Δημοσιογράφοι στον ρόλο των σύγχρονων δωσιλόγων

Θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε εκ προοιμίου ότι το κείμενο που θα ακολουθήσει θα σας προκαλέσει ανατριχίλα. Το αναδημοσιεύουμε γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι όπως - κατά τον Μαρξ - το έγκλημα πρέπει να καθίσταται όσο πιο ατιμωτικό γίνεται μέσω της δημοσίευσης και της ανακοίνωσής του, το ίδιο ακριβώς ισχύει με την ξεφτίλα και με τη «μαυρίλα».

Το αναδημοσιεύουμε γιατί πιστεύουμε, επίσης, ότι
α) είναι απαραίτητο να γίνει γνωστό, να γίνει πασίγνωστο, το πώς διαμορφώνεται η κυρίαρχη προπαγάνδα του συστήματος αυτήν την περίοδο, και

β) διότι αυτό το - όπως θα διαπιστώσετε - ιδιότυπο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», αποτελεί μια πέραν πάσης αμφιβολίας απόδειξη για το χαρακτήρα των μέτρων που από κοινού λαμβάνουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ.

Μετά την αναγκαία εισαγωγή, πάμε στο συγκεκριμένο κείμενο.
Αποστολή του συντάκτη του είναι να κοινοποιήσει σκέψεις (ή μήπως και συστάσεις;) σχετικά με το «πώς» το πολιτικό σύστημα πρέπει να κινηθεί «για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα».
Και διευκρινίζει (σ.σ.: Παρακαλούμε την προσοχή σας):

«Να κάνουμε εκλογές; Δεν είμαστε αυτόχειρες. Αρα τι μένει; Μια κυβέρνηση σαν εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, από όλους τους πολιτικούς χώρους. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες, για να το πω πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγουν "εκτός" ή να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς (...). Στο Βέλγιο πριν μερικά χρόνια μια τέτοια κυβέρνηση συνασπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ένα διάστημα (...)»...

Η ελεγεία υπέρ της επιβολής του ...δημοκρατικού «γύψου», που μόλις διαβάσατε, φέρει την υπογραφή «Τάσος Τέλογλου».

Δημοσιεύτηκε με ημερομηνία «28/4/2010» και ώρα «10:20:31 π.μ.» στο ηλεκτρονικό σάιτ «Protagon.gr» που αποτελεί την ιντερνετική εκδοχή της τηλεοπτικής εκπομπής «Πρωταγωνιστές» του κ. Σταύρου Θεοδωράκη (MEGA), με την οποία συνεργάζεται ο κ. Τάσος Τέλογλου, δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και του «Σκάι», ιδιοκτησίας του εφοπλιστή Αλαφούζου.

Στο άνωθεν «μανιφέστο», όπου τόσο περίτεχνα εισάγεται η λέξη «δικτατορία» στο κομψό λεξιλόγιο περί της «σωτηρίας» του τόπου, εδώ όπου χάσκει η δημοκρατική χρεοκοπία των εισηγητών ενός καθεστώτος όπου «ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγουν "εκτός"», και να τεθούν σε «αναστολή», όπως η απεργία, αλλά ακόμα και η διαμαρτυρία (!),
είναι αναγκαίο να δοθεί η δέουσα προσοχή.

*

Οχι λόγω του ειδικού βάρους του συντάκτη του. Ούτε διότι η άποψη που προωθεί δείχνει να έχει ισχυρά ερείσματα μεταξύ των (υπόλοιπων) «σωτήρων» του τόπου.
Αλλά γιατί το όλο πνεύμα του κειμένου αποδίδει περίφημα τι κρύβεται πίσω από το μανδύα της «αντικειμενικότητας», του «πλουραλισμού», του «ρεαλισμού» και της «νομιμότητας», με τον οποίο κυκλοφορούν επιφανείς διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

Και για έναν επιπλέον λόγο,
που δεν πρέπει να μας διαφεύγει ποτέ:
Οτι, δηλαδή, ανάμεσα στις πολιτικές αποφάσεις, από τη μια, και στις μεθόδους εφαρμογής τους, από την άλλη, υπάρχει πάντα η ίδια αέναη διαλεκτική σχέση:
Οσο πιο σκληρές, όσο πιο επώδυνες είναι αυτές οι αποφάσεις, τόσο πιο απροκάλυπτη, τόσο πιο «μαύρη» είναι και η μέθοδος της επιβολής τους.
Η «μαυρίλα» των μέσων για την επιβολή των μέτρων είναι ευθέως ανάλογη της «μαυρίλας» του περιεχομένου των μέτρων.
Κι όσο πιο ωμή είναι η μέθοδος ή οι κατασταλτικές προτροπές για την επιβολή αυτών των μέτρων, τόσο πιο αντιλαϊκή, τόσο πιο απάνθρωπη ομολογείται ότι θα είναι η επενέργεια της εφαρμογής τους για τη ζωή και την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τόσο απάνθρωπη, ώστε κάποιοι ακραιφνείς θιασώτες της «αστικής δημοκρατίας» να διαφημίζουν ακόμα και τον κοινοβουλευτικό «γύψο», ως μέσο για την «ακινητοποίηση» του «ασθενούς επί της κλίνης»...


Νίκος Μπογιόπουλος