Είναι και... μαρτυριάρηδες!

 Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Τα «φαιοειδή» της ακροδεξιάς είναι χρήσιμα. Στο αστικό πολιτικό σύστημα, εννοείται. Γι' αυτό, άλλωστε, κατασκευάζονται, συντηρούνται και ανάλογα με τις περιστάσεις αξιοποιούνται από την αστική τάξη, που τους γεννά. Τα «φαιοειδή» είναι χρήσιμα στους κεφαλαιοκράτες διότι, εκτός των άλλων, αναλαμβάνουν να πουν και - σε τραγικές για την ιστορία της ανθρωπότητας περιόδους - αναλαμβάνουν να κάνουν, όλα όσα οι υπόλοιποι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης δεν μπορούν, ούτε να πουν ούτε να κάνουν.

Ο Γεωργιάδης του ΛΑ.Ο.Σ., λοιπόν, εξέφρασε προχτές (στο «Αλτερ») κάποιες από τις ενδόμυχες σκέψεις που έχουν αρχίσει να κυοφορούνται στα μαγειρεία της άρχουσας τάξης. Σύμφωνα με τον υπασπιστή του Καρατζαφέρη, ο αστικός πολιτικός κόσμος, από την «ευρωπαϊκή Αριστερά» μέχρι την «ευρωπαϊκή ακροδεξιά», όλοι αυτοί που πιστεύουν στην ΕΕ, όπως ο ίδιος το προσδιόρισε, πρέπει να συμπήξει μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», άμα τε και «οικουμενική». Και τούτο γιατί, κατά τα λεγόμενά του, μόνο ένα τέτοιο σχήμα, με αλληλοβοηθούμενες μεταξύ τους όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, θα μπορέσει να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα προς όφελος του αστικού συστήματος και να αποτρέψει την κατάρρευση του αστικού καθεστώτος.

Αν δεν συμβεί αυτό, όπως με έκδηλη τρομάρα προέβλεψε ο Γεωργιάδης, το ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές δεν θα πάρει 14% όπως πήρε στην Αθήνα, αλλά 34% και 54%, όπως είπε, ο λαός θα πάει με τους κομμουνιστές και τότε - κατέληξε τσιρίζοντας και αφρίζοντας - θα μας κυβερνήσουν οι Μπολσεβίκοι.

Να επομένως, που οι «λαγοί» του ΛΑ.Ο.Σ., εκτός από χρήσιμοι για τους πλουτοκράτες είναι και «ωφέλιμοι» σε όλους τους υπόλοιπους κατά τούτο και μόνο: Είναι και... μαρτυριάρηδες!

Ο συγκεκριμένος, δε, μέσα στον κυνισμό του με τον οποίο έθεσε τις διαχωριστικές πολιτικές γραμμές στην ελληνική κοινωνία (εμείς όλοι μαζί από τη μια μεριά - το ΚΚΕ από την άλλη είναι το σχήμα, το οποίο άλλωστε σε μικρογραφία «δουλεύεται» στην Ικαρία), ουσιαστικά τι κατάφερε; Να αποκαλύψει (μέχρι βαθμού... προδοσίας) τους εφιάλτες από τους οποίους ταλαιπωρείται το σύστημα που υπηρετεί.

Το σημαντικό, βέβαια, δεν είναι ότι το καρατζαφυρεράκι ξεδίπλωσε το όραμά του για την από κοινού συστράτευση του αστικού πολιτικού κατεστημένου, προς απόκρουσιν του... μπολσεβικισμού.
Το σημαντικό είναι ότι κανένας από τους εκπροσώπους των κομμάτων του (υπόλοιπου) αστικού τόξου, που παραβρίσκονταν στη συζήτηση, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να διαχωρίσει με κάποια ιδιαίτερη μαχητικότητα τη θέση του έναντι της «πρότασης» του ΛΑ.Ο.Σ. Πολύ δε περισσότερο να εκφράσει αντιρρήσεις και να πάρει αποστάσεις από το «σκεπτικό» του ΛΑ.Ο.Σ., όσον αφορά την «πολιτική γεωγραφία» μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Τούτο, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, ο Νίκος Σοφιανός, τους προκάλεσε, σημειώνοντας αυτό το «όλοι σας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. κ.λπ.) - και μόνοι μας (ΚΚΕ)» του Γεωργιάδη, και προκαλώντας την αμήχανη και «ηχηρή» σιωπή τους...

Μπολσεβίκοι

Μια και το 'φερε η κουβέντα στους Μπολσεβίκους, να θυμίσουμε ότι οι Μπολσεβίκοι δεν περιορίστηκαν να εξασφαλίσουν για το λαό τους φαΐ, στέγη, εργασία, Παιδεία, Υγεία, ελεύθερο χρόνο, αξιοπρεπή γηρατειά κι άλλα πολλά που δεν είναι της ώρας.

Εκαναν και τούτο:

«Ενα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής εξουσίας ήταν η μη αναγνώριση του εξωτερικού δημοσιονομικού χρέους και των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι κυβερνήσεις της προεπαναστατικής Ρωσίας (...). Το Γενάρη του 1918, η σοβιετική κυβέρνηση ακύρωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια που είχε συνάψει η τσαρική και η Προσωρινή κυβέρνηση».

Ετσι αντιμετώπισαν οι Μπολσεβίκοι τα χρέη με τα οποία ο τσάρος και οι αστοί είχαν φορτώσει τις πλάτες του ρωσικού λαού. Ομως, οι Μπολσεβίκοι, επειδή ακριβώς ήταν κομμουνιστές, δηλαδή και πατριώτες και διεθνιστές, την ώρα που οι πολιτικοί προπάτορες του Παπανδρέου, του Σαμαρά, του Καρατζαφέρη και των υπολοίπων, έστελναν στρατό εναντίον τους, εκείνοι, όσον αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, να επίσης τι έκαναν:

«Ενα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής κυβέρνησης στον εξωτερικό τομέα ήταν η παραίτησή της από το Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο (ΔΟΕ), που επέβαλαν το 1897, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα (...) από την Οκτωβριανή Επανάσταση η Ελλάδα απεκόμισε οικονομικά οφέλη. Η νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία, με απόφαση του Δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ, απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα. Ακόμα, η σοβιετική κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο Αγιο Ορος, καθώς και από τις ιδιοκτησίες του τσαρικού κράτους σε διάφορα ευαγή ιδρύματα στην Ελλάδα (ρώσικο νοσοκομείο στον Πειραιά, το σημερινό Τζάνειο) κλπ.». (Κώστας Αυγητίδης, «Η στρατιωτική επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και η Ελλάδα (1918-1920)», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

Ετσι αντιμετωπίζουν οι Μπολσεβίκοι τα θέματα του χρέους, των ΔΝΤ και των ΔΟΕ, μέσα κι έξω από τη χώρα τους. Να, γιατί, λοιπόν, η άνοδος του ΚΚΕ στις εκλογές έχει οδηγήσει σε βαθμό παράκρουσης τους εκπροσώπους του αστικού πολιτικού συστήματος, ώστε

ως γνήσιοι εκπρόσωποι των τραπεζιτών, των δανειστών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων, να φτάνουν σε σημείο να ...ξορκίζουν το «φάντασμα του Μπολσεβικισμού» ακόμα και σε δημόσιες τηλεοπτικές εμφανίσεις τους!