Από τον Κάρολο Ντίκενς στον Κάρολο Μάρξ

Working Dead #23 του Πάνου Ζάχαρη
SO COMIC

Electric Nights vol. 2 την Τρίτη 20.12.2016 στο Ilion Plus

Μετά το επιτυχημένο περσινό ντεμπούτο τους οι «Ηλεκτρικές Βραδιές» κάνουν τη δυναμική επανεμφάνισή τους στη μουσική σκηνή της πόλης! Οι ΚΟΒ Εξαρχείων και ΚΟΒ Γούβας του Κ.Κ.Ε. διοργανώνουν το “Electric Nights vol.2” στα πλαίσια της Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβριος – Δεκέμβριος ΄16 του Κ.Κ.Ε. και καλούν στη σκηνή τρία σημαντικά και ανερχόμενα συγκροτήματα της hard-rock σκηνής!

Την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου στο stage του “Ilion Plus” (Κοδριγκτώνος 31 και Πατησίων, Αθήνα) μία heavy rock/stoner βραδιά με τους «Sober On Tuxedos», «Dead South Dealers» και «Rusty Bonez»!

Οι «Ηλεκτρικές Βραδιές» φιλοδοξούν να αποτελέσουν μία φρέσκια, δυναμική παρέμβαση στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης, μία πολιτιστική πρόταση απευθυνόμενη πρωτίστως, αλλά όχι μόνο, στη νεολαία, ένα μουσικό βήμα για καλλιτέχνες, που θέλουν να παρουσιάσουν το υλικό τους και προς όλους όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με διάφορα μουσικά είδη και πρωτότυπη μουσική δημιουργία.

Χαρές και πανηγύρια

Χαρές και πανηγύρια κάνουν λέει για τον θάνατο του Φιντέλ οι κουβανοί που βρίσκονται στις ΗΠΑ. Δεν καταλαβαίνουν τα κακόμοιρα ότι ο μόνος λόγος που οι ΗΠΑ τους είχαν σε ευμένεια είναι επειδή τους ήθελαν ως "αντιπολίτευση" απέναντι στη σοσιαλιστική Κούβα. Άμα η Κούβα πάψει να είναι σοσιαλιστική -κάτι που επιθυμούν οι πανηγυριτζήδες- οι ΗΠΑ δεν θα τους έχουν ανάγκη και καλό θα ήταν να προσέχουν μην εκπέσουν στην κατηγορία των "μεξικάνων" στα μάτια του νέου προέδρου.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Πέθανε ο ιστορικός ηγέτης της κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο

Το θάνατο του ιστορικού ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, σε ηλικία 90 χρονών, ανακοίνωσε τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας ο αδερφός του και πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.

Οπως μεταδίδει η «Γκράνμα», με επιθυμία του ίδιου η σωρός του θα αποτεφρωθεί και τις επόμενες ώρες θα ανακοινωθεί ο τρόπος που θα γίνει η κηδεία.

Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.

Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Η εμπορευματοποίηση των γιορτών και οι γιορτές της εμπορευματοποίησης

Δεν θα έλεγα ότι είμαι σε θέση να κάνω μια ιστορική αναδρομή στο φαινόμενο της εμπορευματοποίησης διαφόρων εορταστικών εκδηλώσεων και εθίμων της ανθρώπινης κοινωνίας, θα στοιχημάτιζα όμως ότι η σχέση αυτή είναι τόσο αρχαία όσο το ίδιο το εμπόριο. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πόσο παλιός είναι ο θεσμός της εμποροπανήγυρης, αλλά και πόσο διαδεδομένη ήταν τον μεσαίωνα η εμπορική εκμετάλλευση –από την πλευρά της εκκλησίας και των μοναστηριών(και λοιπών παρατρεχάμενων)- διαφόρων λειψάνων αγίων, κομματιών τιμίου ξύλου, ευλογημένων φυλαχτών, κ.α.

Στην καπιταλιστική εποχή, που το εμπόριο έχει μπει χωρίς αμφιβολία στο προσκήνιο, πέρα από την αύξηση της σε όγκο, η εν λόγω σχέση έχει συσφιχθεί σε τέτοιο βαθμό που θα λέγαμε ότι το εμπόριο και οι διάφοροι επετειακοί εορτασμοί έχουν αποκτήσει αλληλεξάρτηση συμβιωτική. Οι πολυεθνικές θεωρούν την περίοδο των Χριστουγέννων ως χρυσοφόρα, και στα πλαίσια αυτής επενδύουν στην διαφήμιση, σε ειδικές κυκλοφορίες προϊόντων, σε εφοδιασμό των καταστημάτων, σε αύξηση του πλάνου παραγωγής, κλπ. Αντίστοιχες τέτοιου είδους επέτειοι είναι η γιορτή του αγίου Βαλεντίνου, το Χάλοουιν, η μέρα της γυναίκας, η πρωτομαγιά[1] κ.α.

Έχουν περάσει μόλις τρείς μέρες από το προηγούμενο μου άρθρο που μιλούσε για τον πολιτισμικό ιμπεριαλισμό, και το πως, στη χώρα μας αλλά και αλλού αντιγράφονται τα αμερικάνικα έθιμα. Χθες λοιπόν, σε μια παρέα φίλων, έπεσε στο τραπέζι το ζήτημα της «Μαύρης Παρασκευής», για το οποίο κάτι είχε πάρει το αυτί μου αλλά δεν του είχα δώσει και πολύ σημασία. Η «Μαύρη Παρασκευή» είναι ένα ακόμη εισαγόμενο από την Αμερική έθιμο, το οποίο σηματοδοτεί την έναρξη των χριστουγεννιάτικων αγορών. Στα πλαίσια αυτής, κάποια καταστήματα –κυρίως αλυσίδες ή συγκροτήματα πολυκαταστημάτων- ανοίγουν από τα αχάραχτα κάνοντας ειδικές προσφορές στους πελάτες μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων τους. Στο αμέρικα παρατηρείται το φαινόμενο να στοιβάζονται πλήθη κόσμου έξω από τα καταστήματα, περιμένοντας τα να ανοίξουν, προκειμένου να προλάβουν να αγοράσουν σε προσφορά το προϊόν που επιθυμούν. Η εικόνα που παρουσιάζει ο κόσμος που στοιβάζεται έξω από τα μαγαζιά, είναι τέτοια, που ομοιάζει με τη ταινία τρόμου του George Romero “Dawn of the dead”, η οποία είχε φτιαχτεί ακριβώς για να σατιρίσει το φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού παρομοιάζοντας τους ανθρώπους με ζόμπι που κάνουν επιδρομή στα διάφορα mall.

Για να σε εκδικηθωωωωωωωώ

Ο πολιτισμικός ιμπεριαλισμός

Αν έπρεπε να περιγράψω τι σημαίνει ο όρος «πολιτισμικός ιμπεριαλισμός» σε μια πρόταση, τότε θα έλεγα ότι είναι η με διάφορους τρόπους μετάδοση σημαντικού μέρους του πολιτισμού μιας πολιτισμικής οντότητας(που μπορεί να είναι έθνος ή κράτος, ή αυτοκρατορία) σε μια άλλη ή άλλες, σε τέτοιο βαθμό που να αλλοτριώνει ή μεταβάλλει αποφασιστικά τον δικό τους πολιτισμό. Όταν λέμε "η με διάφορους τρόπους μετάδοση", μπορούμε σαν αφετηρία να διακρίνουμε δυο βασικές κατηγορίες, η μετάδοση αυτή να γίνεται με ειρηνικά μέσα, ή να γίνεται με τη βία. Δηλαδή μπορεί ένας κατακτητής να αλλοτριώσει με το ζόρι τον πολιτισμό του κατακτημένου, και αυτό το βλέπουμε σε πολλές περιπτώσεις στην περίοδο της αποικιοκρατίας, όμως ίδια ή και μεγαλύτερη αλλαγή μπορεί να συντελεστεί και με άλλους τρόπους, όπως για παράδειγμα μέσα από το εμπόριο. Το κατά πόσο εύκολο είναι να κατακτήσει κάποιος πολιτισμός άλλους πολιτισμούς, εξαρτάται τόσο από την ίδια την αξία του ως πολιτισμού, όσο και από την ισχύ του πολιτικού του υποκειμένου, είτε αυτό είναι ένα ισχυρό κράτος, είτε μια μεγάλη αυτοκρατορία. Για παράδειγμα, ο ελληνικός πολιτισμός, ακόμα και με την παρακμή του ελληνιστικού κόσμου, κατάφερε να επηρεάσει τον πολιτισμό της κραταίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε τέτοιο βαθμό που ήταν λες και οι ρωμαίοι τον αντέγραφαν. Από την άλλη, ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός μετά την Ρωμαϊκή κατάκτηση δεν θα ήταν ποτέ πια ο ίδιος, ιδιαίτερα μετά την κυριαρχία του χριστιανισμού στα πλαίσια της οποίας δέχθηκε πανίσχυρο χτύπημα.

ΑΘΗΝΑ: ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 43η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΟΠΟΙ

Αναδημοσίευση Dies Brumalis

Η εκλογή του Ντ. Τραμπ ως 45^ου προέδρου των ΗΠΑ έδωσε την εντύπωση πως αιφνιδίασε την Ευρώπη, που υποκρινόμενη την αθώα εκδηλώνει με ευγένεια τη  ανησυχία της για ανθρωπιστικού  χαρακτήρα προβλήματα που συνδέονται με την επικράτηση του Τραμπ.

            Στη δική μας γωνιά, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια ενδυνάμωσης της εικόνας της για τον πολιτικό της ρόλο, δίνοντάς του διαστάσεις δυσανάλογες της σημασίας του και ψυχογραφώντας υπουργούς πρώην και νυν, μαζί με τους «αγώνες»  για συγκρότηση του Εθνικού Ραδοτηλεοπτικού Συμβουλίου, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της πλαστής αντιπαλότητας κυβέρνησης αντιπολίτευσης, εξελίχτηκαν  σε μείζονα θέματα.   

           Και κάπου, σαν ψίθυρος, οι συνομιλίες με διακριτικότητα και οι καλοπροαίρετες(;) ελπίδες μας για λύση του κυπριακού μας υπενθυμίζουν το μείζον πρόβλημά μας που θέλουμε να μένει στη σκιά και το περιθώριο ώσπου η έκρηξή του να μας συμπαρασύρει.

               Κι όλες αυτές οι ειδήσεις και η διαχείρισή τους στις κοινωνίες της ευημερούσας δύσης, στις οποίες ξεφυτρώνουν όλο και περισσότερο οικονομικά και εθνικά γκέττο κι ενώ για χιλιάδες εργαζόμενους η ανεργία ή υποαπασχόληση αποτελούν τις μοναδικές εφικτές  προοπτικές κι ενώ πληθαίνουν οι εστίες πολέμου που με την ευγενική χορηγία της δύσης (ΗΠΑ και ΕΕ) δημιουργούνται, δεν δείχνουν παρά πώς  η πολιτική εξουσία συνεχίζει να  είναι και φορέας τελικά μιας ιδεολογίας για την οποία η απόλυτη αξία είναι η «επικοινωνία» που γίνεται αντιληπτή αυτόνομα και ως αυτοσκοπός.

               Και μεις  ψυχανεμιζόμαστε πως οδεύουμε προς νέες κοινωνικές σχέσεις και  νέα κοινωνική οργάνωση, το πραγματικό περιεχόμενο των οποίων παραμένει για μας σκοτεινό και αινιγματικό κι έτσι πορευόμαστε στα σκοτεινά, όμοια τυφλοί, χωρίς να κατανοούμε γεγονότα ούτε να αντιλαμβανόμαστε τις σκοπιμότητες και στο τέλος βρισκόμαστε με υποστηρικτές και συμμάχους που κανονικά καθόλου δεν θα έπρεπε να επιθυμούμε.

Spot της KNE για την επίσκεψη Ομπάμα

Κόκκινες γραμμές

The talented Mr. Ford

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως

Στην εκπομπή της περασμένης Πέμπτης (10-11-2016) των Ν. Μπογιόπουλου και Μ. Κοττάκη στο Real, ειπώθηκε κάποια στιγμή από τον δεύτερο ότι παλιότερα ο καπιταλισμός ήταν πιο ανθρώπινος, μάλιστα, αναφέρθηκε ως σχετικό παράδειγμα και το όνομα του H. Ford (1863 – 1947).1 Αυτού του είδους οι απόψεις περί καπιταλισμού εντάσσονται σε ένα ευρύτερο θεωρητικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο ο καπιταλισμός δεν έχει από τη φύση του καταστροφικές ιδιότητες (για το περιβάλλον, τους ανθρώπους, την οικονομία), αλλά γίνεται «κακός» εξαιτίας απερίσκεπτων ανθρώπινων παρεμβάσεων. Δεν θα εξετάσουμε εδώ αν αυτός ο ισχυρισμός ισχύει –που δεν ισχύει- αλλά ακολουθώντας τη λογική του καλού και του κακού καπιταλισμού, και των καλών και κακών καπιταλιστών, εμείς θα σταθούμε σε έναν από τους «καλούς»- σύμφωνα με τα λεγόμενα του κυρίου Κοττάκη- καπιταλιστές, τον Henry Ford. O Ford είναι από τους πιο δημοφιλείς ταγούς της καπιταλιστικής οικονομίας, και θαυμάζεται από το σύνολο των θιασωτών της, αυτός είναι και ο λόγος που αποτελεί ιδανικό παράδειγμα προς διερεύνηση.


Το άρθρο χωρίζεται σε τρεις θεματικές. Στην πρώτη θα εξεταστεί τόσο η ιδεολογική όσο και η οικονομική σχέση του Ford με τους Ναζί. Στη δεύτερη θεματική θα αναφερθούμε στον ακραίο πατερναλισμό του Ford που έφτανε στο σημείο να θέλει να ρυθμίζει τις ζωές των υπαλλήλων του. Στην τρίτη και τελευταία θα μας απασχολήσει η στάση του Ford απέναντι στον εργατικό συνδικαλισμό, καθώς επίσης και το πώς αντιμετώπιζε αυτός και οι τραμπούκοι του το ενδεχόμενο απεργιών και λοιπών εργατικών κινητοποιήσεων.

Συνεργασία με τους Ναζί και αντισημιτισμός

Αυτός ο ανθρωπιστής, ο Henry Ford, ο γίγαντας της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο καινοτόμος, ο οραματιστής, είχε όπως και κάθε άνθρωπος τις μικρές του αντιπάθειες. Βέβαια όσο μικρές και αν είναι οι αντιπάθειες ενός μεγιστάνα δεν μπορεί παρά να θαμπώνουν με το εύρος τους, έτσι, πέρα από τους μαύρους και τους κομμουνιστές, ο Ford σιχαινόταν και τους Εβραίους.

Ο Ford δεν ήταν από εκείνους που κρατούν τις αντισημιτικές τους απόψεις για τον εαυτό τους, αλλά από εκείνους που τις προπαγανδίζουν δυναμικά. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούσε την εφημερίδα Dearborn Independent (που κάποια στιγμή έφτασε να πουλάει 700.000 φύλα), την οποία και είχε αγοράσει από τον προηγούμενο της ιδιοκτήτη. Μέσα από τα φύλα της κατηγορούσε τους Εβραίους για όλα τα δεινά του κόσμου, μεταξύ άλλων ότι προκάλεσαν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ότι βρίσκονταν πίσω από τον κομμουνισμό, και ότι προώθησαν την … μουσική Jazz για να διαφθείρουν τα «λευκά ήθη» μέσω της κουλτούρας των μαύρων.2 Τα αντισημιτικά κείμενα της εν λόγω εφημερίδας οδήγησαν αργότερα στη συγγραφή του βιβλίου «Ο διεθνής εβραίος» που κυκλοφόρησε ο Ford το 1920.3

Ο Ford, όμως, σαν κάθε επιχειρηματίας που σέβεται τον εαυτό του δεν έμεινε μόνο στα λόγια. Καταρχήν φρόντισε(ή αν προτιμάτε φόρντισε) να αποκτήσει σχέσεις με τον ομοϊδεάτη του στην Ευρώπη, τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος τον θαύμαζε από παλιά. Αξίζει να σημειωθεί πως ο δεύτερος, είχε κρεμασμένη στον τοίχο του γραφείου του μια εικόνα του Ford, ενώ δεν δίσταζε να εκφράσει τον θαυμασμό του για τον επιχειρηματία όταν ερωτώνταν από δημοσιογράφους. Φυσικά η εκτίμηση ήταν αμοιβαία. Όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία δεν ξέχασε τον παλιόφιλο του, για αυτό και τον παρασημοφόρησε τον Ιούλιο το 1938 με το βραβείο του Μεγάλου σταυρού του γερμανικού αετούω(Grand Cross of the German Eagle), που αποτελεί την ύψιστη τιμή που μπορεί να λάβει ξένος πολίτης στη Γερμανία.4

Μη μου κάνεις εμένα εφέ!

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως


Αυτό πρόκειται να είναι ένα λίγο διαφορετικό άρθρο από αυτά που συνηθίζω να γράφω. Τουλάχιστον τη στιγμή που το ξεκινάω και έτσι όπως το έχω στο μυαλό μου δεν αναμένεται να μιλήσω καθόλου για πολιτική, για ιστορία κλπ κλπ. Στην πορεία βέβαια αυτό μπορεί και να αλλάξει –οπότε δεν υπόσχομαι- όμως δηλώνω υπεύθυνα ότι δεν το έχω σκοπό εξ αρχής. Αυτό που εξαρχής έχω σκοπό, είναι να παραθέσω κάποιες από τις σκέψεις μου σχετικά με το τέλμα στο οποίο μοιάζει να έχει πέσει ο αμερικάνικος κινηματογράφος, και κυρίως δύο από τα αγαπημένα μου κινηματογραφικά είδη, οι ταινίες τρόμου και οι ταινίες φαντασίας (επιστημονικής και επικής).

Κάποτε, αυτό που μας/με εντυπωσίαζε σε αυτού του είδους τις ταινίες ήταν τα καλοφτιαγμένα «ειδικά εφέ», και αυτό, γιατί τότε, τις παλιές καλές εποχές, ήταν ακόμη κάτι ζητούμενο και όχι δεδομένο. Με τον καιρό και την εξέλιξη των υπολογιστών, τα εφέ και πιο εντυπωσιακά έγιναν, και πιο ρεαλιστικά όπου χρειαζόταν, και λιγότερο κοστοβόρα. Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και στη βιομηχανία των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, τα πολύ καλά γραφικά είναι σχεδόν δεδομένα. Αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς έχει ως επακόλουθο να συνηθίσουμε την υψηλή ποιότητα ειδικών εφέ και να μη μας κάνουν [σχεδόν] καθόλου εντύπωση. Ναι μεν μια ταινία με πρόχειρα εφέ δεν θα είχε καμία τύχη, αλλά όσο περνάει ο καιρός, όλο και λιγότερο πάμε σε μια ταινία στον κινηματογράφο απλά και μόνο για τα εφέ της. Υπήρχαν βέβαια ταινίες επιστημονικής φαντασίας με απλά εφέ, όπως για παράδειγμα το the cube, που ήταν μικρά διαμαντάκια, όμως είχαν απλά εφέ όχι κακοφτιαγμένα.

Με αφορμή ένα σκίτσο του Αρκά(και ολίγη από Τζήμερο)

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως

Είδα πριν από λίγο αυτή τη γελοιογραφία του Αρκά και αποφάσισα να γράψω μερικές παραγράφους σε σχέση με την αντίληψη, περί κρίσης, που αποτυπώνεται σε αυτή τη γελοιογραφία. Δεν θα έκανα τον κόπο αν και εφόσον η αντίληψη αυτή δεν ήταν διαδεδομένη σε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η θεώρηση αυτή θέλει αιτία για την [Ελληνική] κρίση να είναι ο καταναλωτισμός, ή ο υπερκαταναλωτισμός αν θέλετε, των Ελλήνων. Πέραν του ότι αυτή η οπτική αγνοεί παντελώς τις διεθνείς εξελίξεις που πυροδότησαν το ελληνικό φαινόμενο (κατάρρευση αμερικανικών τραπεζών και φούσκα στεγαστικών), είναι και λειτουργικά λανθασμένη. Ο καπιταλισμός, αν το καλοσκεφτούμε, είναι ένα σύστημα που βασίζεται στον καταναλωτισμό, στην πραγματοποίηση της εμπορικής συναλλαγής, στην συνεχή κυκλοφορία της αγοράς. Η ζήτηση πρέπει με κάθε τρόπο να τροφοδοτείται και οι εταιρίες συχνά, φτιάχνουν προϊόντα με τέτοια υλικά, ώστε να έχουν ημερομηνία λήξης προκειμένου να τα αντικαθιστούμε ή να τα επισκευάζουμε συχνά. Στα τεχνολογικά είδη, η εξέλιξη της τεχνολογίας χρησιμοποιείται έτσι ώστε να είναι must να αλλάζουμε κινητό κάθε χρόνο, και υπολογιστή κάθε δύο με τέσσερα χρόνια. Οι εταιρίες παραγωγής λογισμικού «βαραίνουν» τα προγράμματα τους επίτηδες (κυρίως τα παιχνίδια), ή τα κάνουν ασύμβατα με τα παλιότερα μοντέλα συσκευών προκειμένου να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη κατανάλωση κλπ. Τα παραπάνω δεν είναι θεωρίες συνωμοσίας, υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις που έχουν αποκαλυφθεί και οι οποίες αποτελούν μεθόδους δημιουργίας τεχνητής ζήτησης.

Εγκληματίες οι συλληφθέντες για την υπόθεση του τεμένους στο Βοτανικό

Και ένα νέο που άκουσα στην χθεσινή εκπομπή του Μπογιόπουλου Κοττάκη(4/11/2016)

Αφορά τους 15 που συνελήφθησαν στην κατάληψη στον Βοτανικό –ενάντια στη δημιουργία τεμένους-  που διατηρούσαν εδώ και μήνες διάφοροι «έλληνες πατριώτες». Μαθαίνουμε λοιπόν ότι οι 10 από τους 15 συλληφθέντες είχαν βαρύ ποινικό μητρώο σχετικά με υποθέσεις μαστροπείας, ναρκωτικών, πλαστογράφησης λαχείων και κλοπών. 

Έτσι για να μην έχουμε καμία αμφιβολία για το ποιόν όλων αυτών των φασιστοειδών…

Εδώ το ηχητικό από την εκπομπή

Οι καταληψίες, τάγματα εφόδου, παραστρατιωτικοί, τι ακριβώς;

Βουλευτές της Χρυσής Αυγής έσπευσαν να υποστηρίξουν τους καταληψίες

 Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

ΥΓ: Αυτοι είναι που βοηθούν τις γριούλες να βγάλουν χρήματα από τα atm;

Μεταξύ μας… όχι Μεταξά

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως

Επειδή όπως σε κάθε επέτειο της 28 Οκτωβρίου, έτσι και σε αυτή, θα βρεθούν κάποιοι που θα μιλήσουν δοξαστικά για το Όχι του δικτάτορα Μεταξά, προς αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητας αποφάσισα να γράψω το παρακάτω άρθρο. Δεν έχω σκοπό να εστιάσω στις διώξεις που έκανε η βασιλομεταξική δικτατορία στους αριστερούς και στους κομμουνιστές, ούτε στην αντισυνταγματικότητα της, ούτε στις δολοφονίες, τις εκτελέσεις, τους βασανισμούς, τους τόπους εξορίας, γνωστά όλα αυτά. Κυρίως θα μας απασχολήσουν δύο πράγματα. α: Το πόσο έμοιαζε το καθεστώς του Μεταξά στα φασιστικά και στα ναζιστικά καθεστώτα της Ιταλία και της Γερμανίας και β: το πόσο δειλή και αναποφάσιστη ήταν η στάση του Μεταξά μέχρι και μια στιγμή πριν η βρωμερή ανάσα του Ιταλικού φασισμού προσβάλει τα βόρεια σύνορα της χώρας μας.

Η δικτατορία που κηρύχθηκε στις 4 Αυγούστου του 1936 είχε ως πρωτεργάτες της το βασιλιά Γεώργιο Γκλίκσμπουργκ και το στρατηγό Ιωάννη Μεταξά. Ήρθε με τη βοήθεια και την υποκίνηση της Μεγάλης Βρετανίας, σε μια περίοδο που η ελληνική πλουτοκρατία δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα με συνθήκες αστικού κοινοβουλευτισμού. Χρειάζονταν μια δικτατορία για να κάμψει αποφασιστικά τις όποιες αντιδράσεις και επιδιώξεις του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού, να τον στύψει, και από το ζουμί που θα βγάλει να τροφοδοτήσει την κερδοφορία της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας. Ας εξετάσουμε όμως μερικά στατιστικά δεδομένα.

Στην τετραετία της βασιλομεταξικής δικτατορίας ο ελληνικός λαός υποσιτιζόταν μόνιμα. Σε σχέση με τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης ερχόταν πρώτος σε κατανάλωση λαχανικών και τελευταίος σε κατανάλωση ζωικών λευκωμάτων.1 Και ενώ ο λαός πεινούσε οι μεγαλοεπιχειρηματίες είχαν πρωτόγνωρα κέρδη. Το ποσοστό του βιομηχανικού κέρδους στα 1938 – 1939 έφτασε στο μέγιστο ύψος 25% και το ποσοστό απορροφούμενης υπεραξίας του εργατικού μισθού πλησίασε το ποσοστό 400%, ενώ το ποσοστό των εφοπλιστικών κερδών ξεπέρασε το 30%. Παράλληλα ο Μεταξάς ανέβασε στο 40% το ποσοστό εξυπηρέτησης των ξένων δανείων, ενώ παρέδωσε τον κύριο όγκο του εξωτερικού εμπορίου της χώρας στη ναζιστική Γερμανία.2

Τρείς τρόποι στραμπουλήγματος της ιστορικής πραγματικότητας (ή πώς να βάλετε την ιστορία στο γύψο)

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως

Αφορμή για το άρθρο που ακολουθεί στάθηκε μια δημοσίευση της εφημερίδας «Το ποντίκι» με τίτλο «Η αντίσταση ανάμεσα στο μύθο». Η δημοσίευση αυτή «πατά» πάνω στο βιβλίο «Οι άλλοι καπετάνιοι Αντικομουνιστές – ένοπλοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου» το οποίο έχει την επιμέλεια του –ποίου άλλου;- Νίκου Μαραντζίδη, που, μαζί με τον κύριο Καλύβα έχουν πάρει εργολαβία το ξαναγράψιμο της ιστορίας του εμφυλίου και της κατοχής. Γενικότερα η «σχολή» αυτή, προβάλλει το επιχείρημα ότι από την μεταπολίτευση και πέρα, υπάρχει μια ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς, και έτσι έχουμε μια εξιδανίκευση της περιόδου της εθνικής αντίστασης υπέρ των αντιστασιακών αριστερών. Κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτά που λένε οι λογής – λογής ακροδεξιοί, από Πλεύρη μέχρι χρυσή αυγή.

Το συγκεκριμένο άρθρο, αν και διατείνεται ότι κρατάει ίσες αποστάσεις (αλήθεια ίσες αποστάσεις μεταξύ ποιών, των αντιστασιακών από την μια πλευρά και των ΝΑΖΙ και δοσίλογων από την άλλη;), αυτό που κάνει είναι να ρίχνει λάσπη στους αντιστασιακούς καπεταναίους του ΕΛΑΣ, αφού δεν διστάζει να τους αποκαλέσει «ψυχοπαθείς δολοφόνους». Τέσπα, σκοπός δικός μου -που δεν κρατάω ίσες αποστάσεις, γιατί δεν μπορούμε να βλέπουμε τους αντιστασιακούς μέσα από το ίδιο πρίσμα με τους δοσιλόγους, ούτε έναν λαό που αντιστέκεται μπορούμε να τον βλέπουμε μέσα από το ίδιο πρίσμα με τον κατακτητή του- είναι να αντιπαρατεθώ όχι με το συγκεκριμένο άρθρο, αλλά με την γενικότερη «μεθόδευση» που αφορά στο ξαναγράψιμο της ιστορίας. Διακρίνω λοιπόν τρεις μεθόδους (όχι ότι δεν υπάρχουν άλλες) οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά από τους επίδοξους παραχαράκτες.

Για το δολοφόνο του ιδιοκτήτη γυμναστηρίου

Τι σημασία έχει αν ο δολοφόνος του γυμναστή ήταν υποψήφιος με τη χρυσή αυγή;

Τι σημασία έχει αν ο Ρουπακιάς είναι χρυσαυγίτης;

Τι σημασία έχει αν ήταν χρυσαυγίτες αυτοί που μακέλεψαν τους αφισοκολλητές παμίτες στο Πέραμα;

Τι σημασία έχει αν ήταν χρυσαυγίτες αυτοί που δολοφόνησαν τον Λουκμάν;

Και τι σημασία έχει αν ήταν χρυσαυγίτες εκείνοι που έδειραν σχεδόν μέχρι θανάτου τους αιγύπτιους αλιεργάτες;

Όλα αυτά και όλα τα υπόλοιπα μαχαιρώματα, τραμπουκισμοί στις λαϊκές αγορές και στα νοσοκομεία, οι ξυλοδαρμοί καθηγητών, ήταν μεμονωμένα περιστατικά!

Και δεν νομιμοποιείται κανείς να λέει ότι η χρυσή αυγή δρα σαν ναζιστική εγκληματική συμμορία...



Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Ο «πολιτικλικορεκτισμός»

Δημοσιεύθηκε στο Ατέχνως



Ο «πολιτικλικορεκτισμός»1

Ο πολιτικλικορεκτισμός (πολιτική ορθότητα) είναι μια τάση που έχει ξεκινήσει από τις ΗΠΑ και είναι θα έλεγα μετα-νεωτερικό φαινόμενο, ή τέλος πάντων άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις κάπου στη δεκαετία του 70′ και μετά. Αν έπρεπε να περιγράψω τον πολιτικλικορεκτισμό σε μια φράση, θα έλεγα ότι αποτελεί το φαινόμενο εκείνο στα πλαίσια του οποίου κάποιες λέξεις γίνονται ταμπού και κάποιες άλλες επιλέγονται για να δημιουργηθεί ένα αποδεκτό λεξιλόγιο σε ευαίσθητα ζητήματα όπως είναι ο ρατσισμός, οι σχέσεις των δυο φύλων, η θρησκεία κ.α.

Για παράδειγμα, θεωρείται απαράδεκτο στις ΗΠΑ ένας λευκός να αποκαλέσει έναν μαύρο «νέγρο» γιατί αυτή η λέξη είναι φορτισμένη με αρνητικό-ρατσιστικό-νόημα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα μια λέξη που πρωτύτερα ήταν αποδεκτή μπορεί αργότερα να αλλάξει και να γίνει ταμπού, και στη θέση της να προταθεί μια άλλη λέξη. Πχ το έγχρωμος που παλιά ήταν αποδεκτό για να χαρακτηρίσεις έναν μαύρο, τώρα αν δεν κάνω λάθος δεν θεωρείται αποδεκτό και έχει επικρατήσει το αφρο-αμερικάνος (ή αντίστροφα).

Με μια πρώτη ματιά θα πει κανείς ότι ο πολιτικλικορεκτισμός δεν είναι κάτι κακό αφού περιορίζει την χρήση υποτιμητικών χαρακτηρισμών αναφορικά με συνανθρώπους μας, ή μειονότητες, ή πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί -εκτός και αν είναι «ούγκανος»- ότι είναι λάθος κάποιον ομοφυλόφιλο να τον αποκαλούμε «πούστη» ή έναν μαύρο να τον λέμε «αράπη», όμως εδώ υπάρχει και το ζήτημα της ουσίας.

Γύρευε τη δουλειά σου

Δημοσιεύτηκε στο Ατέχνως

Εχθές το βράδι, στο χώρο εργασίας μου, άνοιξε από πελάτες μια από τις συνήθεις πια κουβέντες για το πόσο καλή ήταν η χούντα, για το ότι εξαφάνισε το δημόσιο χρέος, για το ότι μείωσε την εγκληματικότητα κλπ κλπ κλπ. Η παρέα αποτελούνταν από 6 άτομα και υπέρ της χούντας αγόρευε ένας εξ αυτών, ενώ οι υπόλοιποι τον άκουγαν με ανοιχτό το στόμα και χωρίς να παρεμβαίνουν. Επειδή είμαι κάπως ευαίσθητος στα ανιστόρητα ψεύδη που αφορούν την εξύμνηση του φασισμού, το έκρινα καλό να παρέμβω. Πετάχτηκα λοιπόν αναφέροντας δυο τρία πράγματα για το πόσο άσχετα με την πραγματικότητα ήταν αυτά που λέγονταν. Πριν τελειώσω την πρόταση μου, ένας από την παρέα, όχι αυτός που εξυμνούσε τη χούντα πριν, με διέκοψε και μου είπε κάτι σε στυλ «γύρευε τη δουλειά σου». Πέρα από αυτόν που με σταμάτησε, και τον άλλο που αγόρευε υπέρ των συνταγματαρχών, τους υπόλοιπους τους έχουμε πελάτες από παλιά και είμαι σίγουρος από κουβέντες που έχουμε κάνει ότι δεν είναι θιασώτες της φασιστικής ιδεολογίας. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που με ώθησε να κάνω την παρέμβαση μου, να μη φύγουν δηλαδή οι γνωστοί μου με τις θετικές εντυπώσεις για τη χούντα που άφηνε η αγόρευση του συνδαιτυμόνα τους. Αποφάσισα να μη δώσω συνέχεια στην παρέμβαση μου, ήταν και ευαίσθητη η θέση μου, παρόλα αυτά όταν ξανάρθουν οι 4 από τους 6, χωρίς τους φιλοχουντικούς φίλους τους, θα δω αν μπορέσω να τους ανοίξω σχετική κουβέντα.

Το παραπάνω περιστατικό, σε συνδυασμό με διάφορα άλλα που συμβαίνουν αυτήν την εποχή στην επικαιρότητα, με ώθησαν να γράψω αυτό το άρθρο παρότι είχα άλλο στα σκαριά. Παρατηρούμε λοιπόν τον τελευταίο καιρό, μια άνοδο της παρέμβασης διαφόρων φασιζόντων κοινωνικών ομάδων οι οποίες είτε έχουν εμφανή, είτε συγκαλυμμένη σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Για να μην «αδικήσουμε» εδώ κανένα να, να πούμε ότι υποκινούνται και από άλλους αμφιβόλου στόχευσης οργανισμούς και ύποπτα κέντρα όπως είναι για παράδειγμα ο κ. Σώρρας (αυτός που καμώνεται ότι θα αποπληρώσει το χρέος της Ελλάδας και που θεωρεί ντροπή για το ολυμπιακό ιδεώδες -το ποιο;- τους παραολυμπιακούς) η «κίνηση» του οποίου έχει φτάσει να διατηρεί γραφεία σε όλη τη χώρα. Από κοντά βέβαια και άλλοι λαϊκίστικοι μαϊντανοί που προσπαθούν να μαζέψουν οπαδούς μέσα από την ξενοφοβική ρητορεία, Καζάκης, Τζήμερος κ.α, με το υπόλοιπο αστικό πολιτικό σύστημα, στο βαθμό που δεν τους σιγοντάρει, τουλάχιστον να τους ανέχεται.

Για το ζήτημα των Τσάμηδων: μέρος δεύτερο

Δημοσιεύτηκε στο Ατέχνως
Το πρώτο μέρος εκεί

Μέρος δεύτερο: Μετά το ξέσπασμα του ΒΠΠ.

Η δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά αντιμετώπιζε τις μειονότητες με μεγάλη σκληρότητα κάτι που έδινε χώρο στη φασιστική Ιταλία να κάνει διπλωματικό παιχνίδι με τους Τσάμηδες.

«Ο ταραγμένος διεθνής ορίζοντας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930-1940 και η επιβολή της δικτατορίας των Γεωργίου και Μεταξά δεν βοήθησαν στην άμβλυνση των αντιθέσεων στη Θεσπρωτία. Εκτός από την Αλβανία, η γειτονική και φιλόδοξη Ιταλία ενέταξε το ζήτημα της Τσαμουριάς στο διπλωματικό της οπλοστάσιο, ενθαρρύνοντας φασιστικού τύπου αλυτρωτικές κινήσεις στους χώρους των Τσάμηδων του εξωτερικού, εκείνων δηλαδή που είχαν καταφύγει στην Αλβανία ή στην Ιταλία. Ταυτόχρονα, οι πιέσεις που ασκούσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου στις μειονότητες της χώρας, ειδικά ενάντια σε αυτές που θεωρούνταν «στρατηγική απειλή», έδιναν επιχειρήματα στον αλυτρωτισμό και όξυναν τις τοπικές εντάσεις»1

Με το ξέσπασμα του πολέμου η Φασιστική Ιταλία προσάρτησε την Αλβανία κάτι που οδήγησε στην όξυνση του Αλβανικού αλυτρωτισμού και του Αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού (Μεγάλη Αλβανία), με διεκδικήσεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε Γιουγκοσλαβία. Οι επαφές της Ιταλίας με την Αλβανία προς αυτήν την κατεύθυνση χρονολογούνται στις αρχές της δεκαετίας του 30′, ενώ είχαν αναπτυχθεί και σχέσεις της εξωτερικής πολιτικής της Ιταλίας με ισχυρές οικογένειες Τσάμηδων.2

Για το ζήτημα των Τσάμηδων: μέρος πρώτο

Δημοσιεύτηκε στο Ατέχνως
Πρόλογος

Επιδίωξη μας, εμάς των κομμουνιστών, πρέπει να είναι να μην αφήνουμε τον λαό να παρασύρεται από εθνικιστικές ρητορικές και πρακτικές μίσους. Και αυτό επειδή στη σύγχρονη ιστορία (και όχι μόνο στη σύγχρονη), οι ρητορικές αυτές κατά κανόνα, κρύβουν από πίσω τους ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, διαπλοκές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν τους λαούς ακόμα και στο αιματοκύλισμα. Σκοπός μας, λοιπόν, πρέπει να είναι να αναλύουμε αυτές τις παγίδες, να δίνουμε σε κάθε περίπτωση στον λαό να καταλάβει, ότι η μόνη σύγκρουση που μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του, δεν είναι άλλη από την ταξική σύγκρουση, τον εμφύλιο πόλεμο δηλαδή με την αστική του τάξη.

Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Real News»

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Real News» και το δημοσιογράφο Β. Σκουρή, παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η συνέντευξη έχει ως εξής:

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι στη διαπραγμάτευση για τα Εργασιακά έχει ως «κόκκινη γραμμή» το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Εκτιμάτε ότι μπορεί να το πετύχει; Και τι σημαίνει για εσάς «ευρωπαϊκό κεκτημένο»;

Μα, το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό το «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Με βάση αυτό το «κεκτημένο» ψηφίστηκε ο πρόσφατος αντεργατικός νόμος στη Γαλλία από τον Ολάντ ή άλλα αντεργατικά μέτρα στην Ιταλία από τον Ρέντσι. Παρεμπιπτόντως και οι δύο είναι σύμμαχοι του κυρίου Τσίπρα για να αλλάξει την Ευρώπη. Εκεί δεν υπάρχει ούτε ΔΝΤ, ούτε μνημόνια. Τι υπάρχει; Οι διαρκείς απαιτήσεις του κεφαλαίου για τη θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του, που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Συνεπώς, η προσπάθεια της κυβέρνησης, να εμφανίσει την ΕΕ ως τον «καλό» της υπόθεσης και το ΔΝΤ ως τον «κακό», είναι για γέλια. Κι αυτό επιβεβαιώνεται και από το πόρισμα των «ειδικών», που είναι «πολιορκητικός κριός» για όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.

Πιστεύετε ότι η χώρα όντως μπορεί να βγει από το μνημόνιο το 2018 κ. Κουτσούμπα; Και ότι, όντως, το πρόγραμμα όπως είναι σχεδιασμένο μπορεί να εκτελεστεί;

42ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ» - Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα

ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Τετρασέλιδο φυλλάδιο που διακινείται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις
_____________
Εργατοϋπάλληλοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, άνεργες,
επαγγελματίες, αγρότες, νέοι και νέες,

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αφού με την πρώτη «αξιολόγηση» φόρτωσε στο λαό νέους δυσβάσταχτους φόρους, περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις, τον μόνιμο «κόφτη», τώρα προετοιμάζεται για νέα επίθεση.

Το «μενού» της δεύτερης «αξιολόγησης» περιλαμβάνει νέο συντριπτικό χτύπημα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, νέα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα περικοπών, νέες ιδιωτικοποιήσεις.

Οι δήθεν «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης δεν πείθουν πλέον κανένα. Τα ίδια έλεγαν και για τις συντάξεις που μειώνονται συνεχώς. Τα ίδια έλεγαν και για τον ΕΝΦΙΑ, που δεν καταργήθηκε.
Οι λεονταρισμοί εναντίον του «κακού» ΔΝΤ, που θέλει τα αντεργατικά μέτρα, σε αντίθεση με την «καλή» ΕΕ, που τα απορρίπτει, είναι «στάχτη στα μάτια» του λαού. Τα ίδια μέτρα υλοποιούνται σε όλες τις χώρες της λυκοσυμμαχίας, όπως στη Γαλλία, απ' τον φίλο του ΣΥΡΙΖΑ, Ολάντ.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπηρετεί πολιτικές αποκλειστικά υπέρ του κεφαλαίου. Την ώρα που φορτώνει στο λαό δυσβάσταχτα βάρη, την ίδια ώρα ψηφίζει νόμους για νέες φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους. Εμπλέκει την Ελλάδα ακόμη πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καλεί το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, δεν της φτάνουν τόσες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις που έχει η Ελλάδα, προωθεί και την ίδρυση νέας στην Κάρπαθο.

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

Φέτος, για πρώτη φορά αριστερά.

ΕΔΥΕΘ: "Βαλκανική πλατεία"

Η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης συμμετέχει κι εφέτος στην καθιερωμένη διοργάνωση «Βαλκανική Πλατεία» (στο Δήμο Νεάπολης-Συκεών) με περίπτερο από Τετάρτη 31 Αυγούστου έως την Κυριακή 04 Σεπτέμβρη 2016.

Την Παρασκευή 02 Σεπτέμβρη οργανώνει εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

• Τα τύμπανα του πολέμου ακούγονται πολύ πιο δυνατά μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ 8 και 9 Ιούλη στη Βαρσοβία.
• Η στρατηγική του ΝΑΤΟ ενάντια στους λαούς και υπέρ των μονοπωλίων μέσα από τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της λυκοσυμμαχίας.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο εκδηλώσεων της «Βαλκανικής Πλατείας» (Πάρκινγκ του Δήμου), ώρα 19:00 με ομιλητή το Νίκο Ζώκα, Αντιπρόεδρο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη.

Η ΕΔΥΕΘ καλεί τα μέλη και του φίλους της να πλαισιώσουν τις εκδηλώσεις της.

Θεσσαλονίκη, 29/08/2016
Το Γραφείο Τύπου της ΕΔΥΕΘ

Φάτε μάτια... Κιμ

Διαβάζω ακόμα ενα κονσερβαρισμένο δημοσίευμα στο in.gr(και αλλού) για τη Βόρεια Κορέα, από το είδος εκείνο που έρχεται φασον για όλα τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης και κατόπιν αναπαράγεται χωρίς πολύ πολύ σκέψη στα διάφορα σοσιαλ μιντια.
Μεταξύ άλλων στο δημοσίευμα αναφέρεται:


"Η Βόρειος Κορέα πέτυχε εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου (αυτή τη φορά, από υποβρύχιο), κάτι που από μόνο του είναι συνηθισμένο. Εξίσου συνηθισμένη ήταν η παρουσία του βορειοκορεάτη ηγέτη, Κιμ Γιονγκ-Ουν, στο κέντρο επιχείρησεων της εκτόξευσης.
Το ασυνήθιστο όμως ήταν ο τρόπος με τον οποίο πανηγύρισε: Όχι απλά σαν μικρό παιδί, αλλά αφήνοντας το επιτελείο του να... τον αγγίξει.

Το άρθρο του in.gr το συνοδεύει αυτή η φώτο

Στα πλάνα και τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν από το επίσημο βορεικορεατικό πρακτορείο, ο Κιμ εμφανίζεται να παρακολουθεί με τους στρατηγούς του την εκτόξευση και στη συνέχεια να επιχαίρει για την έκβασή της. Τέτοιες εικόνες μεταδίδονται κάθε φορά μετά από μία επιτυχημένη πυραυλική δοκιμή.

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στην εφημερίδα «THESSNEWS»

Συνέντευξη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα «THESSNEWS» και το δημοσιογράφο Δημήτρη Συρμάτση.

Παραθέτουμε τη συνέντευξη:

- Μετά και τη συζήτηση στη Βουλή, πώς κρίνετε την κίνηση του Αλ. Τσίπρα να αλλάξει τον εκλογικό νόμο; Μικροπολιτική σκοπιμότητα ή υλοποίηση του πάγιου αιτήματος της Αριστεράς;

- Εν μέσω δύο αξιολογήσεων, όπου η μεν πρώτη έβαλε ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό και απογείωσε τη φορολογία των λαϊκών νοικοκυριών, ενώ η δεύτερη ετοιμάζεται να βάλει χέρι σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση με τον εκλογικό νόμο επέλεξε τη γνωστή τακτική όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αυτή του αποπροσανατολισμού. Αν και τα παζάρια της κυβέρνησης δεν είχαν αποτέλεσμα, όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης -παρά τις διαφωνίες τους- επιδιώκουν κυβερνητική σταθερότητα για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η μεν ΝΔ, που αισθάνεται ότι μπορεί να είναι πρώτη στις εκλογές, υπερασπίζεται το εκλογικό σύστημα του ενισχυμένου bonus, το παλιό μοντέλο που έχουμε γνωρίσει και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων με άλλα κόμματα, που θα μοιράζονται την ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής -αντιλαϊκής λέμε εμείς- και θα αποσπούν τη συναίνεση του λαού, γιατί βλέπει ότι υποχωρεί η εκλογική του επιρροή. Το ΚΚΕ που δεν συμμετέχει σε παζάρια και έχει ως πάγια θέση την απλή αναλογική, ψήφισε την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και την ψήφο στα 17, ενώ κατέθεσε τροπολογία για την κατάργηση του ορίου του 3%, χωρίς να σπέρνει αυταπάτες ότι κι αυτός ο εκλογικός νόμος εάν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε ανακούφιση τα λαϊκά νοικοκυριά και σε αλλαγή στρατηγικής των κυβερνήσεων.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ: Κάλεσμα πάλης για το πάρκο Ασυρμάτου

Με ανακοίνωσή τους οι ΚΟ Αγ.Δημητρίου της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ καλούν σε αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση του πάρκου Ασυρμάτου, με κύρια διεκδίκηση να μετατραπεί σε χώρο πρασίνου και αθλητισμού, ανοιχτό για όλο το λαό της περιοχής.  

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
____________
«Το πάρκο του Ασυρμάτου να είναι ελεύθερο για όλο το λαό. Να μετατραπεί άμεσα σε χώρο πρασίνου, αθλητισμού, πολιτισμού και αναψυχής, με παρεμβάσεις ήπιου χαρακτήρα, χωρίς καμία εμπορευματική χρήση.  

Η απόδοση του χώρου του Ασυρμάτου στο λαό της περιοχής έγινε κάτω από την πίεση των αγώνων των κατοίκων του Αγίου Δημητρίου για πάνω από 40 χρόνια, που μεταξύ άλλων ζητούσαν την απομάκρυνση των κεραιών και των νεκροταφείων από την περιοχή. Δεν είναι αποτέλεσμα που προέκυψε από τη διαμεσολάβηση διάφορων τοπικών κυβερνητικών στελεχών στα γραφεία της ΕΤΑΔ και της κυβέρνησης, ούτε βέβαια των "καταλήψεών" τους, αγκαζέ με τους γνωστούς - άγνωστους της περιοχής.  

Ασφαλώς δεν είναι αποτέλεσμα χάρης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αν συνυπολογίσουμε ότι την ίδια περίοδο παραδίδει το "φιλέτο" του Ελληνικού (6.200 στρέμματα) στη "Lamda Development" (Όμιλος Λάτση), συγκροτεί το "υπερ-ταμείο" ιδιωτικοποιήσεων με 99 χρόνια υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας, προχωρά σε προκλητικές φοροαπαλλαγές και άμεσες επιδοτήσεις (μέχρι και 20 εκατ. ευρώ) σε μεγάλες επιχειρήσεις με το νέο "αναπτυξιακό" νόμο.

Το ΚΚΕ με όλα τα μέσα που διαθέτει, πρωτοπόρο στους αγώνες, με παρεμβάσεις στη Βουλή, στα Δημοτικά Συμβούλια, σε εκδηλώσεις, στήριξε διαχρονικά το αίτημα να αποδοθεί ο χώρος του Ασυρμάτου άμεσα στο λαό και να μετατραπεί σε χώρο πρασίνου, αθλητισμού, πολιτισμού και αναψυχής χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα και χωρίς κανένα ανταποδοτικό χαράτσωμα.  

Την ώρα που η δημοτική αρχή (ΣΥΡΙΖΑ/ Δημοκρατική Συμπαράταξη) στήνει φιέστες και υποκλίνεται μπροστά στην κυβέρνηση, καλούμε το λαό να είναι σε αγωνιστική επαγρύπνηση! Οι πανηγυρισμοί της δημοτικής αρχής καθώς και των υπόλοιπων παρατάξεων, που στηρίζονται από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, θέλουν να κρύψουν τη θέση τους για εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων με ποικίλους τρόπους.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ: Απάντηση στο λίβελο της ΠΟΙΕ

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Αν και η διασπαστική ΠΟΙΕ είναι γνωστή για το μένος της ενάντια στο ΠΑΜΕ και την κλαδική μας ομοσπονδία ΟΕΦΣΕΕ, αυτή τη φορά ξεπέρασε και τον ίδιο της τον εαυτό με το δελτίο τύπου – λίβελο που εξέδωσε στις 19/7.

Με πρόσχημα τα εργασιακά και το ασφαλιστικό, οι διασπαστές του κλάδου εξέδωσαν το συγκεκριμένο δελτίο με σκοπό να σπείρουν τη σύγχυση και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Με ψέματα και ανακρίβειες, βάλλουν κατά της ΟΕΦΣΕΕ και του ΠΑΜΕ.
Ταυτόχρονα, «βγάζουν λάδι» τους φαρμακοβιομήχανους που δεν υπογράφουν την κλαδική σύμβαση, για να έχουν τα χέρια τους λυμένα στην υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδιασμών τους, αλλά και την κυβέρνηση που ικανοποιεί τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας με το αντεργατικό νομοθετικό της «έργο».

Οι δυνάμεις του νέου εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, που πήραν τη σκυτάλη από αυτές του παλιού στη διοίκηση της συγκεκριμένης διασπαστικής ομοσπονδίας στον κλάδο του φαρμάκου, αποδεικνύονται, για άλλη μια φορά, άξιοι συνεχιστές του «έργου» των προηγούμενων, άξια στηρίγματα της εργοδοσίας και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Εξάλλου, με τις πλάτες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας του κλάδου υπάρχει, λειτουργεί και δρα η διασπαστική ΠΟΙΕ.

Η συγκεκριμένη ομοσπονδία ήταν και είναι ενταγμένη στο «μέτωπο» του κοινωνικού εταιρισμού. Το «ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο» που επικαλείται είναι αυτό που και σήμερα διαμορφώνουν μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» εργοδοσία – κυβέρνηση – ηγεσία της ΓΣΕΕ, προκειμένου να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και να τους πείσουν να αποδεχτούν τον παραπέρα σφαγιασμό των δικαιωμάτων τους και μάλιστα στο όνομα της διαφύλαξης των «θεσμών».

Εμποροϋπάλληλοι: Απεργία την Κυριακή 17/7/2016

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 17/7/2016

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί κάθε εργαζόμενο στο εμπόριο να συμμετέχει στην κλαδική 24ωρη πανελλαδική απεργία την Κυριακή 17/7/2016 ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να επιβάλουν εργοδοσία – Κυβέρνηση – Ε.Ε.

Απεργούμε γιατί η πάλη των εργαζομένων με αίτημα "Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα για όλο το χρόνο" είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μισθούς που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες μας, για υπογραφή κλαδικής σύμβασης.

Απεργούμε και δυναμώνουμε την πάλη μας ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με μπαράζ αντιλαϊκών – αντεργατικών μέτρων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να εξασφαλίζεται η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου. Η ανάπτυξη που έχει κάνει σημαία της η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα απαιτεί νέες θυσίες από τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

Απεργούμε ενάντια στις ανατροπές – φωτιά οι οποίες είναι στα σκαριά για το επόμενο διάστημα και αφορούν τους μισθούς, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, νέο συνδικαλιστικό νόμο με περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης. Είναι μέτρα που απαιτούν οι μεγάλες επιχειρήσεις για να εντείνουν την εκμετάλλευση στους τόπους δουλειάς.

Δεν συμβιβαζόμαστε με μισθούς πείνας, με δουλειά χωρίς δικαιώματα

Απεργούμε ενάντια στην απληρωσιά, το μπαράζ απολύσεων, ενάντια στα σχέδια της μεγαλεμπόρων που με γνώμονα το κέρδος ανοίγουν και κλείνουν επιχειρήσεις, προχωράνε σε συγχωνεύσεις και εξαγορές με μοναδικά θύματα τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους.

Μεγάλη αντιΝΑΤΟϊκή συγκέντρωση την 7 Ιούλη 2016 – 19:30 μπροστά στο ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο NRDC-GR στο 3ο Σώμα Στρατού

ΕΔΥΕΘ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Στις 8 και 9 Ιουλίου 2016 πραγματοποιείται στη Βαρσοβία η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ. Στη Σύνοδο θα παρθούν ακόμη πιο επικίνδυνες αποφάσεις σε βάρος των λαών, στο πλαίσιο των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα των ανταγωνισμών με τη Ρωσία.

Στη Σύνοδο θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν:

► Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατιωτικών δυνάμεων και σύγχρονων όπλων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη και στις χώρες της Βαλτικής.

► Η ενίσχυση της παρουσίας ναυτικών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, στο Αιγαίο.

► Η ανάπτυξη της λεγόμενης «Πυραυλικής Ασπίδας» σε Πολωνία και Ρουμανία, για να έχει το ΝΑΤΟ το πλεονέκτημα της απειλής του πρώτου πυρηνικού πλήγματος σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης με τη Ρωσία, χωρίς το ρίσκο της ρωσικής πυρηνικής απάντησης. Πρόκειται για επικίνδυνους σχεδιασμούς που μετατρέπουν την Ευρώπη σε θέατρο πυρηνικού ολοκαυτώματος.

►Η ισχυροποίηση της πολιτικο-στρατιωτικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να διαμορφωθεί ένα δολοφονικό μπλοκ δυνάμεων, που θα χρησιμοποιηθεί την επόμενη περίοδο για νέους πολέμους και επεμβάσεις.

Ο κίνδυνος ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου χτυπάει την πόρτα μας.

Η ΕΔΥΕΘ και δεκάδες φορείς του λαϊκού κινήματος – πλήθους εργατικών σωματείων, συλλόγων μικρών αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, συλλόγων και φορέων των φοιτητών και της νεολαίας, συλλόγων γυναικών, λαϊκών επιτροπών κ.α. – καλούμε τους εργαζόμενου, τη νεολαία και το λαό της Θεσσαλονίκης να αντιδράσουν μαζικά στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στην πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, που συμμετέχει ολόψυχα σε αυτούς κι εμπλέκει θανάσιμα το λαό και τη νεολαία.

ΕΔΥΕΘ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Σύσκεψη Φορέων – Δευτέρα 4 Ιούλη 2016, 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

 

Στις 8 και 9 Ιουλίου 2016 πραγματοποιείται στη Βαρσοβία η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ. Στη Σύνοδο θα παρθούν ακόμη πιο επικίνδυνες αποφάσεις σε βάρος των λαών, στο πλαίσιο των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα των ανταγωνισμών με τη Ρωσία.

 Στη Σύνοδο θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν:

Ø  Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατιωτικών δυνάμεων και σύγχρονων όπλων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη και στις χώρες της Βαλτικής.

Ø  Η ενίσχυση της παρουσίας ναυτικών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, στο Αιγαίο.

Ø  Η ανάπτυξη της λεγόμενης «Πυραυλικής Ασπίδας» σε Πολωνία και Ρουμανία, για να έχει το ΝΑΤΟ το πλεονέκτημα της απειλής του πρώτου πυρηνικού πλήγματος σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης με τη Ρωσία, χωρίς το ρίσκο της ρωσικής πυρηνικής απάντησης. Πρόκειται για επικίνδυνους σχεδιασμούς που μετατρέπουν την Ευρώπη σε θέατρο πυρηνικού ολοκαυτώματος.

Ø  Η ισχυροποίηση της πολιτικο-στρατιωτικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να διαμορφωθεί ένα δολοφονικό μπλοκ δυνάμεων, που θα χρησιμοποιηθεί την επόμενη περίοδο για νέους πολέμους και επεμβάσεις.

Ο κίνδυνος ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου χτυπάει την πόρτα μας. Να αντιδράσουμε πριν είναι αργά.

Να βροντοφωνάξουμε:

ΟΧΙ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ΟΧΙ στην εμπλοκή της χώρας μας!

Για να εκφραστεί καλύτερα και πιο μαζικά η αντίδραση των εργαζόμενων, της νεολαίας και του λαού της πόλης μας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στην πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, που συμμετέχει ολόψυχα σε αυτούς, η ΕΔΥΕΘ οργανώνει πλατιά σύσκεψη τη Δευτέρα 4 Ιούλη 2016, 19:00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και καλεί τα εργατικά σωματεία και τα σωματεία των αυτοαπασχολούμενων, τους γυναικείους συλλόγους και τους φορείς της νεολαίας, καθώς και τους μαζικούς φορείς του λαού της πόλης να πάρουν μέρος.

Όλοι στη μεγάλης αντιΝΑΤΟικής συγκέντρωσης

την 7 Ιούλη 2016 – 19:30 μπροστά στο ΝΑΤΟικό Στρατηγείο στο 3^ο Σώμα Στρατού.

Θα ακολουθήσει πορεία στο αμερικανικό προξενείο

Θεσσαλονίκη, 29/06/2016

 Το Γραφείο Τύπου της ΕΔΥΕΘ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης και κοινής δράσης των εργαζομένων από χώρους με οξυμένα προβλήματα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης και κοινής δράσης των εργαζομένων από χώρους με οξυμένα προβλήματα πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30 Ιούνη το βράδυ έξω από το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, στη Θεσσαλονίκη, με πρωτοβουλία των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Αναδείχθηκε η ανάγκη συντονισμού, στην οργάνωση του αγώνα και στην κοινή δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών αγροτών, για τη διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και που είναι κοινά για κάθε
εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Μαζική ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων από τα καταστήματα του ομίλου «Μαρινόπουλου», που είχαν 4ωρη στάση εργασίας, των εργαζομένων από τα καταστήματα της επιχείρησης «Καρυπίδη» που βρίσκονται σε επίσχεση και αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά και εργαζομένων από μια σειρά κλάδους που παλεύουν ενάντια στα αντεργατικά σχέδια και μέτρα εργοδοσίας - κυβέρνησης - ΕΕ, που τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματά τους. Συμμετείχαν επίσης φοιτητές με πανό των συλλόγων τους.

Στη συγκέντρωση κεντρική ομιλήτρια ήταν η Νόπη Μουστακίδου, πρόεδρος του Πανελλαδικού Επιχειρησιακού Σωματείου των εργαζομένων στα καταστήματα της επιχείρησης «Καρυπίδη» (πρώην «Αρβανιτίδη»).

Αναφερόμενη στο περιεχόμενο της κινητοποίησης σημείωσε: «Ανοίξαμε τον αγώνα, όχι μόνο για να γίνει γνωστός σε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία, αλλά και για να προκαλέσει έκφραση αλληλεγγύης, έμπρακτα και με τη διεύρυνση του πλαισίου του αγώνα μας γύρω από τα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι, σηματοδοτώντας κοινό πλαίσιο δράσης. Ένα πλαίσιο που τιτλοφορείται, "Με αλληλεγγύη και δυνατά ταξικά σωματεία, απαντάμε στα αντιλαϊκά μέτρα διαρκείας, διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει"».
Κάλεσε τους εργαζόμενους να μη σκύψουν το κεφάλι, να μη συναινέσουν στην εξαθλίωσή τους για να σωθούν τα κέρδη των εργοδοτών.