Ποιος φοβάται τα...φτυἀρια;

Αναδημοσίευση απο Cogito Ergo Sum

Αφορμή για τούτο το κείμενο στάθηκε η παρακάτω  είδηση, την οποία αλίευσα από την τελευταία σελίδα του χριστουγεννιάτικου "Ριζοσπάστη". Απολαύστε την:

"...πριν λίγες μέρες, ήρθε στο φως ένα ακόμη γεγονός της αντικομμουνιστικής ψύχωσης. Σύμφωνα με την ντόπια ειδησεογραφική ιστοσελίδα Delfi, στην πόλη Πανεβέζις (στα βόρεια της χώρας) ο δήμος αποφάσισε να επιβάλει πρόστιμα από 500 έως 1.000 λιτ (190 έως 380 δολάρια) στους υπαλλήλους της εταιρείας που είχε αναλάβει τον καθαρισμό των πεζοδρομίων από το χιόνι, επειδή χρησιμοποίησαν ξύλινα φτυάρια που επάνω είχαν σύμβολα της ΕΣΣΔ. Οι δημοτικές αρχές δήλωσαν έτσι πως εφαρμόζουν την αντικομμουνιστική νομοθεσία που προβλέπει χρηματικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης σε όσους χρησιμοποιούν σοβιετικά σύμβολα. Οπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο υπεύθυνος της εταιρείας, κάπου η εταιρεία του βρήκε κόκκινο κόντρα πλακέ, κατασκευασμένο ακόμη από τη σοβιετική περίοδο, που επάνω είχε αποτυπωμένα σφυροδρέπανα. Επειδή το υλικό ήταν σε καλή κατάσταση, αποφάσισαν να κατασκευάσουν από αυτό φτυάρια για τον καθαρισμό των δρόμων. Οι δημοτικές αρχές, ωστόσο, ανένδοτες, προχώρησαν στην κατάσχεση των φτυαριών και απειλούν τους καθαριστές με χρηματικά πρόστιμα."

Φαίνεται ότι οι "καλοθελητές" που πανηγυρίζουν είκοσι χρόνια τώρα για την "συντριβή του κομμουνισμού" και την επικράτηση της "δημοκρατίας", έχουν αρχίσει να δαγκώνονται. Προφανώς, ο απήγανός τους δεν στάθηκε ικανός να ξορκίσει οριστικά κι αμετάκλητα το "φάντασμα" που στοίχειωνε τον ύπνο τους. Και, μάλλον, έχουν λόγους να φοβούνται ότι αυτό το "φάντασμα" θα αρχίσει πάλι "να πλανάται πάνω από την Ευρώπη", όπως έλεγε ο παππούς Κάρολος.
Πώς αλλοιώς να δικαιολογήσει κανείς αυτή την αντικομμουνιστική υστερία που εδώ και καιρό διογκώνεται απ' άκρη σ' άκρη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αν δεν κάνω λάθος, υποτίθεται ότι τα κομμουνιστικά καθεστώτα είχαν επιβληθεί με την βία και στηρίζονταν στον εκφοβισμό και τις διώξεις των πολιτών. Κι αν θυμάμαι καλά, η λαϊκή οργή ήταν που σάρωσε τον κομμουνισμό, που γκρέμισε το τείχος του αίσχους, που σώριασε τα αγάλματα των δικτατόρων Στάλιν, Λένιν κλπ και που έφερε τον ήλιο της δημοκρατίας στις καταπιεσμένες χώρες του ανατολικού μπλοκ. Καλά δεν τα λέω, ρε γαμώτο;  Μωρέ, καλά τα λέω αλλά...κάτι δεν κολλάει.

Τι θέλω να πω; Να ένα παράδειγμα. Πριν 36 χρόνια, η Ελλάδα έστειλε -επί τέλους!- τον θεσμό της Βασιλείας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (αθάνατε Αντρέα, με τα τσιτάτα σου!) και την βασιλική οικογένεια στον αγύριστο. Από τότε, κάθε φορά που κάποιο μέλος αυτής της οικογένειας απασχολεί (με οποιονδήποτε τρόπο) τα μέσα ενημέρωσης, ο έλληνας είτε θα γελάσει είτε θα φασκελώσει είτε θα αδιαφορήσει. Το πολύ-πολύ, να ρίξει κανένα μπινελίκι. Πάντως, ποτέ των ποτών δεν θα ανησυχήσει μήπως και του ξανακαθήσουν οι βασιλιάδες στον σβέρκο.

Γιατί, άραγε, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον κομμουνισμό; Τι κωλοπιτούρα είναι τούτη που έχει πιάσει τους ευρωπαίους, λες και τρέμουν μη ξανανθίσει το "άνθος του κακού"; Ρε μάγκες, πώς να γίνει κάτι τέτοιο; Για να ανθίσει το οποιοδήποτε άνθος, χρειάζεται πρόσφορο έδαφος, έτσι δεν είναι; Πού να βρεθεί, λοιπόν, τέτοιο έδαφος για να ανθίσει και πάλι ο κομμουνισμός αφού, όπως σεις οι ίδιοι υποστηρίζετε, ο λαός δεν θέλει ούτε να ακούει για κομμουνισμό;

Να κάνω μια παράλληλη σκέψη; Εδώ και πολλά χρόνια, δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη θιασώτες τού φασισμού και του ναζισμού, είτε ως περιθωριακά γκρουπούσκουλα είτε ως επίσημες πολιτικές ομάδες/κόμματα. Ανησύχησε ποτέ κανένας από σας μπας και εμφανιστεί κάποιος καινούργιος Χίτλερ; Δεν νομίζω. Ίσα-ίσα, χρησιμοποιείτε αυτά τα φασιστοειδή, όπου σας βολεύει. Έτσι δεν είναι; Πώς γίνεται, λοιπόν, να μην σας ανησυχεί μια αναγέννηση του Χίτλερ αλλά κόβονται τα γόνατά σας στην σκέψη μιας αναγέννησης του Στάλιν;

Από την άλλη (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), τα τελευταία είκοσι χρόνια έχετε κάνει του κόσμου τις εκδημοκρατίσεις, έχετε θωρακίσει τις χώρες της Ευρώπης με "δημοκρατικά" συντάγματα και "δημοκρατικούς" νόμους κι έχετε αντικαταστήσει από την ρίζα τους όλες τις ανελεύθερες και δικτατορικές μεθόδους των κομμουνιστών με δημοκρατικές διακυβερνήσεις που στηρίζονται στην ελευθερία, την ισότητα και την δικαιοσύνη. Έτσι δεν είναι;

Τότε, λοιπόν, τι συμβαίνει; Νομίζετε ότι οι λαοί είναι τόσο μαλάκες ώστε να απαρνηθούν τις δημοκρατικές τους ελευθερίες και να ξαναγυρίσουν στην καταπίεση και στην δικατορία; Τι φοβάστε; Εκτός πια...

Εκτός αν φοβάστε ότι η "δημοκρατία" σας δεν είναι και τόοοσο...δημοκρατία. Εκτός κι αν γνωρίζετε ότι ούτε η "ελευθερία" σας είναι τόοοσο...ελευθερία, ούτε η "ισότητά" σας είναι τόοοσο...ισότητα. ούτε η "δικαιοσύνη" σας είναι τόοοσο...δικαιοσύνη. Μπας και συμβαίνει κάτι τέτοιο κι άρχισαν να πιάνουν φωτιά τα μπατζάκια σας;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Μεταξύ μας, νομίζω ότι φοβάστε επειδή γνωρίζετε καλά την αποστροφή τού Αβραάμ Λίνκολν: "Mπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα". Το μάντεψα;

Πάντως, καλά κάνετε και φοβάστε. Για σκεφτείτε τι θα πάθετε έτσι και ξυπνήσουν οι λαοί και πάρουν χαμπάρι ότι τρέμετε ακόμη και τα...φτυάρια!!