Ερωτήματα και προβληματισμοί

Mετά τη δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτη στο Κερατσίνι και τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα κατά μεταλλεργατών μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μεγάλη μερίδα του αστικού Τύπου καθημερινά αποκαλύπτει πτυχές του «φαινομένου» - όπως το ονομάζουν - Χρυσή Αυγή. Παρακολουθούμε λοιπόν την αναπαραγωγή γεγονότων που έχουν συμβεί ή καταγγελθεί στο παρελθόν με πολλές λεπτομέρειες, στοιχεία που δείχνουν τη σχέση της Χρυσής Αυγής με μηχανισμούς του αστικού κράτους, με επιχειρηματίες, μαρτυρίες πρώην και νυν νεοναζιστών και διάφορα άλλα.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό βοηθά στην εξάλειψη της Χρυσής Αυγής, στην καταπολέμηση της φασιστικής ιδεολογίας. Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε εάν έτσι είναι τα πράγματα, εάν δηλαδή ξαφνικά ο αστικός Τύπος έχει μπει στην προμετωπίδα μιας «αντιφασιστικής εκστρατείας» με αγνές προθέσεις. Άλλωστε, ανάμεσα στον ορυμαγδό αυτών των ρεπορτάζ υπάρχουν πολλά τηλεοπτικά αφιερώματα, που, αφού καυτηριάσουν τη δολοφονική ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής, εμφανίζουν στη συνέχεια ανέργους, φτωχούς, εξαθλιωμένους να προστρέχουν στη Χρυσή Αυγή, για ένα πιάτο φαΐ, ρεπορτάζ μάλιστα που έχουν γίνει και προβληθεί σε παρελθόντα χρόνο. Τακτική που δημιουργεί συνειρμούς όχι και τόσο αρνητικούς για τους ναζιστές δολοφόνους...

Στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», όλα τα προηγούμενα χρόνια, είχαν προβληθεί τέτοια γεγονότα από τη δράση των φασιστοειδών και πρωτοσέλιδα και με αναλυτικά ρεπορτάζ στις σελίδες του, την ώρα και τη στιγμή που έγιναν. Παραθέτουμε ενδεικτικά τα περισσότερα από αυτά:

-Επίθεση χρυσαυγιτών σε Κούρδους στον ηλεκτρικό σταθμό της Ομόνοιας (7/2/1995).

-Επίθεση εναντίον μελών της ΚΝΕ που έκαναν αφισοκόλληση στην Γ' Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας (31/7/1997).

-Δολοφονική επίθεση εναντίον Κουσουρή, Ηλιάδη, Καραμπατσιόλη (Ιούνης 1998).

-Σύλληψη μέλους της Χρυσής Αυγής για βομβιστική ενέργεια στη Λάρισα (15/6/2001).

-Έφοδος ομάδας Χρυσής Αυγής στο ΤΕΙ Αθήνας, τραυματισμός ενός φοιτητή με μαχαίρι και άγριος ξυλοδαρμός κοπέλας (4/10/2002).

-Επίθεση εναντίον πέντε φοιτητών στο κέντρο της Αθήνας (19/11/2002).

-Προφυλάκιση του μέλους της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρή για ληστεία πρακτορείου εφημερίδων. Ο συγκεκριμένος καταζητούνταν ως ύποπτος για το μαχαίρωμα 20χρονου φοιτητή στις 15 Νοέμβρη 2002 στην Αθήνα (10/12/2002).

-Χρυσαυγίτες άνοιξαν πυρ εναντίον ομάδων αναρχικών. Καταγγελία Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα (22/11/2005).

-Επίθεση και τραυματισμός ενός Έλληνα και ενός μετανάστη στα Κάτω Πετράλωνα (2/7/2008).

- Επίθεση κατά μεταναστών στο κτίριο του παλιού εφετείου (12/5/2009).

-Χρυσαυγίτες φτάνουν σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στο σταθμό Λαρίσης με αστυνομικό λεωφορείο (30/9/2010).

-Επίθεση με μαχαίρια σε βάρος μεταναστών στη Βαρβάκειο μετά από πορεία που είχαν οργανώσει λίγες μέρες μετά από δολοφονία στη Γ' Σεπτεμβρίου (13/5/2011).

-Νέο πογκρόμ εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Τα φασιστοειδή έχουν ξαμοληθεί στο κέντρο και χτυπούν όποιον βρίσκουν. Από τύχη δεν υπήρξαν νεκροί (14/5/2011).

-Επίθεση εναντίον μεταναστών στην Πάτρα. Οι χρυσαυγίτες έφτασαν στον καταυλισμό των μεταναστών με πούλμαν. Καταγγελίες για συμμετοχή χρυσαυγίτη αστυνομικού στα επεισόδια (23/5/2012).

-Επίθεση χρυσαυγιτών με τη συμμετοχή και βουλευτών τους σε μετανάστες μικροπωλητές σε Ραφήνα και Μεσολόγγι. Δεν έγινε ούτε μία σύλληψη (7 και 8/9/2012).

-Μετανάστης καταγγέλλει ότι δέχτηκε επίθεση από τη Χρυσή Αυγή και ότι συνελήφθη και κρατήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Περιστερίου, επειδή δε δεχόταν να πει πως τον χτύπησαν Πακιστανοί (19/9/2012).

-Επίθεση εναντίον δύο Πακιστανών στο Λαύριο (6/10/2012).

-Επίθεση στο «Χυτήριο» στους συντελεστές της θεατρικής παράστασης «Corpus Cristi» (13/10/2012).

-Απειλές χρυσαυγίτη εναντίον νεολαίων που μοίραζαν καλέσματα του ΠΑΜΕ στο ΕΠΑΛ Γιαννιτσών (20/10/2012).

-Δολοφονική επίθεση εναντίον μαθητών-μελών της ΚΝΕ και απεργών της «ΑΓΝΟ» έξω από το ΕΠΑΛ Λαγκαδά (8/11/2012).

-Τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής απειλούν μετανάστες εργάτες ότι θα τους κάψουν το σπίτι στη Νέα Ραιδεστό. Οι τραμπούκοι απειλούν τους γείτονες που αντέδρασαν (21/11/2012).

-Σύλληψη χρυσαυγίτη στο Βόλο που είχε βόμβες μολότοφ στο αυτοκίνητό του (23/11/2012).

-Επίθεση εναντίον μεταναστών και προσφύγων στο Δουργούτι στο Ν. Κόσμο. Καταγγελίες ότι, εκτός από τις εφόδους των χρυσαυγιτών, αστυνομικοί μπαίνουν σε σπίτι ξυλοκοπούν και συλλαμβάνουν μετανάστες εργάτες (19/1/2013).

-Επίθεση Χρυσής Αυγής σε βάρος μέλους της διοίκησης Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής στην Παλαιά Φώκαια, επειδή άκουγε αγωνιστικά τραγούδια στο αυτοκίνητό του. Στο χώρο εμφανίστηκε και ο χρυσαυγίτης βουλευτής Γερμενής (21/2/2013).

-Σύλληψη φασιστοειδών για εμπρησμό στο ΑΤΜ στο Βόλο (29/3/2013).

-Επίθεση εναντίον πολιτών στην Πάρο. Χτυπούν τους νησιώτες με λοστάρια. Οι τραυματίες πήγαν στο Κέντρο Υγείας (2/3/2013).

-Επίθεση σε οικοδόμο, μέλος της διοίκησης του σωματείου και εκλεγμένο του ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στη Βόρεια Εύβοια (27/4/2013).

-Επίθεση του χρυσαυγίτη βουλευτή Γερμενή σε βάρος του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη (3/5/2013).

-Προσαγωγή χρυσαυγιτών στους Δελφούς που έδιωξαν τους επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου για να κάνουν εκδήλωση (23/8/2013).

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, οι μηχανισμοί του αστικού κράτους, τα αστικά κόμματα, διαπίστωσαν τώρα και το προβάλλουν με φανατισμό, κάτι που σαν φαινόμενο υπάρχει εδώ και χρόνια, με μεγαλύτερη ένταση τους τελευταίους μήνες. Τότε, οι ίδιες εφημερίδες μπορεί να μην «έδιναν» ούτε μονόστηλο για να καταγράψουν και να ενημερώσουν τους αναγνώστες τους για το τι σημαίνει Χρυσή Αυγή. Αντίθετα, θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι υπήρχε προβολή της «κοινωνικής δράσης της Χρυσής Αυγής» με θετικά φορτισμένους τίτλους και φωτογραφίες, που έριξαν αρκετό νερό στο μύλο της νομιμοποίησης της Χρυσής Αυγής στη συνείδηση του λαού, ως αντισυστημικό κόμμα που βοηθά τις γριούλες, τους αναξιοπαθούντες κλπ. Και αυτό από μόνο του γεννά πολλά ερωτήματα.

Η συζήτηση, που έχει «ανοίξει», έχει απλωθεί σε πολλά και διαφορετικά μέτωπα. «Δύο άκρα», «καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται», «δημοκρατικό τόξο», «αντιφασιστικό μέτωπο», «αλλαγή του τρομονόμου και της νομοθεσίας για τις εγκληματικές οργανώσεις» κ.ά. Και όλα τα βιολιά παίζουν στον ίδιο σκοπό, που είναι εχθρικός προς τον οργανωμένο αγώνα του εργατικού-λαϊκού κινήματος. «Ξεπλένονται» βέβαια από την όψιμη αντιφασιστική ρητορεία, αλλά και τη λογική ευαισθητοποίηση του λαού από το θάνατο του Παύλου Φύσσα και μπορούν έτσι πιο εύκολα να πετύχουν «με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια».

Μήπως τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, που στηρίζουν τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών σε βάρος των εργαζομένων, χρησιμοποιούν το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του 34χρονου για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς; Μήπως το αξιοποιούν σαν εργαλείο στην προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, μέρος του οποίου είναι και η Χρυσή Αυγή; Μια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη και στο πλαίσιο της οποίας αστικές πολιτικές δυνάμεις και δυνάμεις που επαγγέλλονται τη διαχείριση του καπιταλισμού, βρίσκονται σε μια διαρκή κινητικότητα; Μήπως χρησιμοποιούν όσα έγιναν το βράδυ της 17ης Σεπτέμβρη σαν ευκαιρία για ένα πιο αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο με στόχο τη δράση του εργατικού-λαϊκού κινήματος; Το μέλλον θα δείξει...

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 29ης Σεπτέμβρη 2013.