Συμπαράσταση στους "αγανακτισμένους" και απο τον Πρετεντέρη

Τελικά αυτό το πανηγυράκι (για εμάς πανηγυράκι είναι ακόμα, ... τώρα εαν εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό, τότε το συζητάμε) έχει γίνει ιδιαιτέρως αγαπητό, απο ανθρώπους του συστήματος, οι οποίοι καθορίζουν στην ουσία (υπο τις εντολές των αφεντικών τους), το πως και γιατί θα δημοσιοποιηθεί μια πληροφορία.

Σε αυτό το "κίνημα", ούτε φασαρίες υπάρχουν απο περίεργους κουκουλοφόρους (παρά τους τόνους αγανάκτησης), ούτε η Αστυνομία επεμβαίνει (ενώ τα ταξικά συνδικάτα έχουν φάει ξύλο και χημικό με το κιλό), ούτε το κλείσιμο των δρόμων δεν αμαυρώνει την εικόνα μας στο εξωτερικό (όπως ισχύει χρόνια τώρα για το ΠΑΜΕ), ούτε βεβαίως ο Εμπορικός Σύλλογος διαμαρτύρεται για το ότι το κέντρο είναι αποκλεισμένο, ρίχνωντας έτσι τους εμπόρους ακόμα πιο βαθιά στην κρίση.

Αντιθέτως, θετικές αναφορές υπάρχουν για τους αγανακτισμένους σε όλα τα αστικά κανάλια τα οποία μάλιστα έχουν καθημερινή σύνδεση με Αθήνα-Θεσσαλονικη-Πάτρα (αμφισβητώ εαν αφιερώσουν πάνω από μισό λεπτό στα σημερινά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ), θετικό χαρακτηρίζουν το κίνημα οι άνθρωποι των Ευρωπαϊκών κλιμακίων και της τρόικα, κανένας Έλληνας πολιτικός ή αστος, δεν χυδαιολογεί, ούτε αγχώνετε για τα κινήματα αυτά, το αντίθετο μάλιστα, τα στηρίζει (!!!), και οι πουλημένοι καλαμαράδες των αστικών μέσων δείχνουν και αυτοί, ο ένας μετά τον άλλον την συμπάθειά τους προς τους "αγανακτισμένους".

Απορώ, αυτοί που συμμετέχουν ενεργά (και αρκετοί απο αυτούς τάχα μου πολιτικοποιημένοι), αυτά δεν τα βλέπουν ? Εμείς είμαστε δηλαδή οι περίεργοι, που τους τα επισημαίνουμε ?

Ακολουθεί το εγκωμιαστικό άρθρο του Γ.Πρετεντέρη στα Νέα, για τους "αγανακτισμένους". Το άρθρο το εντόπισα απο τον Κόκκινο Άνεμο.

ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ οι πλατείες της Τετάρτης. Καλόκαρδες, ανοιχτές, νεανικές, απλοϊκές, ακοµµάτιστες, ειρηνικές και κυρίως γεµάτες. ∆ιαδήλωσαν, φώναξαν, βρέθηκαν, χειροκρότησαν, αποδοκίµασαν και στο τέλος οι ίδιοι οι διαδηλωτές καθάρισαν το οδόστρωµα. Αγανακτισµένοι. Και πολιτισµένοι.

ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ αυτές οι πλατείες. Χωρίς τον επαγγελµατισµό, την εχθρότητα και τηµοχθηρότητα των διαδηλώσεωνπου ξέραµε έως τώρα. Χωρίς επαγγελµατίεςσυνδικαλιστές κι αριστερούς κοµµατάρχες. Χωρίς ντουντούκες και πλακάτ. Χωρίςπροκατασκευασµένα και βλακώδη συνθήµατα αλλά µε χιούµορ,διάθεση, θα µπορούσα να προσθέσω και κέφι.

ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ; Πιστέψτε µε, δεν έχει καµία σηµασία. Το γεγονός είναι ότι βρέθηκαν εκεί. Και, κυρίως, ότι απέδειξαν πως η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόµη κι η διαµαρτυρία ή η αµφισβήτηση, µπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ, χωρίς τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα, χωρίς την ξύλινη αργκό του Τσίπρα, χωρίς κουκουλοφόρους, επεισόδια και µολότοφ.

∆ΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως αποδοκιµάστηκαν από τιςπλατείες είναι εκείνοι που κατέστησανπεριττοί. Εκείνοι που εδώ και χρόνια έχουν οικειοποιηθεί τις πλατείες µας και τις διαµαρτυρίες µας και τις διαδηλώσεις µας, ακόµη και την αγανάκτησή µας. ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ήδη από την εποµένη των συγκεντρώσεων καµώνονται ότι ψιχαλίζει και χειροκροτούν «το κίνηµα των αγανακτισµένων» – ελπίζοντας προφανώς να το ιππεύσουν...

ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑ∆Υ, µια διαδήλωση της ΓΕΝΟΠ -∆ΕΗ συγκλίνει και αυτή στο Σύνταγµα. Προσπαθούν να ενωθούν µε τους «Αγανακτισµένους».

- Είµαστε κι εµείς εργαζόµενοι. Αγωνιζόµαστε για φτηνό ρεύµα, ισχυρίζεται προς τους συγκεντρωµένους ένας πονηρός συνδικαλιστής. ∆ΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ. Κι ένας ψηλός µε µακριά µαλλιά του το πετάει κατάµουτρα:

- ∆εν είµαστε το ίδιο. Υπάρχουν εργαζόµενοι κι εργαζόµενοι... ΕΤΣΙ, Η ΓΕΝΟΠ - ∆ΕΗ παρέµεινε διακριτικά στοκάτω µέρος της πλατείας.

ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ υποδεικνύει τον κίνδυνο. ∆ιότι από σήµερα, ήδη από χθες, δεκάδες πονηροί και επιτήδειοι θα προσπαθήσουν να βάλουν και τη φάτσα τους στη φωτογραφία. Να δείξουν ότι όλο αυτό το αυθόρµητο και ακαθοδήγητο κίνηµα εκπορεύεται από τις τάξεις τους ή βαδίζει στην κάλπητους. Να του κολλήσουν τις πολιτικές και ιδεολογικές ταµπέλες τους.

ΥΠΟΨΙΑΖΟΜΑΙ ότι οι πλατείες έχουν καταλάβει τιπαίζεται, τι τις απειλεί και τι κινδυνεύει να τις ακυρώσει. Κι ελπίζω ότι θα διατηρήσουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικάπου τις κατέστησαν και µαζικές και ζωντανές και καινούργιες.

∆ΙΟΤΙ ΑΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΟΥΝ στον παλαιοκοµµατισµό που την Τετάρτη αποδοκίµασανδεν είναι µόνοότι θα κάνουνεκ των πραγµάτων ένα βήµα πίσω. Ούτε ότι θα ακυρώσουν την πρωτοτυπία τους και την εµβέλειά τους. Είναι ότι επιπλέον θα χάσουν και το χιούµορ τους.