Δεν ξέρω πόσο ισχυρό είναι σήμερα το αντιδραστικό επιχείρημα «οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια» στην κυριολεκτική του σημασία, όμως σίγουρα αυτός ο ισχυρισμός, αν δεν τον πάρουμε μόνο στην κυριολεξία, έχει και άλλες, λιγότερο επιφανειακές προεκτάσεις. Και μπορεί εμείς οι ΚΚΕδες μεταξύ μας, αλλά και στην κουβέντα μας με τον κόσμο, να γελάμε με το συγκεκριμένο επιχείρημα, όμως από πίσω του κρύβονται πραγματικοί ψυχολογικοί φόβοι που εδράζονται στο υποσυνείδητο των υποκειμένων.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως με την ευρύτερη έννοια σπίτι=άσυλο, και το άσυλο δεν είναι μόνο 4 τοίχοι και μια σκεπή από πάνω τους. Η υλική μορφή του σπιτιού, η κουζίνα, το μπάνιο, ο θερμοσίφωνας και το καλοριφέρ, συνδέονται ως σύμβολα μέσα στο μυαλό του ανθρώπου με την ανάγκη του για ασφάλεια και με την επιθυμία του για άνεση. Καθόλου αυθαίρετα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η ασφάλεια ως έννοια, μπορεί να συνδεθεί(και συνδέεται) με έννοιες όπως είναι η σταθερότητα και η συνήθεια. Άρα, η έννοια του ασύλου με τη σειρά της, μπορεί να συνδεθεί και αυτή με την σταθερότητα και τη συνήθεια.
Εφόσον είδαμε δυο έννοιες, που θα τις συνδύαζε ο περισσότερος κόσμος με την ιδέα που έχει για το άσυλο, ας δούμε και μια έννοια που δείχνει να αντιτίθεται στο άσυλο, και αυτή είναι η έννοια της αβεβαιότητας ή αν προτιμάτε του αγνώστου. Η αναζήτηση του αγνώστου, μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε το «άσυλο» και να προχωρήσουμε με αβεβαιότητα.