Οι 4 πυλώνες του Καπιταλισμού - Μέρος Α'

Σε αυτήν την μίνι σειρά των 3 θεμάτων θα σας παρουσιάσω τους μηχανισμούς του σύγχρονου νομισματικού συστήματος (Καπιταλισμός) και τις συνέπειες που προκαλούνται από την κοινωνική δομή του !!

Για την σωστή λειτουργία του καπιταλισμού είναι απαραίτητοι 4 Πυλώνες-μηχανισμοί που όλοι λίγο εως πολύ τους έχουμε παρατηρήσει αλλά μέχρι σήμερα δεν τους έχουμε δώσει την δέουσα σημασία.....

Πυλώνας Α - Αέναη κυκλική κατανάλωση
η οποία υποδηλώνει την ανάγκη της συνεχούς, αγοράς και πώλησης προϊόντων και υπηρεσιών, ανεξαρτήτως ποιότητας και σπατάλης των ορυκτών μας πόρων !!

Ο ρόλος των ανθρώπων σε ένα μονεταριστικό (νομισματικό) σύστημα όπως είναι κατά κύριο λόγο ο Καπιταλισμός, κατανέμεται κυρίως σε 3 βασικούς ρόλους.
1) Εργαζόμενος,
2) Εργοδότης
3) Καταναλωτής

Ο Εργαζόμενος λοιπόν πουλάει κατα κάποιον τρόπο την εργασία του στον εργοδότη με αντάλλαγμα κάποια αμοιβή ή κάποιο μισθό, ή κάποια παροχή....

Από την άλλη ο Εργοδότης πουλάει αγαθά ή υπηρεσίες που προέρχονται από την εργασία του εργαζόμενου , στον καταναλωτή για το κέρδος καρπώνοντας στην ουσία την υπεραξία που παράγει ξανά ο εργαζόμενος......

Ταυτόχρονα εργοδότης και εργαζόμενος, λειτουργούν ως Καταναλωτές ώστε να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους !!!

Βλέπουμε ότι αυτοί οι 3 ρόλοι συμπληρώνουν μια συνεχόμενη κυκλική διεργασία, (κάτι σαν τον θερμοδυναμικό κύκλο)
η λεγόμενη Αέναη Κυκλική Κατανάλωση .

Αν ποτέ η κατανάλωση σταματήσει, το όλο σύστημα θα καταρρεύσει.....

Από το παραπάνω προκύπτουν 2 σημαντικές συνέπειες για την κοινωνία

1) Προγραμματισμένη βραχυβιότητα προϊόντων

Κανένα προϊόν και ποτέ, δεν κατασκευάζεται με στόχο την διάρκεια, λόγω της αναγκαιότητας διατήρησης αυτής της «κυκλικής κατανάλωσης»......
Δηλαδή κάθε τι , πρέπει να χαλάει μετά από ορισμένο χρόνο, ώστε να χρειάζεται συντήρηση ή αντικατάσταση και με αυτόν τον τρόπο να ενισχύεται η οικονομική κατανάλωση....

2) Πληθώρα προϊόντων

Πρέπει να παρουσιάζονται συνεχώς νέα προϊόντα και υπηρεσίες ανεξάρτητα από την λειτουργική χρησιμότητά τους, δημιουργώντας έτσι ατέλειωτα απόβλητα...............
Συνήθως υπάρχουν υπηρεσίες πολύ πιο προηγμένες, αλλά κρατούνται "στο συρτάρι" μέχρι να καταναλωθούν άλλα πιο προτόγονα τεχνολογικά, προϊόντα..

Δηλαδή έχουμε παραγωγή τεραστίων ποσοτήτων προϊόντων , άχρηστων και σχεδιασμένων να χαλάνε γρήγορα , και ταυτόχρονη παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ !!
Με λίγα λόγια τα απόβλητα είναι ένα απαραίτητο υποπροϊόν της βιομηχανίας λόγω της ανάγκης για διατήρηση της κυκλικής κατανάλωσης.

Σκεφτείτε το και αντίστροφα......
Εάν σχεδιάζαμε και κατασκευάζαμε προϊόντα που να αντέχουν στον χρόνο και την φθορά,
από τα καλύτερα υλικά (π.χ. τιτάνιο, ανθρακονήματα) και με τις καλύτερες προδιαγραφές ,
τότε δεν θα δούλευε σωστά η κυκλική κατανάλωση και το σύστημα θα κατάρρεε...........

Πυλώνας Β - Η ανάγκη για ανεπάρκεια (έλλειψη)
η οποία υποδηλώνει πως αγαθά και προϊόντα, παρουσιάζονται σκόπιμα δυσεύρετα,
για την μεγιστοποίηση του κέρδους, ανάλογα με την εξίσωση προσφοράς και ζήτησης !!!

Στον Καπιταλισμό και στους νόμους της Παγκόσμιας αγοράς, η προσφορά και η ζήτηση είναι εν μέρει το πώς προϊόντα και υπηρεσίες λαμβάνουν αξία !!
Όσο περισσότερο υπάρχει κάτι, τόσο χαμηλότερη αξία έχει.......

Αν (μιλώντας υποθετικά) ξυπνούσαμε ένα πρωινό και στον πλανήτη είχαν μείνει διαθέσιμα μόλις 50 μήλα, χωρίς να έχουμε την δυνατότητα να παράγουμε άλλα, όπως καταλαβαίνετε όλοι θεωρώ, η αξία αυτών των μήλων θα γινόταν αμύθητη !!!!!

Με άλλα λόγια,
είναι τρελά επικερδές για τους κατέχοντες τα μέσα παραγωγής, ένα προϊόν ή μια υπηρεσία να είναι ΣΠΑΝΙΟ......... Για παράδειγμα εάν μια εταιρεία πείσει τους καταναλωτές της πως
το προϊόν που πουλάει είναι σπάνιο, τότε μπορεί να χρεώσει πολύ περισσότερο για το προϊόν αυτό........

Αυτό όπως καταλαβαίνεται είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να κρατιούνται πόροι και προϊόντα σε ανεπάρκεια......... Όπως π.χ. συμβαίνει εδώ και χρόνια με το πετρέλαιο ( το οποίο τελειώνει εδώ και ..... 40 χρόνια)

Στους περισσότερους πόρους οι εταιρείες ή ελέγχουν και συγκρατούν την παραγωγή στα επίπεδα ανεπάρκειας που θέλουνε, ή λένε επιτηδευμένα ψέματα για την παραγωγή..........

ΔΗΛΑΔΗ,
ο Καπιταλισμός ΑΝΤΑΜΕΙΒΕΙ τους μηχανισμούς που αποθαρρύνουν την αφθονία και σε προέκταση το χαμηλό ή μηδενικό κόστος και την ισότητα...........

Στην πιο πρόστυχη μορφή του, το κέρδος μπορεί μαλιστα να ελθει και ως αποτέλεσμα της ανεπάρκειας που προκαλείται από περιβαλλοντολογικές καταστροφές και την ρύπανση ,
όπως συμβαίνει σήμερα με τα αποθέματα του νερού !!!

Αυτό δημιουργεί στην βιομηχανία ΜΙΑ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ
για περιβαλλοντολογικά ζητήματα, αφού όσες περισσότερες ζημιές συμβαίνουν, τόσο περισσότερο κέρδος μπορεί να επιτευχθεί, όταν θα έρθουν ύστερα να προσφέρουν την λύση !!

Συνεχίζεται ........