Μάθε παιδί μου γράμματα(σχολικό βιβλίο το "ο Αγών μου")

Η δασκάλα με τα χρυσά αυγά

Διάβασα πριν λίγο την παρακάτω είδηση –την αναδημοσιεύω με επιφύλαξη, αν και την είδα σε διάφορα αξιόπιστα site(στο κείμενο που παραθέτω έχω κάνει κάποιες διορθώσεις γιατί είχε πολλά ορθογραφικά λάθη):

Έντονες αντιδράσεις έχουν ξεσπάσει στη Γερμανία μετά την απόφαση του ομοσπονδιακού υπουργείου Παιδείας να εισαχθεί συτη διδακτέα ύλη των σχολείων το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, «ο Αγών μου».

Υπενθυμίζεται ότι σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει έκδοση μιας κριτικής εκδοχής του βιβλίου αυτού, για πρώτη φορά μετά τον θάνατο του Χίτλερ.

Η υπουργός Παιδείας, Τζοάνα Γουάνκα, απαντά στις αντιδράσεις σε συνέντευξή της σε γερμανική εφημερίδα όπου δηλώνει ότι η κίνηση αυτή του υπουργείου στοχεύει «στην προώθηση της πολιτικής παιδείας, και είναι εύκολα κατανοητό».

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι οι ισχυρισμοί του Χίτλερ δεν θα προβάλλονται «χωρίς σχολιασμό», ενώ προσθέτει ότι «οι μαθητές έχουν ερωτήματα, και είναι καλύτερα να τα ξεφορτωθούν μιλώντας ανοιχτά στην τάξη».

Η εισαγωγή του «ο Αγών μου» στη διδακτέα ύλη των γερμανικών σχολείων ήρθε μετά από αμα της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας της Γερμανίας, που τονίζει ότι το βιβλίο θα «προστάτευε τους εφήβους από τα κελεύσματα του πολιτικού εξτρεμισμού».

Η εν λόγω απόφαση έχει προκαλέσει τεράστιο σάλο στη Γερμανία, με πολύ κόσμο να υποστηρίζει σθεναρά ότι δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να εισαχθεί το βιβλίο αυτό στα σχολεία.

Τέλος, σημειώνεται ότι το «ο Αγών μου» δεν έχει απαγορευτεί επίσημα στη Γερμανία, όμως η αναπαραγωγή του στην επίσημη μορφή του μπλοκάρεται από το 1945.


                                                                      ---------

Και ένα σύντομο σχόλιο:

Πραγματικά τι εκπαιδευτική αξία μπορεί να έχει αυτό το σκουπιδοβιβλίο; Αν ήθελαν όντως να θωρακίσουν τους νέους Γερμανούς απέναντι στις φασιστικές/ναζιστικές ιδέες, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάποιο αξιόλογο σύγγραμμά ή κάποια μελέτη που να περιγράφει τι είναι ο ναζισμός, ποιες οι ρίζες των ναζιστικών ιδεών και που αποσκοπούν. Βέβαια αυτό θα δημιουργούσε κάποιες δυσκολίες, διότι μετά θα έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να μιλήσουν για την αδιάρρηκτη σχέση του φασισμού με τον καπιταλισμό, θα έπρεπε να δικαιολογήσουν τις άψογες σχέσεις της ΕΕ και της Γερμανίας με την φασιστική κυβέρνηση του Κιέβου, αλλά και το γεγονός ότι οι Ευρωενωσιακές χώρες δεν υπογράφουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την καταδίκη των ναζιστικών και των φασιστικών ιδεών.

Πρέπει όμως να δίνεται και η απαραίτητη προσοχή στους όρους που χρησιμοποιούνται: «να προστατεύει τους εφήβους από τα κελεύσματα του πολιτικού εξτρεμισμού», και με τη λέξη «εξτρεμισμός» γίνεται άμεση παραπομπή στη θεωρία των δυο άκρων. Αν και έχουνε πια ξεπεράσει το ζήτημα της εξίσωσης του κομμουνισμού με τον ναζισμό, αφού όπως έχουν δείξει στην πράξη οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δεν έχουν κανένα μα κανένα πρόβλημα να στηρίζουν φασιστικά καθεστώτα και την ίδια στιγμή να βγάζουν παράνομα τα κομμουνιστικά κόμματα. Το πρόβλημα λοιπόν το έχουν με τον κομμουνισμό, και εκεί στοχεύει η παράλληλη προσπάθεια στην ΕΕ και αλλού, για απενοχοποίηση του φασισμού/ναζισμού(μέσα από «ιστορικές» μελέτες, από ταινίες, από ψηφίσματα) και για ενοχοποίηση του σοσιαλισμού/κομμουνισμού, αφού μέχρι και ειδικό κονδύλι έχουν εγκρίνει για αντισοβιετικές έρευνες.

Αλήθεια, κύριοι του υπουργείου παιδείας της Γερμανίας, Μαρξ και Λένιν διδάσκονται οι Γερμανοί μαθητές ή μόνο Χίτλερ;

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)