20 χρόνια πέρασαν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, και ήδη τα «αξιόπιστα» ρεπορτάζ στα κυρίαρχα ΜΜΕ δίνουν και παίρνουν, «οι επίσημοι και η καλή κοινωνία» ετοιμάζονται για να φωτογραφηθούν σε κάποια μεγάλη δεξίωση ή σε κάποιο γκαλά με αφορμή την ιστορική αυτή επέτειο ………
Παράλληλα την ίδια ώρα που τα φλας θα αστράφτουν εκεί αλά «Τόλμη και Γοητεία», ολοένα και περισσότερος κόσμος βλέπει ότι ναι μεν το τείχος αυτό (του Βερολίνου) έπεσε, αλλά ……νέα, πολύ χειρότερα τείχη χτίστηκαν και χτίζονται σήμερα…………
Όπως το τείχος που χτίζουν οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη,
ή το τείχος που χτίζουν οι ΗΠΑ στα σύνορα με το Μεξικό,
ή το τείχος της Λευκωσίας και η διχοτομημένη Κύπρος,
ή το εμπάργκο κατά της Κούβας………
ή τα «τείχη μέσα στα τείχη», που ορθώνονται στις πόλεις της Αμερικής, της Νότιας Αφρικής , της Ευρώπης, φράγματα αδιαπέραστα ανάμεσα στις γειτονιές των πλούσιων και των φτωχών, των ντόπιων και των ξένων.
Όπως φαίνεται η ιστορία επαναλαμβάνεται , με τείχη να υψώνονται από...τους -πάλαι ποτέ- πολέμιους τους προκειμένου -τι έκπληξη- να "προστατέψουν" (τάχα) το λαό από τους "κακούς" (όποιο και αν είναι το εκάστοτε όνομά τους)………
Τα τείχη..... δεν χτίζονται για να μας προστατεύουν, αλλά για να μας δίνουν την εντύπωση της προστασίας. …..και έτσι κάποια στιγμή «τα τείχη που σήμερα χτίζουμε για να μας προστατεύουν από τους επικίνδυνους, θα γίνουν αναπόφευκτα οι φυλακές μας»………. όπως γράφει η Γουέντι Μπράουν στο βιβλίο της «Τα τείχη-σύνορα και η παρακμή της κυριαρχίας των κρατών»
Βλέπετε, παρά τις απίστευτες μπούρδες που ακούμε από τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους για το πόσο ωραία περνάμε και το πόσο όμορφος είναι η κοινωνία μας σήμερα, οι ανισότητες έχουν σπάσει κάθε ιστορικό ρεκόρ (με το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού να κατέχει πάνω από το 55% του Παγκόσμιου πλούτου) , ενώ η "ελεύθερη αγορά" (αυτή που θα αυτορυθμίζεται, βάση Φρίντμαν) δεν είναι παρά μια αγορά που ελέγχεται ολιγοπωλιακά από μια χούφτα ανθρώπους ανά κλάδο, με τους λαούς να βλέπουν τους μισθούς να πέφτουν,τις συντάξεις να χάνονται, τα ωράρια να "ελαστικοποιούνται", την "απασχόληση" να εντατικοποιείται, κτλ.
Και παρά τεράστια κούφια λόγια που θα ακούσουμε αυτές τις μέρες από τους ηγέτες μας και τα παπαγαλάκια τους, για τον "υπαρκτό σοσιαλισμό", η πραγματικότητα είναι άλλη, με τους λαούς που έζησε τον "υπαρκτό" όχι απλά να απορρίπτει τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά να φτάνει στο σημείο να δηλώνει ότι προτιμά τον "υπαρκτό", σε σχέση τη σημερινή κατάσταση……..
Σε δεκάδες δημοσκοπήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί ανά καιρούς, διαπιστώνουν αυξανόμενες τάσεις νοσταλγίας για το προηγούμενο καθεστώς, μια τάση για την οποία τα αστικά μέσα εκφράζουν την απορία τους, αλλά χρεώνουν το φαινόμενο αυτόι όχι βέβαια στην απόλυτη σύγκριση των καθεστώτων, αλλά στο ότι δεν έχει «καθαρίσει» η δημόσια ζωή από κομμουνιστές ………..
Τα στοιχεία πρόσφατης δημοσκόπησης του Ινστιτούτου για Κοινωνική Ερευνα, που εδρεύει στη Βουδαπέστη, δείχνουν ( εξεταζόμενες χώρες οι Τσεχία, Εσθονία, Σλοβενία, Πολωνία, Λευκορωσία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Ουκρανία, Ρωσία, Ουγγαρία και Ρουμανία ), ότι το 25% των ερωτηθέντων θέλουν ξανά Σοσιαλισμό, ενώ μόνο το 28% στηρίζει τον Καπιταλισμό…….. (οι υπόλοιποι δηλώνουν αναποφάσιστοι), και αυτά όταν τα ΜΜΕ που κυριαρχούν στις χώρες αυτές φυσικά και είναι απόλυτα αστικά !!!
Μάλιστα οι Βούλγαροι έρχονται πρώτοι με το 38% να ζητά Σοσιαλισμό, μετά έρχονται οι Ρώσοι με 36% και οι Σλοβάκοι με 31%…….
Άλλη μια δημοσκόπηση δείχνει το 65% των Τσέχων να αντιτίθεται στην απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος και το 62% βρίσκει ότι η προώθηση κομμουνιστικών ιδεών είναι ανεπίτρεπτο να θεωρείται έγκλημα……
Νοσταλγία και αναπόληση για τη ζωή τους στις ημέρες της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και λύπη για τη διάλυσή της, είναι οι τρεις λέξεις που κυριαρχούν στις καρδιές πολλών Ρώσων, Ουκρανών και Λευκορώσων, βάσει δημοσκόπησης που διενεργήθηκε στις τρεις αυτές χώρες πριν από 2 χρόνια !!
Οι Ρώσοι σε ποσοστό 68% εμφανίζονται μετανιωμένοι για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, άποψη με την οποία συμφωνούν οι Ουκρανοί σε ποσοστό 59% και οι Λευκορώσοι με 52%…….
Σε αντίστοιχη δημοσκόπηση που έγινε στο Αζερμπαιτζάν και στην Αρμενία, έδειξε 90% και 75% νοσταλγία !!!
Κοιτάζοντας προς τα πίσω, κανείς τους δεν μπορεί να παραβλέψει το 0% της ανεργίας και αναλφαβητισμού που υπήρχε, το απλησίαστο επίπεδο πρόνοιας και υγείας, τη δωρεάν στέγη και τη μηδαμινή ανισότητα στους μισθούς, αλλά από την άλλη και τις πολλές δυσκολίες στην καθημερινή διαβίωση, την έλλειψη ελευθερίας έκφρασης και μετακινήσεων.
Λίγες ημέρες όμως μετά την περιβόητη υπογραφή της 8ης Δεκεμβρίου, στο Μινσκ, όλα τα παραπάνω θετικά εξαφανίστηκαν για εκατομμύρια ανθρώπους, που έμελλε να ξεκινήσει το προσωπικό μαρτύριο.
Οικογένειες σκορπίστηκαν σε όλη τη Γη προκειμένου να εργαστούν, πολλές γυναίκες αναγκαστικά ρίχτηκαν στην πορνεία, όλα αυτά τη στιγμή που κάποιοι έβλεπαν μέσα σε μια νύχτα τα ονόματά τους να φιγουράρουν στη λίστα των πλουσιοτέρων ανθρώπων του κόσμου, ενώ σιγά σιγά άρχιζαν να ξεπροβάλλουν και οι πρώτες εμφύλιες συγκρούσεις……
Στην ίδια τάση νοσταλγίας συμμετέχουν και οι Ανατολικογερμανοί που υποστηρίζουν ότι η ζωή ήταν καλύτερη επί Σοσιαλισμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία μιας έρευνας που δημοσιοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, παραπάνω από το 50% των κατοίκων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας εξυμνούν το κράτος που υπήρχε πριν από την πτώση του Τείχους. Τόσο ηλικιωμένοι όσο και νέοι δίχως άμεση εμπειρία υπερασπίζονται την DDR, χωρίς να βρίσκουν διαφορές με τη ζωή στη σημερινή ενοποιημένη χώρα. Το 57% κάνει λόγο για περισσότερες «καλές πλευρές του κράτους από ό,τι κακές», ενώ το 49% αναγνωρίζει την ύπαρξη μικρών προβλημάτων στην τότε κοινωνία, χωρίς, όμως, να την απορρίπτει……
Η ταινία "Goodbye Lenin" έγινε μεγάλη επιτυχία, παρά την κριτική κάποιων ότι αντιμετωπίζει "νοσταλγικά" το "κομμουνιστικό" παρελθόν...Μάλλον η επιτυχία οφείλεται ακριβώς στο ότι κατέγραφε τη "νοσταλγία' αυτή…..
Γιατί λοιπόν σε όλες τις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" υπάρχει αυτή η "νοσταλγία", όπως τη χαρακτηρίζουν οι "έγκυροι αναλυτές" στα κυρίαρχα ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ ?
Σίγουρα όχι επειδή ο «υπαρκτός» ήταν πετυχημένος………
Μάλλον τείνω στο να δεχτώ την εξήγηση μέσω της απάντησης ενός εκ των ερωτηθέντων Ανατολικογερμανών, σε άρθρο του “Der Spiegel”
«Οταν παλιά μας πρόβαλλαν ταινίες στο σχολείο, όπου εικονίζονταν ουρές ανθρώπων έξω από υπηρεσίες ευρέσεως εργασίας, παιδιά να ζητιανεύουν και ηλικιωμένοι να ψάχνουν στα απορρίμματα, γελούσαμε δυνατά, θεωρώντας ότι επρόκειτο για προπαγάνδα. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι αυτή ήταν η αλήθεια και ότι αποτελούμε πλέον μέρος της»
Τελικά ο Φουκογιάμα δεν ξέρει ακόμα πόσο λάθος έκανε…… γιατί η ιστορία σίγουρα δε σταμάτησε – αλλά συνεχίστηκε, και συνεχίζεται, και μάλιστα με τρόπο που μάλλον οι λαοί δεν το περίμεναν………
http://ciaoant1.blogspot.com/
http://news.kathimerini.gr/
Παράλληλα την ίδια ώρα που τα φλας θα αστράφτουν εκεί αλά «Τόλμη και Γοητεία», ολοένα και περισσότερος κόσμος βλέπει ότι ναι μεν το τείχος αυτό (του Βερολίνου) έπεσε, αλλά ……νέα, πολύ χειρότερα τείχη χτίστηκαν και χτίζονται σήμερα…………
Όπως το τείχος που χτίζουν οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη,
ή το τείχος που χτίζουν οι ΗΠΑ στα σύνορα με το Μεξικό,
ή το τείχος της Λευκωσίας και η διχοτομημένη Κύπρος,
ή το εμπάργκο κατά της Κούβας………
ή τα «τείχη μέσα στα τείχη», που ορθώνονται στις πόλεις της Αμερικής, της Νότιας Αφρικής , της Ευρώπης, φράγματα αδιαπέραστα ανάμεσα στις γειτονιές των πλούσιων και των φτωχών, των ντόπιων και των ξένων.
Όπως φαίνεται η ιστορία επαναλαμβάνεται , με τείχη να υψώνονται από...τους -πάλαι ποτέ- πολέμιους τους προκειμένου -τι έκπληξη- να "προστατέψουν" (τάχα) το λαό από τους "κακούς" (όποιο και αν είναι το εκάστοτε όνομά τους)………
Τα τείχη..... δεν χτίζονται για να μας προστατεύουν, αλλά για να μας δίνουν την εντύπωση της προστασίας. …..και έτσι κάποια στιγμή «τα τείχη που σήμερα χτίζουμε για να μας προστατεύουν από τους επικίνδυνους, θα γίνουν αναπόφευκτα οι φυλακές μας»………. όπως γράφει η Γουέντι Μπράουν στο βιβλίο της «Τα τείχη-σύνορα και η παρακμή της κυριαρχίας των κρατών»
Βλέπετε, παρά τις απίστευτες μπούρδες που ακούμε από τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους για το πόσο ωραία περνάμε και το πόσο όμορφος είναι η κοινωνία μας σήμερα, οι ανισότητες έχουν σπάσει κάθε ιστορικό ρεκόρ (με το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού να κατέχει πάνω από το 55% του Παγκόσμιου πλούτου) , ενώ η "ελεύθερη αγορά" (αυτή που θα αυτορυθμίζεται, βάση Φρίντμαν) δεν είναι παρά μια αγορά που ελέγχεται ολιγοπωλιακά από μια χούφτα ανθρώπους ανά κλάδο, με τους λαούς να βλέπουν τους μισθούς να πέφτουν,τις συντάξεις να χάνονται, τα ωράρια να "ελαστικοποιούνται", την "απασχόληση" να εντατικοποιείται, κτλ.
Και παρά τεράστια κούφια λόγια που θα ακούσουμε αυτές τις μέρες από τους ηγέτες μας και τα παπαγαλάκια τους, για τον "υπαρκτό σοσιαλισμό", η πραγματικότητα είναι άλλη, με τους λαούς που έζησε τον "υπαρκτό" όχι απλά να απορρίπτει τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά να φτάνει στο σημείο να δηλώνει ότι προτιμά τον "υπαρκτό", σε σχέση τη σημερινή κατάσταση……..
Σε δεκάδες δημοσκοπήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί ανά καιρούς, διαπιστώνουν αυξανόμενες τάσεις νοσταλγίας για το προηγούμενο καθεστώς, μια τάση για την οποία τα αστικά μέσα εκφράζουν την απορία τους, αλλά χρεώνουν το φαινόμενο αυτόι όχι βέβαια στην απόλυτη σύγκριση των καθεστώτων, αλλά στο ότι δεν έχει «καθαρίσει» η δημόσια ζωή από κομμουνιστές ………..
Τα στοιχεία πρόσφατης δημοσκόπησης του Ινστιτούτου για Κοινωνική Ερευνα, που εδρεύει στη Βουδαπέστη, δείχνουν ( εξεταζόμενες χώρες οι Τσεχία, Εσθονία, Σλοβενία, Πολωνία, Λευκορωσία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Ουκρανία, Ρωσία, Ουγγαρία και Ρουμανία ), ότι το 25% των ερωτηθέντων θέλουν ξανά Σοσιαλισμό, ενώ μόνο το 28% στηρίζει τον Καπιταλισμό…….. (οι υπόλοιποι δηλώνουν αναποφάσιστοι), και αυτά όταν τα ΜΜΕ που κυριαρχούν στις χώρες αυτές φυσικά και είναι απόλυτα αστικά !!!
Μάλιστα οι Βούλγαροι έρχονται πρώτοι με το 38% να ζητά Σοσιαλισμό, μετά έρχονται οι Ρώσοι με 36% και οι Σλοβάκοι με 31%…….
Άλλη μια δημοσκόπηση δείχνει το 65% των Τσέχων να αντιτίθεται στην απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος και το 62% βρίσκει ότι η προώθηση κομμουνιστικών ιδεών είναι ανεπίτρεπτο να θεωρείται έγκλημα……
Νοσταλγία και αναπόληση για τη ζωή τους στις ημέρες της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και λύπη για τη διάλυσή της, είναι οι τρεις λέξεις που κυριαρχούν στις καρδιές πολλών Ρώσων, Ουκρανών και Λευκορώσων, βάσει δημοσκόπησης που διενεργήθηκε στις τρεις αυτές χώρες πριν από 2 χρόνια !!
Οι Ρώσοι σε ποσοστό 68% εμφανίζονται μετανιωμένοι για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, άποψη με την οποία συμφωνούν οι Ουκρανοί σε ποσοστό 59% και οι Λευκορώσοι με 52%…….
Σε αντίστοιχη δημοσκόπηση που έγινε στο Αζερμπαιτζάν και στην Αρμενία, έδειξε 90% και 75% νοσταλγία !!!
Κοιτάζοντας προς τα πίσω, κανείς τους δεν μπορεί να παραβλέψει το 0% της ανεργίας και αναλφαβητισμού που υπήρχε, το απλησίαστο επίπεδο πρόνοιας και υγείας, τη δωρεάν στέγη και τη μηδαμινή ανισότητα στους μισθούς, αλλά από την άλλη και τις πολλές δυσκολίες στην καθημερινή διαβίωση, την έλλειψη ελευθερίας έκφρασης και μετακινήσεων.
Λίγες ημέρες όμως μετά την περιβόητη υπογραφή της 8ης Δεκεμβρίου, στο Μινσκ, όλα τα παραπάνω θετικά εξαφανίστηκαν για εκατομμύρια ανθρώπους, που έμελλε να ξεκινήσει το προσωπικό μαρτύριο.
Οικογένειες σκορπίστηκαν σε όλη τη Γη προκειμένου να εργαστούν, πολλές γυναίκες αναγκαστικά ρίχτηκαν στην πορνεία, όλα αυτά τη στιγμή που κάποιοι έβλεπαν μέσα σε μια νύχτα τα ονόματά τους να φιγουράρουν στη λίστα των πλουσιοτέρων ανθρώπων του κόσμου, ενώ σιγά σιγά άρχιζαν να ξεπροβάλλουν και οι πρώτες εμφύλιες συγκρούσεις……
Στην ίδια τάση νοσταλγίας συμμετέχουν και οι Ανατολικογερμανοί που υποστηρίζουν ότι η ζωή ήταν καλύτερη επί Σοσιαλισμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία μιας έρευνας που δημοσιοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, παραπάνω από το 50% των κατοίκων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας εξυμνούν το κράτος που υπήρχε πριν από την πτώση του Τείχους. Τόσο ηλικιωμένοι όσο και νέοι δίχως άμεση εμπειρία υπερασπίζονται την DDR, χωρίς να βρίσκουν διαφορές με τη ζωή στη σημερινή ενοποιημένη χώρα. Το 57% κάνει λόγο για περισσότερες «καλές πλευρές του κράτους από ό,τι κακές», ενώ το 49% αναγνωρίζει την ύπαρξη μικρών προβλημάτων στην τότε κοινωνία, χωρίς, όμως, να την απορρίπτει……
Η ταινία "Goodbye Lenin" έγινε μεγάλη επιτυχία, παρά την κριτική κάποιων ότι αντιμετωπίζει "νοσταλγικά" το "κομμουνιστικό" παρελθόν...Μάλλον η επιτυχία οφείλεται ακριβώς στο ότι κατέγραφε τη "νοσταλγία' αυτή…..
Γιατί λοιπόν σε όλες τις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" υπάρχει αυτή η "νοσταλγία", όπως τη χαρακτηρίζουν οι "έγκυροι αναλυτές" στα κυρίαρχα ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ ?
Σίγουρα όχι επειδή ο «υπαρκτός» ήταν πετυχημένος………
Μάλλον τείνω στο να δεχτώ την εξήγηση μέσω της απάντησης ενός εκ των ερωτηθέντων Ανατολικογερμανών, σε άρθρο του “Der Spiegel”
«Οταν παλιά μας πρόβαλλαν ταινίες στο σχολείο, όπου εικονίζονταν ουρές ανθρώπων έξω από υπηρεσίες ευρέσεως εργασίας, παιδιά να ζητιανεύουν και ηλικιωμένοι να ψάχνουν στα απορρίμματα, γελούσαμε δυνατά, θεωρώντας ότι επρόκειτο για προπαγάνδα. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι αυτή ήταν η αλήθεια και ότι αποτελούμε πλέον μέρος της»
Τελικά ο Φουκογιάμα δεν ξέρει ακόμα πόσο λάθος έκανε…… γιατί η ιστορία σίγουρα δε σταμάτησε – αλλά συνεχίστηκε, και συνεχίζεται, και μάλιστα με τρόπο που μάλλον οι λαοί δεν το περίμεναν………
http://ciaoant1.blogspot.com/
http://news.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.