Δεν ξέρω πόσο ισχυρό είναι σήμερα το αντιδραστικό επιχείρημα «οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια» στην κυριολεκτική του σημασία, όμως σίγουρα αυτός ο ισχυρισμός, αν δεν τον πάρουμε μόνο στην κυριολεξία, έχει και άλλες, λιγότερο επιφανειακές προεκτάσεις. Και μπορεί εμείς οι ΚΚΕδες μεταξύ μας, αλλά και στην κουβέντα μας με τον κόσμο, να γελάμε με το συγκεκριμένο επιχείρημα, όμως από πίσω του κρύβονται πραγματικοί ψυχολογικοί φόβοι που εδράζονται στο υποσυνείδητο των υποκειμένων.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως με την ευρύτερη έννοια σπίτι=άσυλο, και το άσυλο δεν είναι μόνο 4 τοίχοι και μια σκεπή από πάνω τους. Η υλική μορφή του σπιτιού, η κουζίνα, το μπάνιο, ο θερμοσίφωνας και το καλοριφέρ, συνδέονται ως σύμβολα μέσα στο μυαλό του ανθρώπου με την ανάγκη του για ασφάλεια και με την επιθυμία του για άνεση. Καθόλου αυθαίρετα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η ασφάλεια ως έννοια, μπορεί να συνδεθεί(και συνδέεται) με έννοιες όπως είναι η σταθερότητα και η συνήθεια. Άρα, η έννοια του ασύλου με τη σειρά της, μπορεί να συνδεθεί και αυτή με την σταθερότητα και τη συνήθεια.
Εφόσον είδαμε δυο έννοιες, που θα τις συνδύαζε ο περισσότερος κόσμος με την ιδέα που έχει για το άσυλο, ας δούμε και μια έννοια που δείχνει να αντιτίθεται στο άσυλο, και αυτή είναι η έννοια της αβεβαιότητας ή αν προτιμάτε του αγνώστου. Η αναζήτηση του αγνώστου, μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε το «άσυλο» και να προχωρήσουμε με αβεβαιότητα.
Ακόμα και ο τρόπος που έχει μάθει κάποιος άνθρωπος να ζει αποτελεί ένα είδος ασύλου. Πάρτε ως παράδειγμα τους για χρόνια φυλακισμένους, οι οποίοι έχοντας συνηθίσει τη ζωή της φυλακής(στο κάτω κάτω άσυλα τις ονομάσαμε και αυτές:)), όταν εκτίσουν την ποινή τους βγαίνουν έξω σε ένα κόσμο ριζικά διαφορετικό, που από τη μια τον έχουν ξεσυνηθίσει και από την άλλη έχει αλλάξει από αυτό που ήταν πριν εκείνοι μπουν στη φυλακή. Πολλοί από τους πρώην καταδίκους, ειδικά όσοι δεν έχουν την στήριξη συγγενών, όσοι δεν έχουν έξω κάποιες ευκαιρίες να φτιάξουν τη ζωή τους, όλοι εκείνοι που ζούνε σε χώρες χωρίς προνοιακά συστήματα επανένταξης, πιθανόν να αναπολήσουν τη ζωή στη φυλακή, στην οποία ήταν τουλάχιστον κοινωνικά ενταγμένοι, σε σχέση με το να μείνουν στις παρυφές της, έξω από την φυλακή κοινωνικής ζωής.
Αντίστοιχα, ο άνθρωπος που έχει συνηθίσει να ζει τη ζωή του σε μια συγκεκριμένη κοινωνία, εν προκειμένη στην καπιταλιστική, η ιδέα του να αφήσει αυτόν τον τρόπο ζωής για να κυνηγήσει έναν διαφορετικό είναι πολύ πιθανόν να του δημιουργεί το αίσθημα της αβεβαιότητας και κατ’ επέκταση το αίσθημα του φόβου. Μπορεί το «άσυλο» της καπιταλιστικής κοινωνίας να μην έχει κουφώματα, να μπάζει από παντού, να είναι φτιαγμένο από υλικά που έχουν σαπίσει, να έχουν βουλώσει τα υδραυλικά, και όμως, όπως λέει μια γνωστή παροιμία «πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι». Και είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι, που συνήθως συμπεριφέρονται ως «όντα της συνήθειας», έχουν προσαρμοστεί μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, για αυτό και η «περιοχή» της ατομικής αλλά και της συλλογικής ανοχής τους σε αυτή έχει μεγάλη ελαστικότητα.
Προσοχή, δεν λέω ότι το καπιταλιστικό σύστημα συνεχίζει να υπάρχει απλά και μόνο επειδή οι άνθρωποι το έχουν συνηθίσει, λέω ότι η συνήθεια και ο φόβος για το άγνωστο, που συνδέονται ως έννοιες, η μια θετικά, και η άλλη αρνητικά με την έννοια του ασύλου, αποτελούν τις δυο όψεις ενός από τους πολλούς παράγοντες που μας δυσκολεύουν στην προσπάθεια μας για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Οι καπιταλιστές το γνωρίζουν αυτό, για αυτό επενδύουν τόσο στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας, όσο και στην καλλιέργεια του φόβου για το άγνωστο. Απ’ τη μια δηλαδή έχουμε το American dream, και όταν αυτό -εξαιτίας της κατιούσας που εισέρχεται ο καπιταλισμός σε μια κρίση- δεν πουλάει, έχουμε επένδυση στην τρομοκρατία του «όποιος βγει από το μαντρί θα τον φάει ο λύκος»(και οι λυκοσυμμαχίες).
Και εδώ έρχεται και μπαίνει το πάντα επίκαιρο ερώτημα «τι να κάνουμε;» που είναι σίγουρα προτιμότερο από το απαράδεκτο ερώτημα «τι έγινε ρε παιδιά;» Απόλυτη απάντηση δεν υπάρχει, το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως όσο καλύτερα μπορούμε να επεξεργαστούμε, να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε την ιδέα του ποια και πως θα είναι η σοσιαλιστική κοινωνία που οραματιζόμαστε, όσο το δυνατόν περισσότερο βασισμένο σε επιστημονικά δεδομένα είναι αυτό το «όραμα» μας, τόσο καλύτερα επιχειρήματα θα έχουμε ενάντια στον καπιταλιστικό μονόδρομο. Επίσης, όσο καλύτερη οργάνωση έχουμε, τόσο πιο πιθανόν θα είναι να πετύχουμε αρχικά μικρές και -όσο το καπιταλιστικό σύστημα σαπίζει και δεν παίρνει φτιασίδωμα- μεγαλύτερες νίκες. Οι νίκες και οι επιτυχίες, μικρές ή μεγάλες, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για ξεγύμνωμα του αντιπάλου(και με το αντικειμενικό ξεγύμνωμα του), μειώνουν το αίσθημα της ανασφάλειας που πιθανόν νιώθουν τα υποκείμενα όταν τους μιλάμε για το όραμα μας. Τα παραπάνω, πέρα και πάνω από όλα, βοηθούν και στην καταπολέμηση βλαβερών φαινομένων που εμφανίζονται ως εναλλακτικές του «κατεστημένου», και είναι στην πραγματικότητα Δούρειοι Ίπποι του καπιταλιστικού συστήματος, όπως είναι για παράδειγμα ο φασισμός
που ποτέ δεν αμφισβητεί τις ρίζες του καπιταλιστικού συστήματος, και από πάνω, ως η πιο ακραία μορφή του, τις ποτίζει με αίμα.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
η αληθεια ειναι βεβαια αλλη, οτι στην ΕΣΣΔ καταρχην, απο το 1920 ως το 1934 κατασκευαστηκαν και δοθηκαν στο λαο πανω απο 110 μυρια κατοικιες, πληρως εξοπλισμενες, ειτε εντελως δωρεαν ειτε εναντι πολυ χαμηλου αντιτιμου που το κατεβαλαν οι ιδιοκτητες σε μακρα χρονικη περιοδο με την μορφη κρατησεων απο το μισθο τους.Η αλλη αληθεια ειναι οτι σημερα στις περισσοτερες καπιταλιστικες χωρες της ΕΕ η ιδιοκατοικηση ειναι σε πολυ χαμηλα ποσοστα, με ψηλοτερο στη Γερμανια οπου μονο το 27% εχει δικο τους σπιτι, κυριως μεσαια και ανωτερα στρωματα, αντιθετα η μεγλαη πλειοψηφια των Γερμανων εργαζομενων μενουν στο ενοικιο, εκατομμυρια δε Γερμανοι στην Α.Γερμανια εχασαν τα σπιτια τοςυ μετα την "επανενωση" οταν αυτα παραχωρηθηκαν σε ετιρειες που αρχισαν να τα νοικιαζουν εναντι αδρου ενοικιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλαδα με τον υψηλο βαθμο ιδιοκατοικησης-88%-η αστικη ταξη επαιξε απο πολυ νωρις με το συγκεκριμενο ζητημα διαστρεβλωνοντας τις θεσεις των Κομμουνιστων"οτι στο σοσιαλισμο ολοι θα εχουν δωρεαν σπιτι" και λεγοντας στο λαο οτι οι Κομμουνστες θα επαιρναν τα σπιτια αυτων που ειχαν να τα δωσουν σε οσους δεν εχουν, ενα τεραστιο φυσικα ψεμα που ομως επιδρουσε στο συλλογικο κοινωνικο υποσυνειδητο αφου καθημερινα επι δεκαετιες με αυτο οι αστοι "πυροβολουσαν" τον λαο.
Για τα υπολοιπα που λες συμφωνω αν και βαζεις καποια ζητηματα που χωρουν πολυ συζητηση .
Ταξικος
Eγω δεν λεω οτι οι κομμουνιστες θα παρουν τα σπιτια, χρησημοποιησα αυτηνντην ατακα ως αφορμη για να εμβαθυνω
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω σε αυτά στα οποία συμφωνώ, νομίζω έρχεται να κολλήσει και το γεγονός ότι οι επαναστάσεις γίνονται σχεδόν πάντα κατά την διάρκεια ή μετά από πολέμους, που όλα αυτά που περιγράφεις έχουν ανατραπεί αντικειμενικά και μέσο μιας διαδικασίας καθημερινής και σταδιακής αποκάλυψης του φαινομένου το οποίο δεν αφήνει αμφιβολίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτές τις περιπτώσεις η πραγματικότητα πλέων δεν χωρά ούτε για λίγο, υπεκφυγές μέσα σε σάπιες βολικές καταστάσεις.
Κώστας
..εγω νομιζω οτι το "θα σου παρουν το σπιτι" μαλλον ειναι η αιχμη του δορατος της προπαγανδας,γιατι που αλλου αν οχι στο "σπιτι" εκφραζεται καλυτερα και πιο συμπυκνωμενα το ελληνικο ιδεωδες της επιτυχιας/ευτυχιας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ελληνικο φαντασιακο οσο αφορα την επιτυχια συμπεριλαμβανει οωπσδηποτε "ενα κεραμιδι πανω απο το κεφαλι" του καθενος.
Γιατι κατω απο αυτο μαζευεται η οικογενεια και το αμεσο περιβαλον.
Η ευτυχια στον ελληνα δεν ειναι σχεδον ποτε ιδιωτικη και σχεδον ποτε δημοσια υποθεση.
Η ευτυχια νοηματοδοτειται σχεδον παντα μεσα σε ενα οικογενιακο/φιλικο περιγυρο.
Απο την εποχη που οι Μαυρομιχαληδες σκοτωσαν τον Καποδιστρια,ηταν προφανες οτι το "δημοσιο" καλο δεν ενδιαφερει τον ελληνα.Ειδικα αν αυτο ειναι σε αμεση συγκρουση με τα οικογενειακα συμφεροντα.
Δεν εχουμε την κουλτουρα του κοινωνικου συνολου(ή αν το ειχε ποτε ο ελληνας, το εχασε καπου μετα την Αρχαια Ελλαδα και τα κρατη-πολεις).
Η κουλτουρα του ελληνα βασιζεται στην φυλη(Μανιατες,κρητικοι),στις οικογενειες(πχ αρβανιτικη κοινωνικη διαρθρωση,οι Σαρακατσαναιοι κλπ)..Μονο μεσα απο αυτες μπορει να φτασει την επιτυχια και μονο για αυτες εχει "νοημα" να αγωνιζεται κανεις.
Μαλλον η πρωτη εισαγωγη της "κατα μονας" επιτυχιας στην ελληνικη κοινωνια εγινε επι Κωστοπουλου και των περιοδικων του.
Αρα το σπιτι δεν ειναι ενα οικημα,οπως παρα πολυ σωστα λες.
Ειναι η πραγματωση της ελληνικης κουλτουρας και κοινωνικοποιησης.
Μην ξεχασω να αναφερω το εικονοστασι,σε μια ανατολικη γωνια,πανω στον τοιχο..Η θρησκεια παντα κανει αισθητη την παρουσια της. και μεσα στο σπιτι!
Το συνθημα λοιπον νομιζω ερχεται απο πολυ παλια(ισως και πριν απο τον πολεμο) και παταει σε αυτες τις φαντασιακες καταβολες των ελληνων.
Στην Αμερικη πχ κυριαρχησαν συνθηματα εναντια στην τιμη των γυναικων,στο φοβο του θανατου απο τους κομμουνιστες περισοτερο και λιγοτερο μιας "κλοπης του σπιτιου".
Το να αντιπαλευεις το συνθημα μονο στο επιπεδο "δεν θελουμε τα σπιτια σας" ειναι η μιση δουλεια,μονο η αρχη,μιας και δεν ειναι το σπιτι που ειναι το διακυβευμα,αλλα ολοκληρη η ελληνικη κουλτουρα για την ζωη,την πολιτικη,την κοινωνια.
Αλλα στο "τι να κανουμε" δεν νομιζω να εχω πειστικη απαντηση..δεν ξερω τι να κανουμε.
Αν σκεφτεις παντως οτι αυτο το συνθημα το συναντας ακομα και σημερα,ακομα και μετα απο 70τοσα χρονια ΕΣΣΔ και των μεγαλων προσφορων προς τους πολιτες της,σπιτια(οπως σωστα ανεφερε ο Ταξικος),υγεια,εκπαιδευση μαλλον οτι γινοταν ως τωρα δεν ηταν σωστο!
Γιατι αν δεχτουμε οτι ηταν σωστο και καλως καμωμενο τοτε το αποτελεσμα να ακους σημερα ενα συνθημα 50ετιας παλιο ειναι αποκαρδιωτικο!
Δεν κατηγορω την ρητορικη του κκε εδω,αλλα την γενικοτερη αντιμετωπιση της Αριστερας απεναντι στα κοινωνικα ενστικτα του (νεο)ελληνα.
Τα υπεθαλπε,αναφεροταν σε αυτα για να μην "ξενισει", να μην "προκαλεσει" με την κρυφη ελπιδα να αποκομισει αποδοχη και εκλογικα κερδη.
Αν και δεν τα λες άσχημα, το χαλάς εκεί που λες ότι ο Έλληνας δεν έχει κουλτούρα κοινωνικού συνόλου από την αρχαιότητα...
ΔιαγραφήΤο λες αυτό για μια χώρα που επί 3 δεκαετίες κυνηγούσε το κοινωνικό σύνολο που θέλησε να προσπαθήσει να αλλάξει την Ελλάδα και τις ζωές των ανθρώπων της προς το καλύτερο.
Κώστας
κωστα; εννοω οτι το να σωθει η πατριδα δεν ηταν ποτε ψηλα στην ιεραρχηση των ελληνων.
ΔιαγραφήΜαλλον τελευταια περιοδος που ασχοληθηκαν (σχεδον) καθολικα με το πολιτικο και κοινωνικο γιγνεσαι οι ελληνες ηταν στην αρχαια Αθηνα.
Απο κει και μετα(για λογους που δεν ειναι του παροντος) σταματησαν να θεωρουν την λεξη ιδιωτης σαν βρισια και την ανεγαγαν σε προτερημα.
Το οτι κυνηγουσαν τους αριστερους μαλλον αποδεικνυει αυτο που λεω..
Κυνηγουσαν οσους θελανε να κανουν την ιδεα για κοινο καλο και συνολικη προοδο, γενικο προταγμα της κοινωνιας!
Την περίοδο που λέω (κατοχή) σχεδόν η πλειοψηφία του λαού είχε μπει στην διαδικασία να συμμετέχει οργανωμένα και συνειδητά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα κοινά, και μάλιστα με κίνδυνο την ζωή του. Μετά ήρθε το κυνήγι...
ΔιαγραφήΣτην αρχαιότητα μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού που δεν ήταν δούλοι είχαν το δικαίωμα και τελικά συμμετείχαν στα κοινά.
Εγώ με αυτά τα δεδομένα βλέπω εξέλιξη σε αυτό το θέμα, η οποία μετά είχε μεγάλο πισωγύρισμα το οποίο και επιβλήθηκε!
Κώστας
"Δεν κατηγορω την ρητορικη του κκε εδω,αλλα την γενικοτερη αντιμετωπιση της Αριστερας απεναντι στα κοινωνικα ενστικτα του (νεο)ελληνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα υπεθαλπε,αναφεροταν σε αυτα για να μην "ξενισει", να μην "προκαλεσει" με την κρυφη ελπιδα να αποκομισει αποδοχη και εκλογικα κερδη."
Σε αυτό συμφωνώ, αλλά θεωρώ οτι το ΚΚΕ το έχει κόψει τα τελευταία χρόνια και είναι προς τιμή του, αλλά και απόδειξη της αποκαθήλωσης του επαναστατικού του χαρακτήρα.
νικνεημ παρακαλω
Διαγραφήευχαριστω
Αποκαθήλωση του επαναστατικού χαρακτήρα του ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια...
ΔιαγραφήΜάλιστα!
Κώστας
Νταξ, είμαι καμμένος φουλ. Αποκατάστασης εννοούσα. Δεν βγάζει καν νόημα αυτό που γράφω άλλωστε. Γράψε λάθος.
ΔιαγραφήΦΣΠ
“Απόλυτη απάντηση δεν υπάρχει, το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως όσο καλύτερα μπορούμε να επεξεργαστούμε, να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε την ιδέα του ποια και πως θα είναι η σοσιαλιστική κοινωνία που οραματιζόμαστε, όσο το δυνατόν περισσότερο βασισμένο σε επιστημονικά δεδομένα είναι αυτό το «όραμα» μας, τόσο καλύτερα επιχειρήματα θα έχουμε ενάντια στον καπιταλιστικό μονόδρομο.”
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρεψτε μου να διατηρω καποιες επιφυλαξεις για το σκεπτικο αυτό που μονιμως αμφιταλαντεύεται αναμεσα στο μελλον και το παρελθόν.
Ακουω και από παλιοτερους στο κομμα, για το «οραμα» του σοσιαλισμου και σχεδον παντα συνοδευουν την φραση τους με την εικονα της ΕΣΣΔ. Αυτό οδηγει σε λανθασμενη αντιληψη τους ακροατες και δινει λαθος εικονα για τον σοσιαλισμο του μελλοντος.
Ή θα πρεπει το «οραμα» να το τοποθετουμε στο μελλον και σε μια νεα κοινωνια των πολλων που θα εκμεταλευτει κάθε προοδο της επιστημης και της τεχνολογιας, που απολαμβανουν οι μονο οι λιγοι στις μερες μας ή όταν μιλαμε για την ΕΣΣΔ να λεμε για τις κατακτησεις του τοτε, αλλα όχι για «οραμα».
Το οραμα εχει να κανει με το μελλον, δεν γινεται να θες να περασει στον λαικο κοσμο το «οραμα» και να το συνδεεις με τον υπαρκτο σοσιαλισμο, που ανατραπηκε κιολας. Ο μεσος λαικος ανθρωπος, από την εμπειρια μου στην επαρχια, εχει συνδεσει τον σοσιαλισμο με τις «ρωσιδες χορευτριες, τα γιουγκο, τα λαντα , τα δελτια σίτισης » και την γενικοτερη «αδυναμια » για συγχρονισμό με τον Δυτικο κοσμο «του χολυγουν, της εγχρωμης τηλεορασης, των ανεσεων».
Αρα: Οραμα = σοσιαλισμος του μελλοντος, σε νεα βαση, νεα νοτροπια που θα εκμεταλλεύεται την τεχνολογικη προοδο στην υπηρεσια του ανθρωπου και θα δινει ισες ευκαιρίες και ισα δικαιωματα σε ολους.
Ολο αυτό δεν πρεπει να εχει καμια σχεση με ουτε με την Σοβιετικη ενωση, ουτε με την Κινα,ουτε με την Λ.Δ. της Β. Κορεας κτλ. Οποιαδηποτε συνδεση, σκοτωνει το «οραμα της κοινωνιας του μελλοντος» και κανει τους ακροατες δυσπιστους και αρνητικους, εφοσον μιλαμε για σημερινα παραδειγματα που δεν εχουν να κανουν τοσο με το σοσιαλισμο των ονειρων μας.
Προσοχη δε λεω να μην υποστηριξουμε τις καινοτομιες και τον σοσιαλισμο που οικοδομήθηκε στις χωρες αυτές, αλλα πρεπει να ξεχωρισουμε εντελως το οραμα μιας καλυτερης, δικαιης, προηγμενης κοινωνιας , από την παρουσιαση του οραματος μας σαν μιας «νεας ΕΣΣΔ» με τα ιδια λαθη, τις ιδιες αντιληψεις και τα ιδια αδιεξοδα του παρελθοντος.
Εγω ρε φιλε θανο που ειπα για ΕΣΣΔ στο αρθρο ή που το αφησα να εννοηθει;
ΔιαγραφήΜηπως εισαι προκατηλημενος και εξαγεις συμπερασματα τα οποια ουτε καν υπονουνται στην αναρτηση;
Απο εκει και περα αν θες την αποψη μου για την εσσδ και πως αυτη ως ιστορικο προηγουμενο θα μπορουσε να μας χρησιμευσει στο μελλον να στην πω, και ουτε θα ειμαι φειδωλος στον θαυμασμο μου προς αυτην ουτε και στην κριτικη μου ομως.
Να ξερεις παντως πως το μελλον απο μονο του δεν υπαρχει, χτιζεται με οικοδομικα υλικα του παροντος και του παρελθοντος, αρα ενα μελλον "αποστειρωμενο" απο την ιστορικη πραγματικοτητα ουτε μπορουμε ουτε και πρεπει να το επιδιωξουμε.
@Θανος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ποε δεν αναφέρεται στη εσσδ στο κειμενο του, ομως καταλαβαινω πως το λες.
Οι φρασεις "δηλαδη θελετε να γινουμε β.κορεα;" ή "δε βλεπετε τι εγινε με την κατάρρευση του αν.μπλογκ" ειναι πιπιλα στο στομα αντιδραστικων αλλα και ειλικρινή απορία επιρροών. Αν μαλιστα η συζητηση στραφει μονο στην εμπειρια της εσσδ, τα μπολιασμενα με δυτικη προπαγανδα μυαλα, γινονται ακομα πιο δυσκολο στο να τα προσεγγίσεις και να τους αλλαξεις την εικονα που εχουν για το κομμουνισμο.Στις συζητήσεις α πρεπει να τονιζεται εντονως οτι ο σοσιαλισμος του 21ου αιωνα δεν θα εχει να κανει με τις οποιες παλιες αγκυλώσεις και θα πρεπει να δημιουργουμε τις εικονες απο μια ιδανικη πολιτεία με δουλεια,προκοπη και ισοτητα.
Εκτοςβαπο "αγκύωσεις" ειχε και μια σειρα απο πρωτοφανεις επιτυχιες. δεν χρειαζεται να απολογουμαστε μονο αλλα και να περηφανευομαστε για αυτες τις επιτυχιες
Διαγραφή@κωστα
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλε νομιζω οτι το να λες πλειοψηφια ειναι μεγαλη κουβεντα
Η ελλαδα τοτε ειχε 7,3 εκ κατοικους..
Ποσοι απο αυτους να ηταν με το ΕΑΜ? 1..2..3εκ?
Παλι μενουν αλλα 4 που ηταν ειτε εναντιον ειτε "αδιαφοροι" απεναντι στα στρατοπεδα που ειχαν δημιουργηθει και απλα θελαν την ησυχια τους!
Ετσι εγινε με την επανασταση του Οκτωμβρη..
Μειοψηφια ηταν το κομμα των Μπολσεβικοι και οι λοιποι εξεγερμενοι τοτε.
Ετσι εγινε και αργοτερα στον Μαη του 68,δεν ηταν η πλειοψηφια στους δρομους και τα οδοφραγματα.
Ετσι ηταν και με την Χουντα..δεν ηταν η πλειοψηφια στο Πολυτεχνειο.
Αυτο που ηταν ομως,σε ολες τις περιπτωσεις ηταν κρισιμες μαζες.
Ικανες να οραματιστουν και να αλλαξουν τον ρου της Ιστοριας,σε ολες σχεδον τις περιπτωσεις!
@Γιωργο ,Θανο
καταλαβαινω την δυσκολια να μιλας για τα κατορθωματα της ΕΣΣΔ σημερα οταν ολοι εχουν δει τα αποτελεσματα της κατερευσης και τις ταμπελες "συντομα Ρωσιδες/Βουλγαρες" στα μπαρ της επαρχιας.
Να μου επιτρεψετε να πω οτι ΑΝ το κκε ειχε μιλησει πιο νωρις για τα "στραβοπατηματα" της τοτε ΕΣΣΔ(και οταν λεω νωρις εννοω πριν το 1990) ΙΣΩΣ σημερα ηταν σε καλυτερη θεση απεναντι στον ελληνικο λαο για να μιλαει για την κοινωνια που οραματιζεται.
Πιο απλα:οταν εχεις ταυτισει την κοινωνια που θες με την ΕΣΣΔ και αυτη καταρεει με θορυβο αποκαλυπτοντας χρονια και σοβαρα προβληματα,τοτε μαλλον εχεις απωλεσει το ηθικο δικαιωμα να κανεις εκ των υστερων κριτικη.
Οταν πχ εξυμνεις το Τσερνομπιλ(με αρθρο στον Ριζο),δεν μπορεις μετα να μιλας για τις επιπτωσεις τις ραδιενεργειας στους κατοικους της Μακεδονιας.*
Το πως θα βρεθει παλι η χρυση τομη να εστιαζεις στα καλα(και ηταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ) της ΕΣΣΔ χωρις να θυμονται τα κακα(που επισης ηταν αρκετα και σοβαρα) ειναι μια ασκηση για δυνατους λυτες!
*παραδειγμα προς επιρρωση οσων λεω..δεν εννοω οτι μιλησε το κκε για τις επιπτωσεις της ραδιενεργειας στην Μακεδονια..δεν ξερω καν αν ειχε επιπτωσεις η ραδιενεργεια του Τσερνομιλ στην Μακεδονια!
@ DimK.
ΔιαγραφήΣε πιάνω αδιάβαστο.
Κατά την διάρκεια της κατοχής υπήρχε ένα πλήθος οργανώσεων με πάρα πολύ κόσμο που συγκέντρωνε και οργάνωνε σχεδόν όλο τον πληθυσμό.
ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ, ΚΚΕ, Εθνική Αλληλεγγύη (που ήταν πιο μεγάλη και από το ΕΑΜ).
Στην επανάσταση του Οκτώμβρη ήταν εντελώς διαφορετικό το κλήμα και μακράν πολύ πιο πολωμένο (όπως π.χ. στον εμφύλιο), αφού το διακύβευμα ήταν εντελώς διαφορετικό, και όχι εθνικό - απελευθερωτικό.
Νομίζω έτσι κι αλλιώς αυτή η κουβέντα είχε το θέμα του αν υπάρχει στην κουλτούρα του Έλληνα ή όχι η κοινωνική δράση και συμμετοχή.
Το παράδειγμα λοιπόν τις οργάνωσης του λαού της κατοχής, είναι ξεκάθαρα το πιο εκτεταμένο στην ιστορία της χώρας, όσων αφορά την κοινωνική οργάνωση και συμμετοχή στα κοινά. Ποτέ ξανά δεν έγινε το ίδιο και εννοείτε ούτε στην αρχαιότητα!!! Οπότε υπάρχει, μάλλον υπήρχε στην κουλτούρα του Έλληνα, η οποίο όμως άλλαξε με την βία και έγινε αυτό που έχουμε σήμερα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο!
Κώστας.
ομολογω οτι για την ιστορια της Αντιστασης εχω διαβασει/ενημερωθει μονο με τα βασικα.
ΔιαγραφήΠαραμενω ομως στα νουμερα που σου εδωσα..
Πλειοψηφια σημαινει οτι θα επρεπε με τον ενα η αλλο τροπο 4 εκ,τουλαχιστον,ελληνες να εχουν συμμετοχη στον αντιστασιακο αγωνα.
Αυτο το νουμερο νομιζω δεν το υποστηριζει κανεις!
Για αυτο δεν μιλαω για πλειοψηφια.
Η διαφορα με την αρχαιοτητα που επεσημανα εγω ειναι οτι στην Αρχαια Αθηνα αλλα και Σπαρτη η συμμετοχη στα κοινα(νομοθεσια,δικαστηρια,πολιτικη) ειναι καθολικη για τους πολιτες.
Οχι για ολλους φυσικα..δουλοι,ειλωτες,απελευθεροι ειχαν μηδενικα η μειωμενα δικαιωματα.
Αυτην την καθολικη συμμετοχη στα κοινα, σε καιρο ειρηνης και οχι σε μια "ειδικη περιπτωση" οπως ηταν η εθνικη Αντισταση το 1940,δεν την ξαναειδε η ελλαδα μετα την αρχαιοτητα
Συμφωνουμε παντως οτι υπηρχε κουλτουρα κοινωνικης δρασης.. απλα διαφωνουμε στο ποτε αλλαξε.
Εσυ λες βιαια με την απειλη των οπλων και των εξοριων μετα το τελος του εμφυλιου,εγω λεω σταδιακα μετα τον εκφυλισμο των αρχαιων πολεων και του πολιτικου πολιτισμου τους.
Καλα παραδειγματα εχουμε και στην "παραδοσιακη κοινωνια", λαμπρα κιολας. Στάση του Νίκα, κίνημα ζηλωτών, 1821.... εκτος και αν οταν λεμε κουλτουρα του ελληνα το βαζουμε μεσα στα αυστηρα πλαισια του συγχρονου ελληνικου κρατους, που και εκει υπαρχει μια σωρεια παραδειγματων.
ΔιαγραφήΤωρα αν καποιος αναζητα να βαλει ενα οριο, δηλαδη απο ποσες και πανω εξεγερσεις και με τι συμμετοχη σε αυτες μπορουμε να πουμε οτι η κοινωνικη δραση και συμμετοχη ειναι στην κουλτουρα του ελληνα, αυτο ειναι καπως αποπροσανατολιστικο, γιατι αμα ψαχνουμε ποσοτικη ερμηνεια χανουμε την ουσια. Στο κατω κατω η "κουλτουρα του ελληνα", ο "ελληνας" κλπκλπκλπ δεν ειναι σταθερες, ανταποκρινονται σε εξωτερικα ερεθισματα. Ο ελληνας δεν θα επαναστατησει επειδη εχει κουλτουρα επαναστασης, αλλα εξαιτιας καποιων συνθηκων, οπως αλλωστε και παλιοτερα δεν επαναστατησε για να μην χασει την κουλτουρα επαναστασης πυο ενδεχομενως πιστευε οτι ειχε, αλλα επειδη υπηρχαν οι αναλογες συνθηκες, αντικειμενικες, υποκειμενικες κλπ. Το να ψαχνεις να βρεις με ορους κουλτουρας, το ποσο ευκολα η δυσκολα θα επαναστατησει ενας λαος, ειναι κατα τη γνωμη μου αντεπιστημονικο, αντιμαρξιστικο.
Οι γαλλοι πχ που εκαναν ενα σωρο επαναστασεις το 18ο και 19ο αιωνα, δεν ηταν επειδη επρεπε να σταθουν σωστοι απεναντι στην επαναστατικη τους κουλτουρα, ειχε να κανει με το οτι ζουσαν σε επαναστατικη περιοδο και οι συνθηκες στη χωρα τους ευνοουσαν την/τις επανασταση/ασεις. Οι συνθηκες διαμορφωσαν την κουλτουρα τους και οχι η κουλτουρα τους τις συνθηκες. Σημερα ας πουμε οι γαλλοι, ως εθνος, εμφανιζονται ακραια συντηρητικοι, και μαλιστα το κρατος χτυπα και καταστελει με αυστηροτητα τις διαδηλωσεις και τις "εξεγερσεις" των μειονοτητων της χωρας τους.
Εκει που λεω καλα παραδειγματα δεν θελω να πω "καλα παραδειγματα", αλλά "καλά, παραδείγματα εχουμε..."
Διαγραφήεγω συμφωνω οτι ειναι ακρως αντιεπιστημονικο και ως εκ τουτου αντιμαρξιστικο να ψαχνεις να βρεις τον "τυπο της επαναστασης",μια συναρτηση που αν την λυσεις,να σου δινει ποτε θα επαναστατησεις,απεργησεις,ξεσηκωθεις κλπ
ΔιαγραφήΓια αυτο δεν μιλαω για κουλτουρα επαναστασης αλλα κουλτουρα συμετοχης στα κοινα.
Αυτη ειναι που πιστευω οτι χαθηκε.
Χαθηκε η κουλτουρα της Αυτονομιας οπως την ονομαζει ο Καστοριαδης και που ειναι βασικο στοιχειο ενος ελευθερου ανθρωπου,
Στην αρχαιοτητα το να ιδιωτευεις ηταν ιδιον των χαζων και μια κατασταση μη επιθυμητη ( https://en.wikipedia.org/wiki/Idiot#Etymology )
Στην συγχρονη ελλαδα,και βαλε εσυ το ποτε θες τα ορια του συγχρονη,το να ιδωτευεις ηταν "προτερημα"(κοιτα την δουλεια σου,μην ανακατευσαι).
Σταματησαμε να ειμαστε Αυτονομοι μιας και στο διλημα ελευθεροι(αρα αυτονομοι) ή ησυχοι,επιλεξαμε καναπε,μπαλα και την ησυχια μας.
Το ιδιο πιστευω ισχυει και για τους Γαλλους του παραδειγματος σου.
Μετα την Γαλλικη επανασταση,εφεραν την Τρομοκρατια
Μετα τον Μαη του `68 η Δεξια βγηκε με σχεδον 60% στις εκλογες που εγιναν.
Η συμμετοχη ενος μερους στα κοινα(εδω επανασταση) παει μαζι με την απαθεια ενος αλλου κομματιου της κοινωνιας
Για αυτο δεν μιλαω ποτε για πλειοψηφιες αλλα για κρισιμες μαζες.
Οπως πολυ σωστα ελεγε καποιος οταν γινοταν επιθεση στα Χειμερινα Ανακτορα,δεν σημαινε οτι στην αλλη ακρη της πολης δεν γινοταν ενας χορος, δεν σημαινε οτι τα εστιατορια και τα θεατρα ηταν αδεια.
Θες ενα πιο προσωπικο και υποδεεστερο παραδειγμα?
Οταν τρωγαμε καπνογονα στο Συνταγμα,στο Μοναστηρακι πιναν καφε και ουζακια.
Πολιτες ειμασταν ολοι..
Αυτονομοι/ελευθεροι ομως οχι.
Προσεχε: δεν διεκδικω για τον ευατο μου και οσους εισπνεαμε καπνογονα κανενα τιτλο Αυτονομου Ανθρωπου.
Απλα λεω οτι η προσπαθεια μου να επεμβω στον δημοσιο πολιτικο χωρο,καποιους τους αφηνε παγερα αδιαφορους.
Και αυτοι οι "αλλοι" ηταν η πλειοψηφια.
Σε αυτους λοιπον, το "θα σου παρουν τα σπιτια" εχει νοημα,γιατι τοτε δεν θα μπορει να "ιδιωτευσει" με την αρχαια εννοια του ορου.
Αυτα τα περι "αυτονομου ανθρωπου" ειναι ιδεαλισμοι του χειριστου ειδους, αυτονομος ανθρωπος δεν υπαρχει.
ΔιαγραφήΕπισης οταν πλεον βλεπω το ονομα "καστοριαδης" σταματαω να διαβαζω
σορυ κιολας.
Και για τα "περι ελευθερίας" ενα παλιο μου αρθρο εκει. Αν το εγραφα σημερα θα ειχε αλλαγες και προσθηκες(δηλαδη σημερα θα μου εκανα μια καποια κριτικη σε μερικα απο αυτα που εγραφα τοτε), αλλα παρολα αυτα απαντα στις φαντασιοπληξιες περι "αυτονομου ανθρωπου" .
https://poexania.wordpress.com/2011/07/03/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82/
το αυτονομος στον Καστοριαδη εχει την κυριολεκτικη εννοια του ορου.
ΔιαγραφήΑυτος+νομος..δηλαδη καποιος που θετει απο μονος του τους νομους που θα διεπουν την ζωη του.
Περα απο αυθεντιες,θρησκειες,εξαναγκασμους κλπ
Τωρα αν ειναι ιδεαλισμος ή οχι η γνωμη μου ειναι πως οχι
Εφοσον εχει γινει μια φορα στο παρελθον σημαινει οτι μπορει να (ξανα)γινει.
Δεν κινειται στην σφαιρα του ιδεατου,ουτε ειναι πνευματικη ασκηση για αργοσχολους "σοφους".
Αλλα σταματω μιας και δεν θελω(ουτε μπορω) να υπερασπιστω τον Καστοριαδη!!
Ναι αυτο δεν γινεται, ο ανθρωπος σαν ατομο δεν μπορει να θετει απο μονος του τους νομους που θα διεπουν τη ζωη του. Αν παρουμε τωρα την ανθρωποτητα σαν συλλογικο υποκειμενο, τρεχα γυρευε.
ΔιαγραφήΑν τωρα εννοεις οτι αυτο εχει υπαρξει, η αυτονομια, στην αρχαια ελλαδα, μαλλον δεν εχεις μελετησει αρχαια ελληνικη ιστορια.
Τους νομους της αρχαιας αθηνας δεν τους εγραψε ενα συλλογικο υποκειμενο, τους εγραψαν νομοθετες. Επισης αν εννοεις οτι στην αρχαια αθηνα οι ελευθεροι πολιτες ηταν ανθρωποι με "ιση αξια" που δημοκρατικα και συλλογικα επαιρναν μερος στις αποφασεις, να σου θυμισω ότι υπηρχε, περα απο τον διαχωρισμο δουλος ελευθερος, και διαχωρισμοι οπως διακοσιομεδιμνοι, τριακοσιομεδιμνοι κλπ. Ακομα και οταν αυτοι οι διαχωρισμοι τυπικα καταργηθηκαν και ολοι οι ελευθεροι(πλην γυναικων φυσικα) ηταν ισοι απεναντι στην πολιτεια, στην πραξη υπηρχαν διαφοροι ισχυροι ανδρεςπου αυτοι καθοριζαν την τυχη της πολης κρατους της αθηνας. Οχι οτι ο "δημος" δεν επαιζε κανενα ρολο, αλλα δεν ηταν ο δημος αυτος πυο επαιζε τον κυριαρχο ρολο στις αποφασεις, ουτε και ειχαν ολα τα μελη του δημου την ιδια ισχυη
αυτο που λεει ο ΚΚ(λεει και αλλα αλλα οκ) ειναι οτι τοτε και μονο τοτε για πρωτη φορα ο ανθρωπος αμφισβητησε
ΔιαγραφήΠαραδοσεις,θεους,πολιτευματα
Δεν ειχε γινε μεχρι τοτε ποτε ξανα και μαλλον δεν ξαναγινε μεχρι την γαλλικη επανασταση 2000 χρονια αργοτερα!
Εχεις δικιο για τους δουλους,αλλα μην ξεχνας οτι δουλους ειχαν ολοι,αλλα δημοκρατια μονο οι Αθηναιοι.
Πραγμα που σημαινει οτι οσο κακο και να το θεωρουμε ,οι Αθηναοι εκαναν μια σχετικη υπερβαση πρωτογνωρη για τα τοτε δεδομενα.
(ασε δηλαδη που απο ενα σημειο και μετα οι δουλοι δεν ηταν καν το κυριο γνωρισμα της αθηναικης κοινωνιας)
Οπως και να εχει,η αθηναικη κοινωνια α)ΔΕΝ ειναι προτυπο,αλλα προταση
β)εχει αντινομιες που εμεις σημερα τις κρινουμε αξεπεραστες ,αλλα τοτε ηταν κατι μεταξυ Επαναστασης και Μεταφυσικης.
Μην κανεις το λαθος να την κρινεις με σημερινα κριτηρια γιατι φυσικα δεν αντεχει σε συγκριση(πχ ρολος των γυναικων οπως σωστα ανεφερες)
Αλλα αν την δεις σαν μια πρωτη αποπειρα δεν μπορεις παρα να μεινεις αφωνος με το τι καταφεραν και ποτε το καταφεραν,που το καταφεραν.
Τελος απο καθε κατασταση παιρνεις αυτο που μπορει να σου προσφερει κρινοντας την στο ιστορικο χρονο και χωρο της.
Αν μιλησεις σημερα για συνθηκες πολεμικου κομμουνισμου,θα φριξουν ολοι.Τοτε ομως ηταν(ισως;) μια ιστορικη αναγκαιοτητα.
Αν λοιπον πχ απο την ΕΣΣΔ πριν 100 χρονια εχεις ηδη πολλα να κρατησεις και να καποια να αποριψεις(εσυ λιγα,εγω περισοτερα),φαντασου τι μπορεις να αποριψεις στην Αρχαια Αθηνα των 2.700 χρονων πισω.
Φαντασου ομως οτι για να μπορεις να κρατησεις εστω και κατι μετα απο τοσους αιωνες,κατι σημαινει.
@DimK γιατι θεωρεις την περιοδο της τρομοκρατιας στη γαλλικη επανασταση ως οπισθοδρομηση και τη συγκρινεις με τη δεξια του 60? Επισης κατι για την αρχαια Ελλαδα. Προφανως αναφερομαστε στην αρχαια Αθηνα. Μιας συγκεκριμενης περιοδου. Και σε ενα ιδανικο που αφορουσε στην ουσια μικρο κομματι του πληθυσμου. Σιγουρα προοδος στα μετρα της εποχης αλλα ας μην εξιδανικευουμε με βαση θεωρητικα κυριως κειμενα του Θουκυδιδη. Η πολη σπαρασσοταν απο πολιτικες συγκρουσεις αιωνες, εμφυλιους και αλληλοσπαραγμους. Η Αθηνα ειναι και η πολη των τριακοντα τυραννων. Σιγα τη συνειδηση λοιπον. Αχθος
ΔιαγραφήΓενικα οι συνθηκες γεννουν τους ανθρωπους. Αν πουμε πως οι Ελληνες ειναι απο τη φυση τους ετσι ή αλλιως εκτος απο μη μαρξιστικο ειναι και επικινδυνο. Αχθος
Διαγραφήλεμε ακριβως το ιδιο και μαλλον φταιω εγω που δεν το ξεκαθαρισα
ΔιαγραφήΜιλαμε για μια Αθηνα μαλλον λιγο πριν και μετα τον Κλεισθενη και για την Αθηνα του "Επιταφιου" του Περικλη και του Χρυσου Αιωνα.
Για μια Αθηνα που οι δουλοι ειναι αμελητεα ποσοτητα και η οικονομια βασιζεται στον ελευθερο αγροτη και χειροτεχνη,κατι που και ο Μαρξ παραδεχεται
Δεν μιλαω για αρχαια ελλαδα αχρονα και γενικα.
Και απο αυτην την περιοδο αντλεις οχι ισως παραδειγματα που ανεφερα πιο πριν αλλα προτασεις που ισως εφαρμοζονται σημερα,ισως οχι .
Κριτικα στεκεσαι απεναντι σε αυτη την Αθηνα και οχι προγονολατρικα.Αυτο το κανουν αλλοι "πολιτικοι" χωροι.
Οσο αφορα την τρομοκρατια αλλα και την μεγαλη τρομοκρατια αργοτερα απο τον Ροβεσπιερο οφειλω να την δω σαν οπισθοδρομηση.
Οπως επισης και την θεσπιση της θρησκειας του Υπερτατου Οντος που καθιερωσε και εγινε ,νομιζω,και "ιερεας" του.
Μιλαμε για μια περιοδο που διεξαγοταν δικες χωρις δικαιωμα υπερασπισης!
Κατι που ουτε τα χειροτερα δικτακτορικα καθεστωτα δεν τολμησαν να κανουν.
Η συγκριση με την δεξια του 60 εχει να κανει με το ποσοστο εκεινο του λαου που απουσιαζει απο το πολιτικο και κοινωνικο γιγνεσθαι.
Επιπλεον θεωρω και την Τρομοκρατια αλλα και την ψηφιση του Ντε Γκωλ στις εκλογες του 68(ή 69;) μια οπισθοδρομηση,μια χαμενη ευκαιρια σε βαρος των πρωτοπορων.
Στην δευτερη φυσικα δεν εχουμε θανατους και γκιλοτινες,αλλα ταφοπολακα στα κοινωνικα κινηματα με πολιτικοφιλοσοφικο προταγμα στην απο δω πλευρα του Ατλαντικου.
Νομιζω το επομενο "πολιτικο" κινημα στην Ευρωπη(δεν θα συζητησω εδω αν ηταν υποκινουμενο η οχι..που μαλλον ηταν) ,ειναι το κινημα της Αλληλεγγυης στην Πολωνια.
Υπηρξε και των ανθρακορυχων στην Μ.Βρεταννια το οποιο ομως εχει "στενα" οικονομικους στοχους.
Δεν διαφωνω σε οτι λες για ανθρωπος vs συνθηκων..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή@Dimk συγνωμη για το καθυστερημενο σχολιο-απαντηση αλλα δε διαθετω επαρκη χρονο γενικα. Η αρχαια Αθηνα ηταν μια ταξικοτατη κοινωνια, δουλοκτητικη. Και αυτο δεν αμφισβητειτο σε κανενα επιπεδο. Η οικονομια της δε στηριζοταν αποκλειστικα στη δουλεια οπως η Σπαρτη, αλλα ητανδκι αυτη δουλοκτητικη. Οσο για τον Επιταφιο του Θουκυδικη ειναι κειμενο που μαλλον σε ιδανικο αναφερεται παρα στην πραγματικοτητα. Ας τον εκλαμβανουμε οπως ειναι λοιπον. Αυτο ισχυει για ολους τους επιταφιους και για αυτον στο μαξιμουμ. Οσο για τη Γαλλικη επανασταση νομιζω πρεπει να το επανεξετασεις. Οι ταξικες συγκρουσεις κ μαλιστα οι επαναστασεις δεν κρινονται με τα δικα μας μετρα. Η Τρομοκρατια ηταν μια ακομη ταξικη συγκρουση. Πρωιμη κ ανωριμη ισως αλλα πολυ σημαντικη για να την αντιμετωπιζουμε με αστικους ορους. Αχθος
Διαγραφή@Αχθος
Διαγραφήβρε πας καλα,τι απολογεισαι? εγω ειναι το προβλημα οτι εχω χρονο,οχι εσυ που (σωστα) δεν εχεις
Νομιζω οτι κανεις ενα μεθοδολογικο λαθος.
Κρινεις την αρχαιοτητα και την μεταεπαναστατικη γαλλικη κοινωνια με διαφορετικα σταθμα.
Εξηγουμαι:
Διακρινεις σωστα την ταξικοτητα της αρχαιας Αθηνας,την υπαρξη δουλων κλπ
Αυτο που δεν διεκρινες ειναι την μεγαλη υπερβαση που εκανε αυτη η κοινωνια για λιγο χρονο και για περιορισμενο τοπο να σκεφτει κατα αρχην και να εφαρμοσει στην συνεχεια τις αρχες της Δημοκρατιας.
σκεφτηκαν την Δημοκρατια οταν διπλα τους λατρευανε Θεους Βασιλιαδες και καναν ανθρωποθυσιες(το λεω υπερβαλοντας φυσικα)
Προφανως περιορισμενη,και με δεδομενα και αποκλεισμους που σημερα θεωρουμε αδιαπραγματετα(δικαωματα γυναικων,δουλοι κλπ)
Ολα αυτα στατικα και χωρις να προεκταση στο μελλον οσο αφορα της σημασια και την επιρροη τους
Αντιθετα στην μεταεπαναστατικη Γαλλια λες οτι ειναι "πολυ σημαντικη για να την αντιμετωπιζουμε με αστικους ορους" και "δικαιολογεις" τις δικες χωρις υπερασπιση,την επαναφορα της θρησκειας με αλλους ορους και μαλιστα με την ενθρονιση του Ροβεσπεριου σαν "Παπα" της νεας θρησκειας,οταν αγνοεις οτι μονο ενα μικρο ποσοστο των θυματων τη Τρομοκρατιας ηταν ευγενεις αλλα πανω απο 70% ηταν αγροτες,εργατες,φτωχοι κλπ,στο ονομα μιας προοπτικης(που πραγματι ειχε) κανεις διακρισεις.
Ολα αυτα ειναι καταστασεις που σημερα ειναι ανεπιτρεπτες!
Ενω ομως και οι δυο καταστασεις ειχαν ανεπιτρεπτα δεδομενα για εμας σημερα,στην δευτερη περιπτωση τα "δικαιολογεις"!
Οποτε,ή και τα δυο ειναι καταδικασμενα γεγονοτα γιατι δεν μπορουσαν να ξεπερασουν τα χρονικα,κοινωνικα και πολιτικα τους ορια,ή και οι δυο περιπτωσεις(αρχαια αθηναικη δημοκρατια και γαλλικη "Τρομοκρατια") πρεπει να συζητηθουν μεσα στο ιστορικο και κοινωνικο τους πλαισιο ψαχνωντας της διαχρονικες αναφορες τους και την κληρονομια που μας αφησαν.
Ακομα πιο απλα: οταν καποιος ανακαλυπτει τον τροχο,δεν το απαξιωνεις γιατι δεν ανακαλυψε και τον κινητηρα εσωτερικης καυσης(!)
υγ οχι για σενα,απλα προς επιρρωση οσων λες,τι ελεγε ο Μαρξ για την Αρχαια κοινωνια(εννοωντας Αθηνα)
''Η μικρή αγροτική καλλιέργεια και η ανεξάρτητη άσκηση των βιοτεχνικών επαγγελμάτων...συνιστούν την οικονομική βάση της κλασικής κοινότητας στο απόγειό της,αφού είχε διαλυθεί η ανατολικής προέλευση κοινοκτημοσύνη και πριν κυριαρχήσει πλήρως στην παραγωγή η δουλεία''(Le Capital,βιβλίο Ι,κεφ.ΙΙ,τόμ.2,σ.227,σημ.2 της μετάφρασης Molitor)
Αυτο το μεσοδιαστημα που αναγνωριζει ο Μαρξ,ανθησε η Δημοκρατια.
Μιας και αναφερατε τη γαλλικη επανασταση, ας δουμε την αποψη του μαρξ για τα "σταδια" της γαλλικης επαναστασης του 89
Διαγραφή"Στην πρώτη γαλλική επανάσταση ύστερα από την κυριαρχία των συνταγματικών ακολούθησε η κυριαρχία των γιροδίνων η κυριαρχία των γιακωβίνων. Κάθένα απ' αυτά τα κόμματα στηρίζεται στο πιο προοδευτικό κόμμα. Μόλις το καθένα απαυτά οδηγήσει την επανάσταση αρκετά μακριά, τόσο που να μην μπορει να την ακολουθήσει παραπέρα, κι ακόμα λιγότερο να μπορεί να προηγηθεί απ' αυτήν, παραμερίζεται από το πιο τολμηρότερο σύμμαχο που βρίσκεται πίσω του και στέλνεται στη λαιμητόμο. Η επανάσταση κινείται έτσι σε ανοδική γραμμή.
Το αντίθετο συμβαίνει με την επανάσταση του 1848. Το προλεταριακό κομμάτι εμφανίζεται σαν ενα εξάρτημα του μικροαστικού δημοκρατικού κομματος. Το δεύτερο προδίνει και εγκαταλείπει το πρώτο στις 16 του Απρίλη, στις 15 το Μάη και στις μέρες του Ιούνη. Το δημοκρατικό κόμμα, με τη σειρά του, στηρίζεται στους ώμους των αστών δημοκρατών. Μόλις οι αστοί δημοκράτες πίστεψαν πως στάθηκαν γερά στα πόδια τους, ξεφορτώνονται τον ενοχλητικό συνάδελφο και στηρίζονται στουςωμους του κόματος της τάξης[αυτό να σημειώσω εγώ είναι το κόμμα των αριστοκρατών]. Το κόμμα της τάξης μαζεύει τπυς ώμους του, αφήνει τους αστούς δημοκράτες να τουμπάρουν και στηρίζεται το ίδιο στους ώμους της ένοπλης δύναμης. Νομίζει ακόμα πως κάθεται απάνω στους ώμους της, όταν ένα ωραίο πρωί βλέπει ότι οι ώμοι αυτοί μετατράπηκαν σε λόγχες. Κάθε κομμα χτυπάει από πίσω το κόμα που τείνει προς τα μπρός και ακουμπάει απο μπρός το κόμμα που τείνει προς τα πίσω."
Καρλ Μαρξ, η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, εκδ. Σ.Ε, σελ. 46.
Αρα μαλλον ο Μαρξ δεν ασπάζονταν την άποψη σου Dimk και από ότι φαίνεται από αυτό το χωρίο, θεωρούσε πως η Γαλλική επανάσταση κλιμακωνόταν απο την συντήρηση προς την πρόοδο.
Μιλαμε για αυτή του 89, σε αντίθεση με εκείνη του 48
ΔιαγραφήΕπίσης η αστικη δημοκρατια δεν ξεπήδησε απο την αρχαια ελλάδα, ξεπήδησε απο την αστικη κοινωνία. Ομοιότητες βέβαια υπάρχουν, αλλά ήταν οι ανάγκες της αστικής τάξης που διαμόρφωσαν αυτού του είδους το δημοκρατικό πολίτευμα και όχι κάποιου είδος "κλασικισμός". Μερικές από τις ομοιότες που υπάρχουν στις δυο δημοκρατίες, που ειναι σίγουρα πολύ λιγότερες από τι διαφορές τους, ίσως έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι και η αρχαία αθήνα ήταν μια πόλη κράτος με ιδιαιτερα ανεπτυγμένο εμπόριο, το ίδιο αργότερα συνέβη και με τις ανεξάρτητες πόλεις της ιταλίας(γένοβα, πιζα κλπ).
ΔιαγραφήΤο μονο που ειπα ειναι:
ΔιαγραφήΑΝ θες να κρινεις δυο διαφορετικα πολιτικα φαινομενα,πρεπει να τα κρινεις με τα ιδια κριτηρια.
Αν πχ, δικαιολογεις την γαλλικηΤρομοκρατια,γιατι την κρινεις σαν ενα φαινομενο σε μια συγκεκριμενη χρονικη και ιστορικη στιγμη και της αναγνωριζεις τους αντικειμενικους περιορισμους της,τοτε το ιδιο πρεπει να κανεις και για την αθηναϊκη δημοκρατια.
Αυτο λεω οτι επρεπε να κανει ο "Αχθος".
Δεν διαφωνω οτι μπορεις να ειναι καποια "καλυτερη" ή επιδραστικοτερη ή πιο κοντα στις δικες σου πολιτικες αναζητησεις.
Απλα δεν μπορεις το ενα φαινομενο να λες ειχε περιορισμους(πχ δικαιωματα γυναικων) ενω στο αλλο να παραβλεπεις αντιστοιχες αδυναμιες (πχ δικες χωρις υπερασπιση).
Δεν μπορεις να "εγκαλεις" το ενα οτι δεν ξεπερασε τους ιστορικους του περιορισμους(οι δουλοι περεμειναν δουλοι) και στο αλλο να παραβλεπεις οτι παρεμεινε δεσμιο επισης μιας "ταξικοτητας" σε πολλες εκφρασεις του(περισοτεροι αγροτες παρα ευγενεις πηγαν στην γκιλοτινα).
Τιποτα παραπανω!
Η αστικη Δημοκρατια δεν ξεπηδησε στην αρχαια ελλαδα γιατι απλα δεν υπηρχαν αστοι(με την μαρξιστικη εννοια).
Η μεγιστη προσφορα της αθηναϊκης δημοκρατιας ειναι οτι μπορεσαν καποιοι να την συλλαβουν σαν εννοια,οταν γυρω τους εβλεπαν βασιλιαδες, αυτοκρατορες, θεοκρατια κλπ
Αυτο και μονο του ειναι αξεπεραστο!
Αν η γαλλικη επανασταση ειχε μια πολιτικη βαση σαν αφετηρια να πατησει και να παει παραπερα,το οφειλει (και) στην αθηναϊκη δημοκρατια.
Αντιθετα η αθ.δημοκρατια,δεν βασιστηκε πουθενα..ηταν μια νοητικη συλληψη ανθρωπων που σκεφτηκαν και εφαρμοσαν κατι που δεν ειχε ξαναδει κανεις μεχρι τοτε!
Σωστό άρθρο και πολύ εύστοχο. Σωστό το σημείο που λέει ότι όταν η θετική πλευρά του συστήματος παύει να υπάρχει έρχεται το "και τι να κάνουμε δηλαδή;", ¨δεν υπάρχει εναλλακτική¨, "το είδαμε και το άλλο" κλπ. Όταν πάνε να στο πλασάρουν σαν κάτι απίστευτα καλό και αυτό καταρρέει αρχίζει το ¨δεν γίνεται αλλιώς¨. Επίσης δεν νομίζω ότι δεν πρέπει να γίνονται συζητήσεις για την ΕΣΣΔ, δεν μπορείς να απορρίψεις έτσι την πρακτική εμπειρία που πάρθηκε από εκεί. Πρέπει να εξηγείς όσο μπορείς τα θετικά της απόπειρας αυτής και να εξηγήσεις τους λόγους ανατροπής απλά και πρακτικά, με παραδείγματα, και γιατί πιστεύεις ότι αυτό τελικά μπορεί να πετύχει και πως εξηγώντας το όραμά σου για την κοινωνία που θέλεις. Αυτή είναι για μένα η καλύτερη τακτική για το ΚΚΕ. Η ίδια η πραγματικότητα δείχνει πως είναι το κάθε πράγμα ανεξάρτητα τι λέει ο καθένας. Αν κάποιος θεωρεί ότι η ΕΣΣΔ δεν είχε καμμία σχέση με αυτό που θέλει εντάξει, ας την αποκυρήξει τελείως, ας μη μιλάει για αυτό, ας πει όμως και τι είναι αυτό που οραματίζεται που δεν έχει σχέση με το παρελθόν, θα είναι κάτι τελείως καινούργιο και δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί ποτέ, σε τελείως θεωρητικό επίπεδο πάντα αφού έχει απορρίψει ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εμπειρια της ΕΣΣΔ ειναι απαραιτητο να ψηλαφησθει στον μεγαλυτερο δυνατο βαθμο. Τοσο εκεινα που αξιολογουμε ως θετικα, οσο και εκεινα πυο αξιολογουμε ως αρνητικα, μπορουν να μας παρεχουν ενα μπουσουλα για τις επιτυχιες και τους κυνδυνους της οικοδομησης μιας σοσιαλιστικης κοινωνιας. Οι σοσιαλιστικες χωρες, και πανω απο ολα η ΕΣΣΔ, ειναι μεγαλα σχολεια για εμας τους κομμουνιστες, και εμπραγματες μαρτυριες της σοσιαλιστικης θεωριας και των δυνατοτητων της.
ΔιαγραφήΤο να πασχιζεις οπως οπως να παρεις αποστασεις απο τον υπαρκτο, ειναι σαν να αρνεισαι την ιδια την ιδεολογια την οποια υποτιθεται οτι ασπαζεσαι. Οπως βεβαια το ιδιο ειναι το να τον αποδεχεσαι ακριτα.