Στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς γίνεται χαμός. Βλέπουμε διαρκώς: Σπρωξίδια, διαγκωνισμούς, «αρραβώνες», χωρισμούς, μεταγραφές κ.α. τέτοια. Νέα σχήματα, κινήσεις και κόμματα, πολλές διακηρύξεις, πρωτοβουλίες .
Ο συνωστισμός είναι πολύ μεγάλος για το ποιος θα εκφράσει τον χώρο (δηλαδή το ποιος θα έχει το ρόλο) που είχε μέχρι και πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ, ως βασικός εταίρος του παλιού δικομματισμού και πυλώνας και του ευρωμονόδρομου, και ο οποίος κομματιάστηκε κάτω από το βάρος των συνεπειών της κρίσης και των άγριων αντιλαϊκών μνημονίων - μέτρων.
Έτσι τώρα έχουμε:
Από την μια είναι το παλιό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου που ψάχνει τρόπους, με συμμαχικά σχήματα, να συγκρατήσει δυνάμεις ώστε να μπορεί να έχει κάποιο ρόλο στην ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού.
Από την άλλη βρίσκεται το «νέο» ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να γίνει αυτός «ο νέος Χαλίφης στη θέση του παλιού» και έχει ήδη αντιγράψει και εμπεδώσει τις θέσεις, τις μεθόδους του παλιού ΠΑΣΟΚ, έχει ενσωματώσει πολλά ηγετικά του στελέχη από όλους τους τομείς και ειδικά από τον σάπιο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Ο συνωστισμός είναι πολύ μεγάλος για το ποιος θα εκφράσει τον χώρο (δηλαδή το ποιος θα έχει το ρόλο) που είχε μέχρι και πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ, ως βασικός εταίρος του παλιού δικομματισμού και πυλώνας και του ευρωμονόδρομου, και ο οποίος κομματιάστηκε κάτω από το βάρος των συνεπειών της κρίσης και των άγριων αντιλαϊκών μνημονίων - μέτρων.
Έτσι τώρα έχουμε:
Από την μια είναι το παλιό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου που ψάχνει τρόπους, με συμμαχικά σχήματα, να συγκρατήσει δυνάμεις ώστε να μπορεί να έχει κάποιο ρόλο στην ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού.
Από την άλλη βρίσκεται το «νέο» ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να γίνει αυτός «ο νέος Χαλίφης στη θέση του παλιού» και έχει ήδη αντιγράψει και εμπεδώσει τις θέσεις, τις μεθόδους του παλιού ΠΑΣΟΚ, έχει ενσωματώσει πολλά ηγετικά του στελέχη από όλους τους τομείς και ειδικά από τον σάπιο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.