Γιατί ανησυχούν και τρέχουν οι υποστηρικτές της ΕΕ;

Ένα κεντρικό ζητούμενο «των κεντροαριστερών διεργασιών», υπό τη διεύθυνση και την υποστήριξη των συγκροτημάτων ΔΟΛ – Μπόμπολα κ.α., είναι το πώς θα μαζέψει τα κομμάτια του αυτός ο πολυχρεοκοπημένος χώρος, ώστε, ανάμεσα σε άλλα, να συμβάλει στην υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής «ιδέας», «προοπτικής» της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Λένε, π.χ., οι 58 προξενητάδες που καλούν σε αρραβώνα τύπου «ελιά» και οπωσδήποτε έως τις ευρωεκλογές, τα κομμάτια (στελέχη) του ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν πάει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι βασική της επιδίωξη είναι να «ενισχύσει τις φιλελεύθερες εκσυγχρονιστικές φωνές στη ΝΔ και τις δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ»!! Η βιασύνη τους και η αγωνία τους για τις Ευρωεκλογές δεν κρύβεται ούτε και την κρύβουν.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ μιλάει «για την αναγκαιότητα της ΕΕ» σε κοινή εκδήλωση με το γερμανικό Think tank Κόνραντ Αντενάουερ, για να επαναλάβει τους γνωστούς ύμνους προς την ΕΕ και προς το κόμμα του, που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε αφορμή δίνει όρκους πίστης και αφοσίωσης στον Ευρωμονόδρομο. Η σκληρή διαπραγμάτευση που και αυτός ισχυρίζεται ότι θα κάνει, στους κόλπους της πάντα, πρώτα απ’ όλα θα αποσκοπεί να σώσει την ΕΕ, και μετά τον λαό! Πόσο τυχαίο και συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι ευρισκόμενοι και οι δυο αυτοί στις ΗΠΑ ο ένας χαρακτήρισε ως εξτρεμιστικό άκρο όσους υποστηρίζουν το «έξω από την ΕΕ» και τους ταύτισε με την εγκληματική ΧΑ (παρεμπιπτόντως που και αυτή λέει ναι στην ΕΕ), και ο άλλος απερίφραστα δήλωσε «ότι δεν πρόκειται να σκίσει καμία συμφωνία με την ΕΕ».


Μα επιτέλους, γιατί ανησυχεί το πολιτικό σύστημα; Τι φοβάται το, ισχυρό και κυρίαρχο, τμήμα του κεφαλαίου που είχε και έχει επιλέξει την ένταξη και προσαρμογή της χώρας στο διαρκές σφαγείο των λαϊκών δικαιωμάτων, την ΕΕ; Όλα τα κόμματα, εκτός από το ΚΚΕ συναγωνίζονται για να τους αποδείξουν την αφοσίωσή τους, σε αυτούς και τη λυκοσυμμαχία τους!

Μήπως, αντίθετα από ότι λένε τα κόμματα και οι άλλοι φορείς τους, αυτοί γνωρίζουν ότι τα πράγματα εντός της ΕΕ και για την κρίση εξελίσσονται όπως τα εκτιμά το ΚΚΕ;

Μήπως ανησυχούν γιατί αντιλαμβάνονται ότι, αργά ή γρήγορα, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι αναγκασμένοι για να υπερασπιστούν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, να πάρουν θέση απέναντι στην ΕΕ και την εξουσία τους;

Μήπως είναι καιρός και ο λαός να βιαστεί και να δώσει μεγάλη προσοχή στις θέσεις του ΚΚΕ για την ΕΕ και την πρόταση διεξόδου;

902