Όπως τόνισε: «Αν κι αυτή η διαμάχη είναι παντελώς ξένη προς τα συμφέροντα των εργαζομένων, τα αστικά πολιτικά κόμματα της Ουκρανίας έχουν καταφέρει να εγκλωβίσουν σ’ αυτήν μεγάλες μερίδες του πληθυσμού της χώρας.
Το κρίσιμο ζήτημα για τον ουκρανικό λαό δεν είναι αν θα βρίσκεται σε μια ένωση που θα εξυπηρετεί τα ευρωπαϊκά μονοπώλια ή σε μια άλλη που θα εξυπηρετεί τα ρωσικά. Γιατί και οι δύο αυτές ενώσεις ταυτίζονται με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης κι έτσι ή αλλιώς θα καταστρέψουν παραπέρα τη ζωή του. Το πραγματικό ζήτημα είναι να ανοίξει ο δρόμος για μια οικονομία και κοινωνία, που δεν θα λειτουργεί με βάση το κέρδος, αλλά με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Κι αυτό απαιτεί τη λαϊκή αντίθεση με κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, καθώς και την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, την εργατική – λαϊκή εξουσία».
Πηγή:902
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Τα καλά μας κανάλια στα απογυμνωμένα από την ουσία του θέματος σχολιά τους, τα επικεντρωμένα στα επεισόδια στις πλατείες και μόνον, σ' ενα παράγοντα μπαίνουν και σχολιάζουν στα γεμάτα, ότι το ένα στρατόπεδο των αντιμαχομένων είναι αυτοί που θυμούνται και προτιμούν την ανελευθερία, τη ρεμούλα, την αδικία επί ΕΣΣΔ, ενώ οι άλλοι είναι οι προοδευτικοί αυτοί που θέλουν τη δημοκρατία, την ισονομία, την ελευθερία της ΕΕ. Αυτά ακούγονται και τα κεραμίδια παραμένουν ξεκάρφωτα στις στέγες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά γιατί να μην τα λένε αυτά; Αφού ο λαός νυστάζει που να σκέφτεται τώρα .. ωχ αδελφέ....!!!
μιΑνασα