-- Φταίει η διαφθορά και η φοροδιαφυγή για την κρίση;
Τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή σαν ελληνική αποκλειστικότητα. Λένε ότι αν τέτοια φαινόμενα είχαν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, δεν θα είχε έρθει η κρίση. Αποδίδουν την κρίση σε παθογένειες τάχα του καπιταλισμού, για τις οποίες επιπλέον λένε ότι «ανθίζουν» μόνο στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προηγούμενα, προπαγανδίζει ότι με μερικά μερεμέτια στο αστικό σύστημα και τους θεσμούς του, από μια πιο «ικανή» κυβέρνηση, η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί για το λαό, ακόμα και να ξεπεραστεί η κρίση.
Είναι έτσι;
Δύο ειδήσεις από το χτεσινό διεθνές δελτίο των πρακτορείων είναι αποκαλυπτικές. Η γερμανικής Suddeutsche Zeitung γράφει ότι οι ελεγκτικές αρχές εντόπισαν «μαζικές φορολογικές απάτες», αξιολογώντας στοιχεία Γερμανών πελατών της ελβετικής τράπεζας UBS. Τα στοιχεία βρέθηκαν σε CD που είχε αγοράσει το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας και αναφέρονται σε περίπου 750 ιδρύματα και 550 άλλες περιπτώσεις, με συνολικά αφορολόγητες καταθέσεις ύψους 2,9 δισ. ευρώ. Ποιος δε θυμάται το χαμό που έγινε (και συνεχίζεται) με τις διάφορες λίστες των ύποπτων για φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, με πρώτη τη λίστα Λαγκάρντ; Με αφορμή αυτές τις λίστες, τα αστικά Μέσα έλεγαν ότι φταίει η ανικανότητα του κράτους να πατάξει τη φοροδιαφυγή, γι' αυτό παίρνονται τα αντιλαϊκά μέτρα.
Αξιοποιώντας αυτό το κλίμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε πως αυτός θα «ξεσκονίσει» τις διάφορες λίστες και σαν πιο ικανός διαχειριστής θα πατάξει τη φοροδιαφυγή, την οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ, ανάγει και αυτός σε αιτία της κρίσης και των μέτρων που παίρνονται σε βάρος του λαού. Να όμως που η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στη Γερμανία, που δεν έχει ακόμα κρίση, έστω και αν κάθε φορά αποκαλύπτεται ή πατάσσεται μια παρανυχίδα της. Η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ, και το τραπεζικό απόρρητο, είναι ένα πρώτης τάξης παραβάν για όποιον θέλει να διακινήσει χρήμα, χρησιμοποιώντας νόμιμα ή λιγότερο νόμιμα κανάλια. Μάλιστα, όταν το ΚΚΕ ζήτησε με Ερώτησή του μέτρα για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών απάντησε αφοπλιστικά στη Βουλή ότι «η Ελλάδα, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί σύμφωνα με το ευρωπαϊκό Δίκαιο και τους κανόνες της ενιαίας αγοράς, περιλαμβανομένων της κίνησης κεφαλαίων και των χρηματοπιστωτικών θεμάτων γενικότερα». Αρα, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, συγκαλυμμένη ή φανερή, νόμιμη ή λιγότερο νόμιμη, πάντα όμως εντός των πλαισίων που ορίζει το αστικό Δίκαιο της ΕΕ.
Η δεύτερη είδηση λέει ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ, σε ό,τι αφορά τα φαινόμενα διαφθοράς. Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος. Ποιος δε θυμάται το πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Παπανδρέου, τον Οχτώβρη του 2009, όταν ο πρωθυπουργός, έχοντας δίπλα του τον τότε Συνήγορο του Πολίτη Γ. Καμίνη, ανέλυε την κρίση σαν αποτέλεσμα της αδιαφάνειας, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς, της κακοδιαχείρισης και υποσχόταν να τα αλλάξει; Εκτοτε, στο όνομα της «διαφάνειας» και της «χρηστής διαχείρισης» πάρθηκαν αμέτρητα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά κυρίως, με ιδεολογήματα όπως αυτά, βρήκε τόπο να σταθεί η προπαγάνδα ότι για την κρίση φταίνε οι ανίκανοι και διεφθαρμένοι πολιτικοί, το σάπιο κράτος και το πολιτικό σύστημα. Πάνω εκεί πάτησε η κοροϊδία του λαού από τα αστικά κόμματα και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια καλύτερη διαχείριση μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση. Πάνω εκεί πάτησε όμως και η συνθηματολογία («κλέφτες πολιτικοί», «στα δικαστήρια οι επίορκοι» κ.ά.) με την οποία η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να κατοχυρωθεί στις λαϊκές συνειδήσεις σαν αντισυστημική τάχα δύναμη, που θέλει την κάθαρση. Η πραγματικότητα λέει ότι τρία χρόνια μετά τον «ανένδοτο» στη διαφθορά από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τις επόμενες κυβερνήσεις, η κρίση βαθαίνει, αποδεικνύοντας ότι η κρίση δεν οφείλεται στη διαφθορά. Ούτε το χρέος και τα ελλείμματα οφείλονται στη διαφθορά. Τα δημιούργησε η ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών με κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις και να αυξάνουν τα κέρδη τους.
Η κρίση οφείλεται στη μεγάλη κερδοφορία από το ξεζούμισμα των εργατών, που δεν μπορεί να επανεπενδυθεί για να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη. Ετσι είναι ο καπιταλισμός, με την αναρχία στην παραγωγή. Για όλα τα υπόλοιπα περί διαφθοράς, αυτή είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και την αστική διαχείριση. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται με τα ίδια συνθήματα και τον πρόεδρό του να λέει στο Εληνοαμερικάνικο Επιμελητήριο: «Οι πολιτικές δυνάμεις του Μνημονίου ζητούν την αλληλεγγύη των δανειστών μας για να μην αλλάξει τίποτα στην πολιτική που γεννά και αναπαράγει την κρίση (...) Για να διασωθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι της δημοσιονομικής εκτροπής: Το καρτέλ της οικονομικής ολιγαρχίας. Των κρατικοδίατων εργολάβων και προμηθευτών (...) Η χώρα δεν πρόκειται να καταστεί ανταγωνιστική, χωρίς την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτίων της κρίσης: Πρέπει να χτυπήσουμε την αιχμαλωσία του πολιτικού συστήματος από ένα εδραιωμένο καρτέλ διαπλεκόμενων επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων, τη διάβρωση της Δημόσιας Διοίκησης από την κομματική - πελατειακή διαφθορά και αναξιοκρατία (...) το καρτέλ της διαπλοκής, το οποίο νοθεύει τους κανόνες της αγοράς και αποτρέπει τις παραγωγικές πρωτοβουλίες». Κοροϊδεύουν το λαό και θέλουν να τον εγκλωβίσουν στα αδιέξοδα κανάλια της αστικής διαχείρισης, για να μείνει μια ζωή στην εξαθλίωση. Σαν τέτοιοι πρέπει να πάρουν απάντηση από το λαό.
Πηγή Ριζοσπάστης
Τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή σαν ελληνική αποκλειστικότητα. Λένε ότι αν τέτοια φαινόμενα είχαν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, δεν θα είχε έρθει η κρίση. Αποδίδουν την κρίση σε παθογένειες τάχα του καπιταλισμού, για τις οποίες επιπλέον λένε ότι «ανθίζουν» μόνο στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προηγούμενα, προπαγανδίζει ότι με μερικά μερεμέτια στο αστικό σύστημα και τους θεσμούς του, από μια πιο «ικανή» κυβέρνηση, η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί για το λαό, ακόμα και να ξεπεραστεί η κρίση.
Είναι έτσι;
Δύο ειδήσεις από το χτεσινό διεθνές δελτίο των πρακτορείων είναι αποκαλυπτικές. Η γερμανικής Suddeutsche Zeitung γράφει ότι οι ελεγκτικές αρχές εντόπισαν «μαζικές φορολογικές απάτες», αξιολογώντας στοιχεία Γερμανών πελατών της ελβετικής τράπεζας UBS. Τα στοιχεία βρέθηκαν σε CD που είχε αγοράσει το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας και αναφέρονται σε περίπου 750 ιδρύματα και 550 άλλες περιπτώσεις, με συνολικά αφορολόγητες καταθέσεις ύψους 2,9 δισ. ευρώ. Ποιος δε θυμάται το χαμό που έγινε (και συνεχίζεται) με τις διάφορες λίστες των ύποπτων για φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, με πρώτη τη λίστα Λαγκάρντ; Με αφορμή αυτές τις λίστες, τα αστικά Μέσα έλεγαν ότι φταίει η ανικανότητα του κράτους να πατάξει τη φοροδιαφυγή, γι' αυτό παίρνονται τα αντιλαϊκά μέτρα.
Αξιοποιώντας αυτό το κλίμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε πως αυτός θα «ξεσκονίσει» τις διάφορες λίστες και σαν πιο ικανός διαχειριστής θα πατάξει τη φοροδιαφυγή, την οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ, ανάγει και αυτός σε αιτία της κρίσης και των μέτρων που παίρνονται σε βάρος του λαού. Να όμως που η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στη Γερμανία, που δεν έχει ακόμα κρίση, έστω και αν κάθε φορά αποκαλύπτεται ή πατάσσεται μια παρανυχίδα της. Η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ, και το τραπεζικό απόρρητο, είναι ένα πρώτης τάξης παραβάν για όποιον θέλει να διακινήσει χρήμα, χρησιμοποιώντας νόμιμα ή λιγότερο νόμιμα κανάλια. Μάλιστα, όταν το ΚΚΕ ζήτησε με Ερώτησή του μέτρα για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών απάντησε αφοπλιστικά στη Βουλή ότι «η Ελλάδα, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί σύμφωνα με το ευρωπαϊκό Δίκαιο και τους κανόνες της ενιαίας αγοράς, περιλαμβανομένων της κίνησης κεφαλαίων και των χρηματοπιστωτικών θεμάτων γενικότερα». Αρα, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, συγκαλυμμένη ή φανερή, νόμιμη ή λιγότερο νόμιμη, πάντα όμως εντός των πλαισίων που ορίζει το αστικό Δίκαιο της ΕΕ.
Η δεύτερη είδηση λέει ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ, σε ό,τι αφορά τα φαινόμενα διαφθοράς. Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος. Ποιος δε θυμάται το πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Παπανδρέου, τον Οχτώβρη του 2009, όταν ο πρωθυπουργός, έχοντας δίπλα του τον τότε Συνήγορο του Πολίτη Γ. Καμίνη, ανέλυε την κρίση σαν αποτέλεσμα της αδιαφάνειας, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς, της κακοδιαχείρισης και υποσχόταν να τα αλλάξει; Εκτοτε, στο όνομα της «διαφάνειας» και της «χρηστής διαχείρισης» πάρθηκαν αμέτρητα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά κυρίως, με ιδεολογήματα όπως αυτά, βρήκε τόπο να σταθεί η προπαγάνδα ότι για την κρίση φταίνε οι ανίκανοι και διεφθαρμένοι πολιτικοί, το σάπιο κράτος και το πολιτικό σύστημα. Πάνω εκεί πάτησε η κοροϊδία του λαού από τα αστικά κόμματα και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια καλύτερη διαχείριση μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση. Πάνω εκεί πάτησε όμως και η συνθηματολογία («κλέφτες πολιτικοί», «στα δικαστήρια οι επίορκοι» κ.ά.) με την οποία η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να κατοχυρωθεί στις λαϊκές συνειδήσεις σαν αντισυστημική τάχα δύναμη, που θέλει την κάθαρση. Η πραγματικότητα λέει ότι τρία χρόνια μετά τον «ανένδοτο» στη διαφθορά από την κυβέρνηση Παπανδρέου και τις επόμενες κυβερνήσεις, η κρίση βαθαίνει, αποδεικνύοντας ότι η κρίση δεν οφείλεται στη διαφθορά. Ούτε το χρέος και τα ελλείμματα οφείλονται στη διαφθορά. Τα δημιούργησε η ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών με κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις και να αυξάνουν τα κέρδη τους.
Η κρίση οφείλεται στη μεγάλη κερδοφορία από το ξεζούμισμα των εργατών, που δεν μπορεί να επανεπενδυθεί για να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη. Ετσι είναι ο καπιταλισμός, με την αναρχία στην παραγωγή. Για όλα τα υπόλοιπα περί διαφθοράς, αυτή είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και την αστική διαχείριση. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται με τα ίδια συνθήματα και τον πρόεδρό του να λέει στο Εληνοαμερικάνικο Επιμελητήριο: «Οι πολιτικές δυνάμεις του Μνημονίου ζητούν την αλληλεγγύη των δανειστών μας για να μην αλλάξει τίποτα στην πολιτική που γεννά και αναπαράγει την κρίση (...) Για να διασωθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι της δημοσιονομικής εκτροπής: Το καρτέλ της οικονομικής ολιγαρχίας. Των κρατικοδίατων εργολάβων και προμηθευτών (...) Η χώρα δεν πρόκειται να καταστεί ανταγωνιστική, χωρίς την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτίων της κρίσης: Πρέπει να χτυπήσουμε την αιχμαλωσία του πολιτικού συστήματος από ένα εδραιωμένο καρτέλ διαπλεκόμενων επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων, τη διάβρωση της Δημόσιας Διοίκησης από την κομματική - πελατειακή διαφθορά και αναξιοκρατία (...) το καρτέλ της διαπλοκής, το οποίο νοθεύει τους κανόνες της αγοράς και αποτρέπει τις παραγωγικές πρωτοβουλίες». Κοροϊδεύουν το λαό και θέλουν να τον εγκλωβίσουν στα αδιέξοδα κανάλια της αστικής διαχείρισης, για να μείνει μια ζωή στην εξαθλίωση. Σαν τέτοιοι πρέπει να πάρουν απάντηση από το λαό.
Πηγή Ριζοσπάστης
η διαφθορά δεν έφερε βέβαια την κρίση, αλλά με όλο αυτό το σάπιο κράτος και τη διαπλεκόμενη κοινωνία είναι αδύνατον να ξεπεραστεί η κρίση. Οι θεσμοί στα δύσκολα φαίνονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα μ.....ίες λέει το άρθρο: δηλαδή, εντάξει, στον καπιταλισμό υπάρχει ενσωματωμένη η «κρίση», στον κομουνισμό τι υπάρχει; η ανάπτυξη;
Κι εγώ σοσιαλιστής είμαι αλλά μην λέμε μ.....ίες
Και γιατί είναι ακριβώς μαλακίες?? Είναι το ίδιο πράγμα καπιταλισμός και κομμουνισμός ως προς την κάλυψη αναγκών της κοινωνίας?? Γεννάει κρίση ο κομμουνισμός?? Και εάν ναι μπορείς να την περιγράψεις??
ΔιαγραφήΣαν "σοσιαλιστής" που είσαι τι κοινωνία οραματίζεσαι που δεν θα γεννάει κρίση και για ποια νου συμφέρον θα λειτουργεί???
η αναρχια στην παραγωγη, ο νομος του κερδους φερνουν τη σαπιλα, τα διαπλεκομενα, τη διαφθορα, και οχι μονο, στον καπιταλισμο δεν υπαρχει λαικος ελεγχος στην εξουσια, κανεις δεν ελεγχεται απο κανενα, εν "λευκω" οι εχοντες στα χερια τους την εξουσια, νομοθετουν, αποφασιζουν, εκτελουν.
ΔιαγραφήΣε κανενα καπιταλιστικο κρατος δεν λειπουν τα φαινομενα διαφθορας και σαπιλας, ακομη και αν καπου-πχ Ιταλια πριν απο χρονια-αποφασισουν οι αστοι να "ασχοληθουν" με την διαφθορα, θα το κανουν για να κατευνασουν την λαικη δυσαρεσκεια ωστε να συνεχισουν ανενοχλητοι το "θεαρεστο" εργο τους, να αρμεγουν δηλαδη το λαο.
Η επαναστατικη εργατικη εξουσια μπορει μονο να βαλει τελος σαυτο, και μονο οταν εξασφαλιστει-κατι που ταξικα συμφερει τους εργατες και τα συμμαχα τους στρωματα-ο απολυτος εργατικος και λαικος ελεγχος σε ολα τα μηκη και πλατη του κρατικου μηχανισμου ο οποιος στην λαικη εξουσια, τον σοσιαλισμο, θα ειναι εντελως διαφορετικος απο οτι ειναι σημερα.
Η εκλογη των βουλευτων απο τους χωρους δουλειας, απο τους κλαδους, απο τα χωραφια, ο αυστηρος ελεγχος τους, η κατοχυρωμενη ανακλητικοτητα, η πλερια και ολοκληρωμενη καλυψη ολων των λαικων αναγκων δεν θα αφηνουν περιθωρια εμφανισης φαινομενων διαφθορας και σαπιλας.
Η υπονομευση των αρχων οικοδομησης του σοσιαλισμου ομως μπορει να τα γεννησει, αλλα αυτο ειναι αλλο ζητημα...
στον σοσσιαλισμο ανωνυμε απο το 17 μεχρι και τον Β παγκοσμιο, αποκτησαν σχεδον ολοι σπιτια σε ολη την εκταση της ΕΣΣΔ, μορφωθηκαν ακομα και οι αναλφαβητοι ηλικιωμενοι, εγιναν δρασεις για να σωθουν γλωσσες και εθιμα λαων που εφθιναν, απεκτησαν προσβαση στην υγεια ολοι, δεν υπηρχε πλεον ανεργια, αναπτηχθηκαν ο πολιτισμος και η παιδεια παραπερα, να θυμισω οτι στις πολιορκιες των σοβιετικων πολεων δινοντουσαν παραστασεις στα θεατρα και στις οπερες, ο κοσμος πηγαινε διακοπες, σχεδον εξαφανηστικε η θνησιμοτητα κ.α.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ολα αυτα απο ενα κρατος που μεχρι τοτε ηταν υποαναπτικτο και δεχοταν σαμποταζ, ειχε πολεμο απο τους δυτικους (και την ελλαδα) μεχρι το 20κατι.
αυτο το κρατος λοιπον οχι απλα επεζησε και εκανε αλματα, αλλα δεχομενο το μεγαλυτερο βαρος της χιτλερικης (αστικης) επιθεσης την συνεντριψε κανοντας το "ακατορθωτο", μεταφεροντας την βιομηχανικη παραγωγη σε ενα χειμωνα στα ουραλια και τελειωσε το εργο καρφωνοντας την κοκκινη σημαια στο ραιχσταγκ
αυτα προς το παρων για το τι κανει ο σοσσιαλισμος.
για να μην πουμε για την κουβα με 65 χρονια εμπαργκο και σαμποταζ