Σημειώσεις για τα δυο αστικά στρατόπεδα του ΟΧΙ και του ΝΑΙ

Πέρασε λοιπόν μια εβδομάδα, απίστευτης ανοησίας από τις δυο πλευρές του ελληνικού αστικού πολιτικού σκηνικού (οι πτέρυγες του ΟΧΙ και του ΝΑΙ), να βγάζουν από το ντουλάπι της πολιτικής τους αποθήκης, σωρεία τρομοκρατικών σεναρίων, ανούσιων συναισθηματικών υπερβολών και πληθώρα χουλιγκανικών συνθημάτων.

Η μια πλευρά, η πλευρά του ΝΑΙ σε όλα τα μνημόνια,  
ελέγχει τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης και μαζί με αυτά επηρρεάζει όλους όσοι έχουν ακόμα την ψευδαίσθηση, πως τα αστικά μέσα ενημέρωσης έχουν κάποιου είδους αντικειμενικό ρόλο στην πληροφόρηση του ελληνικού λαού. Επίσης ελέγχει αρκετές συνδικαλιστικές οργανώσεις και σωματεία εργαζομένων (και δέντρων), λόγω της μειούμενης μεν αλλά ακόμα καθεστωτικής παρουσίας της ΠΑΣΚΕ κα της ΔΑΚΕ, βάζοντας όμως πλεον σοβαρά ερωτηματικά για τον βαθμό αποδοχής τους απο τους εργαζόμενους. Τέλος επηρρεάζει μέσω του ψευδεπίγραφου ευρώ ή δραχμή, ευρώπη ή καταστροφή (αντιστρέφοντας συνειδησιακά το σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα), ακόμα και κοινωνικές ομάδες που έχουν απορρίψει τους προηγούμενους κυβερνητικούς εκροσώπους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ), θεωρούν αποκρουστικό το φιλελεύθερο πρόσωπο του φασισμού (Ποτάμι, Δημιουργία Ξανά κλπ), αλλά τα κάνουν στην κυριολεξία πάνω τους όταν η ευνουχισμένη φαντασία τους, τους οδηγεί στην κόλαση του Δάντη εαν χαθεί το ευρώ και η σταθερότητα της αστικής κυριαρχίας.


Η άλλη πλευρά, η πλευρά του αόριστου ΟΧΙ αλλά του ΝΑΙ μόνο στα δικά μας μνημόνια, 
δεν ελέγχει σοβαρά μέσα ενημέρωσης (για αυτό και η καούρα να ανοίξει γρήγορα η ΕΡΤ) αλλά έχει σημαντική παρέμβαση και ισχυρούς μηχανισμούς όσον αφορά το διαδίκτυο, επηρρεάζοντας με αυτόν τον τρόπο, ένα τμήμα αυτών που απέρριψαν τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, κατ'επέκταση όλους όσοι θεωρούν το διαδίκτυο ως έναν εναλλακτικό, ελεύθερο και μη ελεγχόμενο (από αστικά συμφέροντα?) μέσο ανταλλαγής απόψεων. Παράλληλα διατηρεί υπο την σκέπη του αρκετές συνδικαλιστικές ομάδες δημοσίων υπαλλήλων, εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ που πρόλαβαν να αλλάξουν σοσιαλδημοκρατικό τρένο πριν από τις προηγούμενες εκλογές, οργανώσεις που μέσω αόριστων κοινωνικών, περιβαλλοντικών κ.α. ζητημάτων προσπαθούν να προωθήσουν συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση κλπ. Τέλος και σημαντικότερο έχει βάλει ένα τεράστιο καπέλο στην οργή και στην απογοήτευση των εργαζομένων, απέναντι "στους προηγούμενους", δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο έναν κουφό και τυφλό στρατό οπαδών. Μιλάμε για γηπεδικές καταστάσεις όπου η θύρα 7 και η θύρα 13 μοιάζουν με παιδικές χαρές, οπότε το σύνθημα "ψηφίζουμε ΟΧΙ γιατί έχουν αθηναϊκές πινακίδες" δεν είναι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα.

Και οι δυο πλευρές στηρίζουν πάντως την ισχυρή τους παρουσία και δύναμη, στην άγνοια και το ιδιαιτέρως χαμηλό πολιτικό επίπεδο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων

(α) δεν ξέρουν καν τι κρίση έχουμε (την δευτέρα κρίση χρέους, την Τρίτη κρίση ελλειμάτων, την Τετάρτη ανθρωπιστική κρίση, την Πέμπτη κρίση αξιών, την Παρασκευή κρίση του πολιτικού συστήματος και πάει λέγοντας).

(β) δεν θυμούνται -εαν τις παρατηρούν εξαρχής- τις κωλοτούμπες και τα πισωγυρίσματα που κάνουν όλοι οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ελληνικής και διεθνούς αστικής τάξης τα τελευταία 6-7 χρόνια. Ξέχασαν οι νεοδημοκράτες το 2012 πως ήταν αντιμνημονιακοί και τώρα ήρθε η σειρά να το ξεχάσουν και όσοι δραπέτευσαν τότε από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, βρίσκοντας στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή και αλλού. Οι συριζαίοι μάλιστα (που την μια είναι φίλοι με το ΔΝΤ, την άλλη είναι εχθροί), πανηγυρίζουν απο προχθές την έκθεση του ΔΝΤ για την μη βιωσιμότητα του χρέους, όταν η αιτία για την είσοδό μας στα μνημόνια το 2010, ήταν πάλι η εκτίμηση του ΔΝΤ για την μη βιωσιμότητα του χρέους. Error, delete, restart

(γ) δεν έχουν βασικές γνώσεις ιστορίας, πολιτικής και πόσο μάλλον πολιτικής οικονομίας, ούτε καν για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα στο οποίο ζουν. Δεν ξέρουν τι σημαίνει γενικά, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα. Οι νέες γενιές δεν αντιλαμβάνονται ακόμα πιο απλά πράγματα, όπως για παράδειγμα το γεγονός πως τα πολιτικά κόμματα εκφράζουν συμφέροντα κάποιον κοινωνικών τάξεων ή έστω κάποιων κοινωνικών ομάδων. Μαθαίνουν όμως για το γαλλικό, το αγγλικό, το ρώσικο κόμμα στο νεοελληνικό κράτος που εκπροσωπούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα, έχουν ακούσει για τον εθνικό διχασμό στις αρχές του 20ου αιώνα. Μαθαίνουν στο σχολείο πως στην αρχαία Αθήνα υπήρχε κοινωνική διαστρωμάτωση, αλλά δεν μπορούν να αντιληφθούν την κοινωνική διαστρωμάτωση και την ταξική διαίρεση του σημερα.

(δ) δεν μπορούν να ξεπεράσουν την αστική προπαγάνδα περι μιας Ευρώπης της δημοκρατίας και της ευημερίας, παρά τους εκβιασμούς, παρά τα μέτρα λιτότητας, παρά της καταστροφής οικονομικών κλάδων της χώρας μας, παρά τις παρεμβάσεις στο εσωτερικό άλλων κρατών, την ανοιχτή υποστήριξη στρατιωτικών, απολυταρχικών και προσφάτως φιλοναζιστικών καθεστώτων, παρά τους βομβαρδισμούς χωρών και λαών, παρά της βίας και της απόρριψης απέναντι στους δραπέτες της δυστυχίας και των πολέμων σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Και σε αυτό έχει βοηθήσει ιδιατέρως η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τους αριβίστες της Ευρωαριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών προδοτών (με όλη την σημασία της λέξης) της εργατικής τάξης.

Σε αυτές τι συνθήκες βγαίνουμε εμείς να προβάλλουμε όλες αυτές τις αντιθέσεις, ολόκληρη την πολιτική απάτη που κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες του ΟΧΙ και του ΝΑΙ, προσπαθώντας πραγματικά με ξύλα και με πέτρες, να αντικρούσουμε τα τανκς της ισοπέδωσης αξιών, αξιοπρέπειας και μνήμης. Ένα πράγμα όμως έχουμε που δεν το έχει κανένας τους. Καθαρό κούτελο, καθαρές προθέσεις και καθαρό στόχο για το ποιοί είμαστε, τι συμβαίνει γύρω μας, τι θέλουμε και πως θα το πάρουμε.

ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ 

και από Δευτέρα ο πολιτικός αγώνας γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον αλλά και πολύ πιο επικίνδυνος και επίπονος. Είτε με ΝΑΙ είτε με ΟΧΙ

ΥΓ
Οσοι θέλουν να τυπώσουν το ψηφοδελτιο, πατηστε εδω και εκτυπωστε.