Η συκοφαντία του αίματος...

Αφορμή για το ξεκίνημα των πολύνεκρων επιθέσεων του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας στάθηκε η υποτιθέμενη απαγωγή και η εκτέλεση νεαρών εβραίων από τη Χαμάς. Εκτός του ότι η ίδια Χαμάς αρνείται τις κατηγορίες αυτές, στις 25/7 αξιωματούχος της Ισραηλινής αστυνομίας επιβεβαιώνει πως η απαγωγή και η εκτέλεση δεν έγινε από μέλη της Χαμάς.

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι η προβοκάτσια αυτή, της υποτιθέμενης απαγωγής και εκτέλεσης νέων, έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά ενάντια στους Εβραίους και έχει υποκινήσει πογκρόμ σε αμέτρητες περιπτώσεις, από την ναζιστική Γερμανία μέχρι και την Ελλάδα. Παραθέτω επ' αυτού δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρά για τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, που αναφέρονται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις.

Για το πογκρόμ του 1859 στην Οδησσό:

"Στο πογκρόμ του 1859 που ξέσπασε τις μέρες του Πάσχα, σύμφωνα με την Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια "όλοι σχεδόν οι μετέχοντες και οι επικεφαλής των ταραχών ήταν Έλληνες ναυτικοί και κάτοικοι της πόλης"[1], σε σημείο που το πογκρόμ "δεν ήταν ρωσικό, αλλά ελληνικό". Αφορμή υπήρξε μια ψεύτικη φήμη ότι οι Εβραίοι την πόλης είχαν απαγάγει κάποιο χριστιανόπουλο για να το θυσιάσουν, σύμφωνα με τον πανάρχαιο μύθο του τελετουργικού φόνου.[2]"

Και

"Την επομένη κιόλας μέρα[3] η Μακεδονία προβάλλει την είδηση ότι "η Καβάλα τελεί από χθες εν αναστατώσει" διότι "κατηγγέλθη ότι ισραηλίτης αφήρεσεν αίμα παρά τινος εξαετούς Χριστανόπαιδος" και "η αστυνομία έλαβεν έκτακτα μέτρα τάξεως"[4]. Θεωρήθηκε δηλαδή κατάλληλη στιγμή για την επαναφορά της συκοφαντίας του αίματος που είχε από καιρό εξαφανιστεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Λίγους μήνες αργότερα ο ίδιος αντισημιτικός μύθος θα επανερχόταν από τους ναζιστές στη Γερμανία. Βέβαια το επεισόδιο της Καβάλας διαψεύστηκε αμέσως με δηλώσεις του νομάρχη και του εισαγγελέα, αλλά πρόλαβαν να εκδηλωθούν και πάλι αντισημιτικές αντιδράσεις"[5]"

Οι ψευδείς κατηγορίες αυτού του τύπου βασίζονται στον μύθο του "Blood Libel"(συκοφαντία του αίματος) που αναφέρεται σε τελετουργικές δολοφονίες χριστιανών και κυρίως παιδιών από εβραίους, η πρώτη αναφορά που έχουμε είναι από τον 12ο αιώνα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το "Blood Libel" δείτε εδώ.

Όπως φαίνεται το Ισραηλινό κράτος μαθαίνει από την ματωμένη ιστορία του εβραϊκού λαού και εφαρμόζει κατά γράμμα στον παλαιστινιακό λαό, όλα εκείνα που υπέστησαν οι διωγμένοι και κατατρεγμένοι εβραίοι ανά τους αιώνες.




[1] Δημήτρης Ψαράς, Το μπεστ σέλερ του μίσους τα "πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" στην Ελλάδα, 1920-2013, Εκδ. Πόλις, Αθήνα 2013, σελ. 71, από Jewish Encyclopedia, έκδοση 1906, λήμμα Odessa. Προσβάσιμο στο http://www.jewisgencyclopedia.com/articles/1160.


[2] Στο ίδιο, σελ. 71, από Robert Weinberger, The revolution of 105 in Odessa, Blood on the Steps, Indiana University Press, Ινδιανάπολις 1993, σ. 17


[3] Αναφέρεται στην επόμενη μέρα της δίκης κατηγορούμενων για συμμετοχή και υποκίνηση στο πογκρόμ της Θεσσαλονίκης και στον εμπρησμό του Καμπέλ το 1931(εβραϊκή φτωχοσυνοικία). Η δίκη τελέστηκε τον Απρίλιο του 1932 και οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, μεταξύ των κατηγορουμένων και ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Μακεδονία μέσω της οποίας υποκινήθηκε το πογκρόμ.


[4] Ο.Π, Δημήτρης Ψαράς, "Το μπεστ σέλερ", σελ. 71, από εφημερίδα Μακεδονία, 20.4.1932.


[5] Στο ίδιο, σελ. 130, από εφημερίδα Μακεδονία 21.4.1932.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)