Προεκλογικές τακτικές και επιχειρήματα - 2.Λαϊκή Ενότητα

α) Είμαστε ο αυθεντικός ΣΥΡΙΖΑς, είμαστε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (που έγινε ΝΑΙ όταν δεν κοιτάγαμε γαμώτι), είμαστε το κίνημα (της πατάτας?) και οι αγώνες που ποτέ δεν δώσαμε όσο κρατάγαμε το φαναράκι στον Τσίπρα κατα την πρόωθηση του νέου μνημονίου.

Είμαστε ο αγαπημένος σας προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ, αυτός δηλαδή που έλεγε ψέμματα ώστε να κερδίσει τις εκλογές, είμαστε το πρόγραμμα του Απριλίου του 2012, είμαστε το πρόγραμμα του Ιουνίου του 2012, είμαστε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, της Βέροιας, της Λάρισας και του Ηρακλείου μαζί,  είμαστε όλοι οι λόγοι που ψηφίσατε τον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη φορά, είμαστε όλοι οι λόγοι που ψηφίσατε τον ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία φορά, είμαστε όλοι οι λόγοι για τους οποίους δεν χρειάζεται να ψηφίσετε ΚΚΕ (μα όλοι οι λόγοι μαζί ρε διάολε), είμαστε οι σύγχρονοι αγωνιστές του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ, του ΔΣΕ, της ΕΠΟΝ και της κυβέρνησης του Βουνού και χαρίζουμε την Βάρκιζα στο ΚΚΕ.

Και γενικά για να μην το πολυλογούμε είμαστε κάτι ... αριστερό ρε αδερφέ, το αριστερό ανάχωμα που έλεγε και η Ζωή, κάτι που μοιάζει με το ΚΚΕ (ειδικά όταν σε βοηθούν στο ρετουσάρισμα τα ΜΜΕ), χωρίς όμως να είμαστε το ΚΚΕ, χωρίς να γουστάρουμε καν το ΚΚΕ και χωρίς να γουστάρουμε τίποτα απο αυτά  που λέει και προπαγανδίζει το ΚΚΕ.

Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να πάρουμε κόσμο από το ΚΚΕ, ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τον κόσμο που ξεγελάστηκε απο τον ΣΥΡΙΖΑ, να επιστρέψει στο ΚΚΕ, αλλά σας υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε.

β) Δεν ψηφίσαμε μνημόνιο.

Μπορεί μέχρι την τελευταία στιγμή να παριστάναμε τις αριστερές μαριονέτες του ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι να μας διώξουν δηλαδή απο τις καρέκλες μας), αλλά δεν ψηφίσαμε το μνημόνιό μας ... τους.

Μπορεί να στηρίξαμε (κριτικά φυσικά) το προ-μνημόνιο της 20ης Φεβρουαρίου, μπορεί να στηρίξαμε (κριτικά φυσικά) ολόκληρη την διαπραγματευτική διαδικασία και μάλιστα από υπουργικές θέσεις, μπορεί να δώσαμε (με πόνο στην καρδιά) το ΟΚ στις 47+ 8 σελίδες της αντιλαϊκής βαρβαρότητας που αποτέλεσε την βάση για το μνημόνιο, μπορεί να κρύψαμε (επιμελώς φυσικά) την πρόταση για κατάργηση των μνημονίων που είχε καταθέσει το ΚΚΕ ... αλλά δεν ψηφίσαμε μνημόνιο.

Θα μου πείτε, και ο Σαμαράς - κάποτε - δεν ψήφισε το 1ο μνημόνιο  και από τότε δεν έχει χάσει ούτε ένα "Ναι σε όλα".

Θα μου πείτε ο αριστερός Τσίπρας (ή Λαφαζάνης Νο1 εαν θέλετε) και ο σταλινάρας (κατα Ζουράρη) Καμμένος δεν ψήφισαν το 1ο και το 2ο μνημόνιο αλλά τώρα έφεραν με περηφάνια το 3ο το μακρύτερο,

... αλλά μέχρι να ψηφίσουμε και εμείς το δικό μας, δεν θα έχουμε ψηφίσει μνημόνιο και έχουμε το δικαίωμα να το λέμε. Μετά απλά θα λέμε πως μας ανάγκασαν να το υπογράψουμε και θα το ξεχάσετε.

Εδώ υπογράψαμε το υπερ-Μνημόνιο που ονομάζεται συνθήκη του Μάαστριχτ και το ξεχάσατε.

γ) Είμαστε ενωτικοί.

Κι ας προερχόμαστε από διάσπαση ενός κόμματος που έλεγε ακριβώς τα ίδια με εμάς πριν πέσουν οι αντιμνημονιακές μάσκες τους (Οι δικές μας ακόμα κρατάνε ... θαρρώ).

Κι ας προσπαθήσαμε το 1991 να πραγματοποιήσουμε τον μοναδικό λόγω της πολιτικής μας υπάρξεως, να διαλύσουμε δηλαδή το ΚΚΕ.

Είμαστε ενωτικοί, ενωτικοί, ενωτικοί ... και επειδή είμαστε τέτοιοι θα απορροφήσουμε κάθε ταξικό ναυάγιο που πετροβολά με αυταπάρνηση εδώ και χρόνια το εργατικό κίνημα και το κόμμα του. Να, σαν την Ραχήλ την μακρή, τον Αλέκο τον αλαβάνο, τον Πιπι τον φακιδομύτη,  τον Μπάμπη τον πεταλούδα, το ΑΚΕΠ με το τριαντάφυλλο (και τις αφίσες που έβριζαν τον Λαφαζάνη), την Χριστιανική Δημοκρατία (πραγματικά, WTF? ή ελληνιστί ΤΣΠ?), την ΑΡΑΝ (plus δώρο μια ΑΡΑΣ) και φυσικά την μια και μοναδική, αυτοκράτειρα Ζωή.

Το λένε άλλωστε και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που παρά τις αντίθετες εντυπώσεις ... ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΑΝΕ,  όταν ρωτάνε ευλαβικά σε κάθε εμφάνιση τους τα στελέχη του ΚΚΕ με σχεδόν αυτιστική ακρίβεια.

Θα συνεργαστείτε με το νέο ανάχωμα που φτιάξαμε για να μπει εμπόδιο στο κίνημα που οργανώνετε ? Η μέρα της μαρμότας κυριολεκτικά.

δ) Είμαστε οι εκφραστές του ενός εκ των δυο πόλων (του νέου διπόλου) που θα μας απασχολήσει στο μέλλον.

Δραχμή vs ευρώ, μέσα ή έξω από την ευρωζώνη (για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ευρωπαϊκή οικογένεια, το σπίτι μας, ούτε λόγος φυσικά), καπιταλιστές που έχουν μεγαλύτερη κερδοφορία με δραχμή vs καπιταλιστές που έχουν μεγαλύτερη κερδοφορία με ευρώ.

Επειδή όμως είμαστε πολυγλωσσικοί, πολυτασσικοί, πολυνομισματικοί και γενικά λέει ο καθένας ότι θέλει όπως ακριβώς συνηθίσατε ήδη με το prequel της Λαϊκής Ενότητας (με τρεις μόνο λέξεις, τυχοδιώκτες του κερατά), ... δεν μιλάμε ανοιχτά σαν κόμμα, ούτε για δραχμή, ούτε για ευρωζώνη. Κάτι για το ότι δεν είναι φετίχ το νόμισμα ψελλίζουμε, κάτι αόριστα για εθνική παραγωγή (με οδηγό τον Τράκη, τον Σκλαβενίτη και την εθνική αστική μας τάξη), κάτι για κρατικοποιήσεις τραπεζών (ώστε το δημόσιο να παίξει τον ελεγκτή της χρηματοδότησης των μονοπωλίων) όπως εξάλλου έκανε και ο εθνάρχης το 1975 με τον όμιλο της Εμπορικής, και τώρα τελευταία πετάμε και κανα πυροτέχνημα για δημοψήφισμα περι της εξόδου από την Ευρωζώνη.

Βλέπεις, θέλουμε να πιάσουμε όλους όσοι φεύγουν απογοητευμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, και τους δραχμικούς και τους δραχμοφοβικούς, και τους πολέμιους του ευρω αλλά και αυτούς που αγχώνονται με την ιδέα της εξόδου από το ευρώ, και τους αντιευρωπαϊστές και τους φιλοευρωπαϊστές.

Φυσικά και δεν πιστεύουμε πως η αλλαγή του νομίσματος μπορεί να φέρει φιλολαϊκές αλλαγές στην οικονομία της χώρας, οπορτουνιστές είμαστε, όχι βλαμμένοι.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, το ΚΚΕ θέλει ευρώ.