Ένα βιβλίο που διάβασα πριν μερικά χρόνια και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να διαβάσει κάτι καλό αλλά και ταυτόχρονα σοβαρό στις διακοπές του.
Το βιβλίο αυτό το έχω βαφτίσει "εγχειρίδιο λειτουργίας του καπιταλισμού".
Περιγράφει τον βίο και πολιτεία μίας ισχυρής οικογένειας αστών (με αριστοκρατικές καταβολές) της Μεγάλης Βρετανίας. Η οικογένεια είναι φανταστική αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει. Η γλαφυρή περιγραφή του Coe θα μπορούσε να αφορά ένα οποιοδήποτε ισχυρό τζάκι ανά τον καπιταλιστικό κόσμο. Το κάθε μέλος της οικογένειας έχει και διαφορετική δραστηριότητα. Άλλος δραστηριοποιείται στα μίντια, άλλος στον τομέα τροφίμων, άλλος είναι τραπεζικός, άλλος κάνει εμπόριο όπλων και γενικά μέσω των μελών της οικογένειας, ο συγγραφέας αναλύει πως λειτουργούν οι διάφοροι τομείς.
Η γλώσσα του Coe είναι εξαιρετική (για μένα αυτό έχει πάντα τη μεγαλύτερη σημασία). Το βιβλίο, πέραν του μεγάλου ενδιαφέροντος των όσων εξιστορεί, είναι με λίγα λόγια και ένα πολύ καλό ανάγνωσμα. Θα δυσκολευτείτε να το αφήσετε από τα χέρια σας, μέχρι να τελειώσει και δεδομένου ότι είναι αρκετά μεγάλο σε έκταση, θα σας κρατήσει συντροφιά για αρκετές μέρες.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τη Βρετανία που ανέδειξε τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως σύμβολο ενός συλλογικού κακού χαρακτήρα, περιγράφει ο Κόου.
Το "Τι ωραίο πλιάτσικο!" περιλαμβάνει μια σειρά από βρετανικές εικόνες και στερεότυπα -για να τα παραμορφώσει και να τα εξωθήσει στο γελοίο: τις μεγάλες αριστοκρατικές οικογένειες που σπαράσσονται αναίμακτα (ή αιματηρά), τις εκκεντρικές γριές, τα στοιχειωμένα αρχοντικά, ολόκληρο το γκραν γκινιόλ της αστικής τάξης, σ' ένα βασίλειο κάθε άλλο παρά ενωμένο, (...) όπου " κατεστημένο" είναι η αδυσώπητη οικονομική εξουσία.
Διαβάζοντας τον Κόου, θυμάται κανείς μια φράση από τη Μύριελ Σπαρκ: "Τότε, πριν από πολύ καιρό, το 1945, όλοι οι καλοί άνθρωποι στη Βρετανία ήταν φτωχοί..." Αυτό υποστηριζει κι ο Κόου: οι καλοί του άνθρωποι είναι φτωχοί, ευπαθείς και έκπληκτοι.
(Από το επίμετρο της Σώτης Τριανταφύλλου)
Από τη σελίδα της πρωτοπορίας λίγα λόγια για τον Coe:
Ο Jonathan Coe γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ το 1961. Σπούδασε φιλολογία στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Γουόρικ (αντικείμενο της διατριβής του αποτέλεσε το έργο του Henry Fielding, "Tom Jones"). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ και εργάστηκε παράλληλα ως μουσικός συνθέτοντας τζαζ, και ως δημοσιογράφος διετέλεσε τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας "The Guardian" και κριτικός κινηματογράφου στο "New Statesman".
Πάρτε να 'χετε και μερικές παλαιότερες προτάσεις:
Βιβλιοπροτάσεις 1
Βιβλιοπροτάσεις 2
Never let me go - Ishiguro
Fahrenheit 451
Μπογιερ, Μορε - Η άγνωστη ιστορία του Εργατικού κινήματος των ΗΠΑ
Και μερικές ταινίες:Ταινιοπροτάσεις
Για περίεργα γούστα
Fresa y chocolate
Reds
Battleship potemkin
suru
Αν κάποιος συν-blogger θυμηθεί και κάτι άλλο, το προσθέτει ελεύθερα εδώ! Έχουμε προτείνει και άλλα κατα καιρούς, εγώ αυτά θυμήθηκα : ]
Κάπως έτσι ο Manny σας αποχαιρετά για αρκετές μέρες. Ελπίζω να αντέξετε και να μην μου πέσετε σε κατάθλιψη : ]]
και ότι έψαχνα για ένα καλό βιβλίο... μόλις τελείωσα αυτό εδώ και το βρήκα εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ebooks.gr/details.php?id=190516
Ο Μαρξισμός για αρχάριους.. Και δύσκολο και εικονογραφημένο.. LOL!
Καλές διακοπές, καλά μπάνια, καλό διάβασμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ένα καλό βιβλίο από μένα:
http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5138-5
Ζοζέ Σαραμάγκου: Κάιν
Ένα καλό βιβλίο είναι επίσης το "Εξόριστοι στο Αιγαίο" του Μ.Μπερτλς, για όποιον δεν το έχει διαβάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης ένα που δεν το έχω διαβάσει ακόμη αλλά μου φάνηκε ενδιαφέρον σαν θέμα, είναι το "Μαύρος ουρανός, μαύρη θάλασσα" του Τ.Ιζζέτ.
Το έχει διαβάσει κανείς αλήθεια;
Χεχε Θανο, εγω ειχα ενα με εικονιτσες σε μορφη κομικ, το δικο σου φαινεται πιο mature
ΑπάντησηΔιαγραφήThanks Spiral : ]
Τον Σαραμαγκο δεν τον αγαπω ιδιαιτερα, αλλα σκοπευω να διαβασω κατι ακομα πριν τον παρατησω..ελεγα το "περι τυφλοτητας", αλλα θα εχω υπ οψιν και το "κάιν"
Χμμμ περαστικε, δεν ξερω ουτε τα βιβλια, ουτε τους συγγραφεις! Κατσε να χρησιμοποιησω λιγο τον φιλο μου τον γουγλη : ]]
Ο Σαραμάγκου γράφει (καλύτερα: έγραφε, γιατί συχωρέθηκε!) με ένα ιδιότυπο στυλ γραφής, που χαρακτηρίζεται από μακριές προτάσεις, που έχουν μήκος κατά περιπτώσεις περισσότερο από μια σελίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρησιμοποιούσε περιόδους, ενώ πολλές από τις παραγράφους του εκτείνονται για σελίδες χωρίς παύση για διάλογο, τον οποίο επίλεγε να μην οροθετεί με εισαγωγικά.
Κάθε φορά που ο αφηγητής άλλαζε, στα βιβλία του, η αλλαγή σηματοδοτούνταν με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα της πρώτης λέξης που αναφέρει ο νέος αφηγητής.
Μια περίεργη γραφή από ένα συγγραφέα που δεν είχε τελειώσει τη βασική εκπαίδευση!
btw το "Περί τυφλότητας" γυρίστηκε και ταινία:
http://www.imdb.com/title/tt0861689/
http://youtu.be/KTivdzpDqP0
Φαινεται ενδιαφερουσα η ταινια (μ αρεσει πολυ η Τζουλιαν Μουρ!)Και ο σκηνοθετης ειναι πολλα υποσχομενος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "περι θανατου" εχω διαβασει (το οποιο μεχρι ενος σημειου μ αρεσε πολυ, αλλα μετα τα μισα, imo, το χαλασε. Μου εδωσε την εντυπωση οτι ενω ειχε μια καλη ιδεα, δεν ηξερε πως να την τελειωσει.)
Δεν με ενοχλει ο περιεργος τροπος γραφης. Εχω διαβασει αρκετα βιβλια με περιεργο στυλ (Virginia Woolf και κυριως William Faulkner, αλλα και ο Μαρκες κανει τα δικα του σε μερικα βιβλια--οπως "το φθινοπωρο του πατριαρχη", αν δε κανω λαθος).
Λοιπον θα δοκιμασω αλλο ενα και θα σου πω
: ]]]
Το πρώτο είναι εγκεκριμένο και από το κόμμα: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1606858 (Έλα, πλάκα κάνω, είναι όντως πολύ καλό)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο κι εγώ τώρα ελπίζω να το διαβάσω οπότε...ίδωμεν.
Επίσης όποιος έχει όρεξη για πολύ διάβασμα επανεκδόθηκε η τετράτομη "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1940-1974" του Ν.Ψυρούκη και για όποιον δεν έχει και πολύ όρεξη για διάβασμα υπάρχουν πάντα τα βιβλία του Ε.Γκαλεάνο. Το καινούριο του ("Καθρέπτες") και το κλασσικό ("Ένας κόσμος ανάποδα"): Μικρές ιστοριούλες με βαθύ όμως περιεχόμενο.
Σε όποιον αρέσουν οι μεγάλες προτάσεις ας ρίξει μια ματιά στον "Πολωνό Ιππέα" του Α.Μολίνα (Τον Μαρκές και τους Λατινοαμερικάνους πάντως δεν τους φτάνει απ' όσο θυμάμαι). Άλλο πάρα πολύ καλό ο "Ακίνητος χορός" του Μ.Σκόρσα
Γενικά υπάρχουν πολλά και εκπληκτικά βιβλία, όρεξη να'χεις να μην περνάς την ώρα σου κουτσομπολεύοντας στο δίκτυο καλή ώρα :)
Χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήτο "Εξόριστοι στο Αιγαίο" φαινεται οντως πολυ ενδιαφερον : ]]]Το αλλο το τουρκικο so so. Απο τουρκους μου αρεσε παλια η Ασενα..μαλλον ομως απευθυνεται πιο πολυ σε γυναικες (μπορει δλδ το αντρικο κοινο να μην βρει τα βιβλια της πολυ ενδιαφεροντα--κατι σαν την Austen, αν και τα θεματα που πραγματευεται η τουρκαλα ειναι διαφορετικα).
Πληροφοριακά το "Μαύρος ουρανός μαύρη θάλασσα" είναι πολύ καλό κατά τη γνώμη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή