30 Ιουλίου 2012

Οι αστοί πολιτικοί!

Γράφει ο Προκόπης Κωφός

Θα ήμουν ο τελευταίος που θα αναλάμβανε να υπερασπιστεί τους αστούς πολιτικούς, αλλά διαβάζοντας αυτά που έγραψε κάποιος Όμηρος Αλεξάνδρου, που μας τα προώθησαν στο «διάλογο του ΔΕΠ» και μάλιστα ως σκληρές αλήθειες που μας τις κρύβουν, αισθάνομαι την ανάγκη να τους «υπερασπιστώ»!

Η κατηγορίες που εκτοξεύει ο κύριος Αλεξάνδρου εναντίον των αστών πολιτικών είναι πολύ γνωστές και πολύ διαδεδομένες, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, και τις συναντάμε πολλές φορές σε...........

διάφορες παραλλαγές άμεσα ή έμμεσα και στο «διάλογο του ΔΕΠ». Κατηγορεί τους πολιτικούς πως είναι ανόητοι, ανίκανοι και διεφθαρμένοι και πως λόγω της ανοησίας τους, της ανικανότητάς τους και της διαφθοράς τους ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα. Πιο ευτελείς και χαμηλού επιπέδου διαπιστώσεις δεν θα μπορούσαν να διατυπωθούν! Όποιος κατηγορεί συλλήβδην τους πολιτικούς με οποιεσδήποτε κατηγορίες και ιδιαίτερα τέτοιες μπορεί στη συνέχεια να αυτοπροσδιορίζεται ως αγωνιστής, προοδευτικός ή υπερασπιστής του λαού.

Φυσικά οι αστοί πολιτικοί ούτε ανόητοι είναι, το αντίθετο μάλιστα είναι ιδιαίτερα ευφυείς και ικανότατοι, ούτε διεφθαρμένοι γενικά είναι, υπάρχει μια φυσιολογική διαφθορά στις γραμμές τους λόγω του καπιταλισμού, εξάλλου οι περισσότεροι από αυτούς είναι οικονομικά ανεξάρτητοι μπαίνοντας στην πολιτική και δεν περιμένουν να πλουτίσουν με αυτόν τον τρόπο χωρίς να αποκλείεται βέβαια και αυτό το ενδεχόμενο, ούτε φυσικά ευθύνονται αυτοί για την καπιταλιστική κρίση. Μάλλον θα ήταν ανόητο να επιχειρήσει κανείς να αποδείξει κάτι που είναι αυτονόητο, πως οι αστοί πολιτικοί δεν είναι ανόητοι ή ανίκανοι, και σίγουρα δεν χρειάζεται να αποδείξει πως είναι ανόητος αυτός που λέει πως οι πολιτικοί είναι ανόητοι. Αν και αυτοί που ισχυρίζονται πως οι πολιτικοί είναι ανόητοι και ανίκανοι δεν είναι πάντα ανόητοι οι ίδιοι, υπάρχει και μια ακόμα εκδοχή για την κατάστασή τους και το ρόλο τους. Κατηγορώντας συλλήβδην τους πολιτικούς, ετοιμάζουν συνειδητά ή ασυνείδητα το έδαφος για αυτούς που περιμένουν υπομονετικά να έρθει η δική τους ώρα, να βγουν από την αφάνειά τους για να αρπάξουν, να επωφεληθούν, να βιάσουν, να ικανοποιήσουν κάθε τους διαστροφή! Καλλιεργούν έναν ύπουλο και υφέρποντα φασισμό ετοιμάζοντας το έδαφος για να έρθουν στο προσκήνιο οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών της Κατοχής και ο κόσμος τους, για να επιβάλουν την «τάξη» και να «τιμωρήσουν» τους «προδότες» που «έφαγαν τα λεφτά του λαού», αρπάζοντας ο,τι μπορέσουν αυτοί οι ίδιοι.

Οι αστοί πολιτικοί για ένα πράγμα μόνο ίσως μπορούν να κατηγορηθούν, πως είναι αστοί πολιτικοί και υπηρετούν αυτές τις πολιτικές που υπηρετούν. Όμως ακόμα κι αυτή η κατηγορία εναντίον τους δεν έχει νόημα. Η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα; Όσο νόημα έχει αυτό το ερώτημα, άλλο τόσο ίσως έχουν και οι κατηγορίες εναντίον των αστών πολιτικών επειδή είναι αστοί πολιτικοί. Ο ρόλος τους είναι καθορισμένος. Δεν είναι πως δεν θέλουν να κάνουν κάτι υπέρ του λαού ή ότι κάνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για να υπηρετήσουν τους κεφαλαιοκράτες, είναι πως είναι αδύνατον αντικειμενικά να κάνουν κάτι υπέρ του λαού ερχόμενοι σε αντίθεση με τους αστούς. Ενώ για παράδειγμα μπορούν να ελαττώνουν τους μισθούς σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ των αστών, δεν μπορούν να κάνουν το αντίθετο, να αυξάνουν τους μισθούς αντίθετα με τη θέληση των αστών, γιατί οι αστοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν για τις αυξήσεις και δεν θα το κάνουν ποτέ αν δεν το θέλουν για τους δικούς τους λόγους και το δικό τους συμφέρον. Οι αστοί μπορεί για παράδειγμα να κάνουν υποχωρήσεις κάτω από την πίεση των αγώνων των εργαζομένων και να δώσουν αυξήσεις, αλλά το κάνουν για να μην χάσουν περισσότερα ή ίσως και όλα και όχι γιατί θα τους το επιβάλλει η όποια αστική κυβερνητική εξουσία. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα σ’ αυτό που θα λέγαμε κυβερνητική εξουσία και στην πραγματική εξουσία. Η κυβερνητική εξουσία στην αστική δημοκρατία μπορεί να έχει ισχύ και να ασκείται μόνο αν είναι συμβατή με τη θέληση της πραγματικής εξουσίας, που την έχουν οι ίδιοι οι αστοί.

Σημαντικές επιλογές που θεωρούνται πολιτικές των αστών πολιτικών προωθήθηκαν μόνο και μόνο γιατί εξέφραζαν τη θέληση και τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Μια τέτοια πολιτική ήταν η είσοδος της χώρας στις ευρωπαϊκές κοινότητες, ΕΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωζώνη. Η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη για το μεγάλο κυρίως ελληνικό κεφάλαιο που είχε ανάγκη να ξεφύγει από τα στενά εθνικά πλαίσια μέσα στα οποία ασφυκτιούσε, για να προοδεύσει και να προστατευτεί μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με απεριόριστες για τα μέτρα του δυνατότητες. Οι αστοί πολιτικοί δεν έκαναν τίποτα παραπάνω από το να προωθήσουν αυτή την αναγκαιότητα για την πρόοδο του ελληνικού καπιταλισμού χαράζοντας την πολιτική της εισόδου στη νυν Ευρωπαϊκή Ένωση και υλοποιώντας τις πολιτικές που απορρέουν από τη συμμετοχή σ’ αυτόν τον οργανισμό.
          
Οι αστοί πολιτικοί προωθώντας τις πολιτικές τους υπέρ της εργοδοσίας ταυτίζουν συνήθως την πρόοδο της κοινωνίας με την πρόοδο των καπιταλιστών, ακόμα και όταν παίρνουν τα πιο βάρβαρα μέτρα εναντίον των εργαζομένων. Η προωθούμενη πολιτική της ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων για παράδειγμα, μερική απασχόληση, ελαστικό και ευέλικτο ωράριο, εκ περιτροπής εργασία, ανασφάλιστη εργασία και καθιέρωση των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων εργασίας, προκύπτει ως αναγκαιότητα για να αντιμετωπίσουν οι καπιταλιστές την κρίση του καπιταλισμού και ταυτόχρονα να είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Αυτή την ισοπέδωση όμως των εργασιακών σχέσεων οι αστοί πολιτικοί επιχειρούν να την ταυτίζουν με τη σωτηρία και την πρόοδο της χώρας ή της κοινωνίας. Πιο συγκεκριμένα ισοπεδώνουν τις εργασιακές σχέσεις για να έχουμε λένε ανάπτυξη, αλλά το μόνο σίγουρο για την ανάπτυξη αυτή είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων και ποτέ δεν γίνεται λόγος για αυξήσεις που θα πάρουν οι εργαζόμενοι αν επιτευχθεί επιτέλους αυτή η ανάπτυξη. Τα κέρδη από την όποια ανάπτυξη τα καρπώνονται οι καπιταλιστές, είναι δικά τους, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, τα κάνουν ό,τι θέλουν αυτοί, και εφόσον δεν τους συμφέρει να τα μοιραστούν με τους εργαζόμενους δεν πρόκειται να δώσουν ποτέ αυξήσεις. Η Ευρώπη και ο ανεπτυγμένος καπιταλιστικός κόσμος οδεύει στο δικό του καπιταλιστικό μεσαίωνα!

Το υπέρογκο χρέος που έχει η χώρα αποδεικνύει και αυτό πως είναι αδύνατο οι αστοί πολιτικοί να χαράξουν διαφορετική πολιτική από αυτή που επιβάλει η αναγκαιότητα των καταστάσεων που αντιμετωπίζουν στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Θα ήταν αδιανόητο τις τελευταίες δεκαετίες για μια οποιαδήποτε κυβέρνηση αστών πολιτικών να μη δανείζεται. Θα είχε ανατραπεί την επόμενη μέρα, γιατί η άρνησή της να δανειστεί θα ισοδυναμούσε ουσιαστικά με την άρνηση της προόδου της χώρας, ουσιαστικά δηλαδή της προόδου των καπιταλιστών. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια με τα οποία μπορείς να δημιουργήσεις προϋποθέσεις και υποδομές για την ανάπτυξη της χώρα σου, δηλαδή την ανάπτυξη των καπιταλιστών και των μονοπωλίων της, και να μην τα αξιοποιείς. Έτσι, αυτόματα και αβίαστα, επιβάλλεται αντικειμενικά στους αστούς πολιτικούς η πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών, η ύπαρξη και μόνο κεφαλαίων προς δανεισμό καθορίζει και την πολιτική των χωρών για καπιταλιστική ανάπτυξη. Παλιότερα οι ελληνικές κυβερνήσεις τα δάνεια τα έπαιρναν για συγκεκριμένους λόγους, όπως για παράδειγμα οι κυβερνήσεις Τρικούπη πήραν δάνειο για την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου ή οι κυβερνήσεις πριν τους βαλκανικούς πολέμους πήραν δάνειο για να ενισχυθεί ο στρατός. Στην εποχή μας τα παίρνουν για να ενισχύσουν γενικά την ανάπτυξη του καπιταλισμού, δηλαδή τα μονοπώλια. Έπρεπε να ενισχύσουν για παράδειγμα το οδικό δίκτυο για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και να κυριαρχήσουν τα μονοπώλια παντού, ταυτίζοντας όπως είναι φυσικό στα πλαίσια του καπιταλισμού την πρόοδο και την ανάπτυξη της κοινωνίας με τον πρόοδο και την ενίσχυση των μονοπωλίων.

Οι αστοί πολιτικοί για το μόνο που δεν μπορούν να κατηγορηθούν είναι η έλλειψη ικανότητας να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό. Μάλιστα οι ικανότητές τους είναι ακόμα μεγαλύτερες από όσο ίσως φαίνεται γιατί δεν προωθούν απλά την καπιταλιστική ανάπτυξη, αλλά είναι και ένας παράγοντας εξισορρόπησης των σφοδρών συγκρούσεων και του ανελέητου ανταγωνισμού μεταξύ των δυνάμεων της αγοράς είτε σε κλαδικό επίπεδο είτε σε εθνικό επίπεδο προς όφελος πάντα των γενικών συμφερόντων της αστικής τάξης. Όσοι από αυτούς δεν είναι ικανοί δεν έχουν κανένα μέλλον και όσους βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας να διαχειρίζονται της τύχες της χώρας είναι οι ικανότεροι που θα μπορούσαν να βρεθούν.

Η βαθιά κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες δεν είναι φυσικά ευθύνη των πολιτικών, οφείλεται στο σύστημα, είναι καπιταλιστική κρίση, και οι αστοί πολιτικοί κάνουν το καλύτερο δυνατό για να την αντιμετωπίσουν σε βάρος φυσικά των εργαζομένων και υπέρ του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Μερικές φορές μάλιστα μπορούν να θυσιαστούν και οι ίδιοι για να εξυπηρετήσουν το σύστημα, όπως έγινε πρόσφατα που «κάηκε» στο βωμό της καπιταλιστικής κρίσης το χαρτί του ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που υπηρέτησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον καπιταλισμό τα τελευταία σαράντα χρόνια είτε προωθώντας απευθείας την καπιταλιστική ανάπτυξη είτε ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων.

Προκόπης Κωφός
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

13 σχόλια:

  1. Μια παράκληση yiok-yiok. Μεγάλωσε το μέγεθος της γραμματοσειράς στο κείμενο γιατί δεν διαβάζεται εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραία είναι όλα αυτά αλλά αφορούν τους αστούς πολιτικούς. Αυτούς τους ξέρουμε . Έχουμε όμως και μια άλλη κατηγορία που εμείς αυτούς δεν τους αναφέρουμε ως αστούς πολιτικούς. Στο άρθρο γίνεται αναφορά και διαχωρισμός στην κυβερνητική εξουσία και στην πραγματική εξουσία. Συμφωνώ με τις θέσεις του αρθρογράφου αλλά θα ήθελα να ακούσω και κάποιες απόψεις πάνω σε ένα άλλο ενδεχόμενο. Σε ένα ενδεχόμενο που όλη η Ελλάδα θα γινόταν χαλυβουργία , που στην κυβέρνηση δε θα υπήρχαν αστοί πολιτικοί , αλλά πολιτικοί που θα ήταν από την κατηγορία τη δεύτερη, δε θα έστελναν τα ματ , δε θα πίεζαν τους εργαζομένους να μπουν να δουλέψουν και όταν ο κ. Μάνεσης θα απειλούσε πως θα κλείσει το εργοστάσιο, αυτοί οι πολιτικοί θα του απαντούσαν πως αν αποφασίσει να το κλείσει θα το απαλλοτρίωνε το κράτος γιατί η επεξεργασία χάλυβα δε θα μπορούσε να σταματήσει. Μιλάω για μια πολιτική που από κάτω θα είχε τον πολίτη να την υποστηρίζει γιατί η κάθε κίνηση της θα είχε ως σκοπό το όφελος των πολλών και όχι των λίγων. Μια τέτοια πολιτική πως θα μπορούσε να σταματήσει και από ποιους ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί φίλε μου να είμαι κάτι τέτοιο; Δεν τα γράφω με σκοπό να οπορτουνίσω. Το κόμμα έλεγε να γίνει κάθε τόπος δουλειάς μια μεγάλη χαλυβουργία. Συμφωνώ απόλυτα με το κόμμα. Αλλά δε θέλω να μου στείλουν τα ματ. Δε θέλω να απολυθώ και να κριθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική. Θέλω το κράτος να το έχω μέρος μου. Από την ίδια πλευρά είμαστε σύντροφε. Δεν είμαι αεροπλανάκι όπως λες .Ας μη κάνουμε το blog καφενείο αλλά το ερώτημα που έχω, πως δηλαδή θα μπορούσαν να εξελιχτούν τα πράγματα στη χαλυβουργία αν δεν ήταν σχεδόν όλοι εναντία στους εργαζόμενους, θεωρώ πως είναι εύλογο. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν όλοι οι τόποι δουλειάς γινόντουσαν μια χαλυβουργία με το κράτος να είναι με το μέρος των εργαζομένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα πως γινεται μια καπιταλιστικη κοινωνια να έχει τέτοιους πολιτικούς στην κυβέρνηση; Δηλαδη θα υπαρχουν καπιταλιστες αλλα παρόλα αυτά οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού θα είναι με το μέρος του λαού και όχι των καπιταλιστών; Πως ακριβως θα γίνει κάτι τέτοιο και ποια θα είναι η κυρίαρχη τάξη σε μια τέτοια κοινωνία;

      Διαγραφή
    2. Παρότι το παίζεις ανίδεος το υπονοούμενο το έπιασες σαν αεροπλανάκι στον αέρα ε? Κάντε καμιά άλλη δουλειά γιατί σας έχουμε βαρεθεί...

      Διαγραφή
    3. εγώ πάντως εννούσα τα F-16 των εταίρων, Γαλλία Γερμανία κλπ κλπ κλπ
      όποιος έχει την μύγα να την φέρει πίσω.
      Και συμφωνώ με τον Poe λοιπόν. Πως μπορείς να ονειρεύεσαι ένα τέτοιο κράτος χωρίς τα παρελκόμενα;

      Διαγραφή
  4. Να 'σαι καλά βρε μίλτο, μας έκανες και γελάσαμε μεσημεριάτικα. Πουλιά στον αέρα πιάνετε. Άκου αεροπλανάκι...

    Και συ όμως black bidet δεν είσαι σωστός. Να απαντάς χρησιμοποιώντας την ξύλινη σεχταριστική γλώσσα που καταλαβαίνουν και όχι με ευφυολογήματα, τους βραχυκυκλώνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχήν χαίρομαι πάρα πολύ που σας έκανα να γελάσετε.
      Αυτό που έγινε στη χαλυβουργία είναι πολύ μεγάλο και πιστεύω πως δεν έχει τελειώσει. Προσωπικά το βλέπω ως μια επανάσταση που δε θα την χαρακτήριζα μικρή.. Η επανάσταση της εργατικής τάξης μπορεί να γίνει στους χώρους δουλειάς. Δε λέω ότι ζούμε μια μαζική κατάσταση ξεσηκωμού των εργαζομένων όπως στη χαλυβουργία. Αντιθέτως ο κόσμος συντηρητικοποιείται και εκφασίζεται .Επειδή ακριβώς βλέπω τι συμβαίνει στην κοινωνία αρχίζω και αποκτώ ανησυχίες . Αυτό ήθελα να μοιραστώ και όχι να χλευαστώ.
      Poe παρεξηγήθηκα. Αυτό που αναφέρω το σκέφτομαι ως τρόπο μετάβασης. Θεωρώ πως ένας εκλεγμένος Παφίλης για παράδειγμα ως κυβερνητικό στέλεχος θα λειτουργούσε προς όφελος του λαού και όχι των καπιταλιστών. Πιστεύω πως με τον εργαζόμενο ταξικά συνειδητοποιημένο και έτοιμο για να δώσει μάχες για τα δικαιώματά του και με στελέχη του κόμματος σε καίριες κυβερνητικές θέσεις θα μπορούσες να κάνεις πολλά πράγματα. Θα μπορούσες να κάνεις τον ίδιο τον εργαζόμενο να πιστέψει στη δύναμή του.
      Το πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό , το να βρεθούν σε κυβερνητικές καίριες θέσεις στελέχη του κόμματος αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Άπλα από την πλευρά μου ήθελα να συζητήσω κάποιες απόψεις για το πώς θα μπορούσαν να επηρεάσουν καταστάσεις και εξελίξεις πρόσωπα σε θέσεις κλειδιά.

      Διαγραφή
    2. Μίλτο με συγχωρείς πολύ, αλλά αν διαβάσεις κι εσύ την αλληλουχία των σχολίων αποστασιοποιημένα, όπως εγώ και άλλοι συνάδελφοι μη κομμουνιστές στο γραφείο, τότε μόνο να γελάσεις μπορείς.

      Τον Παφίλη σε κυβερνητική θέση πως τον φαντάζεσαι; Υπουργό ανάπτυξης π.χ. σε μια αριστερή συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ, ας πούμε και ΑνΕλ για να βγούνε τα αντιμνημονιακά κουκιά, και να υποχρεούται να εφαρμόζει της ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες περί απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας - δηλ σπάσιμο και ξεπούλημα των κομματιών της ΔΕΗ σε Μυτιληναίο - Κοπελούζο;

      Ή μήπως το να μοιράζει επιδοτήσεις σε νέους επιχειρηματίες και να συγγράφει αναπτυξιακούς νόμους θα έκανε τους εργαζομένους να πιστέψουν στη δύναμή τους; Στην απεριόριστη ιδεολογική ηγεμονία του καπιταλισμού και στην τρομακτική του δύναμη ενσωμμάτωσης και αλλοτρίωσης, ίσως...

      Διαγραφή
  5. Μα γιατί του κάνετε επίθεση; Ο άνθρωπος το λέει ξεκάθαρα "Συμφωνώ με τις θέσεις του αρθρογράφου..." (...) "Συμφωνώ απόλυτα με το κόμμα. Αλλά δε θέλω να μου στείλουν τα ματ. Δε θέλω να απολυθώ και να κριθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική." Τι ζητάτε δηλαδή να σας υπογράψει δήλωση ότι δεν είναι οποτρούνι; Ημαρτον πια με εσάς τους κομμουνιστές πολύ καχύποπτοι είσαστε.
    Εκτός αυτού "...χαίρομαι πάρα πολύ που σας έκανα να γελάσετε." τι άλλο θέλετε πιά; ΕΛΕΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, γιατί να γινόμαστε κακοί όταν έχει προηγηθεί 2 αναρτήσεις πριν το κατατοπιστικότατο κείμενο ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ;

      Εμείς στο ρεφορμισμό, αν και πιθανόν θα μας βόλευε, όχι, ΕΣΕΙΣ;

      Διαγραφή
  6. Έχει πλάκα να προσπαθεί ο ένας να ρίξει την ταμπέλα του ρεφορμισμού στον άλλο. Μέχρι και η "εργατική αλληλεγγύη" χαρακτήρισε ρεφορμιστική την "ηγεσία του ΚΚΕ". Ποιός, το ΣΕΚ. χεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.

Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.