Η πρόταση – πρόσκληση της ΚΟΕ φιλοδοξεί καταρχήν να διερευνήσει τις προθέσεις των οργανωμένων δυνάμεων της αριστεράς. Για την ακρίβεια να διερευνήσει από το ελάχιστο (κοινή δράση, συνεννόηση και σύνδεση), μέχρι το μέγιστο (συγκρότηση –με πρωτοβουλία της αριστεράς- ενός μετώπου αντίστασης και ανατροπής).
Καταλαβαίνουμε ότι η αυριανή (Πέμπτη 24-6) σύσκεψη των δυνάμεων της αριστεράς αποτελεί απλά ένα πρώτο βήμα. Διεργασίες, συναντήσεις, συζητήσεις μπορούν και πρέπει να συνεχιστούν παντού.
Έχουμε την πεποίθηση πως η αποτελεσματική απάντηση μπορεί να δοθεί από την συγκρότηση ενός πολιτικού αντιπάλου του «νέου καθεστώτος» που θα παλέψει για την πλήρη κατάργηση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Ένας πολιτικός αντίπαλος που θα στηρίζεται στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να συγκρουστούν με αυτό το «νέο κράτος». Αντιλαμβανόμαστε ότι καμία από τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις δεν φαίνεται να μπορεί και να αρκεί να αυτοχριστεί το αντίπαλο δέος. Μπορεί όμως ο πραγματικός αντίπαλος και η εναλλακτική λύση να είναι ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνδέονται, ενώνονται, οργανώνονται και αυτοοργανώνονται, που βρίσκονται μέσα στην κοινωνία, μέσα στους ψηφοφόρους του δικομματισμού, στα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ στα πολιτικά υποκείμενα ( ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.), μέσα στην ανυπάκουη νεολαία του Δεκέμβρη, της επισφάλειας, του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Ένα Μέτωπο που οι κεντρικοί πολιτικοί του στόχοι μπορούν και πρέπει να συνδιαμορφωθούν και να συνεπεξεργάζονται διαρκώς από τους συμμετέχοντες και ενδεικτικά θα κινούνται σε ένα ελάχιστο για την αρχή πλαίσιο που μπορεί να είναι: α) Η συνολική ακύρωση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Η κατάργηση όλων των μέτρων. β) Κάτω η κυβέρνηση ΓΑΠ και το πολιτικό καρτέλ του νεοφιλελευθερισμού. γ) Ριζική αλλαγή και ανασυγκρότηση – ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο με μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία.
Εκτιμούμε ότι το πρώτο βήμα για την δημιουργία μετώπου πρέπει να αναλάβει άμεσα να το κάνει η αριστερά ( οργανωμένη και ανένταχτη) αποφεύγοντας τους μικρούς και μεγάλους εμφύλιους της, τις ιστορικές της αναφορές και «δικαιώσεις» επιμένοντας κυρίως και αποκλειστικά στην ενότητα στη δράση της. Εκτιμούμε ότι τα προβλήματα της αριστεράς πρέπει να αντιμετωπιστούν τουλάχιστον σήμερα σε διαφορετική βάση. Στη βάση δημιουργίας του μετώπου, στη βάση συνδιαμόρφωσης των αγώνων του σήμερα, στη βάση της υπέρβασης των μικροκομματικών συμφερόντων, στη βάση της υπηρέτησης των αναγκών της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Ταυτόχρονα πρέπει να χτίζεται το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων μέσα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους και με τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τη νεολαία, τους διανοούμενους με όλους όσους πλήττονται από τη ομολογούμενη χρεοκοπία
Έχοντας επίγνωση - και ας μας επιτραπεί αυτό για το σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς - πως ούτε επαρκείς είμαστε, ούτε έχουμε όλες τις αλήθειες, γι’ αυτό και προσκαλούμε, γι’ αυτό και θα αγωνιστούμε με όλους τους τρόπους, σε όλη την Ελλάδα, για να δημιουργηθεί ένα Μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για την αλλαγή.
Γραφείο Τύπου ΚΟΕ
grafeio_typou@koel.gr
Για να μην ξεχνάμε, όλοι έχουν την ιστορία τους. Και οι"παντιέρες" της ΚΟΕ. Ας πάψουν πρώτα να πηγαίνουν σε κοινές συγκεντρώσεις με το ΕΚ και τη ΓΣΕΕ (τουλάχιστον στην Πάτρα)μαζί με τα λοιπά συνοθυλεύματα, και μετά τα λέμε. Ο εργοδοτικός και κυβερνιτικός συνδικαλισμός πρέπι να φαληρίσει. Η ΚΟΕ είναι μια απο τις δυνάμεις μαζί με συριζα κλπ που του δίνουν ανάσσα. Άντε αδέρφια σε σας υπολογίζει ο Καλής και ο Καραγεωργόπουλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4948165&textCriteriaClause=%2B%CE%9A.%CE%9F.%CE%95.
http://pamepatras.blogspot.com/2010/06/blog-post_3387.html
Βλέπω ότι το προβοκατόρικα σχόλια συνεχίζονται. όσο συνεχίζονται όμως θα υπάρχουν και απαντήσεις για το KKE και τα παλικάρια του ΠΑΜΕ: “Ενα είναι το κόμμα! Και μοναδικό…”
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» έχει και λενινιστική ουρά που δεν ομολογείται. Η λογική είναι απλή: αντιθέτως με όσα πιστεύουν οι παραπλανημένοι κάτω από τα πανό του ΠΑΜΕ, νόμος δεν είναι το δίκιο κάθε εργάτη, και πολύ περισσότερο δεν είναι το δίκιο όσων δουλεύουν στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ. Νόμος είναι το δίκιο της πρωτοπορίας της εργατιάς και επειδή το ΚΚΕ εξ ορισμού είναι η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, νόμος είναι ό,τι γουστάρουν οι γραφειοκράτες του Περισσού.
Πριν από δύο εβδομάδες (16.6.2010) έγινε μια ιστορική συνεδρίαση της Κομματικής Οργάνωσης Βάσης του «Ριζοσπάστη» και του «902». Η καθοδήγηση εξήγησε στους δημοσιογράφους ότι οι χαλεποί καιροί (δεν διευκρίνισαν αν εννοούσαν για το κόμμα ή για την οικονομία) επιβάλλουν μείωση μισθών των επαγγελματικών στελεχών. Συνεπώς και των δημοσιογράφων που εργάζονται στα ΜΜΕ της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης. Το κόλπο για την παράκαμψη των συλλογικών συμβάσεων είναι η «συνεισφορά» των εργαζομένων στο κόμμα. Με άλλα λόγια το ΚΚΕ τους πληρώνει κι αυτοί, προφανώς ευγνώμονες που δουλεύουν για το καλό του κομμουνισμού, επιστρέφουν μέρος της αμοιβής τους στο κόμμα. Η απόφαση ελήφθη με τον γνωστό «δημοκρατικό» τρόπο του ΚΚΕ. Επειτα από απειλές και εκβιασμούς 43 ψήφισαν υπέρ και υπήρξαν και δύο λευκά. Μετά η καθοδήγηση εξήγησε ότι θα γίνουν συνεννοήσεις με κάθε εργαζόμενο ατομικά για το ακριβές ύψος κάθε μισθού μετά τις περικοπές.
Ετσι λοιπόν έχουμε ένα κόμμα-επιχειρηματία που αντιθέτως με όσα διακηρύσσει (περί αύξησης των αποδοχών των εργαζομένων) μειώνει περαιτέρω τους μισθούς των δικών του εργαζομένων. Καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις και προχωρά στη νεοφιλελεύθερη «ατομική διαπραγμάτευση» ανά εργαζόμενο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με το κόλπο της συνεισφοράς στο κόμμα που χειμάζεται κατήργησε τη συλλογική σύμβαση του χρόνου αδείας των εργαζομένων, αυτό που θεωρεί για τους άλλους «ιερό και απαράγραπτο δικαίωμα. Μέλη και μη μέλη του κόμματος υποχρεώνονται σε άδεια μόνο τριών εβδομάδων και τα υπόλοιπα -θέλουν δεν θέλουν οι εργαζόμενοι- γίνονται… «κόκκινα μεροκάματα»
Φυσικά διαφωνίες δεν μπορούν να υπάρξουν στα θέσφατα της καθοδήγησης και αν κάποιος διαφωνήσει δεν αξίζει να είναι μέλος της πρωτοπορίας. Τότε έρχεται η διαγραφή και η απόλυση. Οπως έγινε και στην περίπτωση του κ. Γιάννη Κωστάκη, μέλους του ΚΚΕ επί 25ετία και εργαζόμενου στον «Ριζοσπάστη» για 15 χρόνια. Γι’ αυτήν την απόλυση το στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, κ. Παναγιώτης Ράμμος, είχε πει: «Ο “Ριζοσπάστης” δεν είναι επιχείρηση, δεν κυνηγάει μέσω της κυκλοφορίας και της διαφήμισης να κερδίσει, είναι όλα της Κεντρικής Επιτροπής ενός συγκεκριμένου κόμματος, με εργαζόμενους που δουλεύουν επειδή ξέρουν πολύ καλά πού δουλεύουν και τον έχουν τιμήσει και τον τιμάνε, είναι εφημερίδα που δεν έχει εργαζόμενους με την κλασική έννοια του όρου». (Δ.Σ. ΕΣΗΕΑ 14.10.2008)
Στον Μεσαίωνα οι μοναχοί βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να το καταναλώνουν. Στον εργασιακό μεσαίωνα του Περισσού βαφτίζονται οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ «μη επιχειρήσεις». Αλλά αν κατέχεις την απόλυτη αλήθεια, στους ορισμούς θα κολλήσεις;
Με "συντροφικούς" χαιρετισμούς,
Δημήτρης Καραγεωργόπουλος
Μέλος Δ.Σ ΓΣΕΕ