Σχετικά με την παρερμηνεία δήλωσης της Αλέκας Παπαρήγα για το ευρώ.

Απο το Γλόμπινγκ

Σε συνέντευξη που έδωσε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ στον Αντέννα και στον Γ. Παπαδάκη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Ερώτηση: Σας άκουσα να λέτε ότι περίπτωση να επιστρέψουμε στη δραχμή δεν υπάρχει. Ή κάνω λάθος; Μου έκανε εντύπωση η άποψή σας. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε;

«Καταρχήν εμείς είμαστε γενικά υπέρ της αποδέσμευσης από την ΕΕ, η λύση έξω από το ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική. Αλλά εθελοντικά να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη και αυτή τη στιγμή να τη διώξουν από την ευρωζώνη δεν το βλέπουμε. Αυτό μπορεί να γίνει στο μέλλον, όταν η κρίση θα είναι ακόμη πιο βαθιά και αποφασίσουν οι ισχυρότεροι να μικρύνουν την ευρωζώνη και γενικότερα την ΕΕ. Αυτή τη στιγμή πιστεύουμε ότι θα γίνει μία ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης. Αν φτάσει η ΕΕ να διώχνει χώρες, σημαίνει ότι βρίσκεται σε σήψη και βαθιά κρίση αξεπέραστη, πολύ πιο πριν απ' ότι εμείς περιμένουμε τουλάχιστον».

Η δήλωση αυτή δημιούργησε κάποιον σχετικό θόρυβο και ορισμένοι απομόνωσαν το συγκεκριμένο απόσπασμα από τη δήλωση “ η λύση έξω από το ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική” κάνοντας τον βεβιασμένο συνειρμό ότι το ΚΚΕ είναι τελικά υπερ του ευρώ, άρα κατά της αποδέσμευσης από την ΕΕ, άρα μέρος του συστήματος, άρα, άρα...

«Οι "φίλοι" των αγανακτισμένων»

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Ας δούμε μερικά κομμάτια του παζλ:

α) Τον περσινό Μάη, ως απάντηση στο μνημόνιο, στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας, πραγματοποιήθηκε - κατά κοινή ομολογία - μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της μεταπολίτευσης. Αλλά ο όγκος και το μήνυμά της «θάφτηκαν» κανονικά από τα ΜΜΕ, τα οποία σε μια αποθέωση της τυμβωρυχίας, ως γνήσιες ύαινες, έσπευσαν να «κατασπαράξουν» τους δολοφονημένους της «Μαρφίν», με στόχο να φρενάρουν τη λαϊκή ανάταση.

Μέσα από τα ίδια αυτά ΜΜΕ, με εμφανή στόχο να χτυπηθεί στην «καρδιά» η λαϊκή αφύπνιση, διακινήθηκε ο γκαιμπελισμός των προθύμων του μνημονίου, που προσπάθησαν να περάσουν την προβοκάτσια ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ για τα γεγονότα στον Αγνωστο Στρατιώτη.

β) Φέτος το Μάη, πριν τρεις βδομάδες, μια λαοθάλασσα κατέβηκε στους δρόμους και διαδήλωσε ενάντια στην πολιτική της λεηλασίας. Η φωνή της λαοπλημμύρας «πνίγηκε» από τα δελτία ειδήσεων.

γ) Πάλι τον περσινό Μάη, στο κάλεσμα του ΚΚΕ στο Πεδίον του Αρεως, ανταποκρίθηκε πλήθος λαού. Η Αθήνα «βούλιαξε», αλλά η συγκέντρωση «εξαφανίστηκε» από τα κανάλια.

Λίγες μέρες νωρίτερα το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη με κεντρικό σύνθημα «Peoples of Europe Rize up» (σ.σ.: «Λαοί της Ευρώπης Ξεσηκωθείτε») προκάλεσε την μήνιν του κατεστημένου. Οι ίδιοι - από τους πολιτικούς προύχοντες του καθεστώτος μέχρι τους «Πορτοσάλτε» των ΜΜΕ - που τότε με αφορμή το πανό του ΚΚΕ έθεταν ακόμα και ζήτημα «νομιμότητας» (!) του ΚΚΕ, είναι οι ίδιοι που εδώ και μερικές μέρες εκθειάζουν τις κινητοποιήσεις των «αγανακτισμένων» στην Ισπανία, όπου δεσπόζει το πανό με το ίδιο ακριβώς σύνθημα...

ΠΑΜΕ - Απεργίες στις 2 Ιουνίου, Συλλαλητήρια σε όλη την χώρα στις 3 Ιουνίου

Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα στις πρώην ΔΕΚΟ να πάρουν απόφαση για απεργία στις 2 Ιούνη, μαζί με τις Ομοσπονδίες Χάρτου και Τροφίμων - Ποτών

Στην κλιμάκωση της πάλης τραβάνε οι ταξικές δυνάμεις οργανώνοντας, την Παρασκευή 3 Ιούνη, ολοήμερη δράση, από το πρωί μέσα στους χώρους δουλειάς και το απόγευμα στα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας. Το συλλαλητήριο της Αθήνας ορίστηκε στην Ομόνοια, στις 7 μ.μ.

 

Μία μέρα πριν, στις 2 Ιούνη στέκονται δίπλα στους απεργούς εργάτες των ομοσπονδιών στα Τρόφιμα - Ποτά και στη Βιομηχανία Χαρτιού που παλεύουν για τις κλαδικές τους συμβάσεις και καλούν τα συνδικάτα των πρώην ΔΕΚΟ να πάρουν απόφαση για απεργιακή κινητοποίηση την ίδια μέρα.

Στην ανακοίνωσή του για τις επόμενες κινητοποιήσεις, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«H στάση που κράτησαν και κρατούν τα ΜΜΕ για τη δράση του ΠΑΜΕ, για τα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις στις 28 ΜΑΗ είναι ενδεικτική για το ποιο κίνημα φοβάται η αστική τάξη και τα παπαγαλάκια της πολιτικής της.

Μπόγιερ, Μορέ - Η Άγνωστη Ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ

Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το 1994, από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Το θέμα του, βλέποντας μόνο τον τίτλο έχει μια ίντριγκα. Τι συνέβη σε ένα λαό, με εργατικό κίνημα, και σήμερα για πολλούς είναι το μεγαλύτερο πρόβατο παγκοσμίως;

Δηλαδή ένας λόγος για να διαβάσετε το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι άλλος από την ιστορία που όντως φαντάζει περίεργη στα μάτια του αμύητου. Εδώ θα συναντήσετε θρυλικές μορφές, όπως τον Σίλβις που κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1861-1865), πάλευε, πρώτος για τη δημιουργία συνδικάτων. Έπειτα τους ηρωικούς ανθρακωρύχους, που η εργοδοσία βάφτισε Μόλι Μαγκουάϊρ, και κρέμασε, τους ήρωες της Χαϊμάρκετ και της πρωτομαγιάς του Σικάγο, τον Ντεμπς, που έβαλε υποψηφιότητα με το σοσιαλιστικό κόμμα μέσα από την φυλακή, την γέννηση των IWW, τους μεγάλους μεταπολεμικούς ταξικούς αγώνες, την αντιμετώπιση της κρίσης του 1929 κ.α. Από τη μία δηλαδή το βιβλίο προσφέρεται για την γνώση της ιστορίας του εργατικού κινήματος που είναι κάτι πολύ σημαντικό να ξέρει κάθε εργάτης. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκθεση της ιστορίας των ΗΠΑ, μέσα από την ταξική αντίθεση εργατών και κεφαλαίου, που αποτελεί άλλωστε και την πραγματική ιστορία τους τελευταίους αιώνες.

Τώρα ο άλλος λόγος που το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί, νομίζω είναι και ο πιο σημαντικός. Αυτός ο λόγος είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων από την εμπειρία των ταξικών αγώνων στις ΗΠΑ, αλλά και η εμπειρία αυτή καθ’ αυτή. 

Δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα στην πρωινή εκπομπή του Παπαδάκη (video)

Θα μας γυρίσετε στη Σοβιετική Ένωση, λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου. Δεν έχετε άποψη εσείς για τα ζητήματα και θα μας γυρίσετε στη Σοβιετική Ένωση. Άρα εσείς εξαιρείστε ...
 
«Είναι μία βολική τοποθέτηση για να ξεφύγει από τα δύσκολα που όντως του βάλατε. Και είναι και ένα καινούργιο εφεύρημα, το ‘πε και ο κ. Χρυσοχοΐδης, αλλά ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Ποια είναι η αιτία της κρίσης; Δεν είναι ούτε κρίση χρέους, ούτε κρίση ελλείμματος. Αυτά είναι συνοδοιπόροι και επακόλουθα ενός συγκεκριμένου δρόμου και τρόπου ανάπτυξης. Κρίση έχουν και στις άλλες χώρες και εκεί που δεν υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα που ήταν υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης. Τι τα μπερδεύει τώρα αυτά; Κρίση υπάρχει στις ΗΠΑ. Την τελευταία 20ετία αλλεπάλληλα η μία χώρα μετά την άλλη περνάει σε κρίση, δεν υπήρχε εκεί ούτε Καραμανλής, ούτε Παπανδρέου, ούτε Παπακωνσταντίνου, ούτε Αλογοσκούφης, άρα τα πράγματα είναι πολύ βαθύτερα.

Που επενδύουν [και] οι ντόπιοι βιομήχανοι; Όχι πάντως εδώ...

Αναδημοσιευση απο Βαθυ Κοκκινο

Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;

Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία


Οι βιομήχανοι κάνουν επενδύσεις - απλά όχι στη Δύση. Άσε τους εργάτες εκεί να ψοφήσουν από την πείνα, και όταν πλέον έχουν εξαθλιωθεί εντελώς από την έλλειψη δουλειάς, θα δεχτούν -λόγω της απελπισίας τους- οποιαδήποτε δουλειά, έστω και είναι με τρισάθλιους όρους.

Ας δούμε λοιπόν τα νέα "κατορθώματα" των ντόπιων βιομηχάνων (που μέσω της οργάνωσης τους, του ΣΕΒ, διαρκώς τραμπουκίζουν για ολοένα και μεγαλύτερη "κινεζοποίηση" των εργατών):

Oλο και περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις βλέπουν... εξωτερικό

...Με επενδυτικά κεφάλαια που αγγίζουν τα 75 εκατ. ευρώ για το 2011, ο όμιλος Φουρλή εντείνει την παρουσία του στην αγορά της λιανικής σε Ρουμανία και Βουλγαρία, αναπτύσσοντας τα δίκτυα καταστημάτων αθλητικής ένδυσης Intersport, αλλά και αναλαμβάνοντας την αντιπροσώπευση της βρετανικής εταιρείας ένδυσης New Look. Επιπροσθέτως, μέχρι το τέλος του έτους θα ανοίξει το πρώτο κατάστημα οικιακού εξοπλισμού της ΙΚΕΑ στη Σόφια της Βουλγαρίας. Στον σχεδιασμό της «Φουρλής» περιλαμβάνεται η λειτουργία δικτύου 20 καταστημάτων New Look στη Ρουμανία και 5 αντίστοιχων στη Βουλγαρία, σε χρονικό ορίζοντα 5 έως 8 ετών. Η συμφωνία αφορά στις δύο χώρες χωρίς να υπάρχει προς το παρόν σχεδιασμός από τη βρετανική εταιρεία για άνοιγμα στην ελληνική αγορά. Ο όμιλος μέσω της αλυσίδας Intersport λειτουργεί 16 καταστήματα στη Ρουμανία, 4 στη Βουλγαρία και 2 στην Κύπρο, ενώ στις αρχές του χρόνου απέκτησε τον έλεγχο της Intersport και στην αγορά της Τουρκίας.

Το ΚΚΕ εδώ και καιρό "υπέρ του ευρώ"!

18/01/2011
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/st ... E%A1%CE%A9

Στεναχώρια από το ΝΑΡ και την εφημερίδα τους «Πριν» γιατί το ΚΚΕ εντάσσει στους φορείς του οπορτουνιστικού ρεύματος το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για απόδειξη χρησιμοποιεί τους άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους τους και το ζήτημα της εξουσίας. Ποιους εννοεί άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους ; Τα αιτήματα για «τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση του τραπεζικού συστήματος με εγγύηση των καταθέσεων, την αποχώρηση από το ευρώ, την ευρωζώνη

Στην ίδια ρότα, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως η ΚΟΕ, το «μέτωπο του Αλαβάνου», ο Π. Λαφαζάνης και δυνάμεις του «Αριστερού Ρεύματος» του ΣΥΝ προτείνουν ως φιλολαϊκή διέξοδο από την «κρίση χρέους», όπως λένε, το λένε και αστοί πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, «αιχμές και συνθήματα άμεσης υλοποίησης, όπως η έξοδος από την Ευρωζώνη άμεσα και από το ευρώ

Ας δούμε όμως και την ουσία αυτής της δήθεν αντικαπιταλιστικής πολιτικής.

Το βασικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ποια κυβέρνηση θα επιβάλει όλα τα παραπάνω και αν αυτή θα πάρει μέτρα κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Και για τα δυο δε λένε κουβέντα. Από τα συμφραζόμενα μιλούν για μια κυβέρνηση που δε θα είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ. Αρα μια άλλη αστική κυβέρνηση, που θα υπηρετεί το κεφάλαιο.

ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ Επικίνδυνες για την υγεία & ασφάλεια των εργαζομένων.Η εντατικοποίηση με 10ωρα και 12ωρα εγκυμονεί κινδύνους για τν υγεια

Για τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και πώς αυτές, αυξάνουν τον επαγγελματικό κίνδυνο, χειροτερεύουν τους όρους εργασίας με άμεσες τις επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων, συζητήσαμε με τον Χρήστο Παπάζογλου, μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, εκπρόσωπο της ΔΗΠΑΚ στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και γιατρό Εργασίας.

Η συζήτηση ξεκίνησε από τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο εργασιακό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια και οι οποίες όπως τονίζει ο Χρ. Παπάζογλου έχουν να κάνουν με την ελαστικοποίηση αυτού του περιβάλλοντος εργασίας που σημαίνει: Ελαστικοποίηση των ωραρίων, πχ. διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας π.χ., συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, ενοικίαση εργαζομένων, διεύρυνση των εργολαβιών κλπ. Αυτές οι μορφές βεβαίως, επισημαίνει, δεν είναι τωρινό φαινόμενο, αλλά σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις. Η επέκταση αυτών των ελαστικών μορφών και σχέσεων εργασίας έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην υγεία των εργαζομένων, στην συχνότητα επαγγελματικών ασθενειών και εργατικών ατυχημάτων.

Για παράδειγμα, εξηγεί ο Χρ. Παπάζογλου, «η διευθέτηση του χρόνου εργασίας καθιστά δύσκολη την εφαρμογή ακόμα και των όρων, της μεθοδολογίας για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων που μέχρι σήμερα υπάρχουν. Ενδεικτικά, οι οριακές τιμές έκθεσης σε παράγοντες επαγγελματικού κινδύνου, έχουν προσδιοριστεί για την 8ωρη βάρδια και όχι διευθετημένο - ελαστικοποιημένο εργάσιμο χρόνο με βάρδιες 10ωρες και 12ωρες και αντιστάθμιση των υπερωριών σε βάθος μεγάλων χρονικών διαστημάτων.

Αποκαλύπτεται ύπουλη επιχείρηση καπελώματος

Απο τον Στρατολάτη

Μετά τις πολλαπλές καταγγελίες για επιχείρηση καπελώματος αθώων διαδηλωτών στους δρόμους της Αθήνας, αμολύσαμε μικτό ενδυματολογικό-δημοσιογραφικό επιτελείο για να διερευνήσουμε το αν και κατά πόσο ανταποκρίνονται στην αλήθεια.

Τα αποτελέσμα της έρευνάς μας είναι γεγονός πως δεν μας άρεσαν καθόλου. Ωστόσο, με πλήρη συναίσθηση της αποστολής μας και της ανάγκης να λάμψει η αλήθεια, έστω κι αν μας είναι δυσάρεστη, τα παρουσιάζουμε.

 Αθώος ακηδεμόνευτος διαδηλωτής τη στγμή που δέχεται απρόκλητη επίθεση καπελώματος από αιμοσταγές καπέλο.

Αφιέρωμα στην Κομμούνα του Παρισιού

18 Μάρτη-28 Μάη 1871,

η πρώτη εργατική έφοδος για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης

Από τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ 28/5/2011

 

 

Συμπαράσταση στους "αγανακτισμένους" και απο τον Πρετεντέρη

Τελικά αυτό το πανηγυράκι (για εμάς πανηγυράκι είναι ακόμα, ... τώρα εαν εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό, τότε το συζητάμε) έχει γίνει ιδιαιτέρως αγαπητό, απο ανθρώπους του συστήματος, οι οποίοι καθορίζουν στην ουσία (υπο τις εντολές των αφεντικών τους), το πως και γιατί θα δημοσιοποιηθεί μια πληροφορία.

Σε αυτό το "κίνημα", ούτε φασαρίες υπάρχουν απο περίεργους κουκουλοφόρους (παρά τους τόνους αγανάκτησης), ούτε η Αστυνομία επεμβαίνει (ενώ τα ταξικά συνδικάτα έχουν φάει ξύλο και χημικό με το κιλό), ούτε το κλείσιμο των δρόμων δεν αμαυρώνει την εικόνα μας στο εξωτερικό (όπως ισχύει χρόνια τώρα για το ΠΑΜΕ), ούτε βεβαίως ο Εμπορικός Σύλλογος διαμαρτύρεται για το ότι το κέντρο είναι αποκλεισμένο, ρίχνωντας έτσι τους εμπόρους ακόμα πιο βαθιά στην κρίση.

Αντιθέτως, θετικές αναφορές υπάρχουν για τους αγανακτισμένους σε όλα τα αστικά κανάλια τα οποία μάλιστα έχουν καθημερινή σύνδεση με Αθήνα-Θεσσαλονικη-Πάτρα (αμφισβητώ εαν αφιερώσουν πάνω από μισό λεπτό στα σημερινά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ), θετικό χαρακτηρίζουν το κίνημα οι άνθρωποι των Ευρωπαϊκών κλιμακίων και της τρόικα, κανένας Έλληνας πολιτικός ή αστος, δεν χυδαιολογεί, ούτε αγχώνετε για τα κινήματα αυτά, το αντίθετο μάλιστα, τα στηρίζει (!!!), και οι πουλημένοι καλαμαράδες των αστικών μέσων δείχνουν και αυτοί, ο ένας μετά τον άλλον την συμπάθειά τους προς τους "αγανακτισμένους".

Απορώ, αυτοί που συμμετέχουν ενεργά (και αρκετοί απο αυτούς τάχα μου πολιτικοποιημένοι), αυτά δεν τα βλέπουν ? Εμείς είμαστε δηλαδή οι περίεργοι, που τους τα επισημαίνουμε ?

Ακολουθεί το εγκωμιαστικό άρθρο του Γ.Πρετεντέρη στα Νέα, για τους "αγανακτισμένους". Το άρθρο το εντόπισα απο τον Κόκκινο Άνεμο.

Το κομμουνιστικό κόμμα και οι νόμοι στον καπιταλισμό (μέρος 2ο)

Από το Γλόμπινγκ

Μπελογιάννης: συνελήφθη για "κατασκοπεία" (υπέρ του λαού;)

(Λόγω της επικαιρότητας καθυστερήσαμε το δεύτερο μέρος, το link για το πρώτο μέρος: http://e-globbing.blogspot.com/2011/05/1.html )

Δεν υπήρχε καλύτερη αφορμή για τη συνέχεια του 1ου μέρους του άρθρου περι αστικής νομιμότητας, από το αισχρό δημοσίευμα της Καθημερινής, του αξιοθρήνητου “αναλυτή” Σ. Κασιμάτη με την παρατήρηση: “το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974”.

Το ΚΚΕ, όπως και κάθε κομμουνιστικό κόμμα επιδιώκει την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Αυτό ασφαλώς, συνεπάγεται και την κατάργηση των νόμων που εκφράζουν τα καπιταλιστικά συμφέροντα και δη αυτά της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το κληρονομικό δίκαιο κλπ. Όπως είπαμε, ο μετασχηματισμός αυτός της κοινωνίας γίνεται μόνο με βίαιο ξερίζωμα της εξουσίας των κεφαλαιούχων και την “δήμευση” της περιουσίας τους από τη νέα εξουσία. Της οποίας φορέας είναι η εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα. Ο όρος που έχει καθιερωθεί γι' αυτό το είδος εξουσίας από τον Μαρξ είναι η “δικτατορία του προλεταριάτου” ή οποία ηχεί παράξενα, ως και ενοχλητικά σε πολλούς. Ίσως κι όχι άδικα λόγω της αρνητικά φορτισμένης λέξης “δικτατορία” στα καθ' ημάς με Παπαδοπουλαίους και Πατακούς, ωστόσο χρησιμοποιείται ο όρος σε αντιδιαστολή με την έννοια “δικτατορία της αστικής τάξης”, με την οποία εννοούμε στο αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα ως μορφή διακυβέρνησης στον καπιταλισμό.

Ο Λένιν μεταμφιεσμένος σε εργάτη
στα πλαίσια παράνομης δράσης

Τι γίνεται με το κομμουνιστικό κόμμα όταν δραστηριοποιείται σε συνθήκες καπιταλισμού; εδώ μπορούμε να αναφερθούμε στον Λένιν: “ο νόμιμος κοινοβουλευτισμός, με ένα αντιδραστικότατο “κοινοβούλιο” προσφέρει πολυτιμότατες υπηρεσίες στο κόμμα του επαναστατικού προλεταριάτου, στους μπολσεβίκους. [...]” “[...] την νικηφόρα πάλη τους ενάντια στην κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία [...] την άρχισαν πολύ προσεχτικά και την προετοίμασαν με τρόπο κάθε άλλο παρά απλό [...]”,”[...] δεν καλούσαμε τις μάζες να ανατρέψουν την κυβέρνηση, αλλά εξηγούσαμε πώς είναι δυνατόν να ανατραπεί [...] Δεν κηρύσσαμε την αποχή από το αστικό κοινοβούλιο, από τη Συντακτική Συνέλευση, αλλά λέγαμε από τη συνδιάσκεψη του Απρίλη (1917) του κόμματός μας, λέγαμε επίσημα [...] ότι μια δημοκρατία με συντακτική είναι καλύτερη από μια δημοκρατία χωρίς συντακτική, και η “εργατοαγροτική”, η σοβιετική δημοκρατία είναι καλύτερη από κάθε αστικοδημοκρατική κοινοβουλευτική δημοκρατία”. (Λένιν, Αριστερισμός, η παιδική αρρώστεια του κομμουνισμού).

Στην μνήμη της Κομμούνας

Απο το Σφυροδρέπανο

Θέλετε να δείτε τι είναι οι διαδικασίες για βάλιουμ; Πηγαίνετε σε ένα συντονιστικό συνελεύσεων ή σχημάτων εαακ. Ή και της ανταρσύα ακόμα, αλλά όχι συντονιστικό, γιατί δεν έχει εκλεγεί ακόμα κι έτσι κάθε συνιστώσα-οργάνωση έχει με κοοπτάτσια από έναν δικό της. Πάτε στις τοπικές συνελεύσεις, όπου ξεσπαθώνουν όλοι ελεύθερα και γίνεται ο κακός χαμός, γίνεται πανικός, εδώ δε θα περάσει ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Δεν είναι ότι αυτοί έχουν την αποκλειστικότητα σε τέτοιου είδους διαδικασίες. Αυτά συμβαίνουν κι αλλού. Αλλά οι δικές τους είναι ανοιχτές για το κοινό, ενώ οι υπόλοιπες είναι πριβέ και θέλουν ειδική πρόσκληση.

Θέλετε να δείτε τι είναι η εργατική δημοκρατία; Δεν υπάρχει ούτε σε μικρογραφία, σε μετωπικά σχήματα κι οργανώσεις. Θέλετε να δείτε τι είναι κομματική γραφειοκρατία; Τι να πρωτοδεί κανείς σε αυτή την περίπτωση. Θέλετε να δείτε τι είναι η λαϊκή εξουσία; Είναι ζήτημα. Ούτε εγώ έχω καταλάβει πλήρως. Ίδωμεν. Θέλετε να δείτε τι είναι ντεμέκ εξέγερση; Κάντε μια βόλτα από το κέντρο της πόλης σας κι αγανακτήστε. Αλλά αν θέλετε να δείτε τι είναι δικτατορία του προλεταριάτου, κοιτάξτε την παρισινή κομμούνα.

Κι αν θέλετε να καταλάβετε τι είναι τα διαλεκτικά ζιγκ-ζαγκ κι οι αντιφάσεις μιας επανάστασης, ενός ζωντανού κινήματος που κινείται κι αναπτύσσεται, δείτε πάλι την παρισινή κομμούνα. Και το κλασικό κομμάτι από τον πρόλογο του ένγκελς για την επανάσταση που σκοντάφτει, πέφτει και ξανασηκώνεται, ρίχνει κάτω τον αντίπαλό της και τον αφήνει να σηκωθεί για να τον ξαναρίξει. Περίπου όπως έκανε η ρώσικη επανάσταση. Με τη διαφορά ότι το τέλος της δικής της ιστορίας –και της ιστορίας γενικώς- δεν ήταν αίσιο. Δεν είχε χάπι εντ. Έπεσε, ή μάλλον την έριξαν, δηλαδή την κατέρρευσαν, ή τέλος πάντων ανατράπηκε, πάνω που είχε ορθοποδήσει και πατούσε γερά στα πόδια της.

Οι δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα για το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών

Αύριο Σάββατο 28-5-2011 τα παλλαϊκά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ - Όλες οι συγκεντρώσεις

Από την απεργία του ΠΑΜΕ στις 11 Μάη

Σε αποφασιστική, μαζική, οργανωμένη συμμετοχή στα αυριανά συλλαλητήρια που διοργανώνουν το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ σε όλη τη χώρα καλούνται οι χιλιάδες εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, σπουδαστές, γυναίκες, συνταξιούχοι και φτωχοί αγρότες για να δώσουν μια πρώτη και άμεση απάντηση στα μέτρα - κόλαση για το λαό που εξήγγειλε η κυβέρνηση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας. 

Στην Αθήνα, το συλλαλητήριο έχει οριστεί στις 11 το πρωί στην Ομόνοια και στη Θεσσαλονίκη την ίδια ώρα στο άγαλμα Βενιζέλου.

Τις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι τα συλλαλητήρια σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά και δρόμο πρέπει να σημάνει ταξικός συναγερμός ώστε στα αυριανά συλλαλητήρια να πλημμυρίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες. Στις σημερινές συνθήκες «μια επιλογή έχουμε: με κοινωνική - λαϊκή συμμαχία να οργανώσουμε την πάλη μας σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε λαϊκή γειτονιά να βγούμε στους δρόμους ώστε να μην περάσουν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, τα μέτρα που επιβάλλει η δικτατορία των μονοπωλίων», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην κοινή ανακοίνωση των διοργανωτών των συλλαλητηρίων.

Σε αυτή την κατεύθυνση η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας καλεί «όλους τους οικοδόμους, μαζί με τις οικογένειές τους σε ξεσηκωμό. Να πάρουν αποφασιστικά μέρος στα συλλαλητήρια που διοργανώνει το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, η ΟΓΕ σε όλη τη χώρα».

Αγανακτίστας (με τους σφυροδρεπανίστας)

Από Radical Desire

Θερμά συγχαρητήρια στους cheerleaders του αντικομμουνισμού με "κινηματικό" (ναι για) και "μεταπολιτικό" (ουουου) προσωπείο, "από όπου και αν προέρχονται." Να χαίρεστε την επανάστα κατά του κατεστημένου λεβέντες!

Τα ευρω-«διλήμματά τους» δεν αξίζουν «φράγκο»

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

«Η μεγαλύτερη μεταπολεμική κατάκτηση της χώρας είναι το ευρώ»!

Να η «μεγάλη αλήθεια» τους, που διακινείται με όρους οργουελιανής προπαγάνδας τα τελευταία 24ωρα. Η τάξη των χορτάτων βλέπει ότι μάλλον «σφίξανε τα πράγματα» και μοιάζει να αποφάσισε ότι ήρθε η στιγμή να πάρει τη «βαριοπούλα» για να σφηνώσει μέσα στο κεφάλι των πεινασμένων την απάτη ότι τα δικά της ιδιοτελή προνόμια ισοδυναμούν με το δήθεν «εθνικό συμφέρον».

Δεν υπάρχει τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός σταθμός, δεν υπάρχει προύχοντας, δεκανίκι ή κολαούζος του δικομματισμού, δεν υπάρχει χαραμάδα εκφοράς δημόσιου λόγου που να μην έχει συντονιστεί με τη διακίνηση του παραπάνω δόγματος. Και στο τελευταίο χωριό της χώρας, και στην τελευταία ανθρωποσύναξη, και στον τελευταίο μισθωτό, «απασχολήσιμο», άνεργο, τον απομονωμένο και παραδομένο μπροστά στο σύγχρονο εικονοστάσι της μαζικής χειραγώγησης που ακούει στο όνομα «τηλεόραση», πρέπει να φτάσει το παραλυτικό μήνυμα:

«Η θα αποδεχτείς τις θυσίες, ή θα μας διώξουν από το ευρώ και τότε χανόμαστε»!

Καταστολή με ξύλο σε απεργούς διαδηλωτές στον χώρο της υγείας

Απο το Βαθύ Κόκκινο

Ελληνοφρένεια για τους Αγανακτισμένους

Όλη η σημερινή εκπομπή εδώ

Κοινωνικά Δίκτυα και κίνημα

Οι τελευταίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στις πλατείες της Ελλάδας και της Ισπανίας, κάνουν επίκαιρη τη συζήτηση για τη χρήση του internet και των social networks για σκοπούς του κινήματος. Αυτό που με παρακινεί ιδιαίτερα για να γράψω είναι ότι για τους Ισπανούς διοργανωτές δεν έχει πια σημασία η κλασική οργάνωση σε συνδικάτα και κόμματα, αλλά προβάλλεται ως μια νέα μορφή οργάνωσης η «οργάνωση στη βάση» μέσω των κοινωνικών δικτύων. Από τη στιγμή που πρέπει να προσεγγίζουμε τον σοσιαλισμό ως επιστήμη, όπως μας δίδαξε ο Φρίντριχ Ένγκελς θα πρέπει να προσεγγίσουμε έτσι και νέες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.

Δεν θα ασχοληθούμε εδώ για την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά δεν μπορεί να μην αναφερθεί η πάγια προσπάθεια της αστικής τάξης να ελέγξει το συνδικαλιστικό κίνημα (από τη στιγμή που είδε ότι δεν μπορεί να το διαλύσει) και αν είναι δυνατό να το διαλύσει. Αυτό εξυπηρετούσαν από ένα σημείο και πέρα οι εξαγορασμένες ηγεσίες, βασικά οι σκεπτόμενες ρεφορμιστικά. Παράλληλα οι αστικές δυνάμεις προσπαθούσαν να ελέγξουν την εργατική τάξη, με τα αστικά κόμματα, όταν δόθηκε τελικά το δικαίωμα ψήφου. Τα ίδια κόμματα οργάνωσαν μαζικές οργανώσεις και συνδικαλιστική παρέμβαση εκτός των άλλων. Έτσι με ενίοτε την πολύτιμη για αυτούς κρατική παρέμβαση ελέγχανε το συνδικαλιστικό κίνημα και όποτε μπορούσαν το απαξίωναν τελείως στα μάτια του απλού εργαζόμενου. Κρατάμε αυτό σαν δεδομένο.

Από την άλλη, πρέπει να δούμε το γιατί πιάνουν οι νέες μορφές επικοινωνίας, που σαν κορωνίδα έχουν τα κοινωνικά δίκτυα. Υπάρχουν για μένα δύο βασικοί λόγοι. Από τη μία η βελτίωση των μέσων επικοινωνίας συμβαίνει παράλληλα με τη βελτίωση των μέσων μεταφοράς, την ενίσχυση της κινητικότητας της εργατικής δύναμης-που σημαίνει την μετακίνηση γνωστών μας από την πραγματική ζωή ανθρώπων-, αλλά και την ανάγκη γνωριμίας ανθρώπων άλλων πολιτιστικών περιβαλλόντων. Ας δούμε τώρα και την άλλη όψη του νομίσματος. 

Συμβολη στον προβληματισμό της κίνησης "πραγματική δημοκρατία τώρα" από τους γλόμπερς

Δημοσιεύεται στο Γλόμπινγκ

(Το ελληνικό μανιφέστο της κίνησης “πραγματική δημοκρατία τώρα”, που είναι μια προσπάθεια μεταφοράς στην ελληνική πραγματικότητα του αντίστοιχου ισπανικού μανιφέστου δημοσιεύεται εδώ. Επιπλέον, έχουν κρατηθεί και πρακτικά από τη συγκέντρωση της Αθήνας τα οποία δημοσιεύτηκαν σήμερα το μεσημέρι).

Eίμαστε κομμουνιστές, υποστηριχτές των θέσεων και των αναλύσεων του ΚΚΕ, ξεκαθαρίζουμε τίμια και ανοιχτά την πολιτική μας τοποθέτηση. Διαδίδουμε μέσω του διαδικτύου την πολιτική του ΚΚΕ αλλά δεν εκπροσωπούμε επίσημα το ΚΚΕ. Θεωρούμε άθλια την προσπάθεια ορισμένων  να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ (για άλλη μια φορά) σχετικά με την κριτική που κάνει μέσω του Ριζοσπάστη. Το ΚΚΕ δέχεται τόνους λάσπης και άθλιας ψευτιάς καθημερινά με το να εμφανίζεται σχεδόν σαν εχθρός του λαού, θα πρέπει όμως να είστε όλοι σας ανοιχτοί σε κάθε κριτική. Θέλουμε να συμβάλλουμε με θετικό τρόπο και να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο τον προβληματισμό. Ξεχάστε προσωρινά αγαπητοί φίλοι ότι είμαστε κουκουέδες και δείτε την ουσία απ' όσα λέμε. 

 

Βλέπουμε μια σχετική διαφοροποίηση σε σχέση με τους Ισπανούς, θετική ως προς την αναζήτηση των αιτιών της δεινής οικονομικής θέσης ολονών. Βλέπουμε φράσεις όπως “συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων” “απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια”,”Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας”,”χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο”.

Ενώ οι άνθρωποι αλλάζουν ρόλους, το σύστημα παραμένει το ίδιο εκμεταλλευτικό ...

«Τη φρικιώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ του Κολοράδου συναδέλφω “Νέα”. Κατά την εν συναδέλφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυάτρου, 800 Έλληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας.

Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Έλληνας κοιμώμενους και διαιτωμένους εις εν στενότατον δωμάτιον.
 
Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απολύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία του περίοικου πληθυσμού. Ένεκα τούτου η συνάδελφος εφημερίς επιτίθεται δρυμήτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ’ ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλης”.»

Ένα τελεσίγραφο, γραμμένο στην καθαρεύουσα και μάλιστα εναντίον των Ελλήνων μεταναστών. Δημοσιεύτηκε το 1909 (5/3) στην εφημερίδα «Αστήρ»  του Σικάγου.

Κέρδη 500% (παρά κάτι)...

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Τα έσοδα της «Motor Oil» για το πρώτο τρίμηνο του 2011 εκτινάχτηκαν στα 1,41 δισ. ευρώ. Το ίδιο διάστημα πέρσι ήταν 962,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή αυξήθηκαν κατά 46,5%.

Ο κύκλος εργασιών του ομίλου της «Motor Oil» έφτασε το πρώτο τρίμηνο του 2011 στα 1,82 δισ. ευρώ. Πέρσι το ίδιο διάστημα ήταν 1,11 δισ. ευρώ. Δηλαδή αυξήθηκε κατά 64%.

Και τώρα κρατηθείτε:
Τα κέρδη του ομίλου της «Μotor Oil» συνολικά, το πρώτο τρίμηνο του 2011 ανήλθαν, μετά από φόρους, στα 62,4 εκατ. ευρώ. Το ίδιο διάστημα πέρσι ήταν 12,5 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή αυξήθηκαν κατά 499%!

Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, των καρατζαφυρεροειδών, των μνημονίων, της «συναίνεσης», της τρόικας, του ΔΝΤ:

Από τη μια οι λεηλατημένοι μισθοί. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανέργων και των ειλώτων της «απασχολησιμότητας». Τα εκατομμύρια των θυμάτων της ανελέητης φοροληστείας. Οι στρατιές των χρεοκοπημένων αυτοαπασχολούμενων. Τα τσακισμένα γηρατειά με τις συντάξεις πείνας. Οι νέοι που μεταναστεύουν. Τα νοικοκυριά που βυθίζονται στη φτώχεια.
Από την άλλη τα μονοπώλια, που ενώ μια ολόκληρη κοινωνία γονατίζει, αυτά συνεχίζουν να θησαυρίζουν. Και θησαυρίζουν επειδή ακριβώς η κοινωνία γονατίζει. Και η κοινωνία γονατίζει για να θησαυρίζουν τα μονοπώλια.

Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή:
Από τη μια ο λαός.
Από την άλλη η πλουτοκρατία.

Η καθημερινή μου προσευχή

Από το Radical Desire

Καλέ μου Καρλ, καλέ μου Βλάντιμιρ,

Θέλω να σας πω πάλι σήμερα ότι είμαι ηλίθιος και κρετίνος.
Νόμιζα ότι είχα πιάσει τον Πάπα απ' τα αρχίδια.
Νόμιζα ότι η ζωή είναι στυλάκι και εξυπνάδα και χαριεντισμοί.
Νόμιζα, καλέ μου Καρλ, καλέ μου Βλάντιμιρ,
ότι ήμουν κάτι σημαντικό, κάτι σπουδαίο.
Νόμιζα, και ας μην το ομολογούσα, πως είμαι κάτι σημαντικότερο
και κάτι σπουδαιότερο από τον τελευταίο ανθρωπάκο στην Αφρική ή την Ασία
που ζει και πεθαίνει ασήμαντος, χωρίς να ενδιαφερθεί ποτέ κανείς για αυτόν.

Ναι, καλέ μου Καρλ, καλέ μου Βλάντιμιρ,
είχα βολευτεί στην συνείδηση του "Ευρωπαίου."
Πήγαινα σινεμά και μίλαγα για πολιτισμό για να εντυπωσιάζω τους φίλους μου.
Μιλούσα για πολιτική και πήγαινα και σε καμιά διαδήλωση για να βγάζω γκόμενες.
Ψήφιζα κάτι εμπριμέ πράματα για να διασκεδάζω τις ενοχές μου
και να ενισχύω την εικόνα του εγώ μου στον εαυτό μου.

Τα καπέλα και το καπέλωμα

Του Βασίλη  Ραφαηλίδη     (8-1-84)
Αναδημοσίευση από το Καράβι Κόκκινο 

Διαλέγεις και παίρνεις ... το καπέλο που θα φορέσεις

Η λέξη “καπέλο” είναι ιταλική και σημαίνει μικρό κάλυμμα, μικρό σκέπασμα. Το καπέλο χρησιμεύει στο να καλύπτουμε το κεφάλι μας ώστε να το προφυλάγουμε από το κρύο, από την ζέστη και από τις … κουτσουλιές των πουλιών. Χρησιμεύει, επίσης, στις μεν γυναίκες στην σταθεροποίηση της κόμμωσης και την προφύλαξη τους από την καταστροφική επενέργεια του ανέμου, στους δε άντρες στο να το βγάζουν μπροστά στις γυναίκες και σε άλλα αξιοσέβαστα πρόσωπα.

Έτσι κι αλλιώς, άλλωστε, το βγάλσιμο του καπέλου για λόγους ευγένειας είναι πράξη συμβολική που δηλώνει ταπείνωση και υποταγή. Όταν βγάζω το καπέλο μπροστά σε έναν άλλο είναι σα να αρχίζω να ξεντύνομαι, αφού και στο σπίτι το ξέντυμα από το κάλυμμα του κεφαλιού θα αρχίσει. Όμως, “ξεντύνω το κεφάλι μου” στην συμβολική γλώσσα σημαίνει “το εκθέτω σε κινδύνους”. Συνεπώς, όταν βγάζω το καπέλο μου μπροστά σε έναν άλλο δείχνω αφενός τις  φιλειρηνικές  μου διαθέσεις, αφού δεν του εμφανίζομαι προφυλαγμένος, και αφετέρου, σε ένα παραπέρα στάδιο φιλειρηνικότητας μέχρι παραδόσεως άνευ όρων, του λέω πως είμαι στην διάθεσή του για οτιδήποτε.

Λοιπόν, όταν βγάζω το καπέλο μου την ώρα της κοινωνικής μάχης είναι σα να βγάζω το κράνος μου την ώρα της στρατιωτικής μάχης. Και στις δύο περιπτώσεις είμαι εκτεθειμένος στα πυρά του εχθρού, συμβολικά στην πρώτη περίπτωση, πραγματικά στην δεύτερη. Βέβαια, ο εχθρός θα με προτιμούσε ακαπέλωτο, μιας και το κεφάλι είναι ένας εμφανής και πολύ ευαίσθητος στόχος. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν πρέπει να βγάζουμε εύκολα το καπέλο μας ούτε, βέβαια, το κράνος σε ώρα μάχης.

Vodka Lemon

Με μια πρώτη ματιά η συγκεκριμένη ανάρτηση φαίνεται άκαιρη (ή άκυρη κατά τον νεολογισμό). Όπως θα δούμε όμως μόνο τέτοια δεν είναι. Vodka Lemon λοιπόν, ακόμα μια ταινία, που την βλέπουμε «αλλιώς» και την ανάγουμε, στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Μήπως έτσι δεν επιβιώνει και η μεγάλη τέχνη, γενικά; Παρατηρώντας βαθιά την πραγματικότητα και αφού δεν μένει σε μια ευκαιριακή ή επιφανειακή περιγραφή, φτάνει σε εμάς προκαλώντας τον θαυμασμό μας για την ανθρώπινη δημιουργία αλλά και το «διάβασμα» μας στο σήμερα, χωρίς εδώ να υπονοώ τον υποκειμενικό ιδεαλισμό, «την κάθε ιδιαίτερη άποψη ανάλογα με τα βιώματα». Έτσι δεν διαβάζουμε την αρχαία τραγωδία, τα έργα του Σαίξπηρ, ή το γαλλικό μυθιστόρημα του 19^ου αιώνα; Η έννοια του χρήματος σαν μέσου καταστροφής της ανθρώπινης κοινωνίας στην αρχαία κοινωνία, δεν μας συγκινεί στην αρχαία δραματουργία; Το ίδιο και στον Σαιξπηρ; Το ίδιο και στον Ζολά; Τρεις διαφορετικές περίοδοι της ανθρωπότητας που έχουν κάτι κοινό, το χρήμα ως γαλβανικό στοιχείο της κοινωνίας. Αλλά αν δεν είχαν αυτή την ομοιότητα ή καλύτερα καμία ομοιότητα;

Μετά από αυτή την εισαγωγή ας περάσουμε στην υποτιμημένη ταινία του 2003, από την Αρμενία, του Κούρδου σκηνοθέτη Hiner Saleem. Στα μόνιμα χιόνια των Αρμένικων βουνών, στην άκρη αυτή της Ευρώπης, εκεί που αυτή ενώνεται με την Ασία, στον Καύκασο, που κρεμάστηκε ο Προμηθέας γιατί έδωσε την φωτιά στον άνθρωπο, ένας μεσήλικας υποφέρει χωρίς ωστόσο να έχει προσφέρει ότι ο Προμηθέας στην ανθρωπότητα. Ο ήρωας Hamo, έχει ζήσει την μισή του ζωή επί Σοβιετικής Ένωσης και η σύγκριση με το σήμερα του φαίνεται πολύ σκληρή. Το μόνο που το ζεσταίνει είναι το φλασκί με τη βότκα. Το φλασκί με το σφυροδρέπανο πάνω, μαγικός ζωμός που διώχνει το μόνιμο (καπιταλιστικό) κρύο. Οι αναμνήσεις για την ζωή με την γυναίκα του, που ως άλλη ΕΣΣΔ, πέθανε και μαύρισε την καρδιά του είναι παντού παρούσες (το ίδιο και μια γλυκιά ανάμνηση της παλιάς μας «προλεταριακής πατρίδας»). 

Ακομμάτιστη συγκέντρωση αγανακτισμένων στην Πάτρα, ... με όλα τα κόμματα παρόντα !!!

Αμ εμείς πήγαμε, όχι που δεν θα πηγαίναμε δηλαδή. Κατηφορίσαμε με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, με το οποίο βρέθηκαν στην πλατεία Γεωργίου της Πάτρας και όλοι οι υπόλοιποι, όσοι προτίμησαν δηλαδή την συγκέντρωση των "αγανακτισμένων", απο ένα "χαλαρό" καφέ με μπόλικο ντάμπα ντούμπα στην Μαρίνα. Ποιό ήταν αυτό το σκεπτικό ? Απλή περιέργεια για το πολιτιστικό γεγονός της ημέρας ! Το μενού έγραφε επανάσταση.

Κατεβαίνοντας από τις σκάλες της Γερακωστοπούλου, αντικρύζουμε στο βάθος την πλατεία. Κόσμος πολύς φαινότανε, σαν συγκέντρωση του ΠΑΜΕ σε μέγεθος. Οι καφετέριες της Γερακωστοπούλου όμως και αυτήν την φορά, ασφυκτικά γεμάτες. Ούτε το δήθεν ακομμάτιστο δεν συγκινεί ορισμένους νεολαίους και φοιτητές ... Ειδικά αυτοί οι οποίοι ζούν με τον μισθό άλλων. Αμ, για αυτό οι φοιτητές δεν είναι πρωτοπόροι, ειδικά με τα μυαλά που κουβαλάει η πλειοψηφία τους.

Φτάνοντας με τον Μάννυ, στην πλατεία, περίπου στις 19:10, διαπιστώνουμε πως ο κόσμος είναι λιγότερος τελικά απο μια μέση συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Περίπου 2-3 χιλιάδες ?  Βρίσκουμε και τον Hieronymus, στο πάνω συντριβάνι και αρχίζουμε να βολτάρουμε ανάμεσα στον κόσμο, ο οποίος συνεχίζει να προσέρχεται. Μια κάμερα της ΕΡΤ στο κέντρο της πλατείας παίρνει πλάνα, μερικές ακόμα στο θέατρο Απόλλων, μάλλον τοπικά κανάλια. Ο Σκάι και ο Άλφα θα εμφανιστούν αργότερα (την ώρα δηλαδή που τυχαία θα εμφανιστεί μπροστά τους και η Νατάσα Ράγιου, πρώην βουλευτίνα της ΝΔ). Τέτοια τηλεοπτική κάλυψη δεν ξέρω εαν υπήρξε ποτέ σε προεκλογική ομιλία του ΠΑΣΟΚ ! Δεν ήξερες απο που να φυλαχτείς.

"Λάθος η νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 74"

Ποιος τα λέει αυτά; Κανάς Παττακός; Κανάς Πλεύρης μπαμπάς;

"...Τέλος, το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974..."

Όχι. Τα λέει η Καθημερινή του Αλαφούζου σε σημερινό της άρθρο.
Η ίδια που παινεύει τις συγκεντρώσεις ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ μέσω φέισμπουκ.

Δε σας πονηρεύει καθόλου αυτή η στάση;

Κίνημα "αγανακτισμένων": παρατηρήσεις και αντιπρόταση

Από το Γλόμπινγκ

Κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα και την επιθυμία του κόσμου να κατέβει στους δρόμους. Η σημερινή κίνηση των “αγανακτισμένων”, έρχεται ως αντανάκλαση των εξ αντανακλάσεως πάλι των ισπανικών κινητοποιήσεων της 15 Μάη, όπως καθιερώθηκε πλέον.

Μολονότι η “αγανάκτιση” μπορεί κι αυτή να αποτελεί κίνητρο, το ερώτημα είναι: τόσα χρόνια, από τη δεκαετία του 90 που άρχισε ο βιοτικός κατήφορος των Ελλήνων πολιτών, αγανάκτιση δεν υπήρχε; τώρα δηλαδή κορυφώθηκε; Η μήπως ή “επανάσταση” έγινε ένα trend, ένα πανηγύρι αγανάκτισης χωρίς πραγματικό πολιτικό στόχο; γιατί όλα αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι θα διαμαρτυρηθούν οι “αγανακτισμένοι” προϊόν πολιτικής είναι και επομένως το “κίνημα” πολιτικούς στόχους πρέπει να βάλει, η απλά μπορεί να μη βάλει τίποτα και να γίνει μια μόδα που θα ξεφουσκώσει χωρίς να ενοχληθεί ιδιαίτερα το σύστημα.

Πόσο “αυθόρμητo” είναι αυτό το κάλεσμα; μπορεί να αποδείξει κανείς ότι πίσω απ' αυτό δεν κρύβονται κάποιες πολιτικές δυνάμεις; Γνωρίζουν πολύ καλά, η κυβέρνηση και τα κέντρα αποφάσεων ότι η ραγδαία χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου όλων θα δημιουργήσει οργή και ξεσηκώματα. Λέτε να μην έχουν επεξεργασμένα σχέδια εκτόνωσης; καλούμε όλους όσους, καλόπιστους και πραγματικά οργισμένους πολίτες που θέλουν (και καλά κάνουν) να κατέβουν σήμερα στις κινητοποιήσεις αυτές, να δουν κατά πόσο “αυθόρμητο” είναι αυτό, από που ξεκίνησε και τι σκοπό έχει. Γιατί αν δεν έχει σκοπό είναι απλό πανηγύρι εκτόνωσης. Στην Ισπανία έγιναν κάποιες διεργασίες (καλώς έγιναν) άρχισαν κάποιοι προβληματισμοί και υπήρξε κάποια λίστα αιτημάτων την οποία, βλέποντάς την κανείς, σε αρκετά σημεία δεν διαφέρει από ορισμένα μέτρα που ήδη δρομολόγησαν οι κυβερνήσεις (οι indignados ζητάν σύνταξη στα... 65, τα ίδια λεν και οι κυβερνήσεις).

Όταν έχεις promotion διάβαινε ...

Πανό με συνθήματα που προωθούνται ...

Ιδιαίτερη προώθηση από τα διεθνή αστικά ΜΜΕ, είδαμε και βλέπουμε να δέχεται από τις 15 Μαΐου μέχρι σήμερα, το κίνημα των Indignados στην Ισπανία. Την ίδια ακριβώς προώθηση βλέπουμε τις τελευταίες μέρες και απο τα ελληνικά αστικά ΜΜΕ, όσον αναφορά τους "ακομμάτιστους αγανακτισμένους" της πλατείας Συντάγματος, της Καμάρας, της πλατείας Γεωργίου κλπ. που οργανώνουν σήμερα συγκεντρώσεις, του ίδιου αορίστου πολιτικού περιεχομένου.

Πανό με συνθήματα που καταδικάζονται ...

Στον σημερινό Ριζοσπάστη, αναρωτιέται ο συντάκτης του Ημεροδρόμου, "αυτοί που διαρκώς τις τελευταίες μέρες μέσα από τις εφημερίδες και τα κανάλια τους προβάλλουν, υπερθεματίζουν και εξυμνούν τις κινητοποιήσεις στην Ισπανία, πέρσι, από τις ίδιες εφημερίδες και από τα ίδια κανάλια εκτόξευαν μύδρους κατά του ΚΚΕ! Γιατί;...

Αν υποθέταμε ότι είναι εξαιρετικά ικανοί να ξεχωρίζουν πότε ένα μήνυμα - το ίδιο μήνυμα - γίνεται εχθρικό και απειλητικό εναντίον τους και πότε όχι, ότι είναι «σαΐνια» να ξεχωρίζουν πότε μπορούν να το ενσωματώσουν και πότε όχι, και ότι αυτό δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο από το ποιος διατυπώνει το μήνυμα, από το τι περιεχόμενο του δίνει και από το πώς το παλεύει, θα πέφταμε έξω;...

Συλλαλητήρια ΠΑΜΕ το Σάββατο 28 Μαΐου - Παρέμβαση στην ΓΣΕΕ για απεργία στις 2 Ιουνίου

 ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ

Τα νέα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα να μην περάσουν!!!

Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες.

Τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση είναι κόλαση για το λαό-παράδεισος για το κεφάλαιο. Φορτώνουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, κόβουν κάθε δικαίωμα στη ζωή σε μας και στα παιδιά μας, φέρνουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα. Έτσι θωρακίζεται η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Μια επιλογή έχουμε: με κοινωνική-λαϊκή συμμαχία να οργανώσουμε την πάλη μας σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε λαϊκή γειτονιά να βγούμε στους δρόμους ώστε να μην περάσουν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, τα μέτρα που επιβάλλει η δικτατορία των μονοπωλίων.

Να καταδικαστούν τα μέτρα! Να μην περάσουν!

Καμία συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική τους!

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 28 ΜΑΗ, 11 π.μ.

Με τα νέα μέτρα:

Το κομμουνιστικό κόμμα και οι νόμοι στον καπιταλισμό (Μέρος 1ο)

Από το Γλόμπινγκ

Το αστικό κοινοβούλιο, εκεί που ψηφίζονται οι νόμοι

Μια συζήτηση που συχνά γίνεται ανάμεσα σε κομμουνιστές αφορά το ζήτημα της λεγόμενης “αστικής νομιμότητας”. Κατα πόσον ένα κομμουνιστικό κόμμα που δραστηριοποιείται μέσα στον καπιταλισμό πρέπει να “συμμορφώνεται” μ' αυτήν; ποια είναι η σωστή δόση νομιμότητας και ποια η σωστή δόση παρανομίας; ο Λένιν έλεγε “συνδυασμός νόμιμης και παράνομης δράσης” υπο οποιεσδήποτε συνθήκες.

Κατ' αρχήν, από μαρξιστική σκοπιά, οι νόμοι ενός κράτους είναι τμήμα του λεγόμενου εποικοδομήματος, είναι το δίκαιο που αντανακλά τα συμφέροντα της εκάστοτε κυρίαρχης τάξης. Στον καπιταλισμό η κυρίαρχη τάξη είναι η αστική, αυτή δηλαδή που χαρακτηρίζεται έτσι επειδή κατέχει στην ιδιοκτησία της τα μεγάλα, συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές είναι οι ατομικοί ιδιοκτήτες των μεγάλων εμπορικών καταστημάτων, των εμπορευμάτων που βρίσκονται εκεί μέσα, των κτιρίων, των μεγάλων εργαλειομηχανών, των μεγάλων καραβιών. 

 

Τι σημαίνει “ιδιοκτησία”; σημαίνει έχω μια νομικής φύσεως σχέση με ένα αντικείμενο, π.χ το ρολόι μου. Το ρολόι αυτό από μόνο του, δεν γράφει κάπου πάνω του “ανήκω στον τάδε”. Η σχέση που έχει ένα αντικείμενο μ' εμένα, ορίζεται από τους νόμους. Σου λέει, το αγόρασες άρα ανήκει σε σένα. Κι αν κάποιος σου το πάρει χωρίς να σε ρωτήσει, παρά τη θέλησή σου, είναι κλέφτης, δηλαδή παραβιάζει το νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί.

... και δώρο, 11.000.000 Έλληνες σκλάβοι ... !

Kαλώ τους Έλληνες να βάλουν πλάτη για τη σωτηρία της χώρας

Για το καλό του έθνους!!!, για τη συνέχεια της ελληνικής φυλής !!! πρέπει όλοι να βοηθήσουμε. Η χώρα μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση, ίσως χειρότερα και από πόλεμο. Ας συμβάλλει ο καθένας με βάση τις δυνατότητες του. Εξάλλου όλοι Έλληνες είμαστε απόγονοι του Δευκαλίωνα, σε όλους κυλάει ιχώρ στις φέβες μας.

Στο εξωτερικό, οι Έλληνες είναι πολύ πλούσιοι

Οι καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες ξεπερνούν το ελληνικό ΑΕΠ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, εν μέσω κρίσης, δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας, Handelsblatt, το οποίο αναφέρει ότι τα ελληνικά κεφάλαια που βρίσκονται στην Ελβετία υπολογίζονται στα 280 δισ. ευρώ.

Μάλιστα, η γερμανική εφημερίδα επικαλείται δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών, Δημήτρη Κουσελά.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το ύψος των ελληνικών ιδιωτικών κεφαλαίων που βρίσκεται σε ελβετικές τράπεζες αντιστοιχεί στο 120% του ελληνικού ΑΕΠ. Η γερμανική εφημερίδα αποκαλύπτει επίσης, ότι μόνο οι δύο μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες διαχειρίζονται κεφάλαια ύψους 20 δισ. ευρώ, που ανήκουν σε Έλληνες ιδιώτες..

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Εναλλακτική θεολογία (για άντρες)

Από τον Αλέξανδρο Δελάρζ

Πιστεύω εις μίαν Leeloo, γυναίκα παντοκράτειρα
ποιήτρια ουρανού και γής, ορατών τε πάντων κι αοράτων

Πώς θα σας φαινόταν ο κόσμος μας να ήταν καμωμένος από πέντε βασικά στοιχεία; από αέρα, νερό, χώμα, φωτιά κι ένα επιπλέον ingredient, ένα μυστικό συστατικό ακόμα που δίνει αυτή την υπέροχη γεύση της ζωής και του κόσμου μας, σαν το μυστικό συστατικό που έχουν μέσα οι ακανέδες στα Σέρρας (αν πάτε από κείνα τα μέρη, να ξέρετε τους original ακανέδες με τη μυστική συνταγή φτιάχνει μόνο ο Ρούμπος. Κάτι “Λαϊλιά” και “Βασάκη”, θα σας περιποιηθούν μεν, αλλά δεν έχουν την original συνταγή). 

 

Τι θα λέγατε αν αυτό το κατιτί, τα δυο κουταλάκια του γλυκού απ' αυτό το στοιχείο, ήταν ένα φίνο γκομενάκι; και μάλιστα supreme being? Αν ήμανε ιδεαλιστής αυτήν την κοσμοθεωρία θα ενεστερνιζόμανε, του πέμπτου στοιχείου. 

 

Το πέμπτο στοιχείο είναι μια πολύ διασκεδαστικιά ταινία του Γάλλου Luc Besson, με πολλές θεωρητικές προεκτάσεις, με τας οποίας θα ασχοληθούμε σήμερον, όπως άλλωστε σας έχουμε συνηθίσει, φτου μου να μη να βασκαθώ.

Rocky IV

Αναδημοσίευση από το Σφυροδρέπανο

Απόψε το σταρ τσάνελ προβάλλει το Rocky V. Αλλά το καλό το έδειξε την προηγούμενη βδομάδα κι είναι το IV, νούμερο που παραπέμπει στη διεθνή των τροτσκιστών και τον αντιδραστήρα νο 4 του τσέρνομπιλ, που λύγισε στο σαμποτάζ και μάλλον ήταν κι αυτός τροτσκιστής, σαν το μάκη ένα πράγμα.

Το απόλυτο προλετκαλτ αριστούργημα σοσιαλιστικού σουρεαλισμού. Ρόκι Μπαλμπόα απέναντι στο σοβιετικό Ιβάν Ντρρράγκο

Ο ρόκι μπαλμπόα είναι ο σταλόνε πυγμάχος, που νικάει μαύρους και σοβιετικούς. Ποιοι είναι όμως οι φίλοι μας οι σοβιετικοί;

Καταρχάς, ο ιβάν ντράγκο (προφέρεται ντρ-ράγκα στα ρώσικα). Δίμετρος αξιωματικός του κόκκινου στρατού, πραγματικό τέρας της φύσης, που δεν μιλάει πολύ (πέντε ατάκες όλες και όλες, μα καρδιά μικρού παιδιού και μια συγκλονιστική ερμηνεία) κι έχει το άγγιγμα του μίδα από την ανάποδη (γουάτ χι χιτς, χι ντιστρρόιζ λέει γι’ αυτόν ο νικήτα κολόφ). Στην πραγματική ζωή είναι ο ντολφ λούντγκρεν, σουηδός αθλητής, για τον οποίο ο αστικός μύθος μας λέει ότι συμμετείχε σε δύο ολυμπιάδες, τη δεύτερη πολιτογραφημένος ως αμερικάνος. Έκτοτε απολαμβάνει τα αργύρια της προδοσίας του στην άλλη όχθη του ατλαντικού.

Ο νικαλάι κολόφ, μέλος του πολιτ-μπιρό του κκσε, και κάτι σαν πολιτικός επίτροπος του ντράγκο, από την επιτυχία του οποίου εξαρτά την πολιτική του καριέρα. Μπρεζνιεφικός παλιάς κοπής, που βρίσκεται στο στόχαστρο του γκόρμπι και δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη νέα σκέψη της περεστρόικα. Μετά το τέλος του αγώνα στη μόσχα και τον δεκάρικο λόγο του ρόκι περί αλλαγής, ο γκορμπατσόφ τον λοξοκοιτάζει άγρια και τον υποχρεώνει να σηκωθεί όρθιος και να χειροκροτήσει κι αυτός απρόθυμα την αλλαγή που έρχεται. Το πιο πιθανό είναι να έπεσε θύμα εκκαθάρισης στην 19η συνδιάσκεψη του 88’, μαζι με το λιγκατσόφ.

Τσίπρας για συνάντηση πολιτικών αρχηγών

Εμείς απαντάμε στις παραπάνω δηλώσεις με το παρακάτω πετυχημένο σχόλιο από το http://gekoudi.blogspot.com

Σε ένα παράθυρο στην Κουμουνδούρου στεκόταν ο Αλέξης.

Βλέπει να περνά από κάτω ο ΓΑΠ.
Βγάζει το κεφάλι του έξω έχοντας ένα σημείωμα στο στόμα του, δαγκωτό, που έγραφε "συναίνεση"
Ο Γιώργος λέει:
-Γεια σου, Αλέξη, μου δίνεις την συναίνεση για αντιλαϊκά μέτρα;
Αλέξης: "ΌΧΙΙΙ !"
Του πέφτει το σημείωμα, το αρπάζει ο Γαπ και το σκάει.

Μια Συνιστώσα κάθεται και σκέφτεται:
Πως την πατήσαμε;
- Μήπως έπρεπε να πει ναι;

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...

Aναδημοσιευση απο ΣΕΥΑΘ

Η φωτογραφία δεν είναι μονταζ...είναι από την εποχή(ΔΕΘ 2008) που ο Γ. Παπανδρέου στήριζε τους αγώνες μας εναντίον της ιδιωτικοποίησης,σήμερα αποφάσισε να μας πουλήσει ο ίδιος...Πιστεύει ότι τα 100.000.000 ευρώ που θα "πιάσει" η ΕΥΑΘ θα μας σώσουν, όσο μας έσωσε και το Μνημόνιο...
Όταν καταλάβει τι πουλάει, θα είναι αργά...Το νερό κ. Παπανδρέου;
Μήπως να σκεφτουμε να πουλήσουμε και τον αέρα;

Εμείς θα είμαστε εκεί που μας βρήκε και μας ακολούθησε, στο δρόμο να αγωνιζόμαστε, κάποιος όμως λάκισε, έστριψε...

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ξεπουλά όλη τη δημόσια περιουσία ...

Την άμεση υιοθέτηση πρόσθετων παρεμβάσεων άνω των 6 δισ. ευρώ για τη μείωση του ελλείμματος στο 7,5% του ΑΕΠ στο τέλος του έτους και σχέδιο για άμεσες και εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις, ανακοίνωσε επισήμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά το πέρας του Υπουργικού Συμβουλίου, που διήρκεσε πολλές ώρες και ήταν -σύμφωνα με πληροφορίες- αρκετά δύσκολο, χωρίς να λείπουν οι αντιπαραθέσεις μεταξύ υπουργών.

Το πακέτο για «εξπρές» αποκρατικοποιήσεις, που αποφασίστηκε ξεκινά με άμεση πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου σε: ΟΤΕ, ΤΤ, ΟΛΠ, ΟΛΘ και ΕΥΑΘ.
Θα ακολουθήσει μακρά λίστα επιχειρήσεων, που ξεπερνούν τις 20 και τα ονόματα των οποίων για πρώτη φορά ανακοίνωσε ο κ. Πεταλωτής.

Ειδικότερα, ανάμεσα στις υπό αποκρατικοποίηση επιχειρήσεις για τις οποίες οι διαδικασίες με τους αρμόδιους συμβούλους προχωράνε, ο κ. Πεταλωτής ανέφερε τη ΔΕΠΑ, την ΕΑΣ, το αεροδρόμιο της Αθήνας Ελευθέριος Βενιζέλος, τον ΟΠΑΠ, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τον ΟΔΙΕ, το φάσμα συχνοτήτων κτλ.

Σύμβουλοι μέχρι τον Ιούνιο θα έχουν οριστεί και για ΔΕΗ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, ΛΑΡΚΟ, κτλ
Επίσης το Υπουργικό ενέκρινε τη τη δημιουργία ειδικού φορέα του Δημοσίου για τις αποκρατικοποιήσεις, αίτημα που έχουν διατυπώσει οι Βρυξέλλες και η τρόικα. Μέχρι τέλος Ιουνίου θα δημιουργηθεί Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας με ειδικά χαρτοφυλάκια για την κινητή και ακίνητη περιουσία, είπε ο κ. Πεταλωτής.

Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα 23/5/2011

Η θέση του ΚΚΕ απέναντι στο λεγόμενο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κυβέρνησης - τρόικας

Η εισηγητική ομιλία 

«Η δική μας κόκκινη γραμμή είναι η σωτηρία της Ελλάδας, των εργατοϋπαλλήλων, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, αυτών που έχουν μικρομάγαζα, της φτωχής αγροτιάς και δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Καταλαβαίνετε ότι μας χωρίζει χάος από την κόκκινη γραμμή που έχει χαράξει ο πρωθυπουργός και λίγο πολύ υποστηρίζουν και τα άλλα κόμματα «για τη σωτηρία γενικά της Ελλάδας». Στην πραγματικότητα αυτό μεταφράζεται σε μια προσπάθεια τα δικαιώματα των εργαζομένων να φτάσουν κυριολεκτικά στον πάτο, αν και δεν υπάρχει πάτος σ' αυτά, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος επενδύσεων από τα λιμνάζοντα, τα συσσωρευμένα κεφάλαια που υπάρχουν. Ένας νέος γύρος επενδύσεων με πολύ λιγότερο εργατικό δυναμικό, με εφεδρικό στρατό ανέργων που θα πιέζουν τα μεροκάματα προς τα κάτω, με εργασιακές σχέσεις, ας το πούμε, ενός σύγχρονου μεσαίωνα.

Κριτική στη διακήρυξη του συνεδρίου-φεστιβάλ "communismos"

Από το Γλόμπινγκ

Το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα στην Ελλάδα γνωρίζει μεγάλη άνθηση και προσελκύει πολύ νέο κόσμο κι απ' ότι φαίνεται το ίδιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Πολύ γνωστή στα πράγματα της Θεσσαλονίκης είναι η συλλογικότητα (κατά το αντιεξουσιαστικό λεξιλόγιο) Φάμπρικα Υφανέτ, η οποία εδράζεται στο εγκαταλελειμένο εργοστάσιο της Υφανέτ επί της Οδού Παπάφη στη Σαλονίκη (η είσοδος είναι στην αρχή της Περδίκα, πάνω απ' την Εγνατία). Ομάδα αντιεξουσιαστών κατέλαβε το εγκαταλελειμένο κτίριο τον Μάρτη του 2004, όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα τους, κι από τότε χρησιμοποιούν αυτόν τον χώρο για πολλές δραστηριότητες όπως συζητήσεις, συναυλίες, χαριστικό παζάρι, προβολές ταινιών, συντροφική κουζίνα κλπ.

Συλλαλητήριο αυριο Τρίτη 24-5-2011 στην πλατεία Κλαθμώνος από εργαζόμενους των ΟΤΑ και του Δημοσίου

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ και των σωματείων των Δήμων: Πετρούπολης – Καματερού, Περιστερίου, Καισαριανής, Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων Αττικής, Περάματος, Κορυδαλλού, Ελευσίνας – Ασπροπύργου – Μάνδρας.  

Κάλεσμα προς όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ

Καταδικάζουμε την αύξηση του ωραρίου εργασίας και τις υποχρεωτικές μετατάξεις.

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 24 ΜΑΗ

ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

 Εργαζόμενοι εργαζόμενες στο Δημόσιο και στους ΟΤΑ
Μας καλούν να διαχειριστούμε την κρίση, να μπούμε πιο βαθιά στο λάκκο της ανέχειας, της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης για να βγει η πλουτοκρατία από την κρίση που δημιούργησε  και να σώσει  τα δικά της κέρδη.
ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. συναγωνίζονται για το ποιος είναι ο καλύτερος εκφραστής των συμφερόντων των καπιταλιστών, ενώ το ΛΑΟΣ υπόσχεται να δώσει χέρι βοήθειας και στα δυο κόμματα. Τα δήθεν σκληρά λόγια που εκτοξεύουν μεταξύ τους τα παραπάνω κόμματα, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, δεν μπορούν να κρύψουν στην πραγματικότητα ότι είναι υπηρέτες των ίδιων αφεντάδων. Έχουν συνυπογράψει τη χρεοκοπία του λαού, στηρίζουν και προωθούν τα μέτρα της Ε.Ε. και του κεφαλαίου.

ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΔΕΣΜΑ

Αναδημοσιευση απο Aristera sti Mitilini

Η είδηση από την Ιταλία είναι πραγματικά συγκλονιστική και έρχεται να επιβεβαιώσει με ανατριχιαστικό τρόπο ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν έχει όρια.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αποκάλυψε ο ιταλικός Τύπος, Ινδοί και Πακιστανοί μετανάστες αναγκάζονταν να δουλεύουν δέκα έως δώδεκα ώρες τη μέρα μοιράζοντας διαφημιστικά φυλλάδια πόρτα - πόρτα, έχοντας, όμως, στο λαιμό τους ένα κολάρο για να εντοπίζονται μέσω δορυφόρου!

Οι σύγχρονοι δουλέμποροι ήταν σε θέση να ελέγχουν διαρκώς πού βρίσκονταν και προς ποια κατεύθυνση μετακινούνταν οι εργάτες - σκλάβοι, φορώντας τους ένα λουρί τελευταίας τεχνολογίας ώστε μέσω του συστήματος GPS να τους παρακολουθούν ανά πάσα στιγμή!

Κίνημα ανατροπής και όχι ενσωμάτωσης

Από το περασμένο Σάββατο, πολλές πλατείες στις κυριότερες πόλεις της Ισπανίας βρίσκονται κατειλημμένες από νέους, κυρίως φοιτητές και άλλους εργαζόμενους. Ολα ξεκίνησαν το βράδυ της 15ης Μαΐου, γι' αυτό και το «κίνημα» αποκαλείται «Κίνημα 15Μ» ή «Αληθινή Δημοκρατία τώρα».

 

Οι κινητοποιήσεις αυτές αντανακλούν τα τεράστια προβλήματα που ζουν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα ιδιαίτερα η νεολαία (ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια κλπ.) Το κίνημα αυτό που εμφανίζεται ως «ακομμάτιστο», «ακηδευμόνευτο» ως «αντισυστημικό», που συντονίζεται στο διαδίκτυο, δεν είναι τυχαίο ότι τυγχάνει τεράστιας προβολής από τα αστικά ΜΜΕ, διεθνώς και στην χώρα μας, με πρώτο το συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου. Αυτό εξηγείται αν δούμε τα αιτήματα που προβάλλει: «Κάτω οι τραπεζίτες, οι πολιτικοί, η διαφθορά», «φορολογία στις χρηματιστηριακές συναλλαγές», για να βγούμε από την κρίση. Ο ΣΥΝ και οπορτουνιστικές δυνάμεις το αποκαλούν «αδιαμεσολάβητο» κίνημα. Βεβαίως σε αυτό το ετερογενές «κίνημα» δρουν δυνάμεις πολιτικές, της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης που το μόνο που κάνουν είναι να διεκδικούν ένα πιο ...ανθρώπινο καπιταλισμό. Ετσι εξηγείται και γιατί βρίσκει θερμές αγκάλες στους αστικούς και μικροαστικούς οπορτουνιστικούς κύκλους. Το συνεκτικό στοιχείο της υποστήριξης είναι ότι απουσιάζει οποιαδήποτε ταξική ανάλυση όπως και προοπτική ρήξης με το κεφάλαιο. Οτι εμφανίζεται ως το «νέο κίνημα» μακριά από το ταξικό εργατικό κίνημα.

Θα πάμε πλατεία...;

Από το Γλόμπινγκ

Διαδηλώσεις με φόντο την Vodafone

Παρατηρώντας τις εξελίξεις στην Ισπανία, μου δημιουργούνται, όπως και στους περισσότερους (κομμουνιστές και μη), διάφοροι προβληματισμοί. Υπάρχει γενικώς στην Ευρώπη και στον κόσμο μια τάση, απαξίωσης των κομμάτων, μεταμοντέρνα θα την έλεγα, η οποία βέβαια καθόλου τυχαία δεν είναι. Έτσι έχουμε εδώ και εκεί ανθρώπους, να συγκεντρώνονται, να διαμαρτύρονται, και να δηλώνουν, ότι όλο αυτό το πράγμα δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αυθόρμητη κίνηση/κίνημα, η οποία οργανώθηκε μέσα από το ίντερνετ, και όχι μέσω κάποιας κομματικής πολιτικής οργάνωσης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, μιας και μιλώ γενικά, δεν θα εξετάσω καθόλου το κατά πόσο «αυθόρμητη» είναι κάθε μια από αυτού του είδους τις κινήσεις/κινήματα, δεν είναι αυτό το θέμα (όχι βέβαια ότι δεν χρήζει προσοχής) στο οποίο θέλω να εστιάσω.

Αυτό που σκέφτομαι είναι, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν απέκτησαν τώρα ίντερνετ, το έχουν εδώ και 10-15, ίσως και 20 χρόνια, όμως τώρα βλέπουμε να ξεπηδούν από παντού αυτού του είδους τα «κινήματα». Τι σημαίνει αυτό; Κατά την δική μου άποψη, σημαίνει ότι το ίντερνετ δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μέσον, μέσω το οποίου, εκφράστηκε η ανάγκη των ανθρώπων, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, να οργανωθούν, έστω και στα τυφλά, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και πλάνο.

Έχουμε λοιπόν κατά την εκτίμηση μου (που δεν είναι φυσικά μόνο δική μου), ανθρώπους οι οποίοι ψάχνουν διέξοδο, στα ολοένα και περισσότερα αδιέξοδα που συναντούν, και οι οποίοι, αν και δεν είναι εφοδιασμένοι με την απαραίτητη γνώση (πχ γνώση του ταξικού τους ρόλου), παρόλα αυτά κάνουν την υπέρβαση και αφήνουν τους καναπέδες τους, σπαταλώντας αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο τους, για να βγουν και να διαμαρτυρηθούν όπως νομίζουν αυτοί καλύτερα.