ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΑ «ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ»

Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η σημερινή διεθνιστική εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του Κόμματός μας, με τη συμμετοχή των συντρόφων μας από τη Συρία, την Τουρκία, τη Ρωσία, έρχεται σε μια ιδιαίτερα σύνθετη και επικίνδυνη διεθνή συγκυρία για να στείλει μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης και πάλης από την Αθήνα σε όλον τον κόσμο.

Οι κομμουνιστές στην Ελλάδα και στη Συρία, στην Τουρκία και στη Ρωσία, οι κομμουνιστές σε όλον τον κόσμο, μπορούμε και πρέπει να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους για τις δραματικές διεθνείς εξελίξεις, να διαφωτίσουμε τις αιτίες τους, αλλά και να οργανώσουμε την αυτοτελή πάλη της εργατικής τάξης, των λαών ενάντια στις αιτίες που καταστρέφουν το παρόν και το μέλλον τους.
Γιατί ο πόλεμος, που εδώ και 5 χρόνια μαίνεται στη Συρία κι έχει στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, που έχει ξεριζώσει από τις εστίες τους εκατομμύρια άλλους, δεν μπορεί να απομονωθεί από τις γενικότερες εξελίξεις, από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα κατά των λαών και τους ανταγωνισμούς.
Είπαν ψέματα πολλά τα τελευταία χρόνια, για να δικαιολογήσουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και στη Συρία.
Πότε αναφέρονταν στα «δικαιώματα των μειονοτήτων», πότε στα «όπλα μαζικής καταστροφής» ή στη δήθεν «καταπολέμηση της τρομοκρατίας»!
Κι αυτό όταν είναι πασίγνωστα τα «νήματα» που συνδέουν το τερατώδες δημιούργημα των δολοφόνων του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους», με τους δημιουργούς του, τους ιμπεριαλιστές και τους συμμάχους τους.
Δεν δίστασαν, όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και να ισχυριστούν πως οι αντιδραστικές μοναρχίες των χωρών του Κόλπου, τάχα ενδιαφέρθηκαν και τους «έπιασε ο πόνος» δήθεν για τα «δημοκρατικά δικαιώματα στη Συρία»!
Τώρα μας λένε πως με την ιμπεριαλιστική επέμβασή τους στη Συρία θα καταφέρουν να ανακόψουν το κύμα των προσφύγων προς την Ευρώπη. Λένε για άλλη μια φορά ψέματα!
Και η πιο τρανή απόδειξη γι’ αυτό που λέμε είναι τα ίδια τα γεγονότα, που δείχνουν πως η ιμπεριαλιστική επέμβαση και κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, αλλά και η επέμβαση στη Λιβύη, όχι μόνον δεν σταμάτησαν τα μεταναστευτικά ρεύματα, αλλά αντίθετα, τα πολλαπλασίασαν.
Πουλάνε, λοιπόν, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», πετάνε προπαγανδιστικά συνθήματα, οργανώνουν προβοκάτσιες, συμμετέχουν στον στρατιωτικό εξοπλισμό των δολοφόνων του ΙΚ, συναλλάσσονται οικονομικά με την «τρομοκρατία», όλοι εκείνοι που καλούν το λαό μας και τους άλλους λαούς, με το ένα ή άλλο πρόσχημα να αποδεχθούν τη συμμετοχή των χωρών μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Τα αστικά -νεοφιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά- όπως και τα οπορτουνιστικά κόμματα, μεταξύ αυτών και ο ΣΥΡΙΖΑ, «πανηγύριζαν» πριν λίγα χρόνια για τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη». Έπλεκαν εγκώμια στους «αγανακτισμένους» των πλατειών της «Αραβικής Άνοιξης», μαζί με τον Ομπάμα και τον Ερντογάν, τη Μέρκελ και τον Ολάντ, για να αποκτήσουν εδώ μικροκομματικά οφέλη, κλείνοντας τα μάτια στη βαρυχειμωνιά που θα ερχόταν.
Το ΚΚΕ αποκάλυπτε και τότε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, το σχέδιο για τη λεγόμενη «Μεγάλη Μέση Ανατολή», τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, τη σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή ανέδειξε την καπιταλιστική βαρβαρότητα, πάνω στο έδαφος της οποίας εκτυλίσσεται ο πόλεμος στη Συρία, όπως και την οργανωμένη επιχείρηση επέμβασης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους στην περιοχή, Ισραήλ, Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας, Κατάρ, Εμιράτων στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας.
Σχέδια, που έρχονται σε σφοδρή αντίθεση με τα μονοπωλιακά συμφέροντα που έχουν στην περιοχή αυτή άλλες ισχυρές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή.
Η ρωσική στρατιωτική ανάμειξη στην περιοχή, όπως και η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από την Τουρκία, σαφώς και δείχνει την παραπέρα όξυνση της αντιπαράθεσης των εμπλεκομένων δυνάμεων.
Κι εδώ πρέπει να τονίσουμε πως η κάλυψη που έδωσε το ΝΑΤΟ στην Τουρκία, με την συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης, για την ενέργεια της κατάρριψης του ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου ρίχνει μόνο «λάδι στη φωτιά» του πολέμου.
Σήμερα οι εργαζόμενοι μπορούν να αντλήσουν περισσότερα συμπεράσματα από τις διεθνείς εξελίξεις.
Μπορούν καλύτερα να βαθύνουν στην πραγματικότητα, να γυρίσουν την πλάτη τους στα προσχήματα του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κράτους.
Σαν την «κάλπικη λίρα» τους ξέρουμε πια! Δεν μπορούν να μας γελάσουν με αναφορές ότι πολεμάνε την «τρομοκρατία» ή δήθεν πως ενδιαφέρονται για τα «δημοκρατικά δικαιώματα» ή τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Είναι οι μακελάρηδες των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ αυτοί που δεν έχουν κανένα δισταγμό να χρησιμοποιήσουν στα σχέδιά τους, πότε τους φονιάδες του «Ισλαμικού κράτους» στη Μέση Ανατολή κι άλλοτε τις φασιστικές συμμορίες στην Ουκρανία, για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.
Οι στοχεύσεις αυτής της επέμβασης βρίσκονται στην προώθηση του σχεδίου που αφορά τη διασφάλιση της πρόσβασης των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων στις πηγές ενέργειας και στα νέα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, τον έλεγχο μιας μεγάλης περιοχής, που αποτελεί «πέρασμα» για το εμπόριο και τις μεταφορές.
Ταυτόχρονα, στοχεύει στην «αναδόμηση» των αστικών καθεστώτων της περιοχής, ώστε να εξασφαλίζεται η κατά το δυνατόν σταθερή βάση για την εξάπλωση των μονοπωλιακών ομίλων στις αγορές τους.
Είναι καθαρό, επίσης, ότι η Ρωσία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως η Σοβιετική Ένωση, το σοσιαλιστικό κράτος που ήταν μέχρι τη δεκαετία του 1980.
Γνωρίζουμε ταυτόχρονα, πως και η αστική τάξη της Ρωσίας, μιας από τις ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις στον πλανήτη -που έχει «κληρονομήσει» το πυρηνικό οπλοστάσιο από τη σοβιετική εποχή και διαθέτει, εκτός των άλλων και υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα- έχει τα δικά της συμφέροντα, οικονομικά και γεωπολιτικά στην περιοχή, που δεν έχουν σχέση, όμως, με τα πραγματικά συμφέροντα του λαού της ή άλλων λαών, αλλά μόνο με αυτά των ρωσικών μονοπωλίων.
Οι εξελίξεις βέβαια αυτές, δεν είναι καθόλου άσχετες με την καπιταλιστική κρίση, που έχει εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες, αλλά και με τις εκτιμήσεις, πως μπορεί να έχουμε νέα, ακόμη μεγαλύτερη συγχρονισμένη κρίση το επόμενο διάστημα, αφού μια σειρά χώρες ήδη βρίσκονται σε ύφεση ή παρουσιάζουν μείωση των ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Οι κρίσεις, η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, οξύνουν παραπέρα τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα μονοπώλια, στα καπιταλιστικά κράτη, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους. Κρίση και πόλεμος είναι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Φίλοι και σύντροφοι,

Η όλη εξέλιξη δείχνει πως ο καπιταλισμός, που αυξάνει τα πλούτη μιας «χούφτας» εκμεταλλευτών, «γεννά» την ίδια ώρα κρίσεις, κοινωνικά προβλήματα, τον πόλεμο, την προσφυγιά, με οδυνηρές συνέπειες για εκατομμύρια λαϊκούς ανθρώπους.
Όλα τα σημάδια δείχνουν πως θα έχουμε παραπέρα όξυνση των αντιθέσεων, που διεξάγονται με σφοδρότητα για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, των μεριδίων των αγορών, την απόκτηση γεωπολιτικών και στρατιωτικών «στηριγμάτων» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής.
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αυτή η αντιπαράθεση να ανοίξει τις «αρτηρίες» της αιματοχυσίας και σε άλλες περιοχές, όπως στον Καύκασο, στην Κεντρική Ασία, στα Βαλκάνια, αλλά και μακρύτερα, από τη θάλασσα της Νότιας Κίνας έως την Αρκτική.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παρασυρθούν από τα προσχήματα περί «διεθνούς δικαίου», περί διευθέτησης της «ανθρωπιστικής κρίσης» και «προσφυγικού-μεταναστευτικού ρεύματος» ή της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, για να δώσουν «λευκή επιταγή» στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Το «οπλισμένο χέρι» των δολοφόνων, που χτυπούν στο Παρίσι, στη Βηρυτό ή στην Άγκυρα και στη Μόσχα ή αύριο σε άλλες χώρες, το έχουν σχεδιάσει, συγκροτήσει, εξοπλίσει, χρηματοδοτήσει και εκπαιδεύσει εκείνοι, που τώρα το αξιοποιούν για να «βάλουν πόδι» στη Συρία, για να δυναμώσουν τον αυταρχισμό, τα μέτρα καταστολής κατά των λαών, την ξενοφοβία και το ρατσισμό στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τις θέσεις που προβάλλουν τα διάφορα αστικά κόμματα και ΜΜΕ, ακόμη και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, ότι δήθεν «η Ευρώπη δέχεται επίθεση», ότι διεξάγεται «πόλεμος των πολιτισμών ή θρησκειών» και ότι πρέπει όλοι «με εθνική (ή ευρωπαϊκή) ομοψυχία να απαντήσουμε στην επίθεση».
Πίσω από τέτοιες κίβδηλες εκκλήσεις περί «ομοψυχίας» κρύβονται εκείνοι που δεν έχουν αντίρρηση να γίνουν τα παιδιά του λαού μας «κρέας για τα κανόνια» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και να χύσουν το αίμα τους για ξένα συμφέροντα, δηλαδή για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους, που συγκρούονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με τα ρωσικά και κινεζικά μονοπώλια και τους συμμάχους τους.

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Προβάλλει το ερώτημα: Τι μπορεί να γίνει σ’ αυτές τις συνθήκες; Τι πρέπει να κάνει ο λαός μας, οι άλλοι λαοί;
Καταρχήν, είναι βασικό ο λαός μας και οι άλλοι λαοί, να γυρίσουν την πλάτη τους σε δηλώσεις πως τελικά οι ιμπεριαλιστές θα τα βρουν ή πως τελικά ο ΟΗΕ θα φτιάξει μια «μεγάλη αντιτρομοκρατική συμμαχία», που θα επιβάλλει την τάξη και την ασφάλεια στη Συρία.
Πρέπει να «ακούσουν βερεσέ» τις δηλώσεις πως μετά το εγκληματικό χτύπημα στο Παρίσι, επιτέλους μπορούν και πρέπει όλες οι «μεγάλες δυνάμεις» να κάτσουν στο τραπέζι και να σχεδιάσουν μια κοινή στρατιωτική επιχείρηση κατά των τζιχαντιστών.
Οι βαρύγδουπες εκτιμήσεις πως κάτι τέτοιο θα ήταν μια σωτήρια «αναβίωση της αντιφασιστικής συμμαχίας» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που διαβάζουμε σε διάφορα διεθνή ΜΜΕ, είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστικές και άσχετες με την πραγματικότητα.
Η σκληρή πραγματικότητα λέει, πως ακόμη κι αν προσωρινά τα βρουν οι ξένες δυνάμεις, που εμπλέκονται στον πόλεμο της Συρίας και δεν πάμε τώρα σε γενικευμένη σύγκρουση, αυτό θα συνδυαστεί με αντιλαϊκά σχέδια σε βάρος του λαού της Συρίας, που μπορεί να βιώσει το διαμελισμό της χώρας του σε «ζώνες» ελέγχου και προτεκτοράτα, σε μια ψευδεπίγραφη «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο.
Αδιέξοδες επίσης είναι κι οι πασιφιστικές εκκλήσεις περί «ειρήνης», «ειρηνικής διευθέτησης», εφαρμογής του «διεθνούς δικαίου».
Σήμερα, όπως φαίνεται και από την ερμηνεία «λάστιχο» του άρθρου 51 του ΟΗΕ, περί «αυτοάμυνας», το οποίο επικαλούνται όλοι για να επέμβουν στρατιωτικά στη Συρία, έχει γίνει πιο αντιδραστικό και εφαρμόζεται «κατά το δοκούν».
Είναι ακόμη παραμύθια αυτά που λέγονται ότι μπορούν δήθεν οι κυβερνήσεις να συμφωνήσουν και να «συνετίσουν το άπληστο κεφάλαιο», που προκαλεί τους πολέμους!
Αυτό είναι στην ίδια κατηγορία με το άλλο ανέκδοτο, που έλεγε παλιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα οπορτουνιστικά κόμματα, που είναι μέλη του λεγόμενου «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», ότι δήθεν «θα βάλουν τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη»!
Όπως ο καπιταλισμός είναι σύμφυτος με το κέρδος, άλλο τόσο σύμφυτος είναι και με τους πολέμους, πολιτικούς, διπλωματικούς, εμπορικούς, οικονομικούς και αυτούς που γίνονται με καθαρά στρατιωτικά μέσα.
Άλλωστε, ας μην μας διαφεύγει πως ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα και συγκεκριμένα με βίαια μέσα!
Όταν, λοιπόν, μπαίνει το ερώτημα «και τώρα τι κάνουμε;» μία μπορεί να είναι η απάντηση:
Καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Αποδέσμευση από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια κι ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ! Ενδυνάμωση της πάλης για να αλλάξει ρότα η χώρα, να μπει σε άλλες ράγες η οικονομία κι η κοινωνία, στις ράγες της εργατικής–λαϊκής εξουσίας, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, της επιστημονικά και κεντρικά σχεδιασμένης αξιοποίησης των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας!
Μόνον αυτός ο δρόμος μπορεί να εγγυηθεί και τον πλήρη απεγκλωβισμό της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
Αυτός ο δρόμος δεν παραπέμπει το ζήτημα στη «Δευτέρα παρουσία», όπως ορισμένοι μας κατηγορούν λαθεμένα.
Γιατί αυτός ο δρόμος, που έχουμε χαράξει ως Κόμμα έχει τρέχοντα, ώριμα καθήκοντα κι άλλα που θα ωριμάζουν μέσα στην πάλη, στους αγώνες του λαού, μέσα από την αύξηση της συσπείρωσης, της οργάνωσης, της αγωνιστικότητας, της ανόδου της ταξικής πάλης, της Κοινωνικής Συμμαχίας του λαού.
Ειδικά στο ζήτημα του πολέμου, που αφορά τον εργάτη και τον αγρότη, τον μικρομεσαίο και τον φοιτητή, τον άνεργο και τον συνταξιούχο, όλη την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, το λαϊκό κίνημα προβάλει συγκεκριμένους στόχους πάλης, συγκεκριμένες διεκδικήσεις, όπως είναι:
Να μην δοθούν βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές για να γίνουν «εφαλτήρια» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Καμία συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της χώρας,
Να γυρίσουν τώρα πίσω όλα τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα, που βρίσκονται σε αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Αγωνιζόμαστε να γίνει πράξη το λαϊκό αίτημα «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!».
Αυτός ο αγώνας μας είναι αλληλένδετα δεμένος με την προσπάθειά μας για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας και της πάλης για να αλλάξει τάξη στην εξουσία.

Φίλοι και σύντροφοι,

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ψευδώς καθησυχάζει το λαό όταν ισχυρίζεται πως είμαστε «νησίδα σταθερότητας μέσα σε μια θάλασσα αστάθειας». Οι προκάτοχοί της διαβεβαίωναν πριν μερικά χρόνια κάτι παρόμοιο, πως το ευρώ θα είναι για τη χώρα μας «απάνεμο λιμάνι» μέσα στις «φουρτούνες μιας παγκόσμιας κρίσης».
Σήμερα όλοι γνωρίζουμε το μέγεθος αυτού του ψέματος. Έτσι και τώρα, καμία «νησίδα σταθερότητας κι ασφάλειας» δεν μπορεί να υπάρξει όταν η χώρα κι ο λαός μας βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα στα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ΗΠΑ. Όταν το μέλλον του λαού καθορίζεται από την τάση των καπιταλιστών να αυξήσουν πάση θυσία τα κέρδη τους, για να αντέξουν και να αυγατίσουν τον πλούτο τους στα πλαίσια ενός σφοδρού ανταγωνισμού.
Κανείς, λοιπόν, να μην κοιμάται ήσυχος, όπως κοιμισμένο τον θέλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που απλόχερα σκορπά τα εκατομμύρια ευρώ για τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες, όταν ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει ούτε ευρώ για τις ανάγκες της Υγείας και της Παιδείας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, όπως και σ” αυτά της εσωτερικής, έχει αρπάξει τη «σκυτάλη» από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζοντας επικίνδυνη αντιλαϊκή πολιτική.
Πίσω από τη λεγόμενη «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική και την επιδίωξη της γεωστρατηγικής «αναβάθμισης» υπηρετεί τα συμφέροντα των ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων.
Διακηρύσσει την πίστη της στις ευρωατλαντικές ενώσεις, που έχουν οδηγήσει σε τόσα δεινά το λαό μας και τη χώρα, σε απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Έτσι και τώρα παραχωρεί έδαφος, λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές της χώρας για τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τους προτείνει ακόμη και νέες βάσεις να φτιάξει σε ελληνικό έδαφος, για τη συνέχιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Ενισχύει ακόμα και τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, κατά των λαών της περιοχής.
Η κυβέρνηση είναι έκθετη μετά την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Άμυνας της ΕΕ, που, με πρόσχημα τη δολοφονική επίθεση στο Παρίσι, ενεργοποίησε το άρθρο 42, παράγραφος 7 της Συνθήκης της ΕΕ (Συνθήκη του Μάαστριχτ), που αναγνωρίζει το θεμελιακό ρόλο του ΝΑΤΟ και προβλέπει παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην επιχείρηση κλιμάκωσης και γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Ο λαός μας πρέπει να βρίσκεται σε επιφυλακή και για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα «ανταλλάγματα» που ζητά η Τουρκία από την ΕΕ για τη ρύθμιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος, που έχουν σχέση και με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, αλλά και τη μόνιμη επιδίωξή της για μορφές «συγκυριαρχίας» στο Αιγαίο, για διεύρυνση των «γκρίζων ζωνών», αλλά και όλων των άλλων προβλημάτων, που υπάρχουν με την Αλβανία και την ΠΓΔΜ και μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να γίνουν «θρυαλλίδα» γενικότερης ανάφλεξης.
Γι’ αυτό επισημαίνουμε σε όλους τους τόνους ότι αυτή είναι πολιτική εχθρική απέναντι στο λαό. Γι’ αυτό επιμένουμε ότι ο εχθρός για το λαό, δεν βρίσκεται μόνο εκτός συνόρων, αλλά είναι μέσα στην ίδια μας τη χώρα, βρίσκεται και στο εσωτερικό της χώρας, όσο κι αν ντύνεται με τον «εθνικό» μανδύα.
Το εργατικό λαϊκό κίνημα, πρέπει να έχει στραμμένη την προσοχή του τόσο στον εξωτερικό εχθρό ως εισβολέα επικυρίαρχο, όσο και στον εσωτερικό εχθρό, την τάξη που κατέχει την εξουσία και που για τα δικά της και μόνο συμφέροντα και τα κέρδη της, οδηγεί το λαό στο μακελειό και στο σφαγείο του ιμπεριαλιστικού πολέμου, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους «εξωτερικούς», ιμπεριαλιστές συμμάχους της.
Μπορούμε και πρέπει να τους βάλουμε εμπόδια!
Να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και πόλεμο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να μη διατεθούν στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.
Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές βάσεις.
Να μη δοθεί καμία διευκόλυνση, καμία υποδομή της χώρας, ως ορμητήριο για επιθέσεις στη Συρία ή σε άλλες χώρες.
Ο λαός μας να αγρυπνά, να μην ανεχτεί κανένα αυταρχικό μέτρο σε βάρος του, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας».
Να μην αξιοποιηθεί η επίθεση για μέτρα κατά των προσφύγων και εγκλωβισμό τους στη χώρα μας.
Ο λαός να απομονώσει τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, που στηρίζει στρατιωτικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σπέρνει το μίσος ενάντια στους λαούς.
Να γίνει πράξη το λαϊκό σύνθημα «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».
Να δυναμώσει η διεθνής αλληλεγγύη στους λαούς που αγωνίζονται.
Να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με εργατική – λαϊκή εξουσία.

ΑΘΗΝΑ 15/12/2015 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ