Το 2013 τέλειωσε, ας κάνουμε ταμείο! (για τον Τουρισμό τη χρονιά που πέρασε)

Η αλήθεια πίσω από την ρεκλάμα είναι άλλη

Το 2013 τέλειωσε, ας κάνουμε ταμείο. Το 2013 ήταν χρονιά ρεκόρ για τον Τουρισμό με αύξηση αφίξεων, εισπράξεων και κερδών. Ο Τουρισμός, παρότι επηρεάζεται από την καπιταλιστική κρίση, είναι ένας από τους πιο δυναμικούς κλάδους. Η ταξιδιωτική κίνηση έφτασε το 2013 στα 17,8 εκατ. τουρίστες και 13 δις άμεσα έσοδα. Τα αστικά επιτελεία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρουσιάζουν τον Τουρισμό ως την ατμομηχανή της ανάκαμψης.

Ποιοι ωφελούνται όμως, ποιοι καταστρέφονται και ποιοι βιώνουν την εκμετάλλευση από τη δυναμική που παρουσιάζει ένας από τους σημαντικότερους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα;

Ποιος ωφελήθηκε από τη δυναμική του τουρισμού

1) Ισχυροποιήθηκαν οι μονοπωλιακοί ξενοδοχειακοί όμιλοι. Τα 5άστερα ξενοδοχεία έχουν τις μεγαλύτερες πληρότητες και εισπράξεις, ενισχύεται η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση. 

2) Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι επέκτειναν τη δράση τους σε νέους τομείς, δημιουργούν φάρμες, ελαιώνες, αμπελώνες, συγκεντρώνουν τη γη, συμμετέχουν σε εταιρείες εστίασης, παραγωγής τροφίμων, στο "real estate", σε εταιρείες διαχείρισης υποδομών (π.χ. μαρίνες). Προχωρούν σε επενδύσεις σε ανταγωνιστικές χώρες στα Βαλκάνια, στην Τουρκία κ.α. 

3) Ενισχύεται ο ρόλος των tour operators, η διασύνδεσή τους με τους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους αλλά και η άμεση διαχείριση ξενοδοχειακών μονάδων απ' αυτούς.

Ποιοι είναι οι χαμένοι

Από παλιότερη κινητοποίηση των ξενοδοχοϋπάλληλων

1) Εντάθηκε η εκμετάλλευση των εργαζομένων. 15% μειώσεις στους μισθούς, μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων, ατομικές συμβάσεις εργασίας με εξευτελιστικά μεροκάματα, καταστρατήγηση του ωραρίου, εντατικοποίηση της εργασίας, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Έρχεται μάλιστα με το τέλος του 2013 και νέο χτύπημα στους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Με τη νέα 2ετή Κλαδική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Τουρισμού μεγαλώνει η μείωση του 15% στους μισθούς, αφού οι ξενοδοχοϋπάλληλοι εξαναγκάζονται σε 10ωρη δουλειά και απλήρωτη 2ωρη υπερωρία, όταν τα ξενοδοχεία έχουν αυξημένη πληρότητα. Εγκαινιάζουν λοιπόν από τον κερδοφόρο κλάδο του τουρισμού και τη θεσμική αποσάθρωση του 8ωρου χρόνου εργασίας. 

2) Η κρατική παρέμβαση υπονόμευσε μισθούς και δικαιώματα: με την "Επιταγή Εργασίας" που παρείχε 10.000 φθηνούς επιδοτούμενους εργαζόμενους, με την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, με την μεγαλύτερη αξιοποίηση της μαθητείας. 

3) Οι οικογενειακές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι, στα ξενοδοχεία, την εστίαση και γενικά στον Τουρισμό υποφέρουν, λόγω ανταγωνισμού και εξαιτίας του "all inclusive". Χιλιάδες είναι οι καταχρεωμένοι στις τράπεζες, την εφορεία και τα ασφαλιστικά ταμεία. 

4) Σ' αυτές τις αρνητικές επιδράσεις πρέπει να προσθέσουμε και τη σημαντική μείωση του εσωτερικού τουρισμού, εξαιτίας της επιδείνωσης της θέσης της λαϊκής οικογένειας.

Άναρχη και ανισόμετρη ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας με κρατικά κονδύλια

Δυνάμωσε η άναρχη και ανισόμετρη ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας που οδηγεί στην επιβάρυνση των υποδομών και του περιβάλλοντος. Διευρύνεται η κρατική στήριξη της τουριστικής δραστηριότητας, μέσω των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και του ΕΣΠΑ. Με το νόμο για την "ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας" προωθούνται τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια, με μέτρα που αίρουν τους περιορισμούς για επενδύσεις σε δάση, λίμνες, προστατευόμενες περιοχές ακόμη και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, ενώ επεκτείνει το δικαίωμα χρήσης των αιγιαλών. Οι αλλαγές στη χρήση της γης και στο χωροταξικό σχεδιασμό οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση της γης, που ολοκληρώνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις των υποδομών (λιμανιών, μαρίνων, αεροδρομίων, αθλητικών κέντρων) και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ο αγώνας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δεμένος με όλο το ταξικό λαϊκό κίνημα

H πραγματικότητα απέχει πολύ από την εικόνα του χαμογελαστού εργαζόμενου

Οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία δεν πρέπει και δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν και να δεχτούν τη νέα 2ετή Κλαδική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Τουρισμού δένοντας χειροπόδαρα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, με μισθούς ανέχειας και ωράρια που θα λιώνουν τα κορμιά των εργαζόμενων του κλάδου για να αυξηθούν τα κέρδη των ξενοδόχων. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δε θα ανεχτούν, ενώ οι ξενοδόχοι αυγατίζουν τα κέρδη τους, να μεγαλώνει η μείωση του 15% στους μισθούς, με τον εξαναγκασμό σε 10ωρη δουλειά και απλήρωτη 2ωρη υπερωρία, ξεκινώντας από τον κερδοφόρο κλάδο του τουρισμού τη θεσμική αποσάθρωση του 8ωρου. Το χτύπημα του 8ωρου είναι πλήγμα για όλη την εργατική τάξη, γιατί αν περάσει στα ξενοδοχεία θα εξαπλωθεί παντού. Αυτή η ρύθμιση, για 10ωρη δουλειά και 2ωρη απλήρωτη υπερωρία, δείχνει ότι και όπου υπάρχει κερδοφορία μεγαλώνει η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και στους μισθούς. Αυτή την ανάπτυξη επαγγέλλονται παλιοί και νέοι σωτήρες. Στον αγώνα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δίπλα στα ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ και τις Λαϊκές Επιτροπές, πρέπει να στρατευτούν όλοι οι εργαζόμενοι για την υπεράσπιση του 8ωρου, για αξιοπρεπείς μισθούς, για να μην περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις που χαρίζουν στο τουριστικό κεφάλαιο τις υποδομές, το φυσικό και ιστορικό πλούτο της χώρας.

Η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών άρρηκτα δεμένη με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Επιβεβαιώνονται και στον Τουρισμό οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, υπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, για φτηνούς εργάτες χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που θα δουλεύουν νύχτα με νύχτα. Το μέλλον της εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι η επιστροφή στις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Το μέλλον αυτοαπασχολούμενων και αγροτών δεν μπορεί να ‘ναι το ξεκλήρισμα και τα χρέη. Πρέπει να ανασυγκροτηθεί το λαϊκό κίνημα, στο πλευρό του ταξικού εργατικού κινήματος και να διεκδικήσει άλλο δρόμο ανάπτυξης. Όχι στη μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού. Αξιοποίηση του συνόλου των παραγωγικών δυνατοτήτων και τουριστική ανάπτυξη σε αναλογία με τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Απαραίτητος όρος είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού με εργατική-λαϊκή εξουσία και οικονομία, με μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Η απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης, η προάσπιση δικαιωμάτων όπως το 8ωρο και οι αξιοπρεπείς μισθοί, η διεκδίκηση στόχων πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπως είναι η προστασία των ανέργων, η προστασία από τους πλειστηριασμούς, η υγεία, η παιδεία, αλλά και το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας στις διακοπές, μπορεί να οδηγήσει στην ανασύνταξη του κινήματος με μπροστάρη τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ, για να νιώσει ο λαός τη δύναμή του και να παλέψει για ουσιαστικές ανατροπές. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί προϋπόθεση για την οργάνωση της πάλης και την οικοδόμηση της ενότητας της εργατικής τάξης και για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Σκέμπρη Τζένη 

ξενοδοχοϋπάλληλος, μέλος ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ