Λαϊκή εξουσία - Αρνηση του χρέους!

ΡΩΤΟΥΝ τον Τόμσεν, τον επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ στην Ελλάδα, τι έχει να πει όσον αφορά το σενάριο μιας επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Και εκείνος απαντά («Βήμα», 27/6/2010): «Οταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη είμαι σίγουρος ότι η Ελλάδα θα μπορέσει σταδιακά να μακρύνει τη χρονική διάρκεια του χρέους της με την έκδοση ομολόγων μακράς ωριμότητας»!

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ δεν κατάλαβαν, εκείνο που λέει ο Τόμσεν είναι ότι η κυβέρνηση μαζί με τους διεθνείς «τεχνοκράτες» έχουν σχεδιάσει ένα τριετές - τουλάχιστον - πρόγραμμα λεηλασίας του ελληνικού λαού, το οποίο στοχεύει στην εξασφάλιση των ντόπιων και ξένων τοκογλύφων για το διάστημα της κρίσης.

Τα πράγματα, στο σημείο αυτό, εξελίσσονται όπως ακριβώς τα περιγράφει ο Σόρος, στο βιβλίο του «On Globalization» (σ.σ.: «Για την Παγκοσμιοποίηση»): «Στην περίπτωση κρίσης - γράφει ο Σόρος - οι δανειστές μπορούν να ευελπιστούν ότι το ΔΝΤ θα τους διασώσει».

ΑΠΟ ΕΚΕΙ και πέρα και αφού μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού θα έχουν εξοντωθεί, αλλά οι δανειστές θα έχουν «διασωθεί» και θα έχουν οργανωθεί, από τη στιγμή, δηλαδή, που το σύστημα θα έχει σταθεροποιηθεί πάνω στα «νεκροταφεία» των κοινωνικών δικαιωμάτων, το σχέδιο προβλέπεται να μπει στη δεύτερη φάση του.

Στην επόμενη φάση δεν αποκλείεται ως επιλογή ακόμα και η πολύφερνη «επαναδιαπραγμάτευση» του χρέους, με τους όρους των δανειστών πάντα, που σημαίνει την σε βάθος επιμήκυνση της υποθήκευσης του τόπου και τη διαιώνιση όλο και μεγαλύτερων βαρών στις πλάτες του λαού. Αλλωστε σε ανύποπτο χρόνο, το βασικό «αφεντικό» του ΔΝΤ, και ένας εκ των βασικών κατόχων ελληνικών ομολόγων, οι ΗΠΑ, διά του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, έχουν δηλώσει («Bloomberg», 15/5/2010): «Οι ΗΠΑ δεν έχασαν ποτέ ούτε δεκάρα. Είμαστε πολύ ισχυροί ως χώρα χάρη σε ό,τι έπραξε το ΔΝΤ κατά το παρελθόν (...)».

ΤΙ ΛΟΙΠΟΝ, σχεδιάζουν να πράξουν στο μέλλον, ώστε τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι υπόλοιποι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων (εγχώριοι καπιταλιστές και ξένα κέντρα όπως η ΕΚΤ, οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες) «να μη χάσουν ούτε δεκάρα»;

Αν πιστέψουμε την «Καθημερινή» (13/6/2010), τότε:
«... το ΔΝΤ δεν θα φύγει από την Ελλάδα έπειτα από μία μόνο τριετία, ο κ. Στρος - Καν το γνωρίζει, το ΔΝΤ είναι έτοιμο να παρατείνει τη στήριξή μας (...) έχοντας ανακτήσει την αξιοπιστία μας, θα έχουμε την ευχέρεια να επιμηκύνουμε το χρέος - ενδεχομένως, μέσω ενός σταδιακά μειούμενου δανεισμού με όλο και μεγαλύτερες διάρκειες, 15 έως 30 έτη».

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ αποτελούν μια πρώτης τάξεως απάντηση προς όσους εμφανίζουν τη θέση περί «επαναδιαπραγμάτευσης» σαν μια λύση «σωτηρίας» για το λαό ή πολύ περισσότερο σαν μια «αντισυστημική» θέση, και τούτο τη στιγμή ακριβώς που ομολογείται ότι το παραπάνω σενάριο αποτελεί μια από τις εναλλακτικές κινήσεις εκ μέρους των ίδιων εκείνων εγχώριων και διεθνών κέντρων που εξανδραποδίζουν τον ελληνικό λαό.

ΑΥΤΗ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ από μέρους τους είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η μόνη πολιτική θέση που πραγματικά υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα είναι η θέση άρνησης του χρέους από το λαό, μια θέση, όμως, που για να έχει νόημα, δεν μπορεί παρά, όπως επισημαίνει το ΚΚΕ, να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ζήτημα της εξουσίας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ:

Η διεκδίκηση, η προοπτική και η οργάνωση της πολιτικής κινητοποίησης των λαϊκών στρωμάτων σε γραμμή ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, σε πάλη για την ανατροπή σε επίπεδο εξουσίας, είναι ο «μονόδρομος» που ανάγει την «άρνηση πληρωμής των δημόσιων χρεών» σε αυτό που περιέγραφε ο Λένιν, δηλαδή σε «θετικό σύνθημα που τραβάει τις μάζες στον επαναστατικό αγώνα (...)».

Ο ΛΟΓΟΣ είναι απλός: Μόνο μια λαϊκή εξουσία είναι σε θέση να μην αναγνωρίσει, να αρνηθεί το χρέος και να σταθεί απέναντι στους τοκογλύφους, όχι ως διαχειριστής της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος - που παράγει και φορτώνει τα χρέη του στο λαό - αλλά ως «νεκροθάφτης» του.

http://www1.rizospastis.gr