενος στις σινο - αμερικανικές σχέσεις, υπογράμμισε ότι στόχος είναι να οικοδομηθεί η πλέον σημαντική διμερής σχέση παγκοσμίως, τονίζοντας ότι το κλειδί γι' αυτό είναι μια δυνατή στρατιωτική συνεργασία. Στην ατζέντα των συνομιλιών βρέθηκαν επίσης οι αμερικανικές πωλήσεις όπλων στην Ταϊβάν. Υπέρ της ενίσχυσης των σινο -αμερικανικών σχέσεων στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος, τάχθηκε και ο Λ. Γκουάνγκλι.

Πηγή : Ριζοσπάστης

Σχόλιο Redflyplanet - Σύντομο ιστορικό των νήσων Diaoyu

Είναι γνωστό πλέον, πως όπου υπάρχει διαμάχη για βραχονησίδες, κάποιος ορυκτός πλούτος βρίσκεται στο στόχαστρο μονοπωλιακών ομίλων. Στην περίπτωσή μας πρόκειται για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, με αποθέματα που υπολογίζονται ως ισάξια αυτών του Ιράκ.

Ιστορικά τα νησιά Diaoyu, άνηκαν για περίπου 600 χρόνια στην κινέζικη επικράτεια μέχρι το τέλος του Α' Σινο-ιαπωνικού πολέμου το 1894-95, όταν η Ιαπωνία παρέλαβε ως λάφυρο την Ταϊβάν και όλα τα περιφερειακά της νησάκια.

Μετά το 1900, το νησιά πουλήθηκαν στον ιάπωνα επιχειρηματία Koga Tatsushiro, ώστε να δημιουργήσει μια αλιευτική μονάδα με 200 εργάτες. Η επιχείρηση εγκαταλείπεται το 1940.

Η κατάσταση όμως αντιστράφηκε μετά την Συμφωνία του Καΐρου το 1943 και την Διακύρηξη του Πότσνταμ το 1945, σύμφωνα με τις οποίες η ηττημένη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Ιαπωνία, ήταν υποχρεωμένη να επιστρέψει όλες τις υπο κατοχή περιοχές που ανήκαν στην Κίνα, μεταξύ των οποίων η Μαντζουρία, η Φορμόζα (Ταϊβάν) και τα νησιά Penghu (Pescadores). Ξεκάθαρα λοιπόν τα νησάκια Diaoju επεστράφησαν σε κινέζικα χέρια.

Όμως το 1946 η Κίνα το γύρισε στον Σοσιαλισμό, οπότε οι ΗΠΑ στην διακρατική συμφωνία τους με την Ιαπωνία το 1951 στο Σαν Φρανσίσκο, καταγράφουν αυθαίρετα και παράνομα (σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις) τα νησιά Diaoju ως μέρος της αλυσίδας νήσων Ryukyu, τα οποία έχουν περάσει με το τέλος του πολέμου, στην κατοχή των Αμερικάνων. Ξέρετε τώρα, στρατιωτικές βάσεις της Okinawa για τον έλεγχο της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης κλπ. Η Κίνα χαρακτήρισε την συμφωνία ως παράνομη, αλλά για να αποφύγει τις εντάσεις μάλλον αρκέστηκε σε υπερβολικά χλιαρές διαμαρτυρίες.

Το 1969 και ενώ τα νησιά έχουν περάσει στην ιδιοκτησία της οικογένειας Kurihara, διαπιστώνεται η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή, κάτι το οποίο αλλάζει και τα δεδομένα ...

Το 1972 στην νέα διακρατική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας, ο έλεγχος των νήσων Ryukyu, επιστρέφει στην Ιαπωνία (στα οποία βάση της συμφωνίας του Σαν Φρανσίσκο συμπεριλαμβάνονται και τα νησιά Diaoyu), με όρους που διασφαλίζουν την μόνιμη παραμονή των αμερικάνικων βάσεων στην περιοχή (και υποπτευόμαστε πως συζητήθηκε και η μελλοντική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων).

Πριν απο μια εβδομάδα η ιαπωνική κυβέρνηση εξαγόρασε τα νησιά απο την οικογένεια Kurihara έναντι 2,05 δις Yen (26,1 εκατ δολάρια) γεγονός το οποίο σημειώνεται ως επίσημη πια κρατικοποίηση των νησιών (!!!) και προκάλεσε τα γεγονότα που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες.